Ik vergeet je nooit!

Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is ...    (43)

Sion zegt echter: De HEERE heeft mij verlaten,
de Heere heeft mij vergeten.
Kan een vrouw haar zuigeling vergeten,
zich niet ontfermen over het kind van haar schoot?
Zelfs al zouden die het vergeten,
Ik zal u niet vergeten.

Jesaja 49:14-16

Misschien kennen velen onder ons wel het gevoel door God verlaten te zijn; of dat het lijkt alsof God ons vergeten is.
We voelen ons eenzaam en alleen en onze gebeden lijken niet verder te komen dan het plafond.
We vragen ons af of God ons nog wel hoort, ziet, of naar ons luistert.
We voelen ons door Hem verlaten, door Hem vergeten en zelfs de woorden uit Psalm 13 ‘Hoelang nog, Here?’ lijken te verdwijnen in de stilte tussen God en ons.
Onze weg, die op zo’n moment al zo moeilijk is, wordt door dit alles nog moeilijker en zwaarder en als we niet oppassen sluipen langzaamaan gevoelens van teleurstelling ons leven binnen.
‘Zie je wel, juist als je Hem zo nodig heb, is Hij er niet …’
Maar, …  ligt dit aan God of aan ons?
Onze gevoelens zijn bedrieglijk, Gods woord is waarheid.
Onze gevoelens zeggen misschien: ‘God heeft ons verlaten, maar Gods woord zegt: ‘Ik zal je niet verlaten.’
In dit tekstwoord stelt God het zelfs nog scherper.
Hij vraagt ons: ‘Kan een vrouw haar zuigeling vergeten, zou zij zich niet ontfermen over het kind van haar schoot?’
Zelfs al zou zij het vergeten, Ik vergeet je niet!’

Het is haast niet voor te stellen dat een moeder haar kind zou vergeten, maar voor het geval het toch zou gebeuren – God calculeert dit in voor het geval dat – dan nog, zegt God, dan nog, zal Ik jou niet vergeten!
Hij zei het tegen het volk Israël, maar Hij zegt het ook tegen ons.
‘Ik vergeet jou nooit!’

Voor ons mensen is dit misschien best moeilijk te bevatten; we vergeten immers zoveel.
Maar God vergeet ons nooit!

Alleen Iemand zo groot en liefdevol als Hij kan dit zeggen en waarmaken.
Wat een geweldige bemoediging van onze grote en almachtige God.