donderdag 30 december 2021

'Zingen op vreemde plaatsen ...'

Op de valreep van dit jaar komen er nog prachtige woorden vanuit het Dagboek van Warren Wiersbe dat ik dit jaar gebruik naar mij toe over groeien, mijn OneWord voor dit jaar.
Ze spreken me zo aan dat ik ze niet alleen in mijn agenda bij de rest van de citaten van dit jaar heb geschreven, maar er ook een blogje aan wil wijden.
Het is naar aanleiding van Psalm 149; een Psalm die gaat over ‘een nieuw lied voor de Heere zingen’ (vs. 1).

Groeien
In zijn schrijven bij deze Psalm neemt hij me mee van wat hiermee bedoeld wordt naar het lof zingen in de gemeente (vs. 2), naar het blij zijn en zingen als we op bed liggen (vs. 5), naar het beeld van soldaten op het slagveld, die zingen te midden van de strijd (vs. 6,7)
En dan zegt hij het volgende: 

‘Het is gemakkelijk om te zingen in de gemeente , maar heel wat minder gemakkelijk om te zingen op ons bed, en ronduit moeilijk om te zingen op het slagveld. Maar als wij zingen, dan verheerlijken wij de Heere, en zullen we groeien.’

Samen zingen in de gemeente samen met broers en zussen in de Heer, is niet zo moeilijk; eigenlijk vind ik dat gewoonweg heerlijk.
Ik zing ontzettend graag en tijdens mijn huishouden galm ik vaak van alles en nog wat door elkaar en knoop zelfs allerlei liederen ook gewoon aan elkaar.
Maar samen zingen in de gemeente, samen met anderen zingen, even dat oogcontact hebben, die verbinding door Hem, dat brengt niet Hem alleen de eer, maar bemoedigd ook onszelf; tenminste, zo ervaar ik dat.
Zingen op je slaapplaats, op bed, is een ander verhaal, tenminste als we de uitleg van Wiersbe volgen.
Want hij heeft het niet over als je net op bed gaat liggen om te slapen, of als je niet kunt slapen, maar hij heeft het over op bed liggen doordat je je niet goed voelt, of dat je rust of herstellende bent van een ziekte en dan is ‘vrolijk zingen’ toch wel even anders.
En dan komen we aan bij het zingen op het slagveld, wat inderdaad ronduit moeilijk is.
Klinken er nog lofliederen uit onze mond als een storm door ons leven raast, we ergens ten onrechte van beschuldigd worden, een geliefde sterft, je huwelijk op de klippen loopt, ziekte je leven in de greep houdt.
Misschien is daardoor ons denken en/of ons gevoelsleven wel één groot slagveld, worden we daar enorm aangevallen.
Ach, er zijn zoveel terreinen in ons leven waar strijd geleverd kan worden, maar zingen we daar dan ook, geven we Hem dan nog steeds de eer die Hij verdient?

‘Maar als wij zingen, dan verheerlijken wij de Heere, en zullen we groeien.’
Met deze laatste woorden gaan mijn gedachten automatisch naar het citaat van Corrie ten Boom dat ik gister ook aanhaalde in mijn blog.
Naar het ‘in omstandigheden moet komen, waarin wij gedwongen worden om ons uit te strekken naar de Bron van onze kracht’, want dat is wat groei in ons geloof bewerkt.
Gods lofzangen laten klinken op een slagveld, is er niet alleen voor kiezen om in die omstandigheid op te zien naar Degene Die je Bron van kracht is, maar ook om Hem dan te loven en te prijzen.
En uitstrekken naar, en ook nog eens loven en prijzen; ik heb de neiging om het ‘dubbele groei’ te noemen.

Standhouden
Tegelijkertijd brengt dit laatste stukje van het citaat van Wiersbe mij ook bij mijn nieuwe ‘OneWord’ voor het komende jaar, namelijk ‘Standhouden’.
Efeze 6:10-12:
‘Voorts, weest krachtig in de Here en in de sterkte zijner macht. Doet de wapenrusting Gods aan, om te kunnen standhouden tegen de verleidingen des duivels; want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten.’ 

