Vandaag was mijn tweede oma-dag en mijn lieve, kleindochter was een beetje moe vandaag.
Ze lag er vanmorgen dan alweer bijtijds in, en sliep 2 uur lang.
Te moe voor het fruithapje, maar na het slaapje wakker en uitgerust genoeg om twee boterhammetjes naar binnen te werken.
Wat ze vorige week nog niet deed maar vandaag tot vervelends toe, is: Tandenknarsen!
Help!
Madammeke heeft net vier tandjes, maar ze gebruikt ze voor meer dingen dan alleen eten.
Wat een vervelend geluid.
Brr, de rillingen liepen me af en toe over de rug en zij maar lachen.
Och, het is toch ook zo'n heerlijk kind.
Ze is ook gek op onze Jaylinn en vandaag hebben we dan ook goed geoefend om Jaylinn te zeggen, en ik moet zeggen, de klanken gingen aardig die kant op en ze zei het ook alleen terwijl ze naar Jaylinn keek of wees.
Zo schattig, en het klinkt zo lief ...
Natuurlijk ook weer even samen buiten geweest.
Goed ingepakt tegen de kou gingen we Jaylinn even uitlaten.
En dat was wel lachen, want, wat is zij gek op de sneeuw.
Tante Rachelle was lekker vroeg thuis, dus die wilde natuurlijk toch ook nog wel even met je spelen en al gauw lagen jullie samen op de grond te rollenbollen.
Het feit dat wij vloerbedekking hebben en jij thuis een gladde vloer (weet zo gauw niet meer hoe dat heet, hoor) maak voor jou niet uit, je kruipt er rustig op los.
Het warme eten was vandaag niet aan je besteed, hi, hi.
Wat griezelde je van de 'biologische spinazie à la creme'.
(als er een smliey opgezeten had, had ik die nu erbij gezet)
Dan maar geen warm eten.
Je heb trouwen genoeg spek aan je kontje, dus zo erg is het niet.
Je papa vertelde later dat je thuis de spinazie van mama wel at, nou, dan moet ze die voortaan maar maken, niet waar?
Het was weer een heerlijk dagje, zo met mijn kleine meidje samen.
Wat is en blijft het een wonder, zo'n klein mensenkind.
Ps. Natuurlijk doe ik ook verwoede pogingen om haar oma en opa te laten zeggen, maar tot nu toe eindigt dat altijd steevast in papa en mama.
Maar, we hebben geduld ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten