zaterdag 20 mei 2023

Het hoogste Woord ...

Liefde,
het mooiste
en heerlijkste
woord.
Verlangend
om te geven,
om dat te doen
wat de ander
gelukkig maakt.

Liefde,
het heerlijkste,
maar ook
het meest
onbegrepen
woord,
en zoveel meer
dan
een gevoel
alleen.

Liefde,
het heerlijkste,
maar ook
het meest
misverstane
woord;
zo vaak
verward
met lust
en hartstocht.

Liefde,
het woord
met de diepste
betekenis.
Een keuze,
gehoorzaamheid;
handel en wandel,
naast een
gevoel.

Liefde,
niet ik,
maar de ander.
Dienend,
de minste zijn,
zachtmoedig
en nederig,
niet nemend
maar gevend;
ja, zΓ©lfs
tot in de
dood.

Liefde,
het mooiste,
het heerlijkste,
het hoogste
Woord.
Liefde,
voor ons
die geloven
een Persoon,
Zijn Naam
is Jezus!



Op mijn Blog >> 'Quality Time' kun je meer lezen over de Liefde van God en Jezus, als ook het citaat waaruit bovenstaande woorden voortkomen.

maandag 15 mei 2023

Als de hemel stil is ...
Nieuw inzicht ...


Als God zwijgt …

Mijn God, mijn God,
waar bent U?
Ik schreeuw de woorden uit.
Ik heb U zo nodig,
maar waar, waar bent U nu?

Ik bid, ik smeek,
ik schreeuw, ik huil.
Ik stoot de woorden uit:
'U bent toch Degene
bij wie ik altijd schuil?'

Mijn bed is nat
van de vele tranen.
Nogmaals schreeuw ik het uit,
terwijl nog een stroom van tranen
hun weg naar beneden banen.

Bovenstaande dichtregels zijn een gedeelte uit een gedichtje dat ik jaren geleden schreef.
En wie kent niet het gevoel van verlaten zijn, van alleen zijn, alsof God je niet ziet, niet hoort.
Van gebeden, die voor je gevoel niet verder komen dan het plafond.
Wat kun je je dan wanhopig voelen, eenzaam of in de steek gelaten; juist nu, Heer, juist nu ik U zo nodig heb…
Met deze gevoelens en gedachten kunnen we meerdere kanten op.
We kunnen boos worden en Hem de rug toe keren, we kunnen ons omwentelen in zelfmedelijden, maar we kunnen ook onze ziel aanspreken met beloften die God in Zijn Woord gegeven heeft.

Dan buig ik mijn hoofd
en besluit op Uw beloften
te gaan staan,
ook al ervaar Ik
Uw aanwezigheid nu niet.
U hebt gezegd:
'Ik zal je niet begeven
noch verlaten’
,
en deze woorden staan vast
ook als ik U niet ervaar of zie.

Gods aanwezigheid is niet afhankelijk
van wat ik voel of ervaar.
Hij is er en Hij zal er altijd zijn,
ook in de stilte die ik nu ervaar.

Stilte.
Oorverdovende stilte.
Juist als we Hem zo nodig hebben, als er allerlei moeilijkheden en problemen zijn.
Als we worden belaagd, onderuit geschopt, vervolgd.
We ons in een crisissituatie bevinden, financieel, persoonlijk, zakelijk …
Juist als we Hem zo nodig hebben.
Een hemel als koper.
Waar bent U?
Stilte.
Oorverdovende stilte.

Gisteravond zaten mijn man en ik de film ‘God is not dead!’ (2) te kijken.
En de jonge vrouw, een onderwijzeres, die in deze film die de menselijke hoofdrol heeft, belandt op dΓ‘t punt, bij dΓ‘t gevoel, alsof God miljoenen mijlen ver weg is.
Haar opa, bij wie ze inwoont, en tegen wie zij dit zegt, spreekt vervolgens een paar woorden, die mij een totaal nieuw inzicht geven voor als God stil is.
Hij zegt: ‘Jij zou het moeten weten waarom! De leraar is altijd stil onder het proefwerk!’

'De leraar is altijd stil onder het proefwerk!’
Voor elk proefwerk spreken de meeste leerkrachten hun leerlingen nog even moed in, of geven de laatste instructies, en na het proefwerk zijn ze er ook.
Nee, ze kunnen niet direct de uitslag geven van een proefwerk, dat kost tijd.
En als de uitslag komt, bekend wordt of je het goed of minder goed hebt gedaan, dan zal de leerkracht er opnieuw voor je zijn, of met de beloning van een mooi cijfer, of met aansporingen, of opbeurende woorden.
Maar onder het proefwerk is hij stil, dan moet jij het doen, moet jij laten zien wat je geleerd hebt.
Maar hij is er wel bij, hij houdt wel toezicht!

Welk een prachtig beeld naar onze hemelse Vader!
Stilzwijgend onder de test, onder de beproeving, maar wel aanwezig!
Vooraf ons van alles geleerd, achteraf de beloning van vrede en vreugde, of de uitgestoken hand om op te richten als we gefaald hebben, met aansporingen om dicht bij Hem te blijven en verder te gaan samen met Hem, net zolang totdat …

Ik wil deze woorden bewaren in mijn hart, net als Maria belangrijke woorden in haar hart bewaarde.
Zodat, als er opnieuw een moment, een tijd is van stilte van boven, ik glimlachend omhoog kan zien en de test doorstaan, wetende dat Hij erbij is en geen moment van mijn zijde zal wijken.

De leraar is altijd stil onder het proefwerk!
Laat maar zien, Mijn kind, wat je al geleerd hebt!


maandag 1 mei 2023

Happy Homemaker Monday

Mijn 2e Happy Homemaker Monday en wat vind ik het eigenlijk ook leuk om te doen!
Mijn dank dus aan Aritha van Wonder van het Gewone  πŸ€— door en met wie ik dit dus af en toe (mee)doe.

πŸ’•Het weer ...
Op het moment dat ik dit schrijf, schijnt het zonnetje heerlijk en is het zeer aangenaam buiten, maar buienradar vertelt me al wel dat er regen aan komt.

πŸ’•Wat ik draag ...
Een zwart/witte broek, met een zwarte tuniek en een zwart vest.

πŸ’•Als ik naar buiten kijk ...
Is het een aardige drukte in de speelgedeelte bij ons voor, en kinderstemmetjes klinken door mijn open raam naar binnen.
En zo zie ik een kindje op de schommel, een paar op de glijbaan, een jongetje heel druk in de weer met een grote dode tak van een boom in het zand, waar hij eerst een diep gat had gegraven, en een klein meisje op een fietsje.

πŸ’•Op dit moment 
Hoor ik de wind onder de deur van mijn kamertje doorgaan ...

πŸ’•Ik denk na over ...
Het stil worden, stil zijn met bidden.
Er is zoveel om voorbede voor te doen, dat er vaak niet zoveel tijd meer overblijft om stil te zijn en te luisteren, en dat houdt mij bezig, wil ik graag weer dat anders wordt, maar dan wel zonder dat het ten koste gaat van de voorbede, want de nood is groot, en de punten tot voorbede daardoor velen.

