zaterdag 23 mei 2015

Resting Place ...

Tot rust komen




 Come, be with Me - Keith Duke


Ik sluit mijn ogen
en laat me meevoeren
op de klanken van de muziek
en de gezongen woorden.

De woorden en de klanken
brengen mij dicht bij Hem
waar ik gewoon mag zijn
en niets meer moet.

En in het niets meer moeten;
ver weg van een ieder die iets
van mij vraagt of verlangt,
kom ik langzaam tot rust ...


'Come, be with Me and I will give you rest.'










woensdag 20 mei 2015

Psalm 139

Eén van de opdrachten bij Hoofdstuk 8 van het Bijbelstudieboekje van onze VrouwenBijbelstudiegroep, was om Psalm 139 eens in eigen woorden op te schrijven en om ook je eigen naam daarbij in te vullen.
Was bijzonder om te doen.


Heer, U kent mij, Rita Klapwijk - v.d. Wal, zoals niemand anders mij kent; zelfs ik mijzelf niet eens.
Want U, Heer, weet wat er in mij leeft, maar ook wat mij beweegt.
Ja, alles wat ik doe en waarom ik het doe, is bij U bekend.
Zelfs nog voor ik een woord heb gesproken, weet U al wat ik wil gaan zeggen.
U omringt mij, ja U omsluit mij; Uw hand ligt op mijn leven.
Begrijpen kan ik het niet, noch bevatten, zo onvoorstelbaar is dit alles.

Ik kan mij voor U ook niet verstoppen.
Wat ik ook zou proberen, waarheen ik ook zou vluchten, nergens, helemaal nergens is er een plek op deze wereld, noch erboven of eronder, waar U niet zou zijn of kunnen komen.
Zelfs in de diepste duisternis kan ik mij voor U niet verbergen, want het is voor U alsof de zon alles verlicht met haar glanzende stralen.

U bent het, Heer, die mij gemaakt heeft in de schoot van mijn moeder, die elk deel van mijn lichaam vorm gaf.
Ik prijs Uw Naam, want wat hebt U mij prachtig, ja, onvoorstelbaar mooi en wonderbaarlijk gemaakt!
Ik besef dat heel, heel erg goed!
Het ontstaan van mijn leven was voor iedereen verborgen, behalve voor U.
U zag mij al vanaf het aller-, allereerste begin, van toen ik zelfs totaal nog geen enkele vorm had.
En in Uw boek was alles reeds opgeschreven over mijn leven, nog voor ik zelfs maar één dag had geleefd.
O, Heer, mijn God, hoe buitengewoon zijn Uw gedachten, hoe oneindig en niet te tellen.
Ze zijn als alle korrels zand bij elkaar; ontelbaar …
Al zou ik onder het tellen in slaap vallen, dan nog, als ik wakker wordt bent U bij mij, want U laat mij nimmer in de steek.

Niet iedereen, Heer, is blij met U, met Uw kennis en Uw aanwezigheid; er zijn vele mensen die meedogenloos bloed vergieten en die zich bewust tegen U en U genadeplan opstellen.
Als zij zich niet bekeren, zullen zij zeker sterven.
Met hen wil ik mij niet op één lijn stellen.
Want, zou ik niet haten wie U haten; me afkeren van hen die opstandig zijn tegen U?
Ik haat hun zondige levensstijl met een diepe en oprechte haat; het voelt alsof ze mijn eigen vijanden zijn.

Heer, mijn God, ik, Rita Klapwijk, geef U mijn hart, doorzoekt het maar tot in het uiterste en diepste hoekje.
Onderzoekt U het maar, Heer, en weet wat er ten diepste in mij omgaat.
En als blijkt, Heer, dat ik mij op wegen bevind die niet goed zijn, brengt U me dan alstublieft terug op de goede weg, op de weg die naar U toe leidt.



maandag 18 mei 2015

Ontzagwekkend wonderbaarlijk


In de hemel heeft God een foto van ons in Zijn hand en toont dat aan iedereen: ‘Kijk!’, zegt Hij, ‘dit is Mijn dochter. Is ze niet prachtig?
‘Hij raakt de foto zachtjes aan als Hij verder gaat: ‘Ik kan bijna niet wachten tot Ik haar van aangezicht tot aangezicht zal zien!’

