zaterdag 25 april 2015

Om over na te denken ...

Onlangs las ik op herschepping.nl iets dat ik heel mooi en bijzonder vond.
Het was een uitspraak van Joni Eareckson Tada die werd aangehaald in een stukje over Gods zegeningen.
Echt iets om eens goed over na te denken.

'Als je verlamd bent, 
kun je nog steeds wandelen met de Heer.

Als je blind bent, 
kun je op Jezus blijven zien.

Als je doof bent, 
kun je de stem van de Goede Herder horen.'



zondag 5 april 2015

Dag 49 – Rabboeni!

De vrouw die niet van Zijn zijde week.
Toen de Sabbat voorbij was, kochten Maria uit Magdala en Maria, de moeder van Jacobus, en Salome geurige olie om Hem te balsemen.
Marcus 16:1

En  op de eerste dag van de week ging Maria Magdalena vroeg, toen het nog donker was, naar het graf, en zij zag dat de steen van het graf afgenomen was.
Johannes 20:1


Stilletjes loopt Maria Magdalena samen met twee andere vrouwen naar het graf.
Allerlei heerlijke kruiden hebben ze bij zich, als ook balsem en olie om het lichaam van hun Heer te balsemen.
Een ieder van de vrouwen gaat op in hun eigen verdriet, in hun eigen herinneringen …
Plots staat opnieuw de tijd stil; de steen …, de steen is weg …?!

‘Vrouw, waarom huilt u?
Wie zoekt u?’

‘Mijnheer, als u Hem weggedragen hebt, zeg mij dan waar u Hem neergelegd hebt en ik zal Hem weghalen.’

‘Maria!’

Met een ruk draait ze zich om: ‘Rabboeni! Meester!’

Pas als Hij haar bij haar naam noemt, herkent zij Hem.
En alles wat ze voelt en ooit gevoeld heeft, alles wat Hij voor haar betekent, ligt besloten in dit ene woord: ‘Rabboeni!’

Hij leeft!
Haar geliefde Meester leeft!
Ze wil zich opnieuw aan Zijn voeten werpen en Hem vasthouden en nooit meer laten gaan.
Hij leeft! Hij leeft!!
Was haar hart slechts enkele seconden geleden nog in diepe rouw gedompeld, nu zingt het van vreugde!
Mijn Heer leeft!
Hij leeft!!
Hij leeft!!!


Ze herkende Hem niet,
misschien was haar verdriet te groot.
Misschien ontnamen de tranen haar het zicht
in het ontluikend morgenrood.

‘Maria’, ze hoorde haar naam,
meer nog, ze herkende die stem.
‘Rabboeni’, en vol verlangen
stak zij haar handen uit naar Hem.

Herken jij Hem
of wordt je zicht belemmerd
door de vele noden en zorgen?
Ontnemen de tranen ook jouw zicht
of heb je ze veilig en ver weg
opgeborgen?

Herken je Hem
of wordt je zicht belemmerd
door allerlei zonden en ongerechtigheid?
Ontneemt het kwaad jouw zicht
of is er nog een opening
in deze strijd?

Herken je Hem
of wordt je zicht belemmerd
door, … ach, vul zelf maar in.
Laat jij je ‘t zicht ontnemen
of is er nog een mogelijkheid
naar een nieuw begin?

Hij roept je bij je naam.
Proef, hoor, voel
Zijn liefde,
Zijn hunkering,
Zijn bewogenheid;
Hij roept jouw naam.
Geef je over
aan Hem,
aan Zijn genade,
aan Zijn goedertierenheid.

Hij roept je bij je naam;
Hij wil je bevrijden
van alle zonden,
angsten en pijn.
Hij wil je Redder,
je Verlosser,
je Leidsman zijn.
Je gezicht zal stralen van vreugde
als jouw ‘Rabboeni’ weerklinkt.
Vrede daalt neer in je hart,
terwijl de hemel zingt.

Hij noemde haar naam,
 zij herkende Zijn stem,
 Glorie aan God,
 alle eer aan Hem.













Over de vrouw die niet van Zijn zijde week, kun je lezen in:
Marcus 16:1-11
Johannes 20:1-18



Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

zaterdag 4 april 2015

Dag 47, 48 - In rouw gedompeld

De vrouw die niet van Zijn zijde week.
Vele vrouwen, die Jezus vanuit Galilea gevolgd waren om voor Hem te zorgen, stonden van een afstand toe te kijken..
Onder hen bevonden zich Maria uit Magdala …

Maria uit Magdala en de andere Maria bleven achter, ze waren bij het graf gaan zitten.