                                                   

πŸ’•Wat was het hoogtepunt van jouw week?
Het hoogstepunt van mijn week was ongetwijfeld mijn dagje met de kleinkinderen vorige week woensdag.
Ik heb ze 's morgens opgehaald en na wat buitengespeeld te hebben en een tosti bij de lunch zijn we in de auto gestapt en naar mijn dochter gereden, waarna wij vervolgens achter elkaar aan naar Austerlitz zijn gereden.
Daar dit echt de eerste keer was dat we zo'n uitje hadden, heeft deze oma flink uitgepakt en iedereen gigantisch verwend.
Hoe leuk is dat om te doen!
Die blijde snoetjes zijn de grootste beloning!

πŸ’•Ik luister naar
Todays Message - Devotional by Joni Eareckson Tada
>> 'Divine Courage'

πŸ’•Welke chillmethode ga ik gebruiken om goed voor mezelf te zorgen 
Zorgen voor rustmomenten tussen alle bezigheden door, en dat er verder niets bij komt in mijn agenda. 

πŸ’•Op het menu 
Maandag – Broodje gezond (gister zeer overvloedig te eten gekregen bij mijn broertje en schoonzusje, dus vandaag een beetje rustig aan 😊)
Dinsdag – Zuurkool stampot  
Woensdag - Bietjes, aardappeltjes en vlees
Donderdag – Macaronie
Vrijdag – Gekookte andijvie, aardappels en een balletje gehakt
Zaterdag – Brood met roerbakgroenten en ei
Zondag – Gado Gado
De volgorde kan wisselen, maar dit is zo'n beetje de planning

πŸ’•Ik lees nu:
Gods Smokkelaar van Anne van der Bijl (Aanrader!!)








πŸ’•Op mijn takenlijst voor de week 
De gewone huishoudelijke taken voor elke week en doordat het vakantie is niets extra's, want ik ga ook nog een keertje oppassen en heb ook nog een dagje kleinkinderen over de vloer.
Daarnaast deze week ook weer de maandelijkse Gebedsochtend voor de Vervolgde vrouwen.

πŸ’•In de knutselplanning:
Zelf een kaartje maken ter bemoediging voor iemand.
Dit keer heb ik wat bloemetjes en blaadjes klaarliggen die ik eerder gedroogd heb.
Als ik eraan denk, plaats ik de volgende keer er een foto van.

πŸ’•Deze blog heb ik gelezen en is blijven hangen 
>> 'Als jouw tranen de hemel raken' van Krulliesschrijfsels
Titel raakte me, en bracht herinneringen in mijn gedachten, als ook een gedicht dat ik eens geschreven heb.

πŸ’•Hoe voel ik me 
Geestelijk beter dan lichamelijk, mijn rug werkt niet zo goed mee momenteel.

πŸ’•Mijn simpele genoegens 
Met een boek in mijn stoel en een kopje koffie πŸ“–☕  

πŸ’•Van welke muziek geniet je de laatste tijd
>> 'Find me at the feet of Jesus van Christy Nickols'

πŸ’•Rondkijken in huis 
Mijn gedenkplekje van mijn moeder πŸ’–
Tegenover mijn bureau staan twee ladenkastjes met daarop de printer.


Op de printer de foto van mijn moeder, haar armband, een doosje met de trouwringen van mijn moeder en mijn vader, het kettinkje dat ze altijd droeg met het fotootje van mij overleden broertje, en een vlinderbroche.
De 'traan' iets achter haar foto had ik ooit voor haar gekocht naar het overlijden van onze Jacco, er staat op: 'Do not cry for me, for I am in a better place - home at last with Jesus, safe in His embrace.'

Het Willowtreebeeldje heb ik erbij gezet; 'In uw handen, Heer...'
Onder dit beeldje ligt een kleintekstkaartje waarop staat: 'Faith in God, includes faith in His timing'.
Onze tijden zijn in Zijn hand!

Naast de printer liggen haar laatste agenda, haar Bijbeltje en haar bril.
Ik mis haar, maar het is goed πŸ’ž♰πŸ’ž

πŸ’•Bijbelvers 
Romeinen 15:13
'De God nu der hope vervulle u met louter vreugde en vrede in uw geloof, om overvloedig te zijn in de hoop, door de kracht des heiligen Geestes.'

Een bijzonder moment gistermorgen.
Aan het begin van de dag had ik een tekst gepak uit het 'medicijnbekertje', als ik wat later het gebedenboekje van Stormie Omartians pak voor deze dag, gaat het prcies vandaag over dezelfde tekst.
Een mooi begin van de zondag, een mooi begin van een nieuwe week!

       

πŸ’•Citaat 
'Dat is het spannende aan gehoorzaamheid', zei hij. 'Je ontdekt pas later wat God in gedachten had.'
Uit: Gods Smokkelaar
Van: Anne van der Bijl

zaterdag 29 april 2023

Het Beste ...

The best thing, het beste …
Maar, wat is dat, wat is het beste?
Liefde is het beste, alleen wel de liefde zoals God het heeft bedoeld!
Want, is het vaak niet zo dat wat wij als het beste zien, dikwijls niet hetgeen is wat de Heer als het beste ziet?

Liefde is geen pleziertje,
noch een wilde droom,
of een waanzinnig verlangen.
Liefde is gericht op de ander,
en wil het beste geven
in plaats van ontvangen.

‘Hij heeft u mens, bekendgemaakt wat goed is.
En wat vraagt de Heere van u anders dan recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God.’

Micha 6:8

De Heer heeft gesproken,
ja, Hij heeft ons gezegd
wat Hij van ons verwacht.
Leef eerlijk en oprecht,
wees liefdevol en genadig,
ga nederig je weg met Hem en
weet je ondersteunt door Zijn kracht.


    >> 'Let it Be' - Tommy Walker

 N.a.v.  het stukje ‘The best thing …’ uit ‘Love is …’ – Promise Journal


donderdag 13 april 2023

Een krachtig voorbeeld

Weer een prachtig verhaal uit de Oppepper van deze week.

'Er was daar ook een vrouw die Anna heette. Nu was ze een oude vrouw van ongeveer 84 jaar. Ze was alle dagen in de tempel. Ze diende God dag en nacht en bad zonder ophouden.'
Lukas 2:36-37

Een dominee had onder de meest regelmatige bezoekers van zijn kerk een oude vrouw opgemerkt.
Ze was er altijd, kwam altijd op de juiste tijd, en was er dan met haar hele hart bij.
Toch zei ze nooit wat en niemand wist eigenlijk wie ze was.
En dus besloot de voorganger haar eens op te zoeken.
Wie schetst zijn verbazing toen hij uitvond dat het arme vrouwtje zo doof was als een kwartel en geen enkel woord kon horen?
Door middel van een notitieblokje kon hij met haar communiceren en zijn eerste vraag was: "Waarom bent u altijd in de kerkdienst, terwijl u er niets van kunt horen?”

