Mis de zegeningen niet!

Een man fluisterde: "God, zeg wat tegen mij."
En de tuinfluiter zong zijn lied.
Maar de man hoorde het niet.

En de man riep: "God, spreek tegen mij."
En de bliksem en onweer raasde langs de hemel.
Maar de man luisterde er niet naar.

De man keek in het rond en zei: "God, laat mij dan iets van U zien."
En de Noorderster scheen helder.
Maar de man zag het niet. 

De man schreeuwde: "God, laat mij een wonder zien."
En een nieuw leven werd geboren.
Maar de man had er geen aandacht voor.

In wanhoop huilde de man: "God, raak mij aan, laat me toch merken dat U er bent."
En op dat moment stak God zijn hand uit en raakte hem aan.
Maar de man veegde de vlinder van zijn schouder en liep verder. 

Dit herinnert ons er aan dat God altijd bij ons is, juist ook in de kleine simpele dingen die we maar al te vaak voor vanzelfsprekend aannemen.
Het goede nieuws is dat er Iemand is die ook van u/jou houdt.
Mis niet de zegeningen die je krijgt, simpelweg omdat het niet gebracht wordt op de manier waarop je het verwacht.

(Bron mij onbekend)

>> Blessings - Laura Story

Verhuizing Serie 'Neem de tijd ...'

Na een periode van even rustig aan doen (>> Voor-alles-een-tijd ...<<), ben ik het schrijven weer een beetje aan het oppakken, zo ook op mijn Blog 'Quality Time'.
Dat ik hier daarvan melding maak, heeft te maken met het feit dat ik op dat Blog verder ga met de Serie 'Neem de tijd ...', waar er hier al eerder drie blogjes van verschenen zijn.
Maar in de tijd dat ik het even rustig aan moest doen, werd mij duidelijk dat het goed is om dit te verhuizen naar het andere blog.
>> HIER<< kun je er meer over lezen.

Vanavond zal het eerste blogje (nummer 4 in deze serie) daar verschijnen, en ik nodig je van harte uit om daar mee te lezen en eventueel te reageren op wat je leest.
Dat het ook jou mag bemoedigen, opbouwen, en vullen met Zijn vrede en vreugde.

Neergeslagen ogen ...

Gedichten (en enkele gedachten, samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.
Hoofdstuk 13.

‘Mijn ogen kunnen niet omhoog zien.
O Heere, ik word onderdrukt, wees Gij mijn borg.’
Eng. vert. 

‘Mijn ogen smachten naar den hoge; o Here, ik ben angstig, wees borg voor mij.’
NBG
Jesaja 38:14b

De vele verschillende vertalingen kunnen het ons soms knap lastig maken om een tekst goed te begrijpen, en dat gebeurde hier in dit hoofdstukje ook bij Susannah.
Het bleek dat het woordje ‘zien’ later is toegevoegd, dat het niet in het oorspronkelijke Hebreeuws staat.
Het is een klein verschil, maar het zet de tekst in een heel ander daglicht.
Waar Susannah het eerst las als zijnde dat koning Hizkia zo aanhoudend en ononderbroken naar boven had gekeken, dat zijn ogen er vermoeid van raakten, blijkt de letterlijke betekenis als volgt te zijn, ik citeer: ‘Mijn ogen zijn neergeslagen, mijn ogen zijn te zwak om omhoog te zien.’
Met andere woorden: ‘Ik ben uitermate zwak, Heere; het gewicht van zonde, verdriet en ziekte drukt op mij. Ik ben zo in de diepte gebracht, dat ik niet eens meer mijn ogen tot U op kan heffen.’
En dat is vast iets dat velen van ons vast wel herkennen; ik in ieder geval wel.
Soms zo terneergedrukt zijn, zo gebukt gaan onder ziekte, of de tegenslagen van het leven; zo moe en moedeloos geworden zijn omdat het maar voortduurt en niet ophoudt, dat je niet eens meer in staat bent om nog naar Hem op te zien.
Welk een troost bevatten dan haar woorden die erop volgen: ‘Maar kom, zit aan mijn bed, dicht bij mij, Heere, zodat ik niet hoef op te zien, maar alleen mijn vermoeide ogen heb te sluiten vanwege de vreugde dat U in het tederste medelijden op mij neerziet en zegt: Vrees niet, Ik ben met u.’

‘Wees Gij mijn borg.’
Wees Gij mijn zekerheid, mijn gerustheid, mijn veiligheid.
Alles in Zijn handen leggen, daar alles laten en aan Hem overlaten.
Deze stap in geloof van harte zetten.
Geloven, vertrouwen; vrede en vreugde ontvangen!

Te moe ...

Heer, vanuit de diepte
van mijn ellende
roep ik het uit tot U.
Het gewicht van mijn lijden
drukt zo zwaar, dat ik
niet eens meer mijn ogen 
naar boven op kan slaan.

Kom U toch, Heer,
heel dicht bij mij, zodat
ik niet hoef op te zien.
Dat ik mijn vermoeide ogen
slechts heb te sluiten en
aan Uw zachte stem hoor
hoe U met mij bent begaan.

Dan hoor ik in mijn binnenste
Uw troostrijke woorden
liefdevol weerklinken:
‘Vrees niet, Mijn kind,
Ik ben met je in tijden
van vreugde, maar ook hier
in je diepste smart.’

O Heer, U bent mijn Borg,
mijn Toeverlaat, ja,
U bent mijn alles in al.
In U vindt mijn ziel vrede,
bij U komt zij tot rust.
U geeft nieuwe vreugde
aan mijn beproefde hart.

De afdruk van een liefdevolle vinger ...

De afgelopen weken kwam ik iedere keer weer uit bij een oud Blogje dat ik had geschreven voor op mijn allereerste Blog bij Punt.nl (bestaat nu niet meer).
Als ik het niet tegenkwam met het zoeken naar iets op mijn laptop, dan kwam het wel in mijn gedachten.
Zo ook vanmorgen weer in mijn tijd met de Heer.
Het is een blogje dat ik zo'n tien jaar geleden geschreven heb n.a.v. een zin die ik tegenkwam in een blogje van iemand, en die ik zo mooi vond, en die mij zo raakte, dat ik het over moest nemen en er iets mee moest doen. (-uiteraard pas na toestemming van)
Nu heeft mijn schrijven op mijn Blogs door omstandigheden* een tijdje stilgelegen, maar ik hoop nu weer af en toe wat te schrijven en te plaatsen.
En misschien is het wel mooi om te beginnen met dit oude (iets herziene) blogje dat maar steeds terug blijft komen, en dat voor mij ook nog steeds van grote betekenis is.
Tot op de dag van vandaag wordt mijn hart nog steeds geraakt als ik die ene zin lees.
Ik hoop het jouwe ook.


'Laat de Heer uw hart aanraken met Zijn liefdevolle vinger,
om Zijn afdruk achter te laten die niemand meer kan uitwissen.'
(Florent)

De woorden brachten mij naar Hebreeën 1:3 (GNB), waar staat: ‘De Zoon (Jezus) is de afstraling van Gods heerlijkheid en de afdruk van Zijn wezen.’
Oftewel: in Jezus zien we wie God is, want Hij en de Vader zijn één.
→ Johannes 14:9,10
‘Jezus zei tegen hem (Filippus): …
Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; …’
Gelooft u niet dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is?
De woorden die Ik tot u spreek, spreek Ik niet uit Mijzelf, maar de Vader Die in Mij blijft, Die doet de werken.
Geloof Mij, dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is, …’
Hierdoor was Jezus Die Hij was; kon Hij dat doen wat Hij deed en waartoe God Hem geroepen had.
Jezus weerspiegelde God, Zijn liefde, Zijn bewogenheid, Zijn barmhartigheid, Zijn goedertierenheid, Zijn rechtvaardigheid, Zijn genade, Zijn trouw, Zijn goedheid, Zijn ontferming,Zijn ...; ja, alles wie Hij was, was zichtbaar in de Here Jezus.
God maakte dit eigenlijk al duidelijk bij de doop van Jezus.
→ Mattheüs 3:16,17
‘En nadat Jezus gedoopt was, kwam Hij meteen op uit het water; en zie, de hemelen werden voor Hem geopend, en Hij zag de Geest van God als een duif neerdalen en op Zich komen.
En zie, een stem uit de hemelen zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!’

