zondag 30 maart 2014

Mijn God, mijn Rots

Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is...    (101)


Aan het einde van elk Hoofdstuk van het boek ‘Zingen in de nacht’ van Anneke Companjen (zie: Reading Challenge), staan vragen ter overdenking.
Echt maken doe ik deze vragen niet, maar lees ze wel.
Maar door vraag 4 van hoofdstuk 4 word ik toch even stilgezet en geraakt en met name door de eerste tekst die ter overdenking is gegeven in deze vraag.
Een tekst, die ik al zo vaak heb overgeschreven, maar die opnieuw vol binnenkomt en mijn hart doet overstromen van liefde voor mijn Heer en God.
En ik bedenk mij, dat deze ook weer heel goed past in mijn rijtje van ‘Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is.

Misschien heb ik hem al eerder genoemd in één van de stukjes die onder dit label staan, maar dat is niet erg.
We kunnen ons nooit genoeg Gods woorden voor ogen houden en eigen maken.
Het bedenken wie Hij is, geeft kracht en maakt ons sterk.
Helpt ons om staande te blijven in tijden van moeiten en zorgen.
En zoals de verhalen van het Boek ‘Zingen in de nacht’ ons laten zien, in tijden van verdrukking en vervolging.
En laten we vooral niet denken dat het ver van ons bed is, de tijden veranderen!

De vraag:
Als er in het Oude Testament over een ‘rots’ wordt gesproken, verwijst de Bijbel eigenlijk naar een rots die zo hoog is als een berg met een onneembare burcht bovenop de top.
Natuurlijk is onze God groter en sterker, maar dat was in die tijd de beste en krachtigste beeldspraak die men kende.
Lees de volgende Bijbelgedeelten en denk na over wat het voor u betekent dat God uw rots is.
Psalm 18:2-4
Psalm 31:2-6
Psalm 71:1-4
Jesaja 26:4
Jesaja 44:6-8

Pas later lees ik de andere teksten, want in eerste instantie kom ik niet verder dan Psalm 18:2-4.

Ik heb U hartelijk lief, HEERE, mijn sterkte.
De HEERE is mijn rots en mijn burcht en mijn Bevrijder,
mijn God, mijn rots, tot Wie ik de toevlucht neem,
mijn schild en de hoorn van mijn heil, mijn veilige vesting.
Ik riep de HEERE aan, Die te prijzen is,
en werd verlost van mijn vijanden.

In mijn hart wellen de woorden omhoog:
‘Ja, Heer, U heb ik lief, door U sta ik sterk!’
Ja, U bent mijn rots, mijn burcht, mijn bevrijder!
U bent mijn God, mijn rots, tot U neem ik mijn toevlucht,
bij U schuil ik.’

In één oogopslag zie ik weer voor me hoe ik er aan toe was, slechts enkele jaren geleden en wie ik nu ben, waar ik nu sta en opnieuw ervaar ik de waarheid van deze woorden.
Door U sta ik sterk!
Door U, door U alleen, en door niemand anders!
U riep ik aan en U bevrijdde mij!
U bent de Hoorder der Gebeden!
U doet wat U beloofd!

En mijn gedachten gaan naar de preek van vanmorgen, waar gesproken werd over dat God Zijn beloften houdt en dat wij daar op mogen vertrouwen, op mogen gaan staan, vanuit moeten leven.
Gods belofte aan Abraham; het duurde ‘even’, maar God hield Zijn belofte!
Gods belofte aan Izak, het duurde ‘even’, maar God hield Zijn woord!
Gods belofte aan Eva, het duurde ‘even’, maar God volvoerde Zijn plan!

Ja, wij willen inderdaad vaak een snelle verhoring van onze gebeden, van Gods beloften, we zijn vaak zo ongeduldig in ons wachten en proberen het dan vaak maar zelf in te vullen, met alle gevolgen soms van dien.
Maar God wil dan we leren om op Hem te vertrouwen, ons leven te bouwen op Hem, de Rots.
Het liedje ‘Een dwaas man bouwde zijn huis op het zand – Een wijs man bouwde zijn huis op een rots’ schiet door mijn hoofd.