"O, mijnheer," antwoordde zij vol warme genegenheid, “Dit is toch zeker het huis van mijn Vader?
Ik ben er zo graag want Hij is zo blij om me daar te zien.
Hij ontmoet mij in Zijn eigen heiligdom, en in de geest kan ik deelnemen aan het gebed en de lofprijzing.
Het is waar dat ik uw woorden of die van anderen niet hoor, maar Jezus fluistert mij voortdurend van alles toe.
Ik hoor Zijn liefdevolle stem, ik voel Zijn armen om mij heen, en mijn hart is zo blij en gelukkig omdat ik Hem daar mag ontmoeten en Hem samen met u kan eren.
Ik kan nog maar weinig doen voor het koninkrijk van mijn Verlosser, maar ik kan nog steeds proberen om anderen te beΓ―nvloeden en het goede voorbeeld te geven door de kracht van een nederig en ernstig leven.
Zelfs dit zal spoedig voorbij zijn, maar wat heb ik te verliezen?
Mijn Meester vergat ons arme zondaars niet in Zijn laatste uur van diepste lijdensweg; en zullen wij moe worden van een juk zo licht als het mijne en zou ik het opstandig afwerpen voordat mijn laatste uur gekomen is?"

De dominee was diep onder de indruk van haar oprechte en warme geloof.
Wat een krachtig voorbeeld was deze oude vrouw, die ondanks haar gebreken in de vreugde van God leefde en God zo vurig diende met haar gebeden en liefde.


Copyright >> 'ActiefOnline'
(Met toestemming overgenomen)

dinsdag 11 april 2023

Happy Homemaker Monday ...

Met veel plezier lees ik iedere keer de 'Homemaker Maandag' op het Blog 'Wonder van het gewone' van Aritha.
En deze keer leek het me gewoon eens leuk om op haar uitnodiging om mee te doen in te gaan.
Helaas lukte het me gister niet meer om de blog online te zetten, dus wordt mijn Homemaker Maandag op een dinsdag geplaatst 😊
Of ik het ook iedere week ga doen, weet ik nog niet, maar het leek me in ieder geval leuk om het eens een keer te doen.



πŸ’•Het weer 
Op dit moment droog met af en toe een zonnetje; de rest van de week lijkt wisselvallig te worden met wat meer regen en af en toe een zonnetje.

πŸ’•Wat ik draag 
Vandaag draag ik een zwarte broek met een zwarte tuniek en een zwart/grijs geblokte hes met punten.

πŸ’•Als ik naar buiten kijk 
In de grote zandbak voor ons huis spelen wat kinderen heerlijk in het zand.
Een paar vaders zetten zich neer op het bankje, terwijl hun kindertjes zich bij de anderen voegen.
Ondertussen geniet ik van de bomen aan de rand van het speelveld met deze zandbak.
De één is al wat verder uitgelopen dan de andere, maar het frisse groen laat zien dat het voorjaar steeds meer haar plaats inneemt.

πŸ’•Op dit moment 
Zit ik heerlijk op mijn kamertje achter mij laptop, terwijl ons hondje in haar mandje bij de verwarming ligt te slapen.
Op de achtergrond klinkt zachtjes muziek.

πŸ’•Ik denk na over 
Hoe lastig en moeilijk het toch iedere keer weer is om steeds tegen je gevoel (en soms ook gedachten) te moeten strijden.
Strijd in mijn voelen en denken is door alles wat het afgelopen jaar gebeurd is (en gedeeltelijk nog gaande is) wel een dingetje.

πŸ’•Wat wordt het hoogtepunt van jouw week denk je 
Wat het hoogtepunt van de komende week gaat worden, zou ik niet weten, maar van de afgelopen week was het zeker het samen ‘Goede Vrijdag’ herdenken met mijn man (de gemeente waar we momenteel naar toe gaan, heeft geen dienst)
Het Woord lezen, het Avondmaal vieren en als vanouds hij achter het keyboard en dan samen zingen.

πŸ’•Ik luister naar
Eigen samengestelde playlist van Joshua Aaron.

πŸ’•Welke chillmethode ga ik gebruiken om goed voor mezelf te zorgen 
Deze week ga ik er weer eens goed voor zorgen dat er dagen leeg blijven, dus zonder afspraken en af en toe in mijn stoel bij het raam kruipen met een boek.
Al moet ik nog wel even een boek uit de stapel kiezen.
O ja,en zeker ook achter mijn laptop om te schrijven, want ook dat is iets wat mij heel veel rust geeft, en dus goed voor mij is 😊

πŸ’•Op het menu 
Maandag – Chinees (eten bij mijn schoonmoeder en die trakteert) 
Dinsdag – Boontjes, aardappels en vlees
Woensdag- Spitskoolschotel
Donderdag – Rauwe andijviestampot
Vrijdag – Bloemkool, aardappels en vlees
Zaterdag – Brood met iets lekkers erop, voor mij meestal iets met roerbakgroenten.
Zondag – Waarschijnlijk iets van spaghetti of macaronie
De volgorde kan wisselen, maar dit is zo'n beetje de planning.

πŸ’•Op mijn leesstapel 
Er ligt nog een hele stapel boeken op mij te wachten, allemaal boeken die ik nog voor mijn verjaardag vorig jaar heb gekregen, of gekocht van mijn verjaardagsgeld, en waar ik door omstandigheden pas één boek van heb gelezen, en dat was zelfs nog in de afgelopen twee weken.

πŸ’•Op mijn takenlijst voor de week 
Op dit moment kom ik alleen nog maar toe aan de vaste wekelijkse bezigheden, en is er weinig ruimte voor extra dingen, maar dat komt vast wel weer 😊
Voor nu mijn handen vol aan de dagelijkse en wekelijkse huishoudelijke klusjes.

πŸ’•In mijn knutselmand 
Een knutselmand heb ik niet; breien en haken zijn niet aan mij besteed, en borduren ben ik eigelijk mee gestopt sinds ik meer ben gaan schrijven.
Maar ik heb wel een ladekast met een aantal lades vol met allerlei soorten papier en frutsels om kaarten te maken.
En dat betekent soms in tijden niets, en soms ineens heel veel en alles er tussen, afhankelijk van verjaardagen, of als er iemand in mijn omgeving een bemoediging nodig heeft, of als ik het in mijn bol krijg om iedereen van de Bijbelstudiegroep een bemoediging te geven.

πŸ’•Deze blog heb ik gelezen en is blijven hangen 
Helaas ontbrak het me afgelopen week aan tijd om blogs te lezen, maar de blog van Aritha vandaag over Homemaker Monday en haar uitnodiging om hier aan mee te doen, heeft me wel in beweging gebracht om eens mee te doen.

πŸ’•Hoe voel ik me 
Mixed-feelings, vandaag weer een dag van strijden met gevoelens en om maar niet doen naar wat ik voel, en wat gelukkig vandaag ook lukt.
Dank U, Heer! 😊

πŸ’•Mijn simpele genoegens 
Een kopje koffie met een stukje boterkoek met spijs vanmorgen, het wandelingetje met ons hondje langs het weiland, en de kippetjes die snel hun toevlucht in de tuin zoeken.

πŸ’•Vensterbankgeluk en tuinlessen 
Ik Heb helaas geen groene vingers, en ook mijn interesse ligt niet echt bij bloemen en planten, hoewel ik er wel echt van geniet en ook niet zonder wil.
Er staan in mijn vensterbanken wel twee dezelfde planten; deze zijn al heel erg oud, en inmiddels ook een beetje hun mooie vorm kwijt geraakt, maar hij is en blijft mijn favoriet.
Ook al heel wat stekjes weggegeven, vooral één van mijn jongens is fan van deze plant.
Geen idee hoe hij heet, maar dit is hem.

   

πŸ’•Rondkijken in huis 
Hmm, ik loop door een drukke agenda vorige week en een bezoekje aan de chiropractor een beetje achter in huis, maar heb geleerd om gewoon over dingen heen te kijken en te doen wat ik kan.
Alles komt 'vanzelf' weer een keer, en als iemand er last van heeft, dan pakken ze maar een doek of stofzuiger.
(Heeft overigens nog nooit iemand gedaan, dus het zal wel meevallen)

πŸ’•Van de camera 
‘Toevallig’ vanmorgen een foto met mijn mobiel (ik heb geen fototoestel) gemaakt van een prachtige tulp (een bakje met drie bollen waar drie tulpen uitkomen) die ik van mijn dochter had gekregen vorige week.
Twee daarvan zij al mooi uitgekomen, de derde nog niet.

πŸ’•Bijbelvers 
EfeziΓ«rs 3:14-21
‘Om die reden buig ik mijn knieΓ«n voor de Vader, naar wie alle geslacht in de hemelen en op de aarde genoemd wordt, opdat Hij u geve, naar de rijkdom zijner heerlijkheid, met kracht gesterkt te worden door zijn Geest in de inwendige mens, opdat Christus door het geloof in uw harten woning make. Geworteld en gegrond in de liefde, zult gij dan samen met alle heiligen, in staat zijn te vatten, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is, en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot alle volheid Gods.
Hem nu, die blijkens de kracht, welke in ons werkt, bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij bidden of beseffen, Hem zij de heerlijkheid in de gemeente en in Christus Jezus tot in alle geslachten, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Amen.'
Vorige week de hele week mee bezig geweest, en nu aan het uitwerken in Blogjes.
Zo mooi, zo door gezegend!

πŸ’•Citaat 
'Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.
De Psalmist was vol van deze blijde gedachte. Ook onze harten moeten vol zijn van deze verzekering. De eeuwigdurende, onveranderlijke genade van God geeft reden tot ononderbroken lof en dank.'
Andrew Murray



woensdag 8 maart 2023

De kleine dingen van het dagelijks leven ...

Gedichten (en enkele gedachten, samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.

Hoofdstuk 14.













Psalm 139:2 
‘Gij weet mijn zitten en mijn opstaan, Gij verstaat van verre mijn gedachten.’

Overbekende woorden deze woorden uit Psalm 139, maar wat doen ze ons als we -misschien opnieuw, een moment nemen om ze te overdenken?
Wat voor effect hebben deze woorden op ons?
Voelen we ons er ongemakkelijk onder, of kunnen we ze lezen en overdenken met een blij hart?

Susannah Spurgeon zegt het zo mooi:
‘Niets dan de volle verzekerdheid van het geloof in het dierbaar bloed dat voor u op Golgotha werd gestort, kan u deze vrijmoedigheid schenken. 
Gelukkig bent u, mijn ziel, als u weet dat God door de wonden van Jezus heen op u ziet.’

‘Geheel zijt gij schoon, 
Mijn vriendin, en er is geen gebrek aan u.’
Hooglied 4:7

Hierin ligt het geheimenis van met vreugde, -zonder dat we ons ongemakkelijk voelen of in verlegenheid gebracht, deze woorden kunnen lezen.
Tegelijkertijd mogen ze een aansporing zijn om ons waakzaam te maken over hoe we ons dagelijks leven leven.
‘Mijn zitten en mijn opstaan …’
Hoe is onze houding en ons gedrag?
Thuis, op ons werk, als ‘niemand’ ons ziet, in welke omstandigheid dan ook.
‘Gij verstaat van verre mijn gedachten …’
Wat gaat er om in ons hoofd?
Hoe makkelijk brengen onze gedachten ons niet in verwarring, maken ze ons bezorgd of opstandig, zijn ze zondig en allesbehalve heilig.

Een laatste citaat van Susannah Spurgeon, omdat ik hem zo ontzettend mooi vind, maar ook opdat het tot hulp mag zijn voor een ieder, die net als ik, zo kan worstelen met zijn gedachten:
‘De God Die uw gedachten ‘van verre’ kan verstaan, heeft de kracht om ze te beteugelen. Nee, meer nog: voor dat ze u bereiken, terwijl ze nog op afstand zijn en niet onder woorden gebracht, zal Hij ze reinigen en zuiveren.’


‘Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; 
beproef mij, en ken mijn gedachten.
En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; 
en leid mij op de eeuwige weg.’
Psalm 139:23,24


Door Jezus alleen

Heer, het besef dat U
alles van mij weet,
zelfs wat ik denk,
maakt mij niet bang,
noch bezorgd, noch
brengt het mij in
verlegenheid.

Want ik weet dat U
van mij houdt
zoals ik ben;
met al mijn fouten
en al mijn gebreken,
met al mijn worstelingen
en in al mijn strijd.

Welk een gevoel van
veiligheid ligt er besloten
in dit weten.
Welk een vreugde en 
dankbaarheid omdat U
naar mij omziet met
zulk een tederheid.

Begrijpen kan ik het niet,
het is zo onvoorstelbaar
bijzonder en groots.
Laat het mij toch doen leven
tot Uw glorie en eer en 
met koninklijke 
waardigheid.

Jezus, mijn Redder en Heer,
ik dank U, want U bent het 
door Wie de Vader mij ziet;
U stierf voor mij, vergoot 
Uw bloed voor mij, en 
bekleedde mij met het kleed 
van Rechtvaardigheid.

U komt toe al mijn lof,
mijn dank en mijn eer.
U wil ik loven en prijzen,
Uw Naam grootmaken
en bezingen tot in
alle eeuwigheid.

-  Amen - 

woensdag 22 februari 2023

Als een druppel genade uit de hemel ...

Gister plaatste ik een klein verhaaltje dat ik via de mail had ontvangen.
Een van de reacties daarop bracht een herinnering in mijn gedachten aan iets dat ik ooit heb gelezen en wat mij diep had geraakt.
Daar ik de gewoonte heb om wat mij raakt op of over te schrijven, ben ik opzoek gegaan, en na enig speurwerk vond ik wat ik zocht in een oude map van het ‘Secret Sister Program*’, een bemoedigingsprogramma voor Vrouwen dat ik ooit verschillende jaren heb mogen organiseren.
Het citaat wat ik zocht, had ik gebruikt bij één van de afsluitingsavonden van het programma, en daarvoor had ik het ook een beetje uitgewerkt.
Vandaag kwam ik er achter dat het er alleen nooit van was gekomen om er een blogje aan te wijden, en dat terwijl het zo mooi is.
Dus wil ik je vandaag als nog graag meenemen naar de onschatbare waarde van vriendelijkheid en de bemoediging die daarin verborgen ligt.

