woensdag 22 juli 2020

Uw weg; niet mijn weg

Gedichten (en enkele gedachten, samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.
Hoofdstuk 9.


‘… richt Uw weg voor mijn aangezicht.’
Psalm 5:9

Susannah Spurgeon
‘Richt Uw weg’. Lieve Heere, het is niet dat Uw wegen ooit krom zijn of afwijken, maar mijn ogen zijn geneigd om naar zijpaadjes te kijken, waar de weg niet zo oneffen is, of het wandelen erop niet zo moeizaam als op de verheven baan van de Koning!’

Dit hoofdstuk is één groot gebed; een roep die klinkt vanuit menig vermoeide en verslagen ziel, die bang is dwalende te zijn.
Een gebed om een luisterend oor van onze hemelse Vader, om Zijn leiding en onderwijs.
Om de smalle weg te gaan door de kracht van Zijn liefde.
Om Zijn bescherming en leiding om op de juiste weg te blijven
Om Zijn hand die ons vasthoudt en leidt als we om welke reden dan ook de weg niet kunnen zien.
Om Zijn genade om te blijven vertrouwen wat er ook gebeurt.
Dat we ons over zullen geven aan Zijn leiding en ‘zwaar’  op Hem zullen blijven leunen bij gevaren; dat onze ogen gericht zullen blijven op de vreugde die ons wacht en dat Hij ons zal verlossen van het kleinste verlangen om af te wijken, of te treuzelen.

Gods woord zegt dat Zijn wegen niet onze wegen zijn en Zijn gedachten niet onze gedachten, maar Hij kan wel onze gedachten vullen met die van Hem en mijn wegen maken tot die van Hem.
Dat Hij dit wonder toch in ons zal uitwerken en we Zijn wegen zullen gaan.

‘Laat mijn ziel zo werkelijk en bestendig in U blijven, zo waarachtig en teer, dat ik mij altijd bewust ben van Uw lieflijke aanwezigheid, en dat ik nooit ook maar één stap zal doen bij Uw ondersteunende en verlossende hand vandaan!’

Persoonlijk gebed

Het is inmiddels meer dan twee jaar geleden dat ik onderstaan gedicht schreef naar aanleiding van dit hoofdstuk.
De omstandigheden drukken toen erg zwaar, en hoewel er inmiddels vele dingen veranderd zijn, is dit hoofdstuk, als ook het gedicht, nog net zo actueel als toen.


Een nieuwe dag ligt voor mij;
de zon schijnt naar hartenlust.
Maar mijn gemoed is zwaar
en mijn ziel lijkt maar half verlicht.

De noden van mijn kinderen drukken;
ik wil ze helpen waar ik kan.
Er voor ze zijn waar nodig is, en dus 
kom ik, Heer, voor Uw aangezicht.

Ik heb het nodig dat U mij leidt,
zodat ik ook hierin Uw wegen ga.
Ik wil U niet voor de voeten lopen,
en bid om Uw wijsheid en inzicht.

Help mij, Heer, in het maken en
in het nemen van de juiste keuzes.
Maar laat mij toch in alles bovenal 
op U en op Uw woord zijn gericht.

U bent mijn sterkte en mijn kracht,
samen met U kan ik alles aan.
Zolang ik maar blijf lopen op 
de weg die door U wordt verlicht.

Lieve Vader, wijs zo een ieder van ons 
de weg die U wil dat elk van ons gaat.
Geef ons het geloof en vertrouwen dat U
daarop elk moment naast ons staat.

Houd vast als het duister het zicht ontneemt,
geef moed en kracht, daar waar het ontbreekt.
Geef ogen die zien, en oren die horen als U,
op welke wijze dan ook, tot ons spreekt.

Maak één Uw en onze wil, Uw en onze gedachten,
leer en onderwijs ons iedere dag weer.
Doe ons volhouden tot het einde toe, ja, tot
wij U zien van aangezicht tot aangezicht, o Heer.

- Amen -

vrijdag 17 juli 2020

Verblijd je, juich en spring op van vreugde! (2)

Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is ...   (108)

Zoals ik al hiervoor schreef, soms houdt een vers je langer bezig dan één week, en dat is dit keer duidelijk het geval.
Als de verzen van eergister ons zeggen dat blijdschap ons deel dient te zijn als we onze toevlucht tot God nemen, dat we voor eeuwig zouden moeten juichen omdat Hij ons beschut, en we in Hem van vreugde zouden opspringen als we Hem liefhebben, dan is het goed om ons te bedenken wat het wat het inhoudt als Hij onze toevlucht is, als Hij ons beschut.
Ik kon dan ook niet anders dan de Psalmen induiken en zien wat Zijn woord daarover zegt.
En het deed me opnieuw bedenken hoe groot en indrukwekkend de Heere is.