Mattheüs 27:55,56,61


Het is voorbij.
Vanuit de verte had ze toegekeken samen met nog een paar vrouwen.
Zij, Maria Magdalena, had Hem gediend vanaf het moment dat Hij haar had bevrijd van zeven demonen.
Hij had haar gered en haar het leven terug gegeven.
En nu …
Nu heeft ze moeten toezien hoe haar Redder en Heer stierf; hangend aan een kruis, strijdend en worstelend tot de dood.
Onbeschrijfelijke pijn was door haar ziel gesneden toen ze Hem daar had zien hangen en worstelen.
Nog nooit had ze zulke diepe, rauwe pijn gevoeld.
Hij, Die alleen maar goed had gedaan.
Hij, Die haar had gered en bevrijd.
Hij, Die het eigenlijk juist verdiende om op handen gedragen te worden, hadden ze vals beschuldigd, mishandeld en onschuldig veroordeeld en berecht.
Ze had het nauwelijks aan kunnen zien.
Hij was haar Heer!
Hij had haar van de duisternis in het licht gebracht; vanuit de dood in het leven.

En nu zat ze samen met de andere Maria bij het graf in diepe rouw gedompeld.
Haar geliefde Heer, was er niet meer.
Het voelt alsof de grond onder haar voeten is weggeslagen.
Nog nooit heeft ze zich zo eenzaam en alleen gevoeld.

De Sabbat komt eraan.
Er is nu geen tijd meer om Hem de laatste eer te bewijzen met kruiden en balsems, maar ze zal zo meteen nog snel, samen met Maria, alles klaar gaan leggen, zodat dit het eerste is dat ze kunnen doen als de Sabbat voorbij is.

Nog even zit ze stilletjes bij het graf waar haar Heer is neergelegd, terwijl de tranen over haar wangen stromen.
De stilte om haar heen voelt drukkend en haar hart is zwaarder dan ooit.
Voorbij.
Weg.
Nooit weer …

Van toen aan begon Jezus Zijn discipelen te laten zien dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden van de kant van de oudsten en de overpriesters en de schriftgeleerden, en dat Hij gedood zou worden …

Zoals dus door één overtreding de veroordeling gekomen is over alle mensen tot verdoemenis, zo komt ook door één rechtvaardigheid de genade over alle mensen tot rechtvaardiging van het leven.
Want zoals door de ongehoorzaamheid van de ene mens velen als zondaars aangemerkt worden, zo zullen ook door de gehoorzaamheid van de Ene velen als rechtvaardigen aangemerkt worden.

… en op de derde dag zou worden opgewekt.

Mattheüs 16:21
Romeinen 5:18,19


Ze loopt naar huis, haar hoofd gebogen onder de zware last van het diepe en intense verdriet.
Is haar verdriet te groot, of is de woorden die Jezus eerder gesproken had, vergeten?
Of kon ze alles nog niet omvatten en begrijpen?
Nog even geduld, Maria, nog even geduld, dan zal je hart weer van vreugde zingen.

Deze Sabbat is een Sabbat die ze nooit meer zal vergeten …













Over de vrouw die niet van Zijn zijde week, kun je lezen in:
Mattheüs 27:33-61

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

vrijdag 3 april 2015

Dag 46 - 'Het is volbracht!'

De vrouw die Zijn moeder mocht zijn.
Nadat Jezus ervan gedronken had, zei Hij: ‘Het is volbracht.’
Johannes 19:30


‘…, ook door uw eigen ziel zal een zwaard gaan, …’
Lucas 2:35


Als ze daar bij het kruis staat, zouden deze woorden van Simeon dan nog teruggekomen zijn in haar gedachten?
Geen enkele moeder (of vader) zou getuige moeten zijn van de dood van haar kind, laat staan als je kind op deze zo’n oneerlijke en vreselijke manier sterft.

Onschuldig, maar veroordeeld als een misdadiger.
Onschuldig, maar opgehangen aan een vloekhout.
Onschuldig, maar op de meest gruwelijke wijze ter dood gebracht.
Onschuldig …!

