donderdag 31 december 2020

Wat je voedt, wint!

Iedere dag, nou ja, op zon- en feestdagen na, probeer ik even op mijn hometrainer te fietsen; toch nog wat beweging zonder dat ik me af hoef te vragen hoe ik vredesnaam nog thuis moet komen.
Terwijl ik fiets heb ik meestal de tv even aan staan; lijkt de tijd tenminste sneller te gaan.
En zo gebeurt het vandaag dat, terwijl ik aan het fietsen ben, ik een klein verhaaltje hoor dat me niet loslaat.
Daar ik het niet meer precies wist, heb ik even mijn toevlucht tot Google genomen en ja hoor, gelijk raak.
Het blijkt van oorsprong een legende te zijn, waarin een oude Cherokee Indiaan zijn kleinzoon lessen over het leven leert.

Hij zegt tegen de jongen: 'Er is een gevecht in mij aan de gang.
Het is een vreselijk gevecht en het is tussen twee wolven.
De ene is slecht; hij is woede, afgunst, verdriet, spijt, hebzucht, arrogantie, zelfmedelijden, schuld, wrok, minderwaardigheid, leugens, valse trots, superioriteit en ego.'
Hij gaat verder: 'De ander is goed - hij is vreugde, vrede, liefde, hoop, sereniteit, nederigheid, vriendelijkheid, waarheid, welwillendheid, empathie, vrijgevigheid, mededogen en geloof.
Hetzelfde gevecht speelt zich in jou af, en ook in ieder ander persoon.'
De kleinzoon dacht er even over na en vroeg toen aan zijn grootvader: 'Welke wolf zal winnen?'
De oude Cherokee antwoordde eenvoudigweg: 'Degene die je voedt.'


We staan aan de vooravond van een heel nieuw jaar, een nieuw jaar dat velen van ons waarschijnlijk ingaan met gemengde gevoelens.
Onzekerheid heeft de wereld in zijn greep.
Hoe mooi zijn dan de woorden die ik vanmorgen las uit Hebreeën 10 en wel vers 23 waar staat:

'Laten wij de belijdenis van de hoop onwrikbaar vasthouden, 
want Hij Die het beloofd heeft, is getrouw.'

Ik moet terugdenken aan wat Sheila Walsh (Blog 'Mag ik?' - 6 december) waarin ze zei  in het filmpje dat wij verrast kunnen worden, maar God nooit.
Het komende nieuwe jaar kan ons allerlei verrassingen brengen, zowel aangename als onaangename, maar wat er ook gebeurt, het zal niets zijn waar onze God en Vader geen weet van heeft.
Hij heeft nog steeds de wereld in Zijn hand!
Niets kan ons uit Zijn hand roven!
Zijn ogen gaan nog steeds over de ganse aarde om krachtig bij te staan wiens hart volkomen naar Hem uitgaat!
Nog steeds mogen -en kunnen wij, elk moment naderen tot Zijn troon van genade, waar we hulp zullen ontvangen op het juiste moment!
En als Psalm 139 zegt dat Zijn hand op ons is, ons omsluit van voren en van achteren, dat is dit nog steeds zo!
Daarom, hoe onzeker alles om ons heen ook is, één zekerheid blijft altijd overeind staan, namelijk dat onze God getrouw is, en dat Hij Zijn beloften nakomt.
Dat was zo, dat is zo, en dat zal ook altijd zo zijn!
Laten we dan ook onwrikbaar -rotsvast, onverschrokken, onwankelbaar, vasthouden aan de Hoop wiens Naam Jezus is!

'Daarom, heilige broeders, deelgenoten aan de hemelse roeping, let op de Apostel en Hogepriester van onze belijdenis: Christus Jezus.'
Hebr. 3:1

'Nu wij dan een grote Hogepriester hebben, Die de hemelen is doorgegaan, namelijk Jezus, de Zoon van God, laten we aan deze belijdenis vasthouden.'
Hebreeën 4:14

'Strijd de goede strijd van het geloof. 
Grijp naar het eeuwige leven, waartoe u ook geroepen bent en de goede belijdenis hebt afgelegd voor vele getuigen.'

1 Tim. 6:12


En dan kom ik terug bij de oude legende, waarvan de conclusie is: 'Wat je voedt, wint.'
Wat voeden wij?
Waarmee voeden wij ons?
Laten we ons toch meer voeden met Hem, met Zijn woord, met Zijn beloften.
Laten we zingen van Zijn grootheid, van wie Hij is: Jezus Overwinnaar!