Een rots, massief, sterk, onwrikbaar, stevig, vast.
God, sterk, betrouwbaar, altijd Dezelfde, het begin en het einde, de Almachtige, de Eeuwige, alles is in Zijn hand!

Ik ervaar in mijn hart hoe vast de grond is onder mijn voeten als ik deze woorden uitspreek.
Niet alleen maar lees, maar ze uitspreek als een feit, ze proclameer.
Deze woorden als het ware de onzichtbare wereld in slingert, en degene die mij zo graag aan het wankelen wil brengen achterover doet slaan.

U, HEER, heb ik lief!
Door U sta ik sterk!
U bent mijn rots, mijn burcht, mijn bevrijder!
U bent mijn God, mijn rots, tot U neem ik mijn toevlucht,
bij U schuil ik.

Gesterkt door Uw woord mag ik deze week ingaan.
Bouwend op de Rots, schuilend in de spleet van de Rots.
Wetend, dat Hij mijn kracht en sterkte is en elke dag voor mij zorgt.

Mijn God, U bent de rots waarop ik bouw.
U bent de HEER, van wie ik zoveel hou.
U bent mijn schild, mijn bevrijder, mijn toevluchtsoord;
de Betrouwbare, Die Zich houdt aan Zijn woord!

Mijn God, U bent de rots bij wie ik schuil.
De Vader, Die de tranen droogt die ik huil.
U bent mijn sterkte, mijn hulp en mijn kracht.
Ja, van U, en U alleen is alle macht!


zondag 23 maart 2014

Als U over mij 'herdert', ...

In mijn auto klinkt nog steeds hetzelfde nummer van Michael W. Smith ‘I can hear Your voice’, maar vanaf mijn laptop klinken de afgelopen dagen de bemoedigende woorden van het lied ‘When You shepherd me’ van Brian Doerksen mij tegemoet.
Toen ik halverwege de week dit nummer weer eens aanzette, realiseerde ik mij, dat er ook vele mensen zullen zijn, die met mijn vorige stukje niets kunnen.
Die misschien Hem wel zo heel graag zouden willen horen zingen, maar die door de omstandigheden waarin ze verkeren, niet in staat zijn om dit te horen, te ervaren.
Soms hebben we gewoon iets heel anders van God nodig.
En daar werd ik bij bepaald toen ik de woorden van dit lied van Brian Doerksen hoorde.

Op mijn oude Blog (www.intoyourhands.punt.nl) heb ik al eens eerder over dit nummer geschreven, maar nu komt ditzelfde nummer, dieper binnen dan toen.
Schreef ik toen speciaal voor een lieve vriendin, nu komt de diepte van de betekenis achter de woorden ‘shepherd me’ heel diep bij mij persoonlijk binnen.


When You shepherd me
I have everything that I need
When You make me rest
Beside a peaceful stream
My soul is restored
My strength is renewed
When you shepherd me

Wanneer U over mij ‘herdert’,
heb ik alles wat ik nodig heb.
Wanneer U mij doet rusten aan vredig water,
wordt mijn ziel hersteld en mijn kracht vernieuwd.
Wanneer U over mij ‘herdert’ …


When You shepherd me
Your rod and staff comfort me
As You guide my steps
I can trust Your lead
Even when I walk
Through the valley shadowed with death
I will not fear for You are with me

Wanneer U over mij ‘herdert’,
word ik vertroost door Uw stok en Uw staf.
Als U mij op mijn wegen leidt, weet ik,
dat ik op U leiding kan vertrouwen.
Zelfs als ik moet gaan door een dal
overschaduwd door de dood
zal ik niet vrezen, want U bent bij mij.


I am overwhelmed by love
Overtaken by Your mercy
Lord Your goodness without end
Will be the house in which I dwell

Ik word overweldigd door uw liefde,
overvallen door Uw genade.
Heer, Uw goedheid zonder einde
zal het huis zijn waar ik woon.


When you shepherd me
Your prepare a bountiful feast
Even when my enemies
Are closing in on me
You anoint me with oil
My cup overflows
When You shepherd me

Wanneer U over mij ‘herdert’,
bereidt U voor mij een overvloedige feest.
Zelfs als mijn vijanden mij dreigen in te sluiten.
U zalft mij met olie,
mijn beker loopt over,
Wanneer U over mij ‘herdert’ …


I am overwhelmed by love
Overtaken by Your mercy
Lord Your goodness without end
Will be the house in which I dwell

Ik word overweldigd door uw liefde,
overvallen door Uw genade.
Heer, Uw goedheid zonder einde
zal het huis zijn waar ik woon.


When you shepherd me …
Wanneer U over mij ‘herdert’ …

Lord, You shepherd me
Heer, U ‘herdert’ mij!


Misschien zul je zeggen, de vertaling is niet goed, want het woord ‘herdert’ is geen Nederlands werkwoord.
Ja, dat klopt inderdaad, daar ben ik mij ook goed van bewust, maar ik heb dit met opzet zo vertaald.
When You shepherd me …
De betekenis gaat zovele malen dieper als je het zo vertaald.
Wanneer U over mij ‘herdert’; niet wanneer U 'als een herder’ voor mij zorgt.
Niet als, maar  is de Goede Herder en in die hoedanigheid zorgt Hij voor ons, ‘herdert’ Hij over ons.

Als U over mij ‘herdert’, 
voel ik mij veilig en geborgen.
Als U over mij ‘herdert’,
weet ik, dat er ieder moment van de dag
Iemand is, Die omziet naar mij.

Als U over mij ‘herdert’,
voel ik mij waardevol en kostbaar,
Als U over mij ‘herdert’,
weet ik, dat er ieder moment dan de dag
Iemand is, Die over mij waakt.

Als U over mij ‘herdert’, 
voel ik mij bijzonder en speciaal.
Als U over mij ‘herdert’,
weet ik, dat er Iemand is,
Wiens ogen rusten op mij.

Als U over mij ‘herdert’,
voel ik mij geliefd en bemind.
Als U over mij ‘herdert’, 
weet ik, dat er Iemand is, 
Die eens Zijn leven voor mij gaf.

Heer, U ‘herdert’ mij,
daardoor kan ik mijn wegen gaan.
Heer, U ‘herdert’ mij,
daardoor weet ik dat ik er nimmer 
alleen voor zal staan.

Hij ‘herdert’ over mij; mag Hij ook over jou herderen?



vrijdag 14 maart 2014

Hoor jij Hem zingen?

I'm in the river that flows from your throne
Water of Life
Water of Life
It Covers me and I breath again
Your love is breath to my soul

I can hear Your voice as You sing over me
It's Your song of Hope breathing life into me
I can feel Your touch as I come close to You
And it heals my heart
You restore and renew


Opnieuw is dit nummer van M.W. Smith het lied dat alweer enige weken in mijn auto klinkt.
Gelukkig zit de knop om mijn cd-speler te bedienen aan mijn stuur, dus met één klik klinkt opnieuw hetzelfde nummer; en weer, en weer, en weer …
Soms laat ik de cd gewoon even verder spelen, maar negen van de tien keer gaat mijn vinger weer snel naar de knop, op zoek naar nummer 7.
Al eerder was er een bepaalde regel uit dit lied mijn hart zo raakte en dat er een gedicht uit voortvloeide.
Dit heet: ‘De adem van mijn ziel’, naar de regel ‘Your love is breath to my soul’ - Uw liefde is de adem van mijn ziel.
Je kunt er >>hier<< over lezen.

Maar opnieuw spreekt dit nummer alweer enige tijd tot mijn hart; al kon ik, naast die ene regel en de melodie, niet zeggen waarom.
Het lied vulde in ieder geval mijn hart met rust en vrede, met blijdschap; rede genoeg om dit nummer aan te laten staan.
Vorige week echter, toen ik onderweg was ergens heen, luisterde ik dit nummer opnieuw, maar nu met de vraag in mijn hart wat er toch in dit lied wad dat mijn hart opnieuw zo raakte, waardoor ik het maar bleef draaien en draaien en mezelf er niet toe kon zetten iets anders op te zetten.
Ik luisterde en luisterde , en ineens wist ik het: ‘…, as You sing over me – …, als U over mij zingt’, en ik wist diep van binnen dat dit, dat God over ons zingt, ergens* in de Bijbel moest staan.
Tegelijk verbaasde ik mij er opnieuw over, dat je soms iets kan horen, kan meezingen zonder dat het je hart echt beroerd, en dan ineens komt het de tekst of een gedeelte van de tekst, bij je binnen als nooit te voren; beroert het je tot in het diepst van je hart.

In de tijd die er inmiddels tussen ligt, tussen het besef en dit schrijven, zit zeker  alweer een week.
Er waren teveel andere dingen die mijn aandacht vroegen, maar het laat me niet los, wat dan voor mij een teken is dat ik er toch maar eens wat mee moet doen.
Dit werd afgelopen week nog eens bevestigd door een berichtje dat ik op Facebook tegenkwam.
Ingeborg schreef het volgende:

Vrij vertaald naar Jeremia 31:2-4:

2 Dit zegt de HEER:
In haar eenzame wereld kreeg Ik Ingeborg lief,
Mijn dochter die aan vernietiging ontkomen was.
Ik ging haar voor en gaf haar vrede.
3 Van ver ben Ik naar haar toe gekomen, naar Ingeborg.
Ik heb je altijd liefgehad,
Mijn liefde zal je altijd vergezellen.
4 Ik breng je weer tot bloei, Ingeborg.
Je zult weer dansen in de rei
en de tamboerijnen laten klinken.
In gedachten hoorde ik God deze woorden zingen bij het lezen.

‘In je (eenzame) wereld
kreeg Ik je lief,
jou, Mijn dochter, Mijn zoon,
die aan de vernietiging ontkomen was.
Ik ging je voor en gaf je vrede.

Ik heb je altijd liefgehad,
Mijn liefde zal je altijd vergezellen.
Ik breng je weer tot bloei;
je zult weer dansen en de tamboerijnen
laten klinken.

Met dat ik de woorden lees en ervaar dat God deze woorden over ons zingt, komt ook het refrein van het lied in mijn gedachten.

‘I can hear Your voice as You sing over me
It's Your song of Hope breathing life into me
I can feel Your touch as I come close to You
And it heals my heart
You restore and renew’

‘Ik hoor Uw stem als U over mij zingt.
Het is Uw lied van Hoop, dat mij leven inblaast.
Ik voel Uw aanraking als ik dicht bij U kom
en het geneest mijn hart;
U herstelt en vernieuwd.’

Klinkt in de woorden die Ingeborg schreef, niet Zijn lied van Hoop; een Hoop die leven geeft?!
Trekt de liefde, die onze Hemelse Vader hier uitspreekt, ons niet heel dicht aan Zijn hart?!
Zijn Zijn woorden van liefde niet als een aanraking die genezing geeft, die herstelt en vernieuwd?!
Voel je Zijn aanraking, de aanraking van Zijn Geest, als deze woorden je vertellen dat Hij je ziet, waar je ook ben, wat je ook doet?!
Brengt het geen vreugde en vrede in je hart, waardoor je weer gaat dansen?!

Zijn liefde, die in deze woorden doorklinkt, is de adem van mijn ziel.
Ik bid, dat Zijn liefde, die in deze woorden doorklinkt, ook de adem van jouw ziel mag zijn.


Adem.
Levensadem.
Ruach.
De adem van Zijn geest.

Leven.
Hersteld.
Nieuw leven.
Door het bloed van Jezus.

Vrede.
Vreugde.
Dansen.
De tamboerijnen klinken.

Liefde.
Bloei.
Weerspiegelen
Zijn eer en heerlijkheid.

- Amen –


* Het staat in Sefanja 3:17; echter in de Nederlandse Vertalingen wordt gesproken over ‘gejuich’ of ‘gejubel’. In de Engelse vertalingen spreekt men van ‘singing’ of ‘sing’.


maandag 10 maart 2014

Een overwinning zonder gevecht bestaat niet

Door drukte van van alles en nog wat heb ik momenteel niet veel tijd om hier wat te schrijven, maar ik wil graag het volgende verhaal delen wat ik tegenkwam in één van mijn mappen.
Dat het ook jou mag aanmoedigen en bemoedigen om vol te houden.


Niemand is blij met problemen en narigheid.
Die kunnen ons gestolen worden.
Maar toch kunnen we in tijden van tegenspoed geestelijk juist enorm groeien. Tenminste... als we de strijd niet uit de weg gaan.
Iemand zei eens: “Verzet jouw geloof bergen, of verzetten bergen jouw geloof?”

     Oppepper

Een overwinning zonder een gevecht bestaat niet.
Het volgende speelt zich af tijdens een grote christenvervolging.
Communistische soldaten stuurden een groep Christenen naakt het ijs op.
"Als jullie je geloof niet opgeven, zullen jullie sterven!” schreeuwde de commandant. "Maar als jullie je geloof vervloeken krijgen jullie de kleren terug..."
De ene gelovige na de andere viel al snel dood neer, totdat er nog een bibberend rondkeek.
Opeens kon hij niet meer en rende hij schreeuwend van angst terug naar de soldaten.
"Geef me mijn kleren terug.
Ik geloof niet meer.
Ik wil leven!"
Maar terwijl hij terugrende over het ijs kwam een van de soldaten hem tegemoet...
"Neem mijn kleren maar," zei de soldaat, terwijl hij zich begon uit te kleden.
"Ik wil jouw plaats innemen!
Terwijl ik toekeek zag ik dat er, telkens als een van jullie stierf, een grote hand uit de hemel kwam met een prachtige kroon.
Net op het moment dat er ook een kroon naar jou toe kwam, rende je weg.
Ik wil die kroon.
Ik sterf in jouw plaats..."

Hopelijk worden wij het ijs niet opgestuurd zoals in het bovenstaande verhaal, maar waar het om gaat is dat je blijft volhouden.
Dat je niet opgeeft als de problemen zich opstapelen en dat je trouw blijft aan wat je diep van binnen voelt.
Helaas geven nogal wat mensen het op; vlak voor ze de overwinning kunnen vieren. De situatie lijkt uitzichtloos.
De vermoeidheid en de frustratie slaan toe en uiteindelijk lijden we voor niets omdat we het overwinningsmaal missen.
Dus als alles er donker uitziet, kijk dan niet naar beneden.
Kijk juist naar boven en grijp de hand van God!
Wees maar niet bang, maar geloof!
Geef je niet over aan de neiging om klaagliederen te gaan zingen of te mopperen en God of de wereld overal de schuld van te geven.
Geloof ziet door de wolken heen en is dankbaar.
Echt geloof is standvastig en geeft het zo snel niet op; zoals Esau in de Bijbel.
Die had er geen moeite mee om, op een dag dat zijn maag rammelde van de honger, zijn hele geboorterecht te verkwanselen voor een kommetje soep dat dampend voor hem stond.

God stelt je nooit teleur.
Hou je dus vast aan Hem.
Morgen zul je blij zijn dat je Hem vandaag hebt vertrouwd.


Met toestemming:
Copyright 2010 Actiefonline
www.actiefonline.com
Alle rechten voorbehouden