Maar zelfs nu weet ik dat God U alles zal geven wat U vraagt.
Johannes 11:22
Maar zelfs nu weet ik dat …
In al haar verdriet, waaruit het lichte verwijt in haar voorgaande woorden waarschijnlijk voortkwam, houdt ze vast aan het feit dat Jezus hoe dan ook nog een wonