maandag 26 november 2018

Gave van God

Gedichten (en enkele gedachten, samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.
Hoofdstuk 3.



‘Indien  gij de Gave Gods kendet, en Wie Hij is Die tot u zegt: Geef Mij te drinken, zo zoudt gij van Hem hebben begeerd, en Hij zou u levend water gegeven hebben.’
Johannes 4:10


Welk een troost, kracht, ja, welk een zegen ligt er besloten in deze woorden.

‘Indien gij kendet’.
Als je Hem zou kennen; als je zou weten Wie …
Jezus, de ‘Gezegende Gave Gods’
In genade aan ons geopenbaard.
Redder en Verzadiger van onze ziel.
Degene in Wie de diepte en omvang van Gods liefde zijn onthuld.

‘Gij zoudt begeerd hebben.’
Je zou gesmacht hebben, gehongerd, ja, vurig verlangd hebben …
Nee, niet naar alles wat Hij kan geven, noch naar Zijn genade of heerlijkheid, maar naar Hemzelf; naar Hem, de Gave boven alle gaven; Hij, die het Levende water is.
‘Heere, stort in de dorst van mijn lege hart de volle stroom van Uw levende liefde uit.
Geef mij Uzelf, of ik sterf!’*


Jezus

Jezus,
gezegende
Gave van God,
in genade hebt U
Zich aan mij
geopenbaard.

Jezus,
Verlosser en Heer,
door Uw liefde
is mijn ziel
voor eeuwig
bewaard.

Jezus,
liefdevolle
Trooster
van al mijn pijn,
mijn verdriet,
en smart.

Jezus,
Gezalfde Heer,
Bron van Levend water,
Verzadiger
van mijn
hart.

Jezus,
kostbare
Gave van God,
doorstroom mij
geheel en al met
meer van U.

Jezus,
onuitputtelijke Bron,
U, Die mijn ziel
verzadigt en vult,
ik dank en prijs
U nu.

Als een vermoeide vogel
vouw ik mijn vleugels samen
bij de liefelijke bronput van troost.
Ik kruip in de rotskloof,
kom tot rust daar mijn ziel
door U wordt getroost.

U hebt mij lief;
U hebt Uzelf 
voor mij gegeven.
Vergeven is mijn zonde,
mijn ziel vervuld en verzadigd
met vrede en leven. **


* Citaat uit het boekje
** Naar de laatste zin en laatste stukje van dit hoofdstuk
     Zie ook >> 'De Heer is mijn licht en mijn heil'

woensdag 21 november 2018

zondag 18 november 2018

Jezus Christus Zelf, en onze God en Vader …

Gedichten (en enkele gedachten, samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.
Hoofdstuk 2.



‘Sta dan vast, broeders,  en houd u aan de overleveringen waarin u onderwezen bent door ons woord of door onze brief.
En onze Heere Jezus Christus Zelf en onze God en Vader, Die ons heeft liefgehad en ons een eeuwige troost en goede hoop gegeven heeft uit genade,
moge uw harten vertroosten  en u in elk goed woord en werk versterken.’
2 Thessalonicenzen 2:15-17


Onze Heere Jezus Christus Zelf …
Jezus Zelf: volmaakt in liefde, trekt ons met koorden van liefde; God Die mens werd, en daardoor in alles met ons kan mee lijden en voelen.

God, onze Vader …
Door Jezus ben ik Zijn kind, ik mag aanspraak maken op alles wat Hij heeft beloofd en gegeven; Hij zal mij de wensen van mijn hart geven als ik leef en handel als Zijn kind, een kind dat bij Hem woont, Hem liefheeft en Hem gehoorzaamt.
Onze hemelse Vader, Wiens liefde zo oneindig veel groter, inniger, dieper is dan van een aardse vader, omdat Hij oneindig is en mij liefheeft met een eeuwige liefde.

Tot Hem komen als een kind, met de geest van een kind.
Geen angst en twijfel, alles durven vragen, geen zorg voor vandaag, geen ongerustheid voor morgen, noch vrees voor gister: mijn vader weet alles, mijn vader kan allesmijn vader zorgt voor alles en hij houdt van mij.