‘Ik dank U, dat ik ontzagwekkend wonderbaarlijk ben geschapen, Uw daden zijn wonderen!- mijn ziel erkent dat ten zeerste!’
Psalm 139:14


Erkent mijn ziel echt ten zeerste dat ik ontzagwekkend wonderbaarlijk ben geschapen?
Al zo vaak heb ik het gelezen, zo vaak ook erkent, en toch, als ik de woorden opnieuw lees in het licht van het bovenstaande verhaaltje dat ik lees in hoofdstuk 8 van het Bijbelstudieboekje van ‘Jouw identiteit – Gods zelfportret’ van onze VrouwenBijbelstudiegroep, dan lijkt het alsof ik niet eerder zo de diepte van deze woorden heb gezien.

Ontzagwekkend wonderbaarlijk gemaakt …
Ik ben ontzagwekkend wonderbaarlijk gemaakt door God.
Geen afgerafeld stukje werk, even snel tussen neus en lippen door gemaakt, maar weloverwogen en met zeer grote zorg,
Ontzagwekkend wonderbaarlijk!

Ja, ik ben te dik, mijn lichaam kan niet alles wat een gezond iemand kan, ik ben een beetje beperkt in wat ik kan, en toch …
Ja, ik doe dingen verkeerd, keer op keer op keer op keer …, en toch …
Ik maak fouten, schiet tekort op vele fronten –zowel naar God toe als naar mensen, en toch …
Ik …
En toch …
Ik ben ontzagwekkend wonderbaarlijk gemaakt door God!

Door mijn eigen ogen zie ik al deze dingen, maar als ik mijzelf ga zien door wat Hij zegt in Zijn woord, ga ik ontdekken dat het heel anders is dan ik vaak denk, of zie.

In gedachten zie ik U, Vader, gebogen 
over één van Uw in de maak zijnde meesterwerken.
Uw handen gaan zorgvuldig, liefdevol en teder te werk;
niets, helemaal niets zal er zijn op aan te merken.

Als het af is, zie ik de vreugde op Uw gezicht,
en hoor ik U zeggen: ‘Whauw, wat is zij mooi en goed!’
U geeft haar een plaats ergens op de wereld, en zie uit naar de dag
dat U haar weer van aangezicht tot aangezicht ontmoet.

Tot die tijd echter, mag zij op die plaats de gaven en talenten,
die zo zorgvuldig door U in haar leven zijn ingeweven,
ontdekken en ontplooien, om zo tot eer en glorie 
van U, haar Schepper, te leven.

Allerlei dingen zullen op haar afkomen,
U weet daarvan, niets is voor U verborgen.
Maar U houdt haar vast, en zult alle dagen, 
onafgebroken, voor haar zorgen.

Haar naam is in Uw hand gegrift,
haar beeld heeft U elk moment van de dag voor ogen.
Ze is U zo kostbaar, zo dierbaar, zo speciaal, 
niemand anders dan U is zo over haar bewogen.


Ontzagwekkend, wonderlijk gemaakt …
Ik proef Zijn liefde; voel de gewenstheid van mijn bestaan.
Ja, Uw daden zijn wonderen; mijn ziel weet dat zeer wel!











donderdag 14 mei 2015

Hemelvaart - Feest van Uitzien en Verwachten


Terug naar de Vader,
terug naar de plaats
vanwaar Hij kwam.

Nog even staren ze naar boven,
nog een laatste blik op Hem,
die hen zo lief en dierbaar was.

Nog een laatste woord van de engelen,
nog een laatste woord ter bemoediging,
nog een laatste woord en zij gingen heen.

Biddend en verwachtend,
uitziende naar Hem die komen zou.
Biddend en wachtend
op de Trooster, die Hij had beloofd.


'Mannen van Galilea, 
wat staan jullie naar de hemel te kijken?
Jezus is van jullie weggenomen en naar de hemel gegaan,
maar zoals jullie Hem hebben zien opstijgen,
zo zal Hij ook terugkomen.
Toen daalden ze de berg af 
en gingen naar Jeruzalem.
...
Zij allen bleven voortdurend met elkaar bidden,
samen met enkele vrouwen, onder wie Maria,
de moeder van Jezus en Zijn broers.'

