Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is ... (32)
De eerste maand van het jaar is weer voorbij.
Iedere dag heb ik tijd genomen, gemaakt om een stukje te schrijven over de grootheid van God.
De momenten dat ik aan het schrijven was, waren zeer kostbaar.
Al moet ik zeggen dat het moeilijker is dan ik dacht om steeds weer een andere tekst te nemen om over te schrijven.
Misschien komt het ook wel omdat ik perse een klik met de tekst voor die dag wil hebben en dat maakte het soms gewoon net even moeilijk.
Maar als ik dan de tekst(gedeelte) gevonden had, en er over aan het nadenken was, en schrijven, dan daalde er een diepe rust en vrede neer in mijn hart.
De afgelopen maand heb ik voornamelijk gekeken naar Gods grootheid en dan in de zin van wie Hij is, hoe Hij is en wat Hij doet.
En dan passeren er dingen als Zijn heiligheid, Zijn alwetendheid, Zijn alomtegenwoordigheid.
Dan zie je dat Hij een God van liefde is, maar tegelijk ook een verterend vuur.
En meer van deze dingen.
Met het zo intens bezig zijn met wie Hij is, kijkend naar Zijn grootheid en het bedenken hoe indrukwekkend Hij is, groeit niet alleen mijn ontzag voor Hem, maar ook mijn verwondering.
En met verlangen zie ik uit naar deze komende nieuwe maand, waarin ik opnieuw ga proberen iedere dag een stukje te schrijven denkend aan hoe groot en indrukwekkend Hij is.
Me bedenkend hoe groot en indrukwekkend Hij is, neemt me ook mee naar wie Hij voor ons mensen wil zijn als bijvoorbeeld een toevluchtsoord en een schuilplaats, als Vader, als Redder, als Verlosser, als Helper in nood, als …
Als we in ons achterhoofd houden dat Hij de Allerhoogste is, de schepper van hemel en aarde en we kijken naar Zijn liefdevolle, bewogen houding naar de mensen, dan getuigt dat van een ongekende grootheid, waarvan je wel (opnieuw) onder de indruk moet raken.
en tussen uw nageslacht en haar Nageslacht;
Dat zal u de kop vermorzelen,
en u zult Het de hiel vermorzelen.
Toen zei de HEERE God: Zie, de mens is geworden als één van Ons, omdat hij goed en kwaad kent. Nu dan, laat hij zijn hand niet uitsteken en ook van de boom des levens nemen en eten, zodat hij eeuwig zou leven!
Daarom zond de HEERE God hem weg uit de hof van Eden, om de aardbodem te bewerken, waaruit hij genomen was.
Genesis 3:15, 22,23
Als Adam en Eva gezondigd hebben (Genesis 1:3-7) start God direct met Zijn reddingsplan.
Genesis 3:15 is de eerste profetie die verwijst naar de komst van de Here Jezus.
Voor meer hierover, zie: Jaap Fijnvandraat – Vijandschap tussen uw zaad en haar zaad.
De mens heeft amper gezondigd, of God, in Zijn grote liefde, belooft De Verlosser.
De Matthew Henry geeft daar ook een hele uitleg over, maar ik wil daar maar één zinnetje even uithalen dat eigenlijk alles zegt.
‘Zo gauw de wond was toegebracht, werd er voorzien in het geneesmiddel en werd het aangereikt.’
Het tweede wat ik zo heel bijzonder vind en dat getuigt van Gods enorme liefde voor ons mensen, is dat Hij de mens wegstuurt uit de Hof van Eden.
Als de mens in de Hof had mogen blijven, zou de kans zeer groot zijn, dat hij een keer van de Boom des Levens zou eten en dat zou betekenen dat hij nimmer zou sterven, maar voor eeuwig zou leven, maar dan wel in de zondige staat waarin hij verkeerde.
Stel je voor!
Voor altijd blijven leven in deze zondige wereld, in deze gebroken wereld.
Steeds opnieuw zondigen en weer vergeving nodig hebben.
Voor altijd moeten leven in dit beperkte menselijke lichaam wat aftakelt en vervalt, dat onderhevig is aan ziekten, pijn, verdriet, …
Geen hoop, geen vooruitzicht op een beter leven.
Geen vooruitzicht op een eeuwig leven samen met Hem, zonder pijn en verdriet, met een nieuw lichaam; waar lammen weer kunnen lopen en blinden kunnen zien.
Waar geen tranen meer zullen zijn, noch rouw, noch geween.
In Zijn grootheid voorzag God deze dingen en zorgde ervoor dat dit de mens bespaard bleef en in Zijn grote liefde en genade, verdreef Hij de mens uit het Paradijs.
Ja, ieder mens zou vanaf nu de dood sterven, dat was de straf op de zonde, maar door Zijn verlossingsplan gloorde er hoop aan de horizon.
En zo kunnen wij, door Hem, uitzien naar een leven samen met Hem in alle eeuwigheid en in alle heerlijkheid.
Halleluja!
Prijst God!
- Amen -
Ja, wat gaat de tijd snel... Wat rijk als je steeds meer mag ontdekken, wie Hij is. Het maakt mij altijd zo stil en dankbaar. En wat een genade! Mooi stukje, dank je wel.
BeantwoordenVerwijderen