Het leven is één groot slagveld, al is dat niet altijd een zichtbaar slagveld.
De meeste strijd in ons leven is denk ik onzichtbaar.
Elke tegenslag in ons leven, elk probleem, elke moeilijkheid, in welke vorm dan ook, zijn mogelijkheden voor de duivel om ons bij God weg te trekken of om ons tegen Hem op te zetten.
(Ik geloof dat ook voorspoed kan zo’n mogelijkheid zijn!)
Iedere dag de wapenrusting aantrekken die God ons heeft gegeven is dan ook ontzettend belangrijk en een must, maar ik geloof dat lofprijs en aanbidding, zingen tot Zijn eer, ook een heel belangrijk en machtig wapen is.
Met Hem loven en prijzen maken we een statement in zowel de onzichtbare als de zichtbare wereld, dat God onze Heere is, onze kracht en onze sterkte, en dat we Hem alle eer willen geven te midden van, ondanks.

Ik moet met deze dingen altijd denken aan het verhaal van Paulus en Silas in de gevangenis (Hand. 16)
Ze waren behoorlijk gehavend door de vele slagen die ze hadden gehad, en waren in de binnenste kerker gezet, met hun voeten vast in een blok, en toch kozen zij ervoor om te bidden en God te loven en te prijzen.
Vervolgens komt er een grote aardbeving die de fundamenten van de gevangenis deed bewegen en alle deuren sprongen open en de boeien van alle gevangenen sprongen los.
Nee, het ging hier niet om bevrijding van de beide apostelen, noch van alle andere gevangenen, het werd een bevrijding voor de cipier, die door dit wonder -want er was ondanks de geopende deuren en boeien geen enkele gevangene ontvlucht- tot geloof kwam.
En zo geloof ik dat lofprijs en aanbidding op het slagveld ons bevrijd van de grip van de boze op ons leven, of voorkomt dat hij grip daarop krijgt.
Lofprijs en aanbidding maakt ons los van wat er speelt en brengt ons in Zijn aanwezigheid waar vervolgens Zijn kracht en sterkte ons deel wordt, waardoor we kunnen standhouden, zelfs in de moeilijkste* momenten van ons leven.




*
 Lees eventueel ook >> Broken Halleluja

woensdag 29 december 2021

Van groei(en) naar standhouden

OneWord van 2021 en voor 2022 ...

Groei(en)

Als ik één ding zou moeten noemen dat voor mij van zeer grote waarde was dit jaar met het oog op mijn OneWord 'Groei', dan was het het citaat van Corrie ten Boom, dat ook aan de zijkant van dit Blog staat.

'Om te groeien in geloof,
moeten wij in omstandigheden komen
waarin wij gedwongen worden
ons uit te strekken naar de Bron
van onze kracht.'

Het kostte wat tijd om de strekking van dit citaat in mijn denken op te nemen, maar het wordt me steeds meer eigen om het in gedachten te nemen bij tegenslagen, moeilijkheden of bij dingen waar ik tegen mezelf aanloop.
Het hielp, en helpt mij om anders naar alles te kijken.
Om de dingen die gebeuren, of hetgeen waar ik tegenaan loop, te zien als een mogelijkheid om te kunnen groeien.
Het brengt een dieper besef teweeg van dat ik in die omstandigheid de mogelijkheid heb om te kiezen.
Word ik boos of opstandig, verval ik in zelfmedelijden of laat ik alles gelaten over me heen komen, of richt ik mijn blik naar boven, en vraag ik Hem welke lessen hier liggen om te leren, en om de kracht die hierbij nodig is?
Het citaat heeft zo al heel wat vrede in mijn hart opgeleverd in de moeilijke, verdrietige en pijnlijke dingen die er ook afgelopen jaar weer waren.

Hoewel het citaat eigenlijk speciaal voor dit jaar was, is het voor mij een blijvertje geworden.
Ik laat hem op dit Blog staan, als ook op mijn bureau; ik wil het niet vergeten.
Sterker nog, ik wil er dagelijks aan herinnert worden, ook volgend jaar, en in de jaren die mij nog gegeven zijn.
En eigenlijk vind ik het ook heel erg goed passen bij mijn OneWord voor volgend jaar.


Standhouden
Mijn OneWord voor 2022 is namelijk 'Standhouden'.
Zoals groeien een proces is, zo is ook standhouden een leerproces.
Mijn OneWord kwam naar mij toe vanuit Efeze 6 en wel de verzen 11 en 12.
'Bekleed u met de hele wapenrusting van God, opdat u stand kunt houden tegen de listige verleidingen van de duivel.
Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten.'

Standhouden, leren standhouden, is een groeiproces.
Maar zoals met alles wat we hebben te leren, zal dit gaan met vallen en opstaan, en ik denk ook dat het geldt voor de rest van ons leven.
Dit omdat de tijden veranderen en er steeds nieuwe, andere, en misschien ook wel steeds moeilijker dingen op ons pad en in ons leven zullen komen.

Standhouden is volhouden, is volharden; is standvastig of koppig volhouden wat je begonnen bent.
Is niet opgeven als het moeilijk wordt, niet opgeven als we struikelen of vallen, niet opgeven als het stil blijft, niet opgeven als er geen uitzicht lijkt te zijn.
Is vasthoudend zijn, is doorzetten ondanks, is vastberaden zijn.
'Ik gebied je dus: wees vastberaden en standvastig, laat je door niets weerhouden of ontmoedigen, want waar je ook gaat, de HEER, je God, staat je bij.'
Jozua 1:9 (NBV)
Volharden, volhouden, je vastbijten in de zekerheid dat alles hier maar tijdelijk is, en dat je een heerlijke eindeloze eeuwigheid bij Hem wacht.
Voortgaan, ook als je niets voelt of ervaart van Zijn aanwezigheid.

Standhouden is zo ook vasthouden.
Vasthouden aan wie God is, aan wat Hij heeft gezegd, heeft gegeven, ons leert in en door Zijn Woord.
Vasthouden aan die ene Zekerheid wiens Naam Jezus is, en Die ons in alles is voorgegaan.
Vasthouden aan Zijn kracht, en daarin voortgaan 'van kracht tot kracht', zoals Psalm 84 zegt.
'Welzalig de mens van wie de kracht in U is – in hun hart zijn de gebaande wegen. Gaan zij door het dal van de moerbeibomen, dan maken zij God tot hun bron; ook zal de regen hen overvloedig bedekken. Zij gaan voort van kracht tot kracht, zij zullen verschijnen voor God in Sion.'
Psalm 84:6-8

Standhouden betekent waakzaam zijn, vaststaan in het geloof, sterk en moedig zijn.
Manmoedig zijn, zoals de Bijbel zo mooi zegt, onverschrokken, stoutmoedig, dapper, onbevreesd.
'Wees waakzaam, sta vast in het geloof, wees manmoedig, wees sterk.'
1 Korinthe 16:13 
Je daarnaar uitstrekken, willen leren; immers niet iedereen is van nature even sterk en dapper.
Ik tenminste niet, maar ik verlang te groeien, om steeds sterker en standvastiger te worden.
En wat ben ik dankbaar dat ik weten mag dat we dit nooit alleen hoeven te doen; Hij gaat met ons mee, meer nog, Hij gaat voor ons uit!
En Zijn Geest is in ons om ons te helpen en te leiden, om ons de kracht en wijsheid te geven, en te troosten en weer te helpen op te staan als we zijn gevallen.

Vertrouwen (op God) is het sleutelwoord.
'Vertrouw op de HEERE, uw God, dan zult u standhouden' zegt de Bijbel in 2 Kronieken 20:20.
En zo kom ik weer uit bij het citaat van Corrie ten Boom.
'Om te groeien in geloof -in vertrouwen, moeten wij in omstandigheden komen waarin wij gedwongen worden ons uit te strekken naar de Bron van onze kracht.'
En daarmee terug bij Degene Die alles wat we nodig hebben om stand te houden klaar heeft liggen om te geven.

Psalm 144:1,2
'Geloofd zij de Heere, mijn rots, Die mijn handen leert om te strijden, mijn vingers om oorlog te voeren; mijn goedertierenheid en mijn burcht, mijn veilige vesting en mijn bevrijder, mijn schild tot Wie ik de toevlucht heb genomen.'

Psalm 146:5
'Welzalig is hij die de God van Jacob tot zijn hulp heeft, die zijn verwachting stelt op de Heere zijn God.'

Psalm 18:30,31
'Want met U ren ik door een legerbende, met mijn God spring ik over een muur. Gods weg is volmaakt,
het woord van de HEERE is gelouterd, Hij is een schild voor allen die tot Hem de toevlucht nemen.'









Standhouden,
moedig en sterk zijn.
Volharden,
vasthouden,
vertrouwen …
Heer, het ontbreekt
mij soms zo,
door alles wat er
gebeurt en speelt,
aan moed en kracht.

Problemen,
moeite en zorgen,
pijn,
verdriet,
machteloosheid,
het houdt
maar niet op,
en ik bemerk
de gevolgen
daarvan.

Toch geeft U
dit woord
en ik,
ik neem het
van harte aan.
Dank U wel,
voor deze
aanmoediging
om te blijven zien
op Uw macht.

