'Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft,
opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.'
Johannes 3:16
Door de speakertjes van mijn laptop klinkt vanaf begin december heerlijk 'kerst'muziek, met name van Future of Forestry; de afgelopen dagen echter alleen nog bovenstaand nummer.
Maar echt onbevangen kan ik deze dagen dit jaar niet beleven.
Steeds meer lees, en hoor ik, dat mensen geen Kerst meer vieren, en het stemt mij tot nadenken.
Steeds meer lees, en hoor ik, dat mensen geen Kerst meer vieren, en het stemt mij tot nadenken.
Nu moet ik zeggen dat met wat er tegenwoordig van wordt gemaakt, het mij ook wel aardig tegen gaat staan, maar, helemaal niet meer ...?
Nee, ik heb helemaal niets (meer) met kerstbomen, noch de vele versieringen, -al vind ik al die lichtjes bij ons in de straat wel heel erg leuk.
Ook heb ik niets met al die uitgebreide kerstdiners, noch met uitgebreid familiebezoek en dergelijke verplichtingen deze dagen, noch met de steeds extremer wordende Kerstvieringen, al geniet ik wel van mooie kerstmuziek op mijn laptop, want wat is er veel prachtige 'Kerst'muziek.
Al wil ik erbij zeggen dat ik deze muziek ook rustig op een ander tijdstip van het jaar luister, immers het gaat toch om het feit dat de Here Jezus ooit kwam naar deze aarde; en de precieze dag of tijd weten we nu eenmaal niet.
Ach, ik geloof ook niet dat een datum of een dag er echt toe doet; dankbaarheid en vreugde om het feit dat God Zijn Zoon zond, -ongeacht wanneer dat precies was, daar gaat het om.
Hierbij blijven Rom. 14:1-12 en Kol. 2:16-3:4 ook in mijn gedachten komen.
Al wil ik erbij zeggen dat ik deze muziek ook rustig op een ander tijdstip van het jaar luister, immers het gaat toch om het feit dat de Here Jezus ooit kwam naar deze aarde; en de precieze dag of tijd weten we nu eenmaal niet.
Ach, ik geloof ook niet dat een datum of een dag er echt toe doet; dankbaarheid en vreugde om het feit dat God Zijn Zoon zond, -ongeacht wanneer dat precies was, daar gaat het om.
Hierbij blijven Rom. 14:1-12 en Kol. 2:16-3:4 ook in mijn gedachten komen.
Om deze en andere redenen blijf ik toch de geboorte van onze Here Jezus in deze tijd herdenken -vieren-.
Ik wil je dan ook even meenemen naar de redenen waarom wel, redenen die voor mij belangrijker zijn dan wat ik hier en daar lees en hoor over het waarom niet meer.
God werd mens; een BABY!
In de eerste plaats omdat ik het onvoorstelbaar bijzonder vind, -en blijf vinden, dat de Here Jezus de plaats die Hij in de hemel bij God had, heeft willen opgegeven om als baby in deze wereld geboren te worden om ons mensen te kunnen redden en het eeuwige leven te geven.
'Hij is het Beeld van de onzichtbare God, de Eerstgeborene van heel de schepping.'
Kol. 1:15
'Hij, Die de afstraling van Gods heerlijkheid is en de afdruk van Zijn zelfstandigheid (Zijn wezen NBG), ...'
Hebr. 1:3
'Die, terwijl Hij in de gestalte van God was, het niet als roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn, maar Zichzelf ontledigd heeft door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden. En in gedaante als een mens bevonden, heeft Hij Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden, tot de dood, ja, tot de kruisdood. Daarom heeft God Hem ook bovenmate verhoogd en heeft Hem een Naam geschonken boven alle naam, opdat in de Naam van Jezus zich zou buigen elke knie van hen die in de hemel, en die op de aarde, en die onder de aarde zijn, en elke tong zou belijden dat Jezus Christus de Heere is, tot heerlijkheid van God de Vader.'
Filippenzen 2:6-11
'En de engel zei tegen hen: Wees niet bevreesd, want zie, ik verkondig u grote blijdschap, die voor heel het volk wezen zal, namelijk dat heden voor u geboren is de Zaligmaker, in de stad van David; Hij is Christus, de Heere. En dit zal voor u het teken zijn: u zult het Kindje vinden in doeken gewikkeld en liggend in de kribbe. En plotseling was er bij de engel een menigte van de hemelse legermacht, die God loofde en zei: Eer zij aan God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in mensen een welbehagen.'
Lukas 2:10-14
Het maakt mij stil te beseffen, dat Hij alles wat Hij bij Zijn Vader in de hemel had, heeft opgegeven voor mij, voor de gehele mensheid, omdat Hij, net als Zijn Vader, zoveel van ons hield, dat Hij niet wilde dat ook maar iemand van ons verloren zou hoeven gaan.
En het vult mijn hart met diep ontzag, dankbaarheid en vreugde, waardoor ik Hem, net als de herders en de wijzen, de eer en aanbidding wil geven die Hem toekomt.
En één van de manieren waarop ik dit kan doen, is door er met mijn schrijven in deze tijd aandacht aan te geven en Hem te eren met mijn schrijven.
Liefde, zo immens groot,
zo onvoorstelbaar
en ontzagwekkend,
ik kan niet anders
dan neerbuigen
en Hem aanbidden.
Liefde, zo immens groot,
zo onbegrijpelijk
en wonderbaarlijk,
ik kan niet anders
dan hierbij stilstaan
en het doorvertellen.
Overschaduwd, ondergesneeuwd, bedolven ...