Handelingen 1:11,12a,14


Hemelvaart,
feest 
van 
Uitzien en Verwachten

zaterdag 9 mei 2015

Brief van Jezus

Velen kennen deze 'brief' vast al wel, maar als ik hem vanavond weer tegenkom, raakt het me opnieuw.
Soms is het gewoon goed om bepaalde dingen nog eens te lezen ...


Beste vriend.

Toen je vanmorgen opstond, keek Ik naar je en Ik hoopte dat je iets tegen Me zou zeggen, al waren het maar een paar woorden.
Even vragen naar Mijn mening, een bedankje voor iets goeds dat je gister overkwam,
maar Ik zag dat je het te druk had met het uitzoeken van de kleren die je vandaag aan moest hebben, dus Ik wachtte.

Toen je door het huis holde, bezig om alles klaar te krijgen, wist Ik dat er een paar minuutjes vrij zouden zijn om even te stoppen en Me te groeten, maar je was te druk.
Op een gegeven moment moest je vijftien minuten wachten en had je niets anders te doen dan een beetje op een stoel te zitten.
Toen zag Ik je opspringen en dacht dat je wat tegen Me zou gaan zeggen, maar nee,
je rende naar de telefoon en belde een vriend voor de laatste roddeltjes.

Ik zag je vertrekken naar je dagelijkse werkzaamheden en wachtte de hele dag geduldig af.
Met al je bezigheden had je het, denk Ik, te druk om ook maar iets tegen Me te zeggen.

Ik zag dat je voor de lunch om je heen keek.
Misschien voelde je je voor gek zitten als je met Me praatte, daarom boog je je hoofd natuurlijk niet.
Je keek drie of vier tafels verder en zag een paar van je vrienden kort met Mij praten
voor ze gingen eten, maar jij deed het niet.
Dat geeft niet, er is nog steeds tijd over en Ik heb nog steeds hoop dat je nog met Me zult praten.

Je ging naar huis en het leek erop dat je nog veel dingen te doen had.
Na een paar daarvan stopte je en zette de televisie aan.
Ik weet niet of je de tv leuk vind of niet, maar er komt van alles op en je zit er heel wat uurtjes voor.
Meestal denk je nergens aan en laat je de beelden op je af komen.
Ik wachtte geduldig af terwijl je tv keek en je eten op at, maar je praatte alweer niet met Me.

Toen je met de rest van je huishoudelijke klusjes bezig was, wachtte Ik opnieuw, terwijl jij deed wat je moest doen.

Tegen bedtijd was je denk Ik te moe.
Nadat je je huisgenoten welterusten had gewenst, dook je in bed en viel bijna meteen in slaap.
Dat geeft niet, want je beseft misschien niet dat Ik er de hele tijd voor je ben.

Ik heb meer geduld dan jij ooit zult beseffen.
Ik wil je zelfs leren hoe je geduldig met anderen kunt zijn.
Omdat Ik zoveel van je houd, verliet Ik lang geleden een prachtige plaats, genaamd - hemel en kwam naar de aarde.
Ik gaf dat mooie op om bespot en uitgelachen te worden.
Ik stierf zelfs, zodat jij nooit Mijn lijden hoeft te lijden.

Ik houd zoveel van je, dat Ik iedere dag wacht op een gebaar, een gebed, een gedachte of een dankbaar stukje van je hart.

Het is moeilijk om een eenzijdig gesprek te hebben.

En nu sta je weer op en opnieuw zal Ik wachten met niets dan liefde voor jou, hopend dat je vandaag wat tijd voor Me zult hebben.

Nog een goede dag toegewenst!!!


Je vriend,
Jezus.


©Onbekend.

maandag 4 mei 2015

Om over na te denken ...

'Als je morgen wakker zou worden 
met alleen de dingen 
waarvoor je God vandaag dankt, 
wat zou je dan hebben?'


Uit een filmpje op >> Facebook van Open Doors.
Ook te zien op de site van >> Open Doors.

'... maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zal bezwijken.'
Jezus

Lucas 22:32b


Mijn mond is verstomd,
ik heb geen woorden meer.
Ik kan slecht stamelend bidden:
'Ontferm U, Heer!'

Elk ander woord is teveel;
wat zou ik nog kunnen zeggen?
Ik buig mijn hoofd om allen 
in Uw handen te leggen.