Wat ging er door je heen, Maria, toen je stond aan de voet van het kruis en je Zoon op zo’n gruwelijke manier zag sterven?

Zijn kapotgeslagen rug, die steeds weer langs het ruw houten kruis schuurt, als Hij Zich omhoog probeert te duwen om een beetje adem te kunnen halen.
Langzaam stikkend, omdat Hij bijna niet meer bij machte is om Zich omhoog te duwen voor een beetje lucht.
Zijn met bloed bedekte lichaam, met hier en daar opgedroogde sporen van de slagen, de doornenkroon, de spijkers in Zijn handen en voeten.
Zijn kapot gesprongen, uitgedroogde lippen van het enorme vochttekort.
Zijn raspende stem als Hij de zorg voor jou overdraagt aan Zijn discipel, Johannes …

‘Ook door uw eigen ziel zal een zwaard gaan.’

‘Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE.
Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten.’
Jesaja 55:8,9


‘Het is volbracht!’



‘Zie ik maak alles nieuw’
'New Again' van Brad Paisley en Sara Evans













De hand gaat omhoog,
de hamer komt neer.
De spijker dringt dwars door de hand
van Jezus mijn Heer.

--- Mijn leugens en halve waarheden dringen diep door in Hem;
     veroorzaken diepe wonden.
     Toch weerklinkt zacht een stem:
     Voor jou, Mijn kind, voor al jouw zonden.”

De hand gaat om hoog,
de hamer komt neer.
De spijker dringt dwars door de hand
van Jezus mijn Heer.

--- Mijn roddels en ruzies dringen diep door in Hem;
     veroorzaken immense pijnen.
     Toch weerklinkt zacht een stem:
     Ik blijf zorgen voor de Mijnen.”

De hand gaat om hoog,
de hamer komt neer.
De spijker dringt dwars door de voet
van Jezus mijn Heer.

--- Mijn ongeloof, mijn twijfels dringen diep door in Hem;
     veroorzaken een groot en intens verdriet.
     Toch weerklinkt zacht een stem:
     Al vergeet jij Mij, Ik vergeet jou niet.”

De hand gaat om hoog,
de hamer komt neer.
De spijker dringt dwars door de voet
van Jezus mijn Heer.

--- Mijn trots en hoogmoed dringen diep door in Hem;
     veroorzaken een grote verwijdering.
     Toch weerklinkt zacht een stem:
     Uit liefde voor jou doorsta Ik deze vernedering.”

De hamer wordt weggelegd;
het kruis rechtop gezet.
Het einde komt in zicht.
Nog een noodkreet, een gebed.

De duisternis treed in
en al mijn zonden dalen neer.
Zelfs door Zijn Vader verlaten,
hangt daar, Jezus de Heer.

Dan schreeuwt Hij het uit
met Zijn allerlaatste kracht:
Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn Geest;
Vader, het is volbracht!

En boven in de hemel heeft Zijn Vader op Hem gewacht.


Over de vrouw die Zijn moeder mocht zijn kun je lezen in:
Johannes 19:25-30

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

donderdag 2 april 2015

Dag 45 - Gethsemané

De vrouw die Zijn moeder mocht zijn.
Slaap nu maar verder en rust; zie het uur is nabijgekomen …
Mattheüs 26:46


In alle eenzaamheid strijdt Jezus.
Daar, in het duister van de nacht in de Hof van Gethsemané, komt alles wat Hem te wachten staat in alle hevigheid op Hem af.
De lucht is zwaar van alle zonden, en ongerechtigheden, van alle pijn en verdriet, van alle ziekten en nood in de wereld.

‘Abba, is er echt geen andere manier?
Kan het echt niet anders, Vader?
Niet Mijn wil, maar Uw wil zal geschieden.’

Geen mens die met Hem strijdt.
Geen bemoedigende of meelevende arm om Hem heen.
Geen mens die samen met Hem huilt.
Geen mens die met Hem waakt en bidt.
Alleen …
In alle eenzaamheid …
Zijn vrienden slapen.