Steeds meer raakt de Boodschap overschaduwd en bedolven onder alles wat de mens fijn vindt en waar de mens plezier aan heeft.
Eten, drinken en vrolijk zijn.
En ook in kerken/gemeenten wordt er steeds meer uitgepakt, tot hele shows om het Kind in de kribbe heen.
Wat blijft er nog over van de Boodschap van de engelen aan de herders in het veld: '..., u zult het Kindje vinden in doeken gewikkeld en liggend in de kribbe'; van God, Die mens werd; van Hem, Die de afstraling was van Gods heerlijkheid en de afdruk van Zijn wezen, bereid was om aan ons mensen gelijk te worden, van Hem, Die alle heerlijkheid en glorie aflegde om aan ons gelijk te worden, echter zonder te zondigen?
Overvloed en overdaad lijkt ieder jaar meer en meer deze boodschap te overschaduwen, onder te sneeuwen, te bedelven.
De Here Jezus werd niet geboren in een koninklijk paleis, Hij had geen gouden wieg, noch de duurste kleertjes.
Er was niet eens een fatsoenlijke plaats waar Maria haar Kindje ter wereld kon brengen; geen plaats, geen plaats, geen plaats ...
Niet welkom, afwijzing; zoveel onwetendheid.
Niet welkom, afwijzing; zoveel onwetendheid.
Hoe zouden onze 'Kerstdagen' eruitzien als wij het gingen vieren zonder al die toeters en bellen, maar door gewoon samen te komen en Hem te aanbidden!
Ons hart aan Hem als geschenk zouden geven, voor het eerst of opnieuw; ons opnieuw zouden toewijden aan Hem, of ons opnieuw zouden uitstrekken naar die onderlinge liefde en eenheid, die voor Hem zo belangrijk is.
Ons hart aan Hem als geschenk zouden geven, voor het eerst of opnieuw; ons opnieuw zouden toewijden aan Hem, of ons opnieuw zouden uitstrekken naar die onderlinge liefde en eenheid, die voor Hem zo belangrijk is.
Hoe graag zou ik al die grote podiums eens zien met alleen stro op de vloer, een lege voerbak en een kruis daarachter, en alle spotlights alleen daar op gericht ...
God, Die mens werd,
zo onvoorstelbaar
en wonderlijk.
Het mag niet
overschaduwd worden,
noch ondergesneeuwd raken.
God, Die mens werd,
zo verbijsterend
en onbegrijpelijk.
De boodschap
moet blijven klinken,
doorverteld blijven worden.
Het kan nog ...
Ik wil het ook nog blijven herdenken, ervan schrijven en zo getuigen, simpelweg omdat het nu nog kan.
Nog leven wij in vrijheid, nog kunnen wij deze Boodschap van Hoop, van Genade, liefde en vergeving, van eeuwig Leven, doorgeven.
HOOP in donkere dagen ...
Nee, dan bedoel ik niet de donkere dagen voor kerst, maar de donkere dagen waar de Bijbel over spreekt; de donkere dagen, die steeds donkerder worden naar mate de dag nadert dat de Here Jezus terugkomt.
Donkere dagen, omdat de onderlinge liefde verkilt -zoals de Bijbel zegt, mensen meer en meer tegen elkaar opstaan, zelfs in families, ja, zelfs in gezinnen.
Donkere dagen, omdat de boze rondgaat als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij nog kan verslinden, naar wie hij nog weg kan halen, of houden, van Hem, Jezus Christus, Gods eniggeboren Zoon.
Hoe mooi is dan het lied waarmee ik dit blogje ben begonnen!
'Hope awakes in Bethlehem!'
Er is HOOP in deze donkere dagen!
Hoop ontwaakte in Bethlehem,
zo onvoorstelbaar wonderbaar:
God, Die mens werd.
Hoop ontwaakte in Bethlehem,
zo onbegrijpelijk ontzagwekkend:
Christus, de beloofde Verlosser.
Hoop ontwaakte in Bethlehem,
de grootste schat van de hemel;
Geschenk van Liefde en Genade.
Focus ...
Wat zien wij nog deze dagen?
Wat zie jij?
Nee, er is zeker niets mis met gezelligheid, met samenkomen, met herdenken, met vieren, maar waarop ligt onze focus deze dagen?
Meer nog, wáár zijn we deze dagen vol van?
Zijn onze magen vol van al het eten en lekkers, en onze dagen vol met familiebezoek en wat al niet meer?
Of is ons hart vol; vol van dankbaarheid, omdat we deze dagen terugdenken aan het feit dat God Zijn belofte heeft vervuld, en eren en aanbidden wij Hem daarvoor?
Hoop in donkere dagen ...
Het Licht is gekomen
en schijnt in onze duisternis;
geeft Hoop en uitzicht daar,
waar het donker en eenzaam is.
Het Levende Woord is gekomen,
om te helen de gebrokenen van hart;
om te spreken van genade en vergeving,
te komen in elke nood en elke smart.
Hoop is ontwaakt in Bethlehem;
het Licht, het Levende Woord.
Uit liefde voor jou werden later
Zijn handen en voeten doorboord.
Hoop ontwaakte in Bethlehem,
voor eenieder die vermoeid is en verward.
Hoop ontwaakte in Bethlehem,
maar is het ook ontwaakt in jouw hart?
'Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.
Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.'
Mattheüs 11:28-30
Zegen en een liefdevolle groet,
Rita
Rita
(Ook de uitvoering van Laura en Estera Bretan >>Hope awakes in Bethlehem<< is prachtig)