Standhouden,
moedig en sterk zijn.
Volharden,
vasthouden,
vertrouwen!
Voortgaan van
kracht tot kracht.
Volhoudend,
gelovend in Uw
volmaakte plan.

zaterdag 25 december 2021

Jezus, Licht van de wereld

 

Gods rijke en onmisbare zegen,
als ook Zijn troost en liefdevolle nabijheid,
voor deze Kerstdagen en voor 2022.





donderdag 9 december 2021

Wat we nooit kunnen verliezen ...

Met dat ik vanmorgen op zoek was naar mijn Kerstgedicht voor dit jaar (had hem gister even snel snel opgeslagen; niet handig dus) kwam ik een onafgemaakt blogje tegen waar ik ooit in 2017 aan was begonnen maar nooit had afgemaakt.
Het had zelfs nog geen titel gekregen, waardoor het eerste gedeelte van het citaat de titel werd.
Toch waren het juist deze woorden die mij het bestand deden openen en lezen.
Het was een citaat van Spurgeon uit het Dagboekje dat ik toen van hem las.

'Laat al mijn vooruitzichten nergens op uitlopen; laat al mijn hoop vervliegen; laat mijn vreugde verdwijnen, - ik zal nooit verliezen wat ik in God heb.'
Spurgeon


De woorden die mij ruim vier jaar geleden zo raakten, en die ook nu weer binnenkomen zijn: ‘ik zal nooit verliezen wat ik in God heb’.
‘Wat een houvast, vooral in donkere en moeilijke tijden!’, schreef ik toen, maar hoe passend is het ook niet voor de tijd waarin we nu verkeren.

Hoeveel vooruitzichten lopen vandaag op niets uit door alles wat corona teweegbrengt.
Hoeveel hoop is er niet vervlogen.
En hoeveel vreugde is er niet verdwenen.
Ik weet, als kind van Hem is er altijd hoop, en altijd vreugde, maar laten we eerlijk zijn, het leven kan soms zo zwaar en moeilijk zijn, zo vol pijn en verdriet, en zo’n aaneenschakeling van moeilijkheden en zorgen, dat alle hoop vervlogen is, en alle vreugde verdwenen.
En het kan lijken alsof dat ook nooit meer terug zal komen.

Het citaat voelt voor mij een beetje alsof er iemand was die aan Spurgeon vroeg van, ‘maar wat als al je vooruitzichten nu niets worden, je geen hoop en vreugde meer hebt?’
Waarop hij dan antwoord met dit citaat: 'Laat al mijn vooruitzichten nergens op uitlopen; laat al mijn hoop vervliegen; laat mijn vreugde verdwijnen, - ik zal nooit verliezen wat ik in God heb.'
Welk een heerlijke zekerheid om dit dan te kunnen zeggen, en welk een rust en vrede liggen er niet in besloten!

Maar weet je, ieder kind van God heeft deze heerlijke zekerheid!
We kunnen nooit verliezen wat we in God hebben, simpelweg omdat het niet van ons afhangt.
Wat we hebben in God, hebben we door Zijn genade verkregen en mijn onafgemaakte blogje neemt me mee naar Efeze 1 en 2, en zet me stil bij wat we allemaal wel niet hebben gekregen en wat we niet kunnen verliezen.
- We zijn in Christus gezegend heeft met alle geestelijke zegen in de hemelse gewesten.
- Voordat de wereld gemaakt werd had Hij ons al uitgekozen om Hem toe te behoren.
- In Zijn liefde had Hij van te voren beslist dat Hij ons door Jezus als Zijn kinderen zou aannemen.
- Hij heeft ons begenadigd in de Geliefde.
- We zijn vergeven door het bloed van Jezus.
- We zijn bevrijd door het bloed van Jezus.
- Hij heeft ons overladen met Zijn genadegaven.
- Hij heeft ons het geheim van Zijn wil bekendgemaakt.
- We zijn gemerkt als eigendom van God.
- We hebben de Heilige Geest als voorschot op ons erfdeel ontvangen.
- De kracht die Jezus opdeed staan uit de dood, is in ons.
- Hij heeft ons levend gemaakt, het Leven gegeven.
- We hebben door Jezus vrije toegang tot de Vader.
- We zijn geen vreemdelingen zonder rechten, maar medeburgers, leden van Gods familie.

We kunnen nooit verliezen wat we hebben in Hem, omdat het niet van ons afhang, maar van Hem!
En Hij is betrouwbaar!
Zijn woord is ja en amen!
Wat we hebben in Hem staat vast, ongeacht wat we denken, of voelen, of wel of niet gedaan hebben.
Onze vooruitzichten hier op aarde kunnen in het honderd lopen, onze hoop vervliegen en onze vreugde geroofd, maar we kunnen tegelijk in Hem vrede hebben ondanks dit alles, omdat we niets van wat Hij ons heeft gegeven, kunnen verliezen. 