Het was begin 2015 dat ik het boek ‘De erfenis van Rose’ (deel 1 van een trilogie van Kristen Heitzmann) las, en daar kwam ik dit bijzondere citaat tegen:
‘Een enkel moment van vreugde kan de dorst lessen.
Een vriendelijk gebaar, hoe klein ook, is als een druppel genade uit de hemel.’

We kennen vast allemaal wel één of meerdere momenten waarop we een onverwachte, maar broodnodige, bemoediging kregen.
Het moment dat iemand even de hand op je schouder legde, dat ene kaartje, een telefoontje, een mailtje of appje, een bosje bloemetje dat bezorgd wordt, of iemand gewoon, zomaar even, komt brengen …

Maar we kunnen het nog verder doortrekken.
Wat dacht je van een vriendelijke glimlach bij het openhouden van een deur, of zo maar even iemand vriendelijk groeten in het voorbijgaan, of met een glimlach even opstaan voor iemand – ‘Och, gaat u hier maar even zitten’, of voor laten gaan in de rij ‘Gaat u maar even voor, hoor.’
Voor de één is dit misschien vanzelfsprekender om te doen dan voor de ander, maar toch, deze kleine, vriendelijke gebaren kunnen van onschatbare waarde zijn voor iemand zonder dat je het soms door hebt, en daarom de moeite waard om je ze eigen te maken.

Toen ik het citaat echter tegenkwam drong het eigenlijk pas goed tot mij door welk een impact zelfs de kleinste bemoediging kan hebben, en het heeft mij nog meer aangemoedigd om vriendelijk te zijn naar iedereen.

Of het ook in diΓ© tijd was dat het volgende gebeurde, dat weet ik niet meer, het zou zo kunnen, maar jaren geleden kwam ik met het uitlaten van onze Jaylinn met regelmaat een jong tienermeisje op de fiets tegen.
Ze oogde wat minder begaafd, en had een wat nors gezicht.
Ze fietste (en nog) altijd alleen; nooit heb ik haar ook met iemand op zien fietsen.
Elke keer als ik haar tegenkwam, gingen er allerlei gedachten door mij heen door haar norse gezichtje, totdat de dag kwam dat ik haar voorzichtig groette: ‘Hai!’
En vanuit het niets verscheen daar de meest mooie, prachtige, stralende lach die ik ooit op iemands gezicht heb gezien.
Tot de dag van vandaag herinner ik mij dit moment, en raakt het mij nog steeds.
En tot de dag van vandaag groeten wij elkaar als we elkaar tegenkomen.
Ik met mijn ‘hallo’, en zij mij met haar stralende gezichtje.
Een woord heb ik haar nog nooit horen zeggen, maar elke keer als ik haar nu al in de verte op de fiets zie aankomen, bemerk ik, dat er vanzelf al een glimlach op mijn gezicht komt, omdat ik weet dat op mijn ‘hallo’ haar stralende gezicht volgt.

Danielle schreef in haar reactie bij mijn vorige blogje ‘vriendelijkheid doet zoveel’.
Als we deze woorden naast het citaat houden, en alles even laten bezinken, dan denk ik dat we wel kunnen stellen dat het inderdaad heel veel meer doet.
Misschien zou het goed zijn als we ons dat eens wat meer zouden realiseren. 

Hoe anders zal het zijn als we iemand vriendelijk groeten in het voorbij gaan, beseffende dat dit kleine vriendelijke woord of gebaar, als het ware ‘een druppel genade uit de hemel’ is; een enkel moment van vreugde die misschien wel iemands dorst naar een bemoediging lest.
Misschien is ons kaartje als een pleister op een wond.
Misschien is ons telefoontje wel als een arm om iemands schouder.
Misschien is ons bloemetje als een warme deken voor een verdrietig hart.
Maar misschien gaat het nog wel verder.
Misschien is onze vriendelijke glimlach wel het enige vriendelijke gezicht dat iemand die dag ziet.
Misschien is onze vriendelijke groet wel het enige vriendelijke woord dat die dag door iemand wordt gehoord.
Misschien is de deur die we openhouden voor iemand wel het enige vriendelijke gebaar in iemands leven die dag.


‘Een enkel moment van vreugde kan de dorst lessen.
Een vriendelijk gebaar, hoe klein ook, is als een druppel genade uit de hemel.’





Heer, hoeveel mensen hunkeren
er niet naar een vriendelijk woord,
of een vriendelijk gebaar.
Nimmer was de nood zo groot,
maar zijn we ons dit wel gewaar?

Geef, Heer, dat we bij het aankleden
in de morgen, ons ook kleden 
met geduld en zachtmoedigheid.
En herinner ons ook aan nederigheid,
aan ontferming en vriendelijkheid.

Opdat wat we zeggen, of doen, 
zal zijn tot een moment van vreugde
in iemands dorstig leven.
Wilt U zo, door ons heen, druppels 
van genade uit de hemel geven.


*  >> 'Secret Sister Program'

πŸ‘‰ Erfenis van Rose - >> Boekinfo

maandag 20 februari 2023

Een glimlach ...

Iedere maandag ontvang een 'Oppepper' in mijn mailbox met allerlei bemoedigingen.
Een spreuk, iets om over na te denken, iets uit het archief van Spurgeon, enz., maar ook altijd met een kort verhaaltje.
Ik heb er al eens eerder wat van gedeeld, en meerdere verhalen die op mijn blog staan onder het label 'Verhalenderwijs', heb ik via 'Actief Online'.
Ook vandaag raakte het korte verhaaltje mij.
Een klein, simpel verhaaltje, en toch ...

😊   πŸ˜Š   πŸ˜Š

Een bevriende dominee vroeg me na mijn preek in zijn kerk of ik dat breed glimlachende gezin op de tweede rij in de kerkbanken had gezien.
Ik knikte van ja.
"Die zijn tot geloof gekomen door een glimlach,” zei hij toen.
“Jaren geleden was ik nieuw in deze stad en liep ik langs hun huis.
Daar speelde een klein meisje in de tuin.
Ze keek op en ik lachte naar haar.
Toen lachte ze terug en zwaaide en ik maakte een diepe buiging voor haar.
Een week later zag ik haar weer en zwaaide ze direct.
Ik lachte weer naar haar en boog opnieuw.
Ze riep haar zusje, dat toen naar buiten kwam rennen.
Ik boog ook voor haar en we lachten met zijn drieΓ«n.
Een paar weken later kwam ik hen tegen met hun moeder en nog een jongetje.
De meisjes wezen opgewonden naar me en het was duidelijk wat de bedoeling was.
Ik glimlachte vriendelijk en boog toen opnieuw.
De moeder stapte op me af en zei: “Mijn dochters hebben mij verteld dat ze zo’n vriendelijk buigende man kennen en nu zie ik dat ze gelijk hadden.
U bent dominee?”
“Ja, mevrouw.”
Ze knikte tevreden en zei toen: “Mag ik bij u in de dienst komen?”

