Vandaag zou de eerste beursdag zijn, die wij (Caroline van de Vate en ik), niet onder onze eigen naam zouden hebben maar onder die van onze uitgever, Solide Boeken.
Sinds de beurs in Nunspeet is, reizen Caroline en ik er zelf rechtstreeks naar toe, maar we reizen ook veel samen op.
De afspraak is dan altijd 8.00 uur op de beurs.
Gister helaas liep het toch een beetje anders.
's Nachts werd ik al wakker van de pijn in mijn knie, en waar ik toen een beetje bang voor werd, was 's morgens helaas een feit.
Een ontstekinkje in mijn knie, waardoor ik zelf autorijden wel kon vergeten.
Dat was nu toch wel heel vervelend, want de kaarten en boekjes liggen bij mij en die moesten toch naar de beurs en ik eigelijk ook.
Om half zeven in de vroege morgen Caroline maar gebeld.
Ja, sorry, hoe nu verder?
Er was maar één mogelijkheid, Caroline moest toch maar hierheen komen en de spullen en mij ophalen.
Door de pijnstillers was de pijn genoeg gezakt om ook mee te gaan, dus de spullen werden door manlief en Caroline in geladen en ietsje (nou ja, ruim een uur later dan gepland) reden we dan toch weg richting Nunspeet.
Na een klein omweggetje, kwamen we aan op de plaats van bestemming, waar er al met smart op ons werd gewacht door onze uitgever Ivo en Linette Trapman (Schilderes van het boek: Het begrijpen is mij te wonderbaar) voor dit haar eerste beurs was.
Maar snel onze spullen uitgeladen en de tafel klaar gemaakt.
Het werd uiteindelijk nog een gezellige dag, al was het helaas een zeer rustige beursdag.Eigenlijk hebben Caroline en ik hem nog nooit zo rustig meegemaakt.
Maar goed, toch nog wel wat verkocht, zelfs op de valreep nog een paar klanten.
Het is en blijft toch bijzonder om te zien, dat onze Kunsdichtbundel nog steeds zo wordt gewaardeerd.
En natuurlijk ook onze kaarten en het kleine bemoedigingsboekje 'Zijn Licht voor jou' wat via de post verstuurd kan worden.
Ook het boek van Linette werd goed ontvangen.
Al met al toch een goede dag, al was ik 's avonds toch wel heel erg moe.
Dus gister geen stukje meer over hoe groot en indrukwekkend God is, al zag ik daar zelf wel opnieuw iets in onze bundel, kaarten, posterkaarten en het klene boekje 'Zijn Licht voor jou'.
Al vroeg had ik het gevoel dat mijn ogen dichtvielen, dus ben maar lekker vroeg mijn bed ingedoken, want de dag erop is immers weer mijn oma-dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten