Heer,
Uw woord klinkt:
‘Ik zal u niet als wezen achterlaten;
Ik kom weer naar u toe.’
Mijn kind,
misschien voel je je
-vooral in deze tijd,
wel heel erg eenzaam
en alleen.
Ben je verstoken van
bijna elk menselijk contact.
Misschien voel je je
nu wel als een wees
doordat je verstoken bent
van je familie;
je man, je vrouw,
je vader, je moeder,
je kind(eren),
je kleinkinderen.
Misschien voel je je
wel als een wees
nu je verstoken bent
van het samenkomen
in de kerk of gemeente.
En misschien heeft zelfs
de eenzaamheid
en het verstoken zijn van ...
je berooft van het zicht op Mij
en op Mijn woord.
Maar nog steeds
is daar Mijn woord,
Mijn belofte,
dat Ik je niet als wees
zal achterlaten,
en …
dat Ik eens
weer terugkom!
Geloof ook in Mijn woorden,
als je in Mij gelooft!
Ik heb je beloofd
dat Ik altijd bij je
zal zijn,
ja, tot aan de
voleinding van de wereld.
Ik heb je beloofd
dat Mijn Vader, en Ik
naar je toe zullen komen
en bij je in zullen wonen,
als je Mij liefhebt en je
aan Mijn woorden houdt.
Ik heb je beloofd
dat Mijn Vader je
een andere Trooster
te sturen, Eén,
Die in je zal wonen,
en waardoor je nooit
alleen zult zijn;
Die je bij zal staan,
alles zal leren,
en alles in herinnering
zal brengen
wat Ik heb gezegd.
Vergeet toch niet dat je
door Mij Zijn kind bent!
Dus al ben je verlaten
van alles en iedereen:
Ik verlaat jou nooit!
Jouw leven is met Mij
verborgen in God.
Naar: Johannes 14:15-28
(Ef.1:5; Kol. 3:3)