Lieve Vader, help ons toch om onze hoop altijd op U te vestigen, om ons vast te klampen aan U.
Wat er ook gebeurd in ons leven, niets is voor U een verrassing, want U weet alle dingen, en U bent overal bij.
Help ons als onzekerheid ons bedreigt; help ons om vast te houden aan Uw Woord, aan Uw beloften, en neem elke vorm van twijfel van ons af.
Help ons om de stormen die het leven soms brengen, het hoofd te bieden door vast te houden aan wat U heeft gezegd en beloofd.
Vul ons met Uw vrede, met geduld en volharding.
Dank U, voor wie U bent, voor Uw trouw en Uw onvoorwaardelijke liefde.
Alles is in Uw hand; ook het komende nieuwe jaar.

-
Amen - 


Heer, op U vestig ik mijn hoop;
aan U klamp ik mij vast.
Welke storm ook mag gaan woeden,
U wordt er nooit door verrast.

Op Uw woord zal ik vertrouwen;
op de beloften door U aan mij gedaan.
Geef mij Uw vrede en vreugde, Heer,
op elke weg die ik heb te gaan.

woensdag 30 december 2020

OneWord en Bijbeltekst ...

‘De rechtvaardige zal groeien als een palmboom, opschieten als een ceder van de Libanon;
geplant in het huis des HEREN groeien zij in de voorhoven van onze God;
zij zullen in de ouderdom nog vrucht dragen, fris en groen zullen zij zijn;
om te verkondigen, dat de HERE waarachtig is, mijn rots, in wie geen onrecht is.'

Psalm 92:13-16

Bijbeltekst
Met het weten wat mijn nieuwe OneWord wordt voor het nieuwe jaar, ben ik er nog niet, want voor mij is het ook belangrijk om er een Bijbeltekst(en) bij te hebben.
Soms komen de teksten als een bevestiging van het woord, soms is het een tekst die me aanmoedigt om toch aan dat woord ‘vast te houden’, zoals afgelopen jaar.
Met dat ik zeker wist dat mijn woord voor volgend jaar ‘Groei’ zou zijn, vroeg ik dan ook aan de Heer om een Bijbeltekst erbij.
En de Heer bracht mij ‘Het verhaal van de palmboom’ in gedachten, als ook Psalm 92:13-16.
Nadat ik ‘Het verhaal van de palmboom’ had geschreven, kwam ik deze verzen tegen en als je het verhaal gelezen heb, dan begrijp je ook vast wel waarom ze mij toen al zo aanspraken en beiden hebben genoeg te zeggen over mijn woord ‘Groei’.
Bijzonder dat iets dat toch al een behoorlijk aantal jaar geleden geschreven is weer terugkomt, en nog net zo belangrijk en actueel is als destijds.

Groeien en vrucht dragen
Om de reikwijdte van deze woorden beter te kunnen zien, ben ik gaan kijken naar wat voor bomen het zijn.
Een palmboom heeft lange, diepe wortels, en ik heb zelfs ergens gelezen, dat de wortels net zo lang zijn als de boom hoog, boven de grond, en daardoor heel buigzaam en dus niet zo snel breekt in een storm.
De Ceder staat vooral bekend om de geur en de duurzaamheid, en is het symbool van kracht, schoonheid, waardigheid, macht.

Wat is een toch voorrecht om te leven, om op te groeien als Zijn kind.
Door het offer van de Here Jezus op Golgotha horen we bij het huis van God; door Hem mogen we opgroeien in Gods nabijheid, dicht bij het hart van de Vader.
En de psalmist zegt, dat als we Zijn kind zijn, vanuit Hem, en met Hem leven, we zullen groeien als een palmboom en een ceder.
Ik weet niet wat dit met jou doet, maar als ik dan lees wat er staat over deze bomen, dan word ik stil.
Buigzaam, niet breken.
Geur verspreidend, duurzaam, kracht, schoonheid, waardigheid, macht.
En door hun enorme worstelgestel in allerlei omstandigheden instaat om heel lang vrucht te dragen, zelfs als ze al heel oud zijn.

Hoe belangrijk is het dus voor ons om onze wortels diep in Hem te laten groeien zodat we net zo’n enorm wortelgestel krijgen als deze bomen.
Want dat is wel nodig om buigzaam is te zijn willen we niet breken; om fris en groen blijven, om ook vrucht te dragen als we oud zijn; om ook dan te kunnen blijven vertellen van de liefde van de Heere, van wie Hij is en van wat Hij heeft gedaan.
En dit laat tegelijk zien dat ons leven altijd betekenis en waarde heeft, leeftijd voegt daar niets aan toe en doet daar niets aan af, want zelfs als we oud zijn, kunnen we Zijn getuigen zijn. 

Geplant in het huis van de Heere; groeien in Zijn voorhoven.
Wortels in de Bron van Levend Water.
Vertrouwen in Hem, en op Hem.
Groeien en vrucht dragen, Hem zo verheerlijken.

Reminder cadeautje
Dit jaar heb ik mijzelf een armbandje met daaraan een hangertje met een palmboom cadeau gedaan als reminder naar deze Bijbeltekst, naar de betekenis erachter, en daarmee naar mijn OneWord ‘Groei’. 

Dagelijkse Broodkruimels


 







Groeien gaat niet zonder slag of stoot;
verdriet en pijn, als ook vallen en opstaan
horen daar jammer genoeg allemaal bij.

Het kan ons soms misschien beangstigen,
doen terugdeinzen en voor veilig kiezen;
doen besluiten: dit hoeft niet voor mij.

Maar kiezen voor safe en veilige wegen
beletten ons om te kunnen ontplooien,
en te worden zoals Hij wil dat we zijn.

Laten we onze hand leggen in die van Hem;
gehoorzaam de wegen gaan waar Hij leidt;
groeiend en vruchtdragend tot de finishlijn.

Ps. Uiteraard is mijn MT voor de eerste week van het jaar Psalm 92:13-16

zondag 27 december 2020

De Heere is mijn Helper!

' ..., voorzeker, U bent een Helper voor mij geweest;
Mijn ziel klampt zich aan U vast, komt achter U aan, 
Uw rechterhand ondersteunt mij.'

HSV

'Want Gij zijt mij een hulp geweest, in de schaduw van Uw vleugelen jubel ik.
Mijn ziel is aan U verkleefd, Uw rechterhand houdt mij vast.'
NBG

Psalm 63:8,9

Met dat ik deze tekst enkele weken geleden las, wist ik dat ik deze verzen als mijn MT voor de laatste week van het jaar wilde gebruiken.
Dat kwam met name door de eerste woorden van het vers en de laatsten: '..., voorzeker, U bent een Helper voor mij geweest', en 'Uw rechterhand ondersteunt mij'.

Het is een veelbewogen jaar geweest met in de eerste helft van het jaar veel verdriet, zorg en rouw, waardoor de rest van het jaar -naast bepaalde zorgen die bleven, een tijd werd van verwerken, een plaats geven en een weg vinden.
En hoewel gevoelens van verdriet en zorg soms nog ineens toeslaan, toch is daar ook rust en vrede in mijn hart, en ligt er een loflied op mijn lippen.
Want ja! de Heere is voorzeker -waarachtig, mijn Helper geweest, en ik heb ervaren dat Zijn rechterhand mij ondersteunde, en ik weet ook dat Hij dit zal blijven doen.

In elk verdriet was Hij aanwezig; in elke nood was daar Zijn hand om mij te ondersteunen.
Hij gaf mij woorden om verdriet te kunnen uiten en een plaats te geven, Hij gaf mij ruimte om te rouwen en troostte op velerlei manieren, zowel door Zijn woord, als muziek, als door mensen .
Zelfs als ik op mijn bed lag en mijn tranen rijkelijk vloeiden, ervoer ik dat Hij daar was.
Ik had nooit staande kunnen blijven als Hij er niet was geweest.
Vandaar dat de woorden 'mijn ziel is aan U verkleefd' uit de NBG mij zo aanspreken, weer meer dan het woord 'vastklampen' uit de HSV.

Verkleefd.
De NBV gebruikt het woord 'gehecht', wat ook heel mooi is, want beiden geven een soort van 'vastzitten aan', van 'verbonden zijn met' weer.
Hoe diep ik er ook in het leven doorheen kan zitten, hoe donker en uitzichtloos situaties ook kunnen zijn; hoe boos, opstandig en gefrustreerd ik ook kan zijn, ik kan niet zonder Hem.
En Hij?
Hij zal mij NOOIT loslaten!
Verkleefd zijn met Hem is dan ook helemaal niet mijn verdienste,  maar het is de Heer Die mij vasthoudt en die mijn ziel trekt met Zijn koorden van liefde.

En zo ga ik deze laatste dagen van het jaar in met een hart vol dankbaarheid om wie Hij voor mij is geweest: mijn Helper, mijn hulp!
Maar zo kan ik ook het nieuwe over een paar dagen ingaan, met een dankbaar hart, omdat ik weet dat Hij ook daar mijn Helper zal zijn, als ook dat Zijn rechterhand mij zal ondersteunen, elke dag, elk moment.
Daarom kan ik vrolijk zingen, ja, jubelen, want ik ben in de schaduw van Zijn vleugelen; veilig en geborgen.

'Daarom zeg ik met goede moed: De Heere is voor mij een Helper, en ik zal niet vrezen.
Wat zal een mens mij doen?

Want Hijzelf heeft gezegd: Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten.'

Hebreeën 13:6,5



zaterdag 26 december 2020

Terugkijken, nieuw OneWord en een uitdaging ...

Het einde van het jaar nadert, en voor mij is dit ieder jaar weer een tijd van terugkijken, van bezinning, en toch ook een beetje van vooruitkijken, en dit laatste dan vooral met oog op mijn OneWord voor 2021.
Niet altijd schrijf ik daarover, maar nu voelt het goed voor mij om dit wel te doen om zo het jaar ook goed af te kunnen sluiten.


Alles anders
Vorig jaar woonde onze kleindochter bij ons, nu zijn we weer met z'n tweeën, mijn man en ik.
Vorig jaar leefde mijn moeder nog, nu is zij Thuis, waar ze wacht op ons.
Vorig jaar speelde onze Shaila nog heerlijk met onze Jaylinn, nu is ook zij er niet meer, maar zijn we wel heel dankbaar dat Jaylinn er nog is.
Vorig jaar konden, en mochten, nog al onze kinderen en kleinkinderen tegelijk hier komen, nu moet alles verdeeld worden.
Kon ik vorig jaar niet naar onze Gebedsgroep voor de Vervolgde Vrouwen, en allerlei andere dingen vanwege de zorg voor onze kleindochter, nu kan en mag het niet vanwege corona.
Nog nooit is mijn man thuis geweest met deze dagen, dat is nu eenmaal zo met een eigen winkel, maar nu is hij iedere dag thuis, al gaat hij nog wel met regelmaat even naar de winkel.
En zo zijn er nog veel meer dingen die zo anders zijn.
Sommige dingen vind ik lastig en mis ik, andere dingen kan ik accepteren als gewoon zoals ze zijn.
Het stukje rust doordat veel dingen niet kunnen en mogen vind ik niet erg; juist dit jaar doet het me eigenlijk wel goed om deze ruimte te hebben.
Maar de zorg(en) die door alles erbij komen (ook al zijn al je kinderen de deur uit; hun issues blijven impact houden) zijn niet altijd even makkelijk te handelen, en vragen soms herhaaldelijk om ervoor te kiezen om naar Boven te kijken en te vertrouwen, en ook om die keuzes en dat vertrouwen door te geven.

OneWord
Het is een heftig jaar geweest, maar wat heb ik veel gehad aan mijn *OneWord 'Volharding'.
Wat moedigde dit woord mij steeds opnieuw aan om vol te houden, om op Hem te blijven zien en op Hem te vertrouwen.
Wat hielp dit woord mij om bij Hem mijn toevlucht te zoeken, Hem al mij nood te vertellen en bij Hem uit te huilen.
Wat hielp het mij om de moed niet te verliezen en op te geven.

Als ik met oog op mijn nieuwe OneWord voor 2021 eens terugga naar de woorden van de afgelopen jaren, dan zie ik dat elk woord op zijn manier mij door dit jaar heen geholpen heeft.
2017 - Focus
2018 - Source (met Focus op de achtergrond)
2019 - Moed
2020 - Volharding
Alle woorden houden verband met elkaar, maar ik heb ze echt niet zelf  zomaar uitgezocht.
Elk van de woorden kwam op een speciale manier binnen, waardoor ik gewoon wist: dit is het.
Als ik de eerste drie woorden neem, dan besef ik dat ze eigenlijk allemaal stuk voor stuk verborgen liggen in het woord 'Volharding'.
Om te volharden moet je gefocust zijn.
De vraag is dan waarop, of beter, op wie ben je gefocust; oftewel, wat is de bron, de Source, van je focus.
En laten we eerlijk zijn, volharding vraagt vaak om moed; soms heel veel moed.
En al deze dingen bij elkaar hebben weer één ding tot gevolg, namelijk Groei, en terwijl ik me dat realiseer bij het opschrijven, verwonder ik me opnieuw over het feit hoe bijzonder God werkt, daar dit woord mijn OneWord wordt voor 2021.
Heb jij ook een OneWord, en heb je ook al weleens al je woorden van de afgelopen jaren onder elkaar gezet?

Uitdaging
Wat ik ook weer graag zou gaan doen, is opnieuw -als het mogelijk is zoals voorheen iedere week, weer een stukje schrijven voor op mijn Blog 'Quality Time'.
Door allerlei omstandigheden heb ik daar niets meer geplaatst sinds januari 2019, maar er komt weer een verlangen in mijn hart om ook daar weer iedere week wat voor te schrijven.
De afgelopen dagen was ik al aan het nadenken wat ik daarvoor zou kunnen gaan gebruiken of doen.
Maar vanmorgen kwam er een gedachte binnen die mij heel enthousiast maakte.

Ik hou enorm van zingen; ik denk dat ik vanaf het moment dat ik zingen kon, heb gezongen, en ik zal dit waarschijnlijk blijven doen zolang ik het kan.
In de gemeente waar we nu zijn, zing ik ook mee in het aanbiddingsteam, wat ik heerlijk vind om te mogen doen.
Nu zing ik niet de hele dag, noch heb ik iedere dag muziek op staan, want ik hou namelijk ook heel erg veel van stilte.
Onder het schrijven, en met name als ik gedichten schrijf, heb ik bijna altijd wel muziek aan staan, heel zacht, en heel rustige muziek; en ja, dan negen van de tien keer één nummer op repeat 🙈.
Maar nu zijn er soms liederen die ik niet alleen prachtig vind om te zingen, maar die mijn hart dieper raken, die iets in mijn binnenste losmaken.
Zo af en toe heb ik al eens wat geschreven over een lied, maar voor het komende jaar lijkt het me een mooie uitdaging om eens een jaar lang een lied uit te zoeken en daarover te schrijven wat mij daarin zo raakt.
Ook nu zal het mijn streven zijn om er elke keer een gedichtje bij (over) te schrijven.

Als je dat leuk lijkt om te volgen, ga dan naar mijn Blog >> 'Mijn momenten met God' en meld je aan als volger, of vul je emailadres in, -bijna onderaan het Blog.
Het was altijd mijn gewoonte om mijn stukjes daar op de zondagmorgen te plaatsen, maar ik moet nog even kijken of dit nog haalbaar is nu ik ook andere verplichtingen heb op de zondagmorgen.
Maar het kan ook zijn dat ik er gewoon maar (nog) iets eerder mijn bed voor uitkom 😊
Het eerste Blogje zal D.V. zondag 3 januari verschijnen.















* Wil je meer weten over dit OneWord' volg dan deze link >> het Leesplan 'Eén woord dat je leven zal veranderen' van YouVersion.

vrijdag 25 december 2020

Zegen ...




Weet je dus ...
            Gezien door Zijn ogen.
            Gedragen door Zijn handen.
            Getroost door Zijn bewogenheid.
            Omgeven door Zijn liefde.
            En ondersteund door Zijn kracht.

woensdag 23 december 2020

De hoop vasthouden!

'Want alles wat eertijds geschreven is, is tot onze onderwijzing eerder geschreven, 
opdat wij in de weg van volharding en vertroosting door de schriften de hoop behouden.

'Want al wat tevoren werd geschreven, werd geschreven om ons te onderrichten,
opdat wij door de volharding en door de troosttoeroeping van de Schriften 
de hoop vasthouden.'

Romeinen 15:4 
(NB)


We leven deze dagen meer dan anders in een turbulente tijd.
De Kerstdagen staan voor de deur, net als de jaarwisseling, maar niet eerder zijn de dagen voor ons zo anders geweest als nu.
Waar anders gezellige drukte was, verwachting en blijde gezichten is nu alles stil en verlaten.
Corona is Het Nieuws van iedere dag.
Cijfers, regels, ge- en verboden, beperkingen en waarschuwingen vieren deze dagen de boventoon, naast alle tegengeluiden van protest om alles wat niet mag en kan en wordt ontnomen, en waar velen maar moeilijk mee om kunnen lijken te gaan.
Ook in ons christelijke kringetje.
Maar te midden van al deze dingen komen mij deze week -als ook vorige week, de woorden van Romeinen 15:4 tegemoet; en nog meer toen ik ze las in de NB-vertaling (Naardense Bijbel).

In deze tekst zijn een vier dingen die naar voren komen, en dat zijn: onderrichten -onderwijs, volharding, troost, en hoop, maar wat er voor mij gewoon bijna letterlijk uitspringt, is het woord 'Troosttoeroeping' vanuit de NB-vertaling.
Wat een prachtig woord: Troosttoeroeping!
Het vertelt mij dat de Schriften -Gods Woord, de Bijbel -elk Bijbelboek, mij troost toeroept.
Is dat niet geweldig!
De vraag is echter: Hoor ik het nog?
Of: Wil ik het wel horen?  Kan ik het nog wel horen?

Hoe mooi is dit woord vooral niet in deze tijd naar Kerst toe, waarin we de geboorte van de Here Jezus herdenken.
Over troosttoeroeping gesproken!!

Het hele Oude Testament verwijst naar Hem, naar Zijn komst, naar Zijn geboorte, naar waarom Hij zou komen.
Welk een boodschap van troost!
En het Nieuwe Testament waar we de vervulling zien van al deze woorden, waarin we Hem mogen ontmoeten en leren kennen, onderwezen worden, aangemoedigd worden, en waar opnieuw beloften vol hoop ons worden toegeroepen.

Hoop, geen wereldse hoop, geen onzekere verwachting, maar Bijbelse Hoop, namelijk 'het zeker weten'. 
Zonder God, zonder Zijn Woord, heeft het woordje hoop geen glans, maar met Hem, vanuit Zijn Woord glanst het ons tegemoet.
De onzekere verwachting verdwijnt en nieuwe moed en kracht nemen bezit van ons.
Moed en kracht om vol te houden, om door te gaan omdat we weten wat ons wacht.
Bijbels Hoop geeft vreugde.
Bijbelse Hoop geeft uitzicht.
Bijbelse Hoop doet ons moedig voortgaan en leert ons volharden.
En deze Hoop kan alleen maar in ons zijn als Hij, Jezus Christus, in ons is.
We kunnen deze Hoop alleen maar vasthouden als dicht bij Hem te blijven en met Hem te leven; door ons te laten onderwijzen vanuit Zijn Woord en door volhardend in moeilijke dagen voort te gaan, moed en kracht puttend uit alle troost die Hij ons toeroept vanuit dat Woord.














Te midden van alles
wat we niet kunnen of mogen,
klinken ons woorden
van troost tegemoet.
Laten we ervoor waken
dat ze niet worden overschreeuwd
door alles wat er nu speelt
en in de wereld woedt.

Word stil, en open Zijn Woord,
laat dat altijd de boventoon voeren,
en vind troost en rust
in alle tegenspoed.
Ontmoet de Vredevorst en 
ontvang vrede en hoop voor de toekomst.
Ga volhardend met vreugde voort,
want eens wordt alles nieuw en goed.

donderdag 17 december 2020

The Christmas Shoes

Uit het archief van mijn eerste Blog.
Het was in december 2010 dat ik het filmpje 'the Christmas Shoes' van New Song tegenkwam.
Het ontroerde mij zeer, en de boodschap raakte me diep.


Het gaat over een jongetje die een paar schoenen wil kopen voor zijn moeder en de schoenen in zijn handen zijn precies haar maat.
Hij vraagt de verkoper om op te schieten, want zijn vader had gezegd dat ze niet zoveel tijd meer hebben omdat zijn moeder erg ziek is, maar hij weet dat deze schoenen haar zullen laten glimlachen.
En ... hij wil gewoon dat zijn moeder er mooi uitziet als ze vanavond Jezus zou ontmoeten.

Iedere keer als ik dit hoor, nu ook zo neerschrijf en lees, dan krijg ik een brok in mijn keel.
De liefde die doorklinkt in deze woorden, in deze daad.
Het belangrijk vinden dat zijn mama er mooi uit ziet voor de Here Jezus als zij Hem ontmoet.
De laatste centjes die het jongetje daar voor over had.
Maar ook de liefde van de vader die zijn zoontje de mogelijkheid geeft om dit te doen, terwijl hij weet dat zijn vrouw nimmer op die schoenen zal lopen.
Op het oog misschien een zinloos cadeau, maar er is geen kostbaarder en waardevoller geschenk denkbaar dan wat dit mannetje zijn moeder had kunnen geven.
Alles wat hij had, had hij over om zijn moeder nog één keer te kunnen zien glimlachen.
Alles wat hij had, had hij over om er voor te zorgen dat zijn moeder er mooi uitzag als zij de Here Jezus zou ontmoeten.

Van dit kind krijgt de Here Jezus de plaats die Hem toekomt.
Door dit kind worden lessen van liefde, onbaatzuchtigheid, van wat belangrijk is, zichtbaar.
Door dit kind heen zien we een stukje van de hemel, van Gods liefde, door een mensenkind heen,;de boodschap van waar het met Kerst om draait.
Jezus, Gods liefde, de oproep om in Zijn voetsporen te treden.
De herinnering aan het feit dat, zoals het jongetje alles over had voor zijn moeder om haar gelukkig te zien en te maken, Jezus alles over had om ons gelukkig te maken.

