Al kletste vandaag als nog nooit te voren.
Hele verhalen en een plezier!
We hebben samen heel wat gelachen.
Waarom?
Weet ik niet; heerlijk, hè.
Gewoon lachen omdat zij lacht en zo'n plezier heeft.
Vandaag heb ik haar ook de eerste stapjes los zien doen in de box.
Van de ene kant naar de andere kant.
O, en die uitdrukking op haar gezichtje terwijl zij dat deed!
Zo jammer dat ik dat niet kon vastleggen.
Maar samen hebben we geklapt toen zij weer netjes aan de andere kant van de box stond.
Goed gedaan, hoor meisje!
Mama had het al wel gezegd, dat je je eerste stapjes los had gedaan, maar nu had oma het ook zelf gezien en oma is heel trots op jou.
Ook heb je vandaag twee keer 'opa' gezegd.
Ja, oma doe goed haar best om jou dat te leren, en vandaag zei jet het maar liefst twee keer.
Misschien nog wel per ongeluk en niet op commando, maar dat doet er niet toe.
Het begin is er.
Jaylinn was ondanks haar zere buikje toch niet echt bij jou weg te krijgen, vooral niet met het eten en het koekje.
Dat er dan nog weleens wat valt te halen was haar snel duidelijk.
Vanmorgen al met je peertje; ik gaf je je schaaltje met stukje peer en wie zat er direct naast de box?
Ja hoor, je vriendinnetje Jaylinn.
En al gauw had zij haar eerste stukje peer alweer te pakken.
Ook de kruimeltjes van je liga heeft ze netjes opgezogen.
Handig, zo'n kruimeldiefje.
En zo was de dag alweer snel om en kwam papa je halen.
De vierde dag; het was zeer goed :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten