Zevenmaal per dag

Vanmorgen was ik Psalm 119 aan het lezen en hoewel er meerdere verzen in die Psalm zijn die mijn hart doen opspringen, was er eentje die mij stilzette.
Vers 164:
‘Zevenmaal per dag prijs ik U om Uw besluiten, Uw rechtvaardige besluiten.’
Daar werd ik toch even stil van.

Zevenmaal per dag prijs ik U, zegt de psalmdichter, zevenmaal per dag!
Niet eenmaal, tweemaal, zelfs niet driemaal, maar zevenmaal!
Zevenmaal per dag maakte hij tijd vrij om God te loven en te prijzen!
Zevenmaal …

Het zette mij  stil en ik vroeg mijzelf af, hoe vaak per dag loof en prijs ik God?
O ja, ik zing heel wat af en daarin loof en prijs ik Zijn heilige naam ook.
En ik bid, ik begin mijn dag met Hem en ik eindig mijn dag met Hem.
Ik bid en dank bij mijn eten.
Maar hoe vaak per dag maak ik tijd vrij om echt heel bewust even een moment stil te worden om Hem de eer te geven, om Zijn naam te loven, Zijn woorden en besluiten te prijzen?

Nee, het gaat niet om het aantal, het is niet zo dat we omdat David God zevenmaal loofde wij dit ook zevenmaal per dag zouden moeten doen.
Maar dat het wel  iets is om eens bij stil te staan, er over na te denken en misschien    
zelfs bewuster om te gaan met lofprijs en aanbidding naar God toe.
Bewust een moment stilstaan bij wie Hij is, wat Hij doet, wat Hij gedaan heeft.
Bewust stilstaan bij de richtlijnen die Hij heeft gegeven.
Bewust stilstaan bij Zijn liefde voor ons, Zijn genade, vergeving en trouw.
Bij Zijn beloften, Zijn troost en hulp, ja zelfs door en in alle beproevingen, in alle moeiten en zorgen.

God is er altijd, en zoals het vaak met dingen is die er altijd zijn of mensen op wie we altijd kunnen rekenen etc., kan het ‘gewoon’ worden en als vanzelfsprekend.
Sommige gewoontes zijn helemaal niet slecht, absoluut niet, maar God verdient het dat wij met ons volle bewustzijn Hem eren en grootmaken, hem loven en prijzen.

Ikzelf realiseerde me dat het vaak zo vanzelf gaat.
Natuurlijk zijn er hele bewuste momenten, maar ook heel vaak zonder dat ik me er van de volle honderd procent van bewust ben.
Echt even stil ga staan, omhoog kijk, mijn handen ophef vol eerbied en ontzag en tegen Hem zeg: ‘Heer, mijn God, ik loof en prijs Uw Heilige en Almachtige Naam.’
Me daarbij verwonder over Zijn liefde voor mij en het uitspreek tegen Hem hoeveel ik eigenlijk van Hem houd.
Om mij heen kijk en Hem dank voor de wonderen van Zijn hand, de schepping, de rijkdom van mijn huis, eten, drinken …
Hem dank en prijs voor Zijn beschermende hand, Zijn troost in verdriet, Zijn hulp in moeilijkheden.
In mijn gedachten komt het verhaal uit de Bijbel, waarin de Here Jezus tien mensen genas en er slechts één terugkwam – een Samaritaan nota bene – om Hem te bedanken. (Lucas 17:11-19)
En beschaamd buig ik mijn hoofd en belijd dat ik vaak ook zo ben en doe.
Pijn vervult mijn hart als ik dit tot mij door laat dringen.
Vergeef mij, Vader, vergeef mij.

Het bloed van Jezus bedekt mijn ondankbaarheid en mijn tekortkoming in besef van wat Hij eigenlijk iedere dag opnieuw voor mij doet.
Opnieuw neem ik Zijn vergeving aan en richt mijn hoofd omhoog en kijk naar buiten over de huizen heen naar boven.
En zachtjes spreek ik mijn dank uit, mijn lofprijs, en vertel Hem hoeveel ik van Hem houd.

Hoewel ik dit stukje niet schreef vanuit de gedachte hoe groot en indrukwekkend God is, brengt het mij wel daar en doet mij opnieuw beseffen hoe indrukwekkend groot Hij is.

In alles ...

Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is .....  (46)

Zevenmaal per dag prijs ik U om Uw besluiten, Uw rechtvaardige besluiten.

Psalm 119:164

Ik heb U lief

Heer,
ik wil nu
op dit moment
even stoppen
met alles wat ik doe
en U vertellen
hoeveel ik van U houd.

Ik heb U lief,
boven alles,
met heel mijn hart.
Ik heb U lief,
ook in de diepte
van mijn smart.

Ik heb U lief,
meer dan ik met woorden
uit kan spreken.
Ik heb U lief,
want U houdt van mij
met al mijn fouten en gebreken.

Ik heb U lief
als de zon opkomt
maar ook als zij ondergaat.
Ik heb U lief
als ik slaap, want ik weet
dat U ook dan naast mij staat.

Ik heb U lief
ook als mijn wegen
niet over rozen gaan.
Ik heb U lief
want ik weet,
ook dan zult u naast mij staan.

Ik heb U lief
ook als ik U wegen
niet begrijpen kan.
Ik heb U lief
ook in zorgen en verdriet,
in pijn, ja, ook dan.

Ik heb U lief
als alles anders gaat
dan ik had gedacht.
Ik heb U lief
want U bent mijn sterkte,
mijn rots, mijn kracht.

Heer,
ik heb U lief,
ik houd van U,
dat wil ik U even vertellen
nu, op dit moment;
U bent mij dierbaarder
dan het zuiverste goud.

 

Ik houd van U!