Zoals Jezus een afspiegeling is van Zijn Vader, zo is het ook Zijn verlangen dat wij op onze beurt weer een afspiegeling van Hem worden; dat Hij zichtbaar wordt in ons, dat wij Hem gaan weerspiegelen.
Dat de mensen Jezus in ons gaan zien, dat alles wat Hij ons voorleefde ook in ons leven zichtbaar wordt.
→ Filippenzen 2:5
'Laat die gezindheid bij u zijn die ook in Christus Jezus was.’
Het leven van Jezus was een leven van dienen en dienstbaar zijn, van liefde die niet zichzelf zocht maar de ander, van zelfopoffering.
Jezus leefde om God, Zijn vader, te behagen.
Hij zocht niet Zijn eigen verlangen en wil om te doen, maar was enkel en alleen gericht op de wil van Zijn Vader, om die te doen.
En zo betekent Jezus weerspiegelen:
- ons leven afleggen zoals Hij heeft gedaan.
- niet meer onze eigen verlangens najagen, maar Zijn wil zoeken en doen.
- niet meer voor onszelf leven, maar voor wat Hem vreugde schenkt en tot eer van Zijn naam is.
- niet meer ons IK op de troon van ons leven, maar Jezus.
- en dus net als Jezus: niet mijn wil, maar Uw wil geschiede!
En wat is het heerlijk om hierbij te weten dat God ons daar bij helpt, en dat niet alleen, er staat ook in Psalm 37:23,24 (WB): ‘De Heer houdt de mens recht op zijn voeten wanneer Hem zijn wandel behaagt: mocht hij vallen, geveld is hij nooit, want de Heer heeft zijn hand reeds gegrepen.'
En dan nu terug naar het citaat.

'Laat de Heer uw hart aanraken met Zijn liefdevolle vinger,
om Zijn afdruk achter te laten die niemand meer kan uitwissen.'

Mag Hij dat doen bij jou?
Jouw hart aanraken en Zijn afdruk in jou achterlaten, zodat jij op jouw beurt een afspiegeling wordt van Hem?
Het gebed hieronder vertolkt de woorden van mijn hart toen ik het schreef, maar ook nu nog.
Ik bid en hoop, dat het ook het jouw gebed zal zijn, of worden.

Heer,
raak mijn hart aan
met Uw liefdevolle vinger,
zodat er een afdruk achterblijft
die door niets en niemand
kan worden uitgewist.

Ja, Heer,
raak mijn hart aan;
laat de afdruk
van Uw liefdevolle vinger
zichtbaar worden
in wie ik ben
en in alles wat ik doe.

Raak mijn hart aan,
opdat U door mij heen
weer andere harten kan raken;
zodat Uw liefdevolle vinger
ook in het leven van een ander
een afdruk zal achterlaten
die door niets en niemand
kan worden uitgewist.

Ja, Heer Jezus,
raak mijn hart aan,
zodat mijn leven nimmermeer
hetzelfde zal zijn;
dat het een afstraling wordt
van wie U bent.
Dat U gezien wordt
in en door mij heen.

Raak mij aan,
Heer Jezus,
opdat ik U
zal
weerspiegelen.

– Amen –

* 👉 'Voor alles een tijd'