De boodschap van Kerst is de boodschap van een Koning die alles opgaf, Zijn koninkrijk, Zijn leven, om ons, om jou en mij gelukkig te maken, te redden en eeuwig leven te geven.
Hij heeft er alles voor over gehad om ons gelukkig te maken, gelukkig te zien.
Willen wij Hem geven wat Hem het gelukkigst maak, ons hart?

>> The Christmas Shoes



zondag 13 december 2020

GiveAway ...

In deze tijd met al haar regels en beperkingen zijn er velen die het moeilijk hebben.
Daarom wil ik 10 Kunstdichtbundels weggeven, en opsturen naar mensen die wel een extra steuntje in de rug kunnen gebruiken.
Het is mijn gebed dat ik zo iets van Zijn Licht en liefde kan verspreiden, en wat vreugde mag brengen in een deze donkere tijd.

Een liefdevolle groet,
Rita Klapwijk

Heb jij Facebook en ken je iemand die wel een bemoediging kan gebruiken, 
ga dan naar mijn Facebookpagina en reageer bij de foto.
>> Facebookpagina 'Bloem in Gods tuin' - GiveAway

Heb je geen Facebook, maar ken je wel iemand die een bemoediging kan gebruiken,
laat dan onder dit blogje een reactie achter.

zondag 6 december 2020

Mag Ik?

 'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name..'
(>> Sheila Walsh)


Vrijdagavond na het eten verdween ik nog even naar mijn kamertje.
Als tijden roerig zijn dan vind ik daar een stukje rust, terwijl ik nog wat schrijf, overdenk, of gewoon wat op zoek ga op YouTube naar mooie rustige muziek, of een bemoedigend woord.

Nu is het zo dat ik iedere woensdag 'Het woord op Woensdag' van 'Gift of Life' ontvang in mijn mail, en door het woord van woensdag 25 november kwam Sheila Walsh in de picture.
Haar naam ken ik nog van vroeger, maar verder weet ik eigenlijk niets van of over haar.
Maar door deze mail kwam ik op haar site, luisterde ik al verschillende podcast van haar, en kwam ik ook op YouTube bij enkele filmpjes van haar.
En zo kwam ik gisteravond terecht bij een filmpje van zo'n drie jaar oud, waarin ze kort sprak over de diagnose die zij kreeg tijdens het maken van opnames van 'The storm inside'.
In dat korte filmpje was het haar gebed dat heel diep bij mij binnenkwam.
Ik luisterde weliswaar haar verhaal nog af, maar zocht vervolgens direct het bewuste stukje (2.33) weer op, en luisterde het opnieuw, en opnieuw, en opnieuw.
De woorden kwamen heel diep binnen en haakten zich in mij vast.

Haar gebed:
'Lord, this is not een a suprise for You; it's a suprise to me, but it wasn't a suprise to You.
So here is what I am asking of You:
 I want You to do whatever will bring more glory to Your Name.
If it will bring more glory this to be cancer, than I am all in.
Maybe there will be a woman in the bed beside me who's never heard Your Name.
If it will bring more glory for it not to be, I am all into You.
I'll leave everything in Your hands with absolute confidence in Your goodness.'

'Heer, dit is geen verrassing voor U; het mag dan een verrassing voor mij zijn, maar het was geen verrassing voor U.
Dus bij deze wil ik U het volgende vragen:
Ik wil dat U alles doet wat Uw Naam meer eer zal brengen.
Als het U meer eer brengt als dit kanker is, dan ga ik er helemaal voor.
Misschien ligt er wel een vrouw in het bed naast me, die Uw Naam nog nooit heeft gehoord.
Als het U meer eer brengt als het er niet is, ik ben helemaal met U.
Ik zal alles in Uw handen met absoluut vertrouwen in Uw goedheid.'


Welk een waarheid zijn de eerste woorden van haar gebed!
Ja, de dingen die in mijn leven gebeuren zijn voor mij bijna altijd een verrassing, maar nooit voor Hem.
God is een Alwetend God; niets is voor Hem verborgen.

Psam 139:15,16:
'Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde. Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond.'

Me dit (opnieuw) realiserend, brengen deze woorden diepe rust en vrede, want wat er ook gebeurt in mijn leven Hij weet ervan; niets is voor Hem een verrassing.


Maar dan komen de woorden die mij het meest raken en sinds het horen en (her)lezen, achtervolgen:
'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name; Ik wil dat U alles doet wat Uw Naam meer eer zal brengen.'
Diep, heel diep in mijn hart beaam ik deze woorden; het is ook het verlangen van mijn hart, maar mag Hij werkelijk alles doen in mijn leven, en met mijn leven, wat Hem eer brengt?
De woorden zijn prachtig:  'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name', maar wat als er inderdaad ziekte komt, we onze baan verliezen, of de dood een geliefde van ons wegneemt die we eigenlijk nog niet kunnen en willen missen?
Wat als dat betekent dat we worden uitgelachten, vermeden, in de steek gelaten, of gepasseerd worden?

'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name.'

Mijn gedachten gaan naar de Here Jezus.
Als er één iemand was die werkelijk alles ondergaan en gedaan heeft wat God alle eer gaf, dan is het de Here Jezus wel.

'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name', en God de Vader liet Hem als baby in een stal geboren worden.
'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name', en God de Vader liet Hem verzocht worden in de woestijn na dagen zonder eten en drinken.
'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name', en God de Vader liet Hem woorden spreken waardoor ze Hem verguisten en naar het leven gingen staan.
'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name', en God de Vader liet Hem gevangennemen, mishandeld en onschuldig veroordeeld worden.
'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name', en God de Vader liet Hem aan het kruis genageld worden.
'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name', en God de Vader verliet Hem en alle zonden van de wereld kwamen neer op Hem.
'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name', en God de Vader liet Hem sterven en begraven worden.

Gethsemané.
'Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede!'

'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name', en velen werden, en worden, gered door het volbrachte werk van de Here Jezus, want Hij stond op uit de dood en heeft alles overwonnen.
Zijn leven was een leven waarin Zijn Vader werd verheerlijk; met alles wat Hij deed werd de glorie van God gezien.
Ieder mensenleven dat gered wordt door het lijden, sterven en de opstanding van Jezus, brengt meer glorie aan Zijn Naam.


'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name!'
Prachtige woorden, maar ook woorden om goed over na te denken en ze niet lichtzinnig uit te spreken.

We zijn kostbaar en waardevol; we zijn een kostbare parel in Gods hand; we zijn echter ook als een diamant die alleen door geslepen te worden prachtig kan gaan schitteren, maar slijpen doet wel zeer.
Het betekent overgave; iedere dag opnieuw jezelf overgeven aan Hem; niet mijn wil, maar Uw wil.
Het betekent je leven afleggen, jezelf verloochenen, sterven aan jezelf, zodat Hij verheerlijkt wordt.
Het betekent gehoorzaam zijn, geduld hebben, nederig zijn, geloven en vertrouwen.
Het betekent de gezindheid die de Here Jezus had in je hebben. (Fil. 2:5-7)
En het kan als we Hem kennen, Zijn goedheid en genade zien, Zijn liefde, Zijn trouw, Zijn barmhartigheid en goedertierenheid.



'I want You to do whatever will bring more glory to Your Name!'
'Ik wil dat U alles doet wat Uw Naam meer eer zal brengen.'







Wil jij de klei zijn in Mijn handen,
mag Ik je vormen en kneden?
Mijn vuur in je doen ontbranden,
zodat eenieder kan zien wie je dient?

Ja, je bent een kostbare parel in Mijn hand,
maar mag Ik je ook slijpen
en maken tot een schitterende diamant,
die Mijn glorie aan de wereld laat zien?

Mag Ik alles doen in jouw leven
wat Mijn Naam de eer zal brengen?
Wil je Mij je volledige vertrouwen geven;
mag eenieder zien dat je Mij dient?

donderdag 3 december 2020

Verdriet ...

Verdriet,
- pijn van zorgen,
- van gemis,
- van ‘nooit meer’,
soms overval je me
in alle heftigheid.
Je doet mijn tranen stromen,
stromen en stromen,
zodanig, dat er geen einde
aan lijkt te komen.

Verdriet,
- pijn van zorgen,
- van gemis,
- van ‘nooit meer’,
soms overval je me
met zoveel intensiteit,
dat ik alleen maar kan huilen,
huilen en huilen.
En in gedachten leg ik dan
mijn hoofd maar tegen U aan,
om bij U te schuilen.

Verdriet,
- pijn van zorgen,
- van gemis,
- van ‘nooit meer’,
soms overval je me
in alle heftigheid.
En ik kan niet anders
dan je laten komen.
Want ik weet dat met elke traan,
Zijn genezing daar doorheen
zal stromen.

Verdriet,
- pijn van zorgen,
- van gemis,
- van nooit meer’,
eens ben je voorbij.
En elke traan
door jou ontstaan,
wordt behoedzaam door Hem
van mijn ogen gewist.
Voorbij is dan je lijden,
voorbij het strijden,
voor eens en altijd
is jouw bestaan
volledig uitgewist.