Gedichten (en enkele gedachten, samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.
Hoofdstuk 15.
Johannes 14:27b
‘Uw hart worde niet ontroerd en zij niet versaagd.’SV‘Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.’
HSV
Hoewel de woorden een gebod inhouden, proef ik tegelijk een grote liefde in deze woorden die de Here Jezus spreekt.
Liefde, als ook kennis van ons menselijk hart, van mijn hart.
Uw hart worde niet ontroerd of versaagd …
Ontroerd, oftewel: ontsteld, aangedaan, onthutst, geschokt, overstuur, van slag, radeloos.
Versaagd, oftewel: bevreesd, moedeloos, terneergeslagen, lusteloos, bang, wanhopig, vertwijfeld.
Uw hart worde niet ontroerd of versaagd …
De afgelopen week was ik een beetje down.
Ik was moe, had pijn, en was erg futloos en het ontbrak me gewoon aan enige energie.
Alles kostte zoveel moeite, en mijn tranen zaten hoog; elk vriendelijk woord bracht ze weer naar boven.
En hoewel het misschien in de huidige omstandigheden misschien niet zo vreemd is, toch voelde het vervelend en wilde ik me helemaal niet zo voelen, en toch lukte het me maar niet om me er overheen te zetten, ook al waren er bijzondere momenten, waarin ik Gods troostende nabijheid zo ervoer.
En zo kwam daar gister de gedachte om dan maar weer eens verder te gaan met deze serie, alleen, ik kon me er gewoon nog niet toe zetten, en ook vandaag lukte het me eigenlijk maar niet.
Het is dan ook al ver in de middag als ik tenslotte toch maar besluit om het boekje en het gedicht, dat ik er al bij geschreven had, te pakken om er toch maar mee aan de slag te gaan.
En uitgerekend deze keer gaat het over ‘Het benauwde hart’, en word ik er op gewezen dat ‘waar ik een benauwde geest in mij omdraag, ik in rechtstreekse ongehoorzaamheid aan Zijn gebod handel’.
Maar Susannah wijst op meer dan alleen het gebod dat in deze woorden van de Here Jezus ligt.
Ze wijst ook op Degene die deze woorden spreekt, op Zijn liefde en genade.
Ze wijst op het verdriet dat we Hem aandoen met ons gebrek aan vertrouwen; onze dwaasheid om lasten zelf te willen dragen in plaats van aan Zijn voeten neer te werpen.
Over de toon van bestraffing en teleurstelling die ze ook in deze woorden hoort.
En dat ons hart eigenlijk, na alles wat Hij voor ons heeft gedaan, helemaal niet bang behoort te zijn.
‘Maar toch’, zegt ze, ‘wat haalt vrees de voetstappen van blijde verzekerdheid vaak in! Wat ga ik spoedig weg uit het licht van Uw aangezicht naar de diepe schaduw die de berg van mijn zonde werpt.’
Waarom zou ons hart ontroerd zijn?
Is het zonde, zijn het gevoelens van onwaardig zijn?
Of zijn het de dingen die gebeuren, de zorgen van het leven, ergernissen, teleurstellingen?
Het zijn haar volgende woorden die in mij iets raken en verandering brengen.
‘Ga opnieuw tot uw lieve Heere, mijn ziel, en leg alles wat u in de war brengt en u verdriet doet aan Zijn voeten neer. U zult Hem zeker horen zeggen: Uw hart worde niet ontroerd of versaagd. Heel uw smart is bij Mij bekend. Ik leid en bestuur alles wat op u betrekking heeft. Is het moeilijker om in al het kwaad van de aarde op Mijn liefde te vertrouwen dan op de eeuwige vreugden?’
Als ik het gedichtje erbij pak, zie ik dat ik er een notitie bij had gemaakt: ‘Niet vergeten welke woorden Jezus ervoor spreekt!’
Susannah verwijst er niet naar, maar doordat ik meestal nog even de gegeven Bijbelteksten nalees in mijn Bijbel, wil ik het toch aanhalen, omdat ik denk dat deze woorden juist heel belangrijk zijn voor hetgeen vandaag centraal staat.
De Here Jezus zegt: ‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef ik u; niet zoals de wereld die geef, geef Ik die u.’
En dan volgen de woorden: ‘Uw hart worde niet ontroerd en zij niet versaagd.’
Mijn vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u, geen gewone vrede, geen vrede zoals we kennen in de wereld, maar hemelse vrede, Shalom!
Vrede, die elk verstand te boven gaat, omdat zij komt van de Vredevorst.
Het is op basis van de Vrede die Hij geeft, dat Hij ook zegt: Uw hart worde niet ontroerd en versaagd!'
Het betekent voor ons, voor mij, kiezen.
Blijf ik hangen in, of zet ik alles op alles om te midden van wat mijn hart ook zo ontroerd en versaagd, op Hem te zien, op wie Hij is, op wat Hij heeft gedaan, en wat Hij heeft gezegd en beloofd.
‘Ontsluit mijn ogen en laat mij aanschouwen de wonderen van Uw wet.’
Of zoals de NB zo mooi zegt: 'Geef zicht aan mijn ogen, dat ik acht sla op de wonderen uit uw Wet!'
Psalm 119:18
Kiezen
Heer, wat kent U het hart
van ons mensen toch goed.
U geeft ons een opdracht,
maar komt ons daarvoor al
met zoveel liefde tegemoet.
U, Die Zelf mens was,
weet hoe wij mensen zijn.
Hoe makkelijk wij ons
laten leiden door zorgen,
door verdriet en pijn.
O, Heer, is het daarom niet
dat U eerst Uw vrede geeft?
En is dat tegelijk geen blijk
van welk een grote liefde U
voor Uw kinderen heeft?
Heer, laat zo Uw vrede heersen in mijn hart,
dan zal er geen ruimte zijn voor smart.
Want Uw Liefde en Vrede zal mijn angst verjagen,
als ook andere dingen die mij zo kunnen belagen.
Help mij steeds opnieuw te kiezen om op U te zien,
vertrouwend op de grootheid van de God die ik dien.
- Amen -