Tot op de bodem van ons hart ...

Bedenk hoe groot en indrukwekkend de Heer is ...   (27)

In eigen ogen heeft een mens altijd juist gehandeld,
maar de Heer kijkt tot op de bodem van zijn hart.

Spreuken 21:2

Maar de Heer kijkt tot op de bodem van zijn hart …

Met het laatste gedeelte van deze tekst gaan mijn gedachten (automatisch) naar een  tekst uit Samuël, waar hij naar Bethlehem gaat om daar de man tot koning te zalven, die de HEER hem aan zou wijzen. (1 Samuël 16:1-13) 

Ik weet dat het eigenlijk niets met elkaar te maken heeft, gezien het eerste gedeelte van de bovenstaande tekst, maar toch gaan mijn gedachten steeds opnieuw naar dit woord.

 ‘… want de mens ziet aan wat voor ogen is, maar de HEERE ziet het hart aan.’
1 Samuël 16:7 (het laatste gedeelte)

Hoewel het in eerste instantie twee totaal verschillende teksten zijn, komen ze uiteindelijk toch op hetzelfde neer.
In beide gevallen ziet God verder dan de mens; in beide gevallen ziet God naar het hart.
Voor God is het hart van de mens het belangrijkste.
Het hart is waar het bij Hem om draait.

God ziet door mooie buitenkanten heen.
God ziet voorbij onze redenaties.
God ziet wat achter de boodschap zit die we afgeven.
God ziet de oorsprong van ons handelen en Hij ziet het doel van ons handelen.

In onze eigen ogen kunnen we misschien altijd wel goed gehandeld hebben en vaak kunnen we mensen daarin nog meenemen en om te tuin leiden, maar voor God is niets verborgen.

We kunnen mensen ergens aanstellen, omdat ze zo goed kunnen spreken, of zo charmant zijn, of zo charismatisch of …, en er vervolgens achterkomen, dat hun hart niet op de juiste plaats zit.

God kijkt tot op de bodem van ons hart en weet, ziet, proeft …

Bewaak daarom boven alles je eigen hart,
want daar ligt de bron van het leven.

Spreuken 4:23

HEER, U ziet
tot op de bodem
van ons hart.
U ziet wat daar leeft,
en of het
Uw woorden tart.

U ziet onze motieven;
U ziet, wat aan ons handelen
ten grondslag ligt.
Moet het verborgen blijven,
of verdraagt het
Uw licht?

Leer ons
boven alles
ons hart te bewaken,
opdat de bron van leven
niet met verkeerde dingen
besmet zal raken.