Die ons heeft liefgehad …
Dag in, dag uit leven als een kind in de liefde van de Vader, Die mij door en door kent, mij begrijpt met al mijn eigenaardigheden, zwakheden, verwarringen, zondigheid en dagelijkse tekortkomingen.
En … mij liefheeft ondanks alles!
Wat een genade!


Om over na te denken

Wie kent mij door en door,
wie begrijpt al mijn eigenaardigheden
en houdt nog steeds van mij
precies zoals ik ben?

Wie ziet mijn verwarringen,
mijn zwakheden
en al mijn tekortkomingen
en houdt nog steeds van mij
terwijl Hij mij zo goed kent?

Wiens hart was zo vol liefde,
dat Hij Zijn enige Zoon gaf
om te sterven voor mij?
Wie had zoveel liefde dat Hij gaf
het liefste dat Hij had?

Wiens hart ging zo naar mij uit
dat Hij bereid was de hemel te verlaten
om mens te worden zoals ik?
Wie hield zoveel van mij dat Hij
opgaf alles wat Hij bij Zijn Vader had?

Wie hield zoveel van mij,
dat Hij mij bekleedde met
het kleed van rechtvaardigheid?
Wie heeft mij in liefde aangenomen
mij tot Zijn eigendom en kind gemaakt?

Wie geeft mij het recht
om Hem Abba-Papa
te mogen noemen?
Wie heeft mijn verwonde ziel
vervuld en heel gemaakt?

Wie maakt dat ik vrijmoedig
mag gaan tot de troon van genade
voor hulp op het juiste moment?
Door wie mag ik weten:
Hij vergeet mij niet?

Wie maakt dat ik kan leven
als een kind, gerust
en vol vertrouwen?
Door wie mag ik weten:
er Iemand is die haar altijd ziet?

O Heer, leer mij de diepte van Uw liefde voor mij;
doe mij beseffen hoe groot zij is en krachtig.
Opdat ik groei in geloof en vertrouwen,
en mijn stappen worden als die van een kind:
licht en veerkrachtig.

zaterdag 17 november 2018

Schuilen bij de Allerhoogste ...

Soms kunnen er situaties in ons leven zijn die ons zorg geven en benauwen, maar waar we niets (of weinig) aan kunnen doen.
In deze momenten is schuilen bij de Allerhoogste; onze toevlucht te zoeken bij Hem en Zijn woord het beste dat we kunnen doen.

‘God, U bent mijn toevlucht en mijn vesting,
U bent in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden, daarom zal ik (ook nu) niet bevreesd zijn.
Ja, zelfs al veranderde de aarde van plaats, werden de bergen verzet naar het hart van zeeën; laat haar water maar bruisen, laat het maar schuimen, laat de bergen maar beven door haar onstuimigheid.
U, de Heere van de legermachten bent met mij; U, de God van Jacob, bent mijn veilige vesting.

Daarom is mijn ziel stil voor God, want van Hem is mijn heil.
Hij is mijn rots en mijn heil, mijn veilige vesting, ik zal niet teveel wankelen.
Ja, mijn ziel, wees stil voor God, want van Hem is mijn verwachting.
Het staat vast dat Hij mijn rots is en mijn heil, mijn veilige vesting: ik zal niet wankelen.
In Hem is mijn heil en mijn eer; mijn sterke rots, mijn toevlucht is in God!
Voor Zijn aangezicht stort ik mijn hart uit, en ik vertrouw op Hem, want Hij is mijn toevlucht.

Ik schuil bij de Allerhoogste, overnacht in de schaduw van de Almachtige.
Hij is mijn toevlucht en mijn burcht, de God op Wie ik vertrouw.
Hij beschut mij met Zijn vlerken, onder Zijn vleugels neem ik mijn toevlucht, Zijn trouw is een schild en een pantser.

Ja, Heere, U bent mijn toevlucht en mijn vesting; mijn hulp in benauwdheden, ik zal niet vrezen!
Ja, Heere, mijn ziel is stil voor U, want van U is mijn verwachting, mijn heil.
Ik vertrouw op U, o Allerhoogste.
U bent mijn toevlucht en mijn vesting.'

- Amen -


Naar: Psalm 46:2-4,8; Psalm 62;2,3,6-9; Psalm 91:1,2,4



zondag 11 november 2018

Vertrouw Mij!



Heer,
Uw woord klinkt:
‘Vertrouw Mij, Mijn kind,
vertrouw op Mij met heel je hart
en steun niet op je eigen inzichten.

Mijn woorden staan boven
jouw denken en voelen;
Mijn beloften zijn waarheid,
hoelang de vervulling soms ook
op zich laat wachten.
Ik ben betrouwbaar!
Wat Ik zeg, dat doe Ik,
wat Ik beloof, gebeurt.

Mijn richtlijnen zijn volmaakt
en geven je levenskracht.
Mijn getuigenis is betrouwbaar,
en schenkt je wijsheid.
Mijn bevelen zijn juist
en zijn een bron van vreugde.
Mijn woord is zuiver
en geldt voor altijd!

Mijn kind,
Ik heb voor jou altijd
het beste voor ogen.
Kies er dus voor
om op Mij te vertrouwen,
om Mij te geloven
op Mijn woord!
Schuif je eigen gevoelens
en gedachten opzij en besef,
dat Mijn gedachten
hoger zijn dan die van jou;
dat Mijn wegen hoger zijn
dan die van jou; immers,
zoals de hemel hoger is dan de aarde,
zo zijn Mijn wegen en gedachten
hoger dan die van jou.

Vertrouw Mij toch, Mijn kind,
vertrouw toch op Mij,
en zie niet op jezelf.
Want wat bij mensen onmogelijk is,
is immers mogelijk bij Mij.

Vertrouw Mij,
je zult niet beschaamd
komen te staan.

Naar: Spreuken 3:5
(+ Psalm 19:8-10; Jesaja 55:8,9)

donderdag 8 november 2018

Tot verkwikking ...

Vandaag het eerste gedichtje naar aanleiding van het boekje 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.













Gedichten (en enkele gedachten, samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.
Hoofdstuk 1.

‘Hoe zal Hij, Die zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard, 
maar voor ons allen overgegeven heeft, 
ons met Hem ook niet alle dingen schenken?’
Romeinen 8:32

‘Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus,
die ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten
gezegend heeft in Christus.’
Efeziërs 1:3

In het eerste hoofdstukje brengt Susannah mij bij de diepte van de woorden ‘Hij Die niet gespaard heeft’ en ‘Hoe zal Hij’.
Hij, Die zelfs Zijn eigen Zoon niet heeft gespaard: God gaf ons Zijn kostbaarste schat!
Hoe zal Hij ons met Hem ook niet alle dingen schenken: alle geestelijke zegeningen!
(In >> Efeziërs 1:3-14) kunnen we daar alles over lezen; bovenstaande tekst uit Efeziërs is door mij bijgevoegd)
Het stilstaan bij deze woorden, het nalezen en overdenken van de woorden uit Efeziërs, en het overdenken van ‘Hoe zal Hij ons met Hem ook niet alle dingen schenken’ deed ook bij mij het gebed in mijn hart oprijzen dat de  diepte en reikwijdte ervan mijn geloof zou verlevendigen (= het woord dat Susannah gebruikte).

Andere woorden voor verlevendigen zijn: opwekken; tot leven wekken; activeren; reanimeren; verlevendigen; opleven; opfrissen; verfrissen; verkwikken; verkoelen.
Voor mijn gedichtje gebruikte ik het woord: verkwikken.


Open ogen ...

Heer, verkwik vandaag mijn geloof
door mij opnieuw te laten zien
hoe breed en diep
Uw onuitsprekelijke liefde is,
ja, hoe vol en vrij.
U spaarde niet Uw eigen Zoon,
maar gaf Hem over
om te sterven aan het kruis
voor mij!
En met Hem gaf U mij
de rijkdom van alle zegeningen.
Laat de reikwijdte daarvan
diep doordringen in mijn hart,
opdat dit mij vandaag*
tot kracht, dankbaarheid
en vreugde zij.

- Amen -


* en andere dagen