Die dag heb ik iets geleerd over de kracht van vriendschap.
Ieder mens heeft warmte en genegenheid nodig en het kost zo verschrikkelijk weinig.”

Dwight L. Moody (1837 – 1899)

dinsdag 7 februari 2023

Kracht in mijn ziel !

Het is donderdagmiddag als ik mij aan het voorbereiden ben voor de Gebedsochtend voor de Vervolgde Vrouwen de volgende dag.
Ik lees de verhalen door en er is één Bijbeltekst die bij het eerste verhaal gelijk in gedachten komt, en ook bij het tweede verhaal is dezelfde tekst zo van toepassing, dat het voelt als een soort van bevestiging, dat dit een Woord is, dat ik ter bemoediging mag delen met mijn (inmiddels) vriendinnen.
Wat het een extra dimensie geeft, is het feit dat het voor mij een heel persoonlijke bemoediging is.
Een bemoediging die ik vorig jaar van de Heer heb ontvangen, en mij zo heeft geraakt, dat dit vers steeds opnieuw, vooral als het heel moeilijk is (-en ons leven staat nog aardig op z’n kop) in mijn gedachten komt.

Psalm 138:3 
'Ten dage dat ik riep, hebt Gij mij geantwoord, Gij hebt mij bemoedigd met kracht in mijn ziel.’

Het bijzondere was, dat dit vers -dat uit mijn medicijnbekertje* kwam, volgde op Jesaja 54:10, de tekst die ik die dag als eerste kreeg.
‘Want bergen mogen wijken en heuvelen wankelen, maar mijn goedertierenheid zal van u niet wijken en mijn vredesverbond zal niet wankelen, zegt uw Ontfermer, de Here.’
Deze woorden uit Jesaja zijn al vele jaren tot een enorme bemoediging voor mij; hoe vaak ik ze ook lees, of onder ogen krijg, steeds opnieuw word mijn hart er door geraakt en geven ze kracht te midden van alle stormen.
Als dan ’s middags Psalm 138:3 voor mij ligt, haken de woorden ‘Gij hebt mij bemoedigd met kracht in mijn ziel’ zich in mijn hart vast.
‘Ja Heer, U hebt mij bemoedigd met kracht in mijn ziel’; te midden van elke storm bent U bij mij, hoort U mij, houdt Uw liefde mij staande! Ja, te midden van elke storm ontfermt U Zich over mij zoals een vader zich ontfermt over zijn kind.’


Als ik dan lees in het verhaal hoe deze vervolgde vrouw en haar man nieuwe kracht vonden in de Bijbel, zich vastklampen aan Zijn woorden, -‘er zal vervolging zijn, maar zie, Christus heeft de wereld overwonnen, dus ik ben nergens bang voor; ik en mijn familie zullen de Christus blijven dienen, wat er ook gebeurt’.
En in het volgende verhaal hoe deze vrouw ‘leerde volharden in het geloof door de Bijbel; leerde te wachten op de Heer, zoals Hanna wachtte op de Heer om een kind te krijgen; en vasthoudt aan het feit dat wie volhardt, gezegend zal worden’, dan bevestigen ook deze verhalen de waarheid van Gods Woord, dat Hij het is Die ons bemoedigd met kracht in onze ziel.
En niet alleen deze vrouwen, niet alleen mij, maar ook mijn (Gebeds)vriendinnen, en ik hoop en bid ook jou!

Lees Zijn Woord, onthoudend dat deze God Dezelfde is, toen en nu!
Welke stormen er ook mogen woeden in ons leven, hoe hard we ook worden heen en weer geschud; hoe zeer de grond soms onder onze voeten weg lijkt te zakken: Gods goedertierenheid zal van ons niet wijken, noch Zijn vredesverbond wankelen!
Hij bemoedigd ons keer op keer met kracht in onze ziel!

Voor nu zijn zelfs deze woorden ‘Gij hebt mij bemoedigd met kracht in mijn ziel’ voldoende om mij er steeds opnieuw aan te herinneren dat Zijn eeuwige armen onder mij zijn en dat mijn leven met Christus in God verborgen is.
Alleen al door het lezen van deze paar woorden word ik steeds opnieuw bemoedigd en ervaar ik kracht in mijn ziel.

Als ik dan ’s avonds mijn laatste tekst voor die dag uit het bekertje neem, word ik helemaal stil.
‘Gij maakt mij het pad des levens bekend; overvloed van vreugde is bij uw aangezicht, liefelijkheid is in uw rechterhand, voor eeuwig.’
Psalm 16:11

Voortgaan van kracht tot kracht!
Gelovend en vertrouwend.
Dicht bij Hem blijvend om te kunnen delen in Zijn vreugde, om Zijn gunstbewijzen, die iedere dag weer nieuw zijn, te kunnen ontvangen.
Voor altijd.

Moge de Heere een ieder zegenen en bemoedigen met kracht in zijn ziel, om voort te gaan in geloof en vertrouwen tot Hij terugkomt of ons thuishaalt.


Het pad des Levens,
van geloof en vertrouwen,
tot we voor eeuwig
bij Hem zullen zijn.

Overvloed van vreugde,
door het verblijven dicht
bij Hem; ontvangend Zijn
troost ook in dagen van pijn.

Liefde, rust en tederheid,
vriendelijkheid, als
ook zachtmoedigheid
zijn immers in Zijn hand.

Zo versterkt Hij ons
met kracht in onze ziel,
tot we komen in ons
eeuwig Vaderland.

 

* >> Voortgaan van kracht tot kracht 

zaterdag 28 januari 2023

Licht in de duisternis

 





Er is weer een nieuwe 'Bemoediging voor de Nacht'.
>> 'Licht in de duisternis' n.a.v. Psalm 139:12

Welterusten en slaap lekker straks!

Een liefdevolle groet,
Rita 

zondag 15 januari 2023

Gevangen in Zijn liefde - aanvulling

Met dat ik net iets aan het nakijken ben met oog op een schrijfsel op mijn andere blog 'Quality Time', kom ik er achter dat ik vorig jaar op dat Blog over precies hetzelfde onderwerp geschreven heb.
Vanuit precies hetzelfde hoofdstuk, met precies dezelfde titel, maar qua inhoudt totaal verschillend.
Als ik naar dit vorige blogje kijk en naar dat blogje op 'Quality Time' dan word ik heel stil, want het laat mij zien welk een wonderbare, grote en liefdevolle God wij hebben.
Eerst de liefde van Christus leren kennen, dan pas de openbaring van wat het voor mij persoonlijk, in mijn persoonlijke leven, inhoudt.
Je kunt dit blogje >> HIER << lezen.


Verlangen.
Verlangend zoeken met heel je hart.
Verlangend te ontvangen in je hart.

Wandelen.
Wandelend op weg gaan.
Wandelend, om te kunnen zien.

Openstaan.
Openstaan voor Zijn leiding.
Openstaan om te willen leren.

Ontvangen.
Ontvangen vanuit diep verlangen.
Ontvangen om door te geven.

Zegen.
Gezegend worden.
Gezegend om tot zegen te zijn.

vrijdag 13 januari 2023

Gevangen in Zijn liefde ...

O, welk een voorrecht en welk een vreugde is het, om in de stilte van elke morgen, met U samen te mogen zijn.
Welk een rijkdom dat dit mogelijk is, dat ik daarvoor de tijd heb, als ook de ruimte en de vrijheid.
Nee, niet iedere morgen geeft dezelfde blijdschap en vreugde als die vandaag mijn deel zijn, niet iedere dag geeft hetzelfde gevoel van verbonden zijn, maar één ding is duidelijk, dat er voor alles een tijd en een plaats is, en dat alles wat er gebeurt wel eens naar zo’n speciaal moment, kan leiden.

‘Gelijk de Vader Mij heeft liefgehad,
heb Ik ook u lief; blijf in Mijn liefde.’
Joh. 15:9

Vanmorgen nam Murray mij mee naar de liefde van Christus voor ons.
Hij wees erop hoe in omgang tussen vrienden en relaties alles afhangt van hun liefde voor elkaar.
Wat voor waarde heeft rijkdom nog als er geen liefde is tussen man en vrouw, of ouders en kinderen?
En als het gaat om onze godsdienst, welke waarde heeft ons werk en onze kennis van de Heer als de kennis en de ervaring van Christus’ liefde ontbreekt?

Murray wijst op wat de Here Jezus heeft gezegd, dat Hij ons liefheeft met de liefde waarmee de Vader Hem heeft liefgehad, en hij beschrijft deze liefde als een‘Goddelijke, altijddurende, wonderbare liefde.
En dat de Here Jezus ernaar smacht dat deze liefde in ons zal blijven en in ons zal werken, opdat we hierin dag aan dag mogen blijven.
Hij moedigt ons dan ook aan om over deze woorden na te denken en ze te laten bezinken in ons hart totdat we ons zullen realiseren dat bemind worden door de Here Jezus het grootste geluk is in ons leven.
En hij eindigt de overdenking voor vandaag met de volgende woorden:

‘Zijn liefde voor ons is onuitsprekelijk.
Hij zal me in Zijn liefde gevangen houden.’

Het is dit allerlaatste zinnetje dat blijft hangen, en dat mij tot in het diepst van mijn wezen raakt.
Het zijn deze woorden die mij terugbrengen bij het moment dat ik even alleen thuis was, en er helemaal doorheen zat door de vele jaren vol zorgen, wanhoop, pijn en verdriet, en omdat het maar doorging en doorging; het één het ander opvolgde en het maar niet ophield.
Een moment, dat alles in mij zo wanhopig en opgebrand was, dat ik op het punt stond om het hele geloof maar los te laten.
Waar was die God van liefde?
Waarom hielden al die problemen en zorgen maar niet op?
Waarom moesten mijn kinderen zo lijden?
Waarom liggen we als gezin constant onder vuur?
Waarom deed Hij er niets aan?
Waarom …?
En toen kwam die vraag in mij op: ‘Wil ik nog wel geloven in deze God?’
Wil ik nog wel iets met het geloof?
Wat heb ik er nog aan, wat levert het nog op, wat …?

Maar met het nadenken over deze dingen, terwijl de tranen over mijn wangen stroomden, kwam ook het volgende besef: zonder Hem, zonder geloof in Hem en in Zijn Woord, is mijn leven leeg en houdt de zin van het leven op.
En de diepte van de inhoud van de woorden ‘leeg en zinloos’ kwamen zo op me af, dat ik geen andere keuze had dan knielen om opnieuw mijn leven in Zijn handen te leggen en te bidden of Hij mij wilde helpen, omdat ik niet meer wist hoe ik verder moest.
Ik wist niet meer hoe ik verder moest met Hem, maar nog minder hoe zonder Hem.
En dat heeft Hij gedaan!
Nee, alles was nog precies hetzelfde als daarvoor, er was niets veranderd aan onze omstandigheden, maar in mij was een sprankje van licht gekomen, een sprankje nieuwe hoop, en Zijn Woord deed de rest.


Ik had er toen, als ook tot vandaag de dag geen ‘verklaring’ voor hoe het toch kon, dat mijn leven zo met Hem was verweven; dat ik altijd, ja, van kleins af aan, altijd dat gevoel heb gehad dat Hij er was, dat ik Hem toebehoorde, en dat ik niet zonder Hem kan, hoe dan ook.
Onlosmakend met elkaar verbonden.
En dat ook op dat cruciale moment, ik ook toen niet kon besluiten om mijn weg zonder Hem verder te gaan.
En vandaag, als ik de woorden ‘Hij zal me in Zijn liefde gevangen houden’ lees, is daar het antwoord, de ‘verklaring’, de 'openbaring' van iets dat me vaker heeft beziggehouden: 'Zijn liefde hield mij gevangen!'

Dat was, en is, het geheim van blijven in Zijn liefde!
Zo met Hem verweven zijn, zo aan Hem verknocht zijn, zo vastzitten aan Zijn liefde, dat je niet meer zonder kunt.
Welk een Goddelijke openbaring!
Ik kan het niet anders zien dan zo.
Immers, vorig jaar heb ik ditzelfde Dagboek gebruikt, hetzelfde gelezen, maar de woorden bleven in het licht van vanmorgen, gesloten woorden.


Ik pak mijn schrift van vorig jaar er nog even bij om te lezen wat ik toen heb geschreven, maar al wat ik lees, is een groot verlangen naar deze liefde, naar daarin gevangen te mogen zijn, daarmee doorstroomt willen worden.
Naar een hoofd dat leeg mag zijn, zonder allerlei beslommeringen, en naar gedachten gevuld met Zijn woorden en liefde.
Een verlangen naar leven vanuit Zijn liefde en kracht, een leven, waarin Hij de Bron is die opwelt en stroomt tot overlopen toe.
‘Neem mijn leven laat het Heer, toegewijd zijn aan Uw eer!’

Gesloten woorden; de waarheid nog bedekt.
En vandaag de openbaring van het geheim: Hij houdt mij in Zijn liefde gevangen!
De woorden uit Romeinen 5:5 (heb even opgezocht waar het precies staat)’komen in mijn gedachte:
‘En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is.'
In Zijn liefde gevangen!
En ik, ik kan Hem liefhebben omdat Hij mij eerst heeft liefgehad!  (1 Joh. 4:19)


Nog steeds is ons leven zwaar met veel pijn en verdriet.
Maar als ik terugkijk naar wat geweest is en naar wat de Heer vandaag heeft gegeven, dan kan ik alleen maar de conclusie trekken, dat ik de diepte van de woorden ‘in Zijn liefde gevangen’ nooit had echt kunnen begrijpen als niet gebeurd was, wat gebeurd is.
En waarschijnlijk ook nooit de groei in het besef van de diepte van Zijn Goddelijke, altijddurende, wonderbare liefde voor mij, waarvan ik hoop dat dit alleen maar meer mag worden.

O, hoe onuitsprekelijk heerlijk is het
om door U te worden bemind.
Niet alleen te weten, maar ook te ervaren,
dat ik ben, en altijd zal zijn: Uw geliefde kind.
Dat, hoe zwaar het leven soms ook is,
met alle moeiten, zorgen, verdriet en pijn,
daar ook altijd de onuitsprekelijke vreugde is in
het weten dat ik in Uw liefde gevangen mag zijn.

woensdag 4 januari 2023

Voortgaan van kracht tot kracht

Het was 13 augustus 2021 toen het dagelijkse mailtje van Joni Eareckson Tada 'Today's Message' binnenkwam met de titel 'Strenght to strenght'.
De strekking van haar woorden raakten mij dermate, dat ik vanaf het eerste moment wist, dat ik ze wilde onthouden, als ook meenemen en kijken hoe ik dit in mijn eigen leven vorm kon geven, niet wetende dat ik ze het jaar erop zo nodig zou hebben om staande te kunnen blijven. 
Ik neem je daarom mee naar de 'Today's Message' van Joni van die dag.
(Heb het naar mijn beste kunnen vertaald😊)


Kracht tot kracht

‘Welzalig de mens van wie de kracht in U is – in hun hart zijn de gebaande wegen.
Gaan zij door het dal van de moerbeibomen, dan maken zij God tot hun bron; ook zal de regen hen overvloedig bedekken.
Zij gaan voort van kracht tot kracht, zij zullen verschijnen voor God in Sion.’
Psalm 84:6-8

Als je voor een dag mijn handen zou moeten zijn, zou ik je volop bezig houden.
Je zult naast me achter mijn computer moeten zitten en typen terwijl ik praat.
Kun jij honderd woorden per minuut doen?
Zo snel praat ik als ik eenmaal op dreef ben.

Later zou je me kunnen helpen mijn boeken te ordenen, fotokopieΓ«n te maken, bestanden te kopiΓ«ren, koffie te zetten, dictaat op te nemen, brieven te typen, lunch te koken, mijn 'been(urine)zak' leeg te maken, telefoonnummers te bellen, berichten aan te nemen, een paar boodschappen te doen, en als ik een aanpassing aan mijn korset of katheter nodig heb, mij helpen om op de kantoorbank te gaan liggen. En we zijn dan nog maar op de helft van de dag!

Hoe zouden we zoveel werk tot stand kunnen  brengen?
Geest-geΓ―nspireerde energie! 
Mijn secretaresse en ik gaan van kracht tot kracht.
Dat betekent pauzeren tussen projecten door om te bidden.
Een gezangboek van de plank trekken om voor de lunch lofliederen te zingen.
Bidden via de telefoon met iemand die toevallig belt.
Om vier uur stoppen voor thee en een paar regels uit de Schrift lezen.
Van kracht tot kracht gaan in Gods Geest is de pauze die verfrist.

Het is de enige manier om te werken.
Het is de enige manier om te leven.

Als je je hart op bedevaart hebt gezet, ga je ergens heen!
Maar je kunt er alleen komen als je je drukke dag met kracht doorkomt.

Herinner me, Heer, dat ik de hele dag door veel pauzes moet nemen om aan u te denken, tot u te bidden, een bijbelvers met een vriend te delen, of een hymne te zingen, zelfs als er niemand in de buurt is.
Draag mij van kracht tot kracht.

-0-0-0-

Hoe kostbaar is het principe dat Joni ons hier aanreikt!
Voortgaan van kracht tot kracht door kleine pauzes te nemen waarin we even onze focus verleggen van waar we mee bezig zijn, of moeten gaan doen, naar Degene die ons de kracht geeft om alles te doen.
Het is hierin belangrijk dat we ons niet laten leiden door de voorbeelden die Joni hier geeft, die zijn van haar, werken voor haar, zijn mogelijk en haalbaar voor haar doordat haar werkomstandigheden dat ook  toelaten.
De kunst is om voor onszelf een weg te vinden in het principe dat Joni aanreikt die voor ons persoonlijk werkt en bij ons persoonlijk past.

Voor een (heel) korte periode heb ik het even geprobeerd om na elk werk dat ik gedaan had (thuis, als moeder en huisvrouw) even een moment te nemen om wat te lezen, te zingen, te bidden, maar ik kwam er al snel achter dat het voor mij zo niet werkt.
Inmiddels heb ik mijn manier gevonden, mijn 'medicijnbekertje', dat ik in het vorige blogje al noemde.
Even drie keer per dag, en soms -in moeilijke dagen wat vaker, een tekst pakken en lezen en voor een kort moment de woorden tot me nemen.
Ook als ik het gevoel had dat ik eigenlijk wel iets anders kon gebruiken.
Later ben ik de Bijbelteksten ook elke keer gaan opschrijven, want soms kwamen bepaalde teksten steeds terug, of vulden elkaar op bijzondere wijze aan.
Ook laat ik ze op volgorde op mijn bureau liggen, en pas de volgende dag gaan ze weer terug het bekertje in na alles iedere keer goed door elkaar te hebben geschud.


Voortgaan van kracht tot kracht ...
Niemand van ons weet precies wat dit nieuwe jaar zal gaan brengen, maar als we onze dagen gaan met steeds kleine momenten tussendoor, dat we onze kracht bij Hem zoeken door even ons blikveld van de aardse bezigheden af te halen en naar boven te richten, hetzij door een Bijbelvers, een kort gebed, misschien een lied, of een mooi gedicht, of podcast, of ..., zullen we niet alleen volhouden wat het leven ons brengt, maar ons ook steeds dichter tot Hem doen groeien, en (vroeg of laat) zien dat Hij ons werkelijk draagt; ons van kracht tot kracht voort helpt.


Voortgaan van kracht tot kracht
door van moment tot moment
tijd te nemen om ons blikveld
te richten op Hem, Die ons kent.

En Hij, Die ons zo goed kent,
weet wat Hij ons moet geven
aan nieuwe kracht en energie,
aan nieuwe moed om te leven.

Voortgaan van kracht tot kracht
op de weg die voor ons ligt.
Voortgaan van kracht tot kracht
met ons oog op Hem gericht.


Gods rijke zegen voor dit nieuwe jaar dat voor je ligt.
Verwacht het van Hem, en ga voort van Kracht tot Kracht.


πŸ‘‰  'Today's Message' - Daily Devotional Joni and Friends
       (voor als je je wilt abonneren op deze dagelijkse mail van Joni, even iets naar beneden scrollen tot             'Subscribe to Our Daily Devotional' rechts in beeld komt, en op subscribe klikken)