‘Abba!!!
Vader, Ik heb zo’n dodelijk angst voor wat er te gebeuren staat.
Abba!!!
Maar niet Mijn wil, maar Uw wil …’

Toen jij die avond naar bed ging, Maria, kon je toen vermoeden dat je Zoon diezelfde avond zo eenzaam en alleen die diepe en intense strijd streed?
Voelde je iets van binnen, dat er iets zou zijn of gebeuren met je Zoon?
Of hoorde je het de volgende morgen pas, en heb je gewoon geslapen die nacht?
Of kwamen ze je wakker maken toen Hij gevangen genomen was en ben je toen naar de plaats toegesneld waar ze Hem naar toe gebracht hadden?
Voelde je je schuldig, omdat je er niet voor Hem was, voor Hem kon zijn?
Of wist je diep van binnen, dat dit alles zo moest gebeuren, zo moest zijn?
Wat ging er door je heen, Maria, wat moet er niet door jouw heengegaan zijn ...

‘Abba …!!!
Vader …!!!
Uw wil geschiede!’

‘En Simeon zegende hen en zei tegen Maria, Zijn moeder: Zie, dit Kind is bestemd tot val en opstanding van velen in Israël en tot een teken  dat tegengesproken zal worden,
– ook door uw eigen ziel zal een zwaard gaan – opdat de overwegingen uit veel harten openbaar worden.
Lucas 2:34,35

Lieve Maria, hoe spoedig ging dat woord niet in vervulling ....


Geen mens kent de diepte van de strijd die Hij in Gethsemané streed,
geen mens kent de diepte van de pijn van de angst die Hij daar leed. 
Zijn zweet viel als bloeddruppels neer op de zwarte grond,
en toch klonken de woorden ‘Uw wil geschiede’ uit Zijn mond …’

Voor Zijn vrienden.
Voor Maria.
Voor jou.
Voor mij.













Over de vrouw die Zijn moeder mocht zijn kun je lezen in:
Mattheüs 26:36-46

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'


woensdag 1 april 2015

Dag 43 - Maria, wist je dat ...?

De vrouw die Zijn moeder mocht zijn.
‘Over twee dagen is het zoals jullie weten, Pesach.
Dan wordt de Mensenzoon uitgeleverd om gekruisigd te worden.'

Mattheüs 26:2


Vanaf het begin van haar zwangerschap wist ze dat Hij Gods Zoon was.
Ze erkende Hem in haar lofzang als zaligmaker.
En toch, toch kon zij de volheid van de omvang van deze betekenis niet omvatten.

Ze verwonderde zich over wat er over Hem werd gezegd.
Ze hoorde de woorden van Simeon en van Anna.
Ze was lichtelijk boos op Hem toen zij zolang naar Hem had lopen zoeken en Hem vond in de tempel bij de schriftgeleerden.
Allerlei gedachten en emoties; zoveel woorden die zij bewaarde in haar hart, maar begrijpen, omvatten …?

Nog slechts een paar dagen en dan …













Maria,
heb je ooit maar
een moment vermoed,
hoe Zijn leven zou worden,
zou zijn?

Dat Hij als 12 jarige jongen
in de tempel zou zijn
vol wijze vragen en inzichten;
bezig met de dingen van Zijn Vader,
terwijl jij ronddoolde,
op zoek was naar Hem,
vervuld van wanhoop en pijn?

Maria,
kon je ook maar vermoeden
dat jouw Zoon door de duivel
op elk mogelijke manier
verzocht zou worden,
daar in de woestijn?

Wist je dat, Maria?
Had je het ooit
kunnen bedenken
hoe Zijn leven zou worden,
zou zijn?

Had je ooit kunnen bedenken
dat Hij aan een Samaritaanse vrouw
om drinken zou vragen?
Dat Hij Zichzelf als Levend Water
aan zou bieden,
tot vergeving en genezing
van al haar zonden en nood?

Had je ooit kunnen bedenken
dat Hij 5000 man zou voeden
van vijf broden en twee vissen?
Dat Hij niet alleen harten zou voeden,
maar ook monden
met slechts een paar vissen
en wat brood?

Wist je dat, Maria?
had je ooit kunnen bedenken dat,
toen Hij naar Jeruzalem ging,
dezelfde mensen
die Hem toen toejuichten,
hosanna zongen,
hun mantels neergooiden
voor Hem op de grond,
even later zouden roepen,
zouden schreeuwen
om Zijn dood?

Wist je dat, Maria?
Had je het ooit kunnen bedenken
hoe het leven van jouw kind
zou worden, zou zijn?
Wist je wat het betekende
toen je God jezelf aan bood?


Over de vrouw die Zijn moeder mocht zijn kun je lezen in:
Mattheüs 27:38, 55-56

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'