In Hem hebben we een eeuwige Vader, die altijd naar ons omziet en voor ons zorgt.
In Hem hebben we Iemand die ons met liefde omgeeft.
In Hem hebben we altijd een veilige schuilplaats.
En door Hem hebben we altijd een vast fundament onder onze voeten, zelfs als de grond onder onze voeten wordt weggeslagen, want daar zijn Zijn eeuwige armen die ons opvangen.

Welke verliezen we ook leiden in deze heftige tijden, laten we vasthouden aan Zijn woord, aan wat Hij ons in genade heeft gegeven, zodat ook wij met Spurgeon kunnen zeggen:

'Laat al mijn vooruitzichten nergens op uitlopen;
laat al mijn hoop vervliegen;
laat mijn vreugde verdwijnen,
- ik zal nooit verliezen wat ik in God heb.'



donderdag 2 december 2021

Mijn eigen Logo ...

Menig gedicht heb ik al meegeven als met een spreekbeurt* iemand geraakt was door één speciaal gedicht.
Ik heb dan ook vaak wat extra gedichten bij me, of ik geef het exemplaar dat ik die avond heb gebruikt.
Op de uitdraaien had ik dan een soort van 'logo met een boom, -kom ik straks op terug, en 'daaronder mijn naam en website.

Inmiddels liggen er in de zaak* van mijn man eigengemaakte kaarten met gedichten die gratis mogen worden meegenomen als iemand een bemoediging nodig heeft, of iemand kent die wel een bemoediging kan gebruiken.
Daar ik wel vermelding van mijn naam en website belangrijk vind, printte ik het 'logo' dat ik zelf gemaakt uit, en plakte dit achterop de kaart.
Maar het leek me veel leuker en mooier om eens een echt eigen logo te hebben.
En daar ik het logo van Elya van 'Krullies Schrijfsels'* erg leuk vond, heb ik haar gevraagd of ze aan haar zusje Ezra*, die haar logo gemaakt had, eens wilde vragen of ze zoiets ook niet eens voor mij wilde maken, en zo is zij voor mij aan de slag gegaan met de informatie die ik haar had gegeven.

En dan kom ik weer terug bij die boom waar ik het aan het begin over had.
In de Bijbel worden veel symbolen gebruikt en de boom is er één van.
Op dit Blog kun je dan ook verschillende blogjes hierover terugvinden.
Eruit springt echter voor mij Jeremia 17:7,8 waar staat:
'Gezegend is de man die op de HEERE vertrouwt, wiens vertrouwen de HEERE is.
Hij zal zijn als een boom, die bij water geplant is, en die zijn wortels laat uitlopen bij een waterloop.
Hij merkt het niet als er hitte komt, zijn blad blijft groen.
Een jaar van droogte deert hem niet, en hij houdt niet op vrucht te dragen.'


In de kop boven dit Blog staat een gedichtje dat mijn verlangen van mijn hart verwoord, en dan natuurlijk ook met oog op mijn schrijfsels.

Maak mij, o Heer,
tot een boom geplant
aan waterstromen.
Haar wortels
diep verankerd in U.
Vruchtdragend
op het juiste moment.
Tot eer en glorie
van Uw Naam.

En dat is ook precies wat ik wil laten zien in een logo, en hoe mooi heeft Ezra dit niet gedaan!


Haar uitleg/betekenis achter dit logo: 
'Uit de wortel komt een prachtboom; jij bent als ware de boom, vandaar dat jouw naam verweven is met de picto van de boom. Jij draagt de vruchten uit, de bladeren vallen en veranderen in papier en uiteindelijk in een gedicht.' 

Past dit logo niet prachtig bij wat ik verlang uit te dragen!
Het is dan ook met gepaste trots dat ik mijn prachtige logo toon.
Nogmaals bedankt, Ezra!
Dat God jou en je nieuwe onderneming rijkelijk mag zegenen en tot zegen doen zijn!


Wil je meer weten over, Ezra en haar nieuwe onderneming, lees dan even het Blogje dat haar zusje heeft geschreven, of kijk op Facebook eens op haar pagina.
>> Een sneak preview (Krullies Schrijfsels)
>> Logischer Wijzer - Facebook

De andere verwijzingen uit dit Blogje: