Loslaten

Met een bezoekje aan een medeblogster, moest ik weer denken aan een 'prachtig stukje over 'Loslaten' dat ik gehoord had bij een toespraak van Maaike v.d. Molen.

Zij had dit stukje van Internet en vond het ook zo bijzonder, dat zij dit ook wilde delen.

Zelf vind ik het ook heel bijzonder en deel het ook graag weer met anderen.

 



 

Loslaten betekent niet dat ik de liefde loslaat,
het betekent dat ik niet bepaal hoe een ander leven moet.

Loslaten betekent niet dat ik alle banden doorsnijd,
het betekent dat ik een ander niet overheers.

Loslaten betekent niet iemand de gelegenheid geven,
maar willen leren van wat er gebeurt, wat dat ook is.

Loslaten is mijn machteloosheid toegeven,
wat wil zeggen dat de uitkomst niet in mijn hand ligt.

Loslaten is de ander niet willen veranderen of beschuldigen,
ik kan alleen mezelf veranderen.

Loslaten is niet betuttelen,
maar geven om...

Loslaten is niet een ander op iets vastpinnen,
maar steun geven.

Loslaten is niet oordelen,
maar een de ander toestaan mens te zijn.

Loslaten is niet beschermend zijn;
het is anderen toestaan de werkelijkheid te zien.

Loslaten is niet ontkennen,
maar accepteren.

Loslaten is niet zeuren, verwijten, ruzie maken,
maar zoeken naar mijn eigen tekortkomingen en die corrigeren.

Loslaten is niet alles aan mijn wensen aanpassen,
maar aanvaarden wat elke dag mij brengt.

Loslaten is niet iedereen bekritiseren en willen veranderen,
maar de droom proberen te worden die ik kan zijn.

Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.

Loslaten is minder bang zijn en meer liefhebben

Uit: Genade is een risico,
Charles Swindoll,
blz 147 - 148