Heer, Uw Woord prijst ons gelukkig, noemt ons gezegend, 
als wij tot U onze toevlucht nemen.
En hoe waar is dit niet!
U bent immers El Elyon, de Allerhoogste over de gehele aarde; 
ja, U bent zeer hoog verheven boven alle goden, zegt Uw woord.
U regeert, en gerechtigheid is het fundament van Uw troon.
U bent El Shaddai, de Almachtige, de Ontzagwekkende.
Als wij bij U onze toevlucht zoeken mogen wij ons veilig weten, 
want U bent onze burcht, onze vesting, onze rots; 
vast, onwrikbaar, onoverwinnelijk en oninneembaar.
Als we in Uw schuilplaats zijn, beschermt en beschut U ons met Uw vleugels, 
en is Uw trouw als een schild, ja, als een pantser om ons heen.
Met U aan onze zijde hoeven we niet bang te zijn. 
Op U kunnen wij vertrouwen.
Bij U ons hart uitstorten.
Bij U komt onze ziel tot rust en vinden we nieuwe kracht.

Het is ook om Uw goedertierenheid, Heere, 
dat wij mensenkinderen, onze toevlucht bij U nemen, 
want Uw goedertierenheid is zo kostbaar.
Uw goedertierenheid, die Uw genade omvat, 
als ook Uw liefdevolle vriendelijkheid, en standvastige liefde, 
als ook mededogen en goedheid, en zelfs Uw trouw is daaraan gekoppeld.
Uw goedertierenheid, die zo groot is en reikt tot aan de hemel, 
en Uw trouw, die reikt tot de wolken.
En het is niet maar tijdelijk, of afhankelijk van, nee, 
U bent Heere en Koning voor eeuwig en altijd.
Uw goedertierenheid is voor eeuwig, 
Uw trouw is voor eeuwig,
Uw troon staat vast voor eeuwig, 
U regeert voor eeuwig, 
Uw heerlijkheid is voor eeuwig, 
U bent Priester voor eeuwig, 
Uw Naam bestaat voor eeuwig, 
U bent voor eeuwig!


Hoe zouden we dan niet van vreugde opspringen, -zelfs als het alleen nog in ons hart is; niemand zoekt immers zijn toevlucht bij iemand die hij niet liefheeft?
En welk een zegen ligt er niet besloten in de bovenstaande woorden voor de rechtvaardige, -en dat is een ieder die de Heere Jezus heeft aangenomen als zijn Verlosser en Heiland.
Welk een schild van goedgunstigheid rondom ons wordt ons hier niet betoond door onze hemelse Vader.

Bedenk, en onthoud hoe groot Hij is,
zowel in tijden van vreugde en voorspoed,
als in tijden van nood en gemis.
Bedenk en onthoud hoe indrukwekkend Hij is,
voor eeuwig de Allerhoogste en de Almachtige;
ja, onveranderlijk, dat is zeker en gewis.


dinsdag 14 juli 2020

MT - Verblijd je, juich en spring op van vreugde!

Maar laat verblijd zijn allen die tot U de toevlucht nemen,
laat hen voor eeuwig juichen omdat U hen beschut;
laat in U van vreugde opspringen wie Uw Naam liefhebben.
U immers zegent de rechtvaardige, Heere, 
U omringt hem met goedgunstigheid als met een schild.

Psalm 5:12,13


Sinds een paar jaar leer ik bijna iedere week een Bijbeltekst uit mijn hoofd.
Nu moet je niet denken dat ik daardoor al vele Bijbelteksten uit mijn hoofd ken, want dat is helaas niet het geval.
Ik ben niet zo goed in het leren en onthouden van teksten, laat staan waar zij precies staan; soms ben ik twee weken later al weer kwijt wat ik geleerd had.
Misschien zeg je nu, waarom zou je dit nu dan nog doen?
Nou, weet je, ik geloof dat wat ik geleerd heb toch ergens in mijn hoofd opgeslagen wordt, en dat als het juiste moment daar is, God het mij door Zijn Geest weer te binnen zal brengen. 
Wat mij daarnaast ook gemotiveerd heeft om het toch te doen, is dat we niet weten hoelang wij nog in alle vrijheid Gods woord kunnen openen en lezen.
Wat als dat ooit wegvalt?
Daarom doe ik nu wat ik kan, er op vertrouwend dat Hij zal doen wat nodig is op het juiste moment.

Inmiddels is het ook meer geworden dan het alleen uit mijn hoofd leren van een Bijbeltekst, zo ben ik wel begonnen, maar tegenwoordig overdenk en leer ik het vers.
En pas als ik het gevoel heb dat ik er ‘klaar’ mee ben, ga ik over naar de volgende.
Het kan ook zijn dat ik een bepaald vers gewoon nog een week aanhoud omdat ik merk dat ik het woord gewoon nog nodig heb, hetzij tot troost, of om van te leren; om me te bemoedigen, of juist aan te moedigen, of simpelweg omdat ik nog geen nieuwe heb ‘gekregen/gevonden’. 

Sinds enkele weken plaatst ik dit vers ook op mijn Blog onder het kopje MT (Memoriseer Tekst) – Week …
Zo zie ik het vers ook iedere keer als ik op mijn Blog kom.
Daaronder probeer ik ook iedere week nog een bijpassend gedicht te plaatsen; soms één die ik al eerder geschreven heb, of een nieuwe bij het vers.

De afgelopen tijd -dit keer dus ook langer dan één week, ben ik ‘bezig geweest’ met de bovenstaande verzen.
Ze triggerden mij enorm.
Laat verblijd zijn die …
Laat hen voor eeuwig juichen omdat …
Laat in U van vreugde opspringen wie … 
U immers zegent de …
U omringt hem met …
Ik ervaar het als opmerkelijk, daar ik vaker getrokken word door woorden als ‘tot U de toevlucht nemen’, en ‘omdat U hen beschut’ enz.
Maar deze keer komen deze woorden binnen: laat verblijd zijn allen die tot U de toevlucht nemen, laat hen voor eeuwig juichen omdat U hen beschut, laat in U van vreugde opspringen wie U liefhebben. U immers zegent de rechtvaardige, Heere, U omringt hem met goedgunstigheid als met een schild.’
Wow! 
Van nature ben ik niet bepaald een uitbundig persoon, dus woorden als ‘juichen’ en ‘in U van vreugde opspringen’, zijn eigenlijk niet echt kenmerkend voor mij.
Maar het staat hier toch maar mooi wel in Gods woord om te doen, omdat Hij ons daar alle reden toe geeft.
Ja, in mijn hart kan het juichen, in mijn hart kan ik in Hem van vreugde opspringen, dat ervaar ik regelmatig als ik aan het schrijven ben, of aan het zingen, maar letterlijk …

Het woordje ‘laat’ dat bij alle drie de zinnetjes ervoor staat, impliceert in mijn ogen iets als van ‘gewoon doen’.
Als je tot Hem je toevlucht neemt, wees dan verblijd!
Hij beschut je, iedere dag opnieuw, dus juich voor eeuwig!
Heb je Hem lief? Nou, spring dan op van vreugde!
We hebben er zoals ik al eerder aangaf alle reden voor; want hier zegt Zijn woord vervolgens ook nog dat Hij immers de rechtvaardige zegent, en hem omringt met goedgunstigheid als met een schild!

Ik besef dat ik nog heel veel te leren, en af te leren heb, en tot die tijd hoop ik dat het voor de Heere genoeg is dat mijn hart doet wat mijn lichaam nog niet, of gewoon niet meer, kan.
En ik verblijd en koester mij in de diepte en reikwijdte van Zijn woord en … ik doe maar wat voorlopig nog het meest natuurlijke is voor mij, ik zing …


maandag 6 juli 2020

Hope will rise!

Enige jaren geleden kwam ik via via op YouTube bij een nummer tegen wat mij geweldig aansprak, zowel qua tekst als muziek als uitvoering.
Weken, zo niet maanden, 'draaide' ik dit nummer, maar in de loop van de jaren ben ik het nummer kwijt geraakt.
Ik kon me ook met geen mogelijkheid meer herinneren hoe de band heette, dus het nummer terugvinden lukte me dan ook niet.
Vorige week nog zocht ik naar het nummer, maar mijn geheugen liet me nog steeds in de steek, en ik wist ook niet meer waar ik zoeken moest, noch op welke woorden.
Tot vanmorgen.
Terwijl ik naar iets anders op zoek ben, komt ineens de band Warr Acres voorbij, en met dat ik de naam zag wist ik dat dit de band was, en ja, toen was het nummer snel gevonden.
Deze keer heb ik het nummer snel opgeslagen, zodat ik het niet meer kwijt zal raken.
Blij als een kind zit ik dan ook achter mijn laptop, terwijl het nummer 'Hope will rise' weer door mijn speakertjes klinkt.


Warr Acres - Hope will rise


zaterdag 4 juli 2020

Geopend Woord

Op Uw woord heb ik mijn hoop gesteld.

Uw woorden zijn deuren naar licht,
inzicht krijgt wie nog in het duister tast.

Uw woord is een lamp voor mijn voet
en een licht op mijn pad.

Psalm 119:81b, 130, 105


Heer,
mijn ogen sla ik op
naar U.
Uw woord
ligt geopend
in mijn handen.

Ik vraag U
om inzicht in Uw woord,
opdat het voor mij
zal schijnen
als een Licht 
op mijn levenspad.

Ik vraag U
om openbaring 
door Uw Geest
over Uw woord,
opdat ik zal begrijpen
en verstaan
dat wat ik lees en
wat U tegen mij zegt.

Ik vraag U
dat Uw woord 
zal neerdalen in mijn hart,
opdat niet slechts mijn verstand
maar ook mijn hart
door Uw woord 
wordt verlicht,

Heer,
Uw woord 
ligt geopend 
in mijn handen.
Ontmoet mij hier 
in Uw woord.
Raak mij aan
met het schijnsel
van Uw Licht
en laat Uw licht schijnen
door mij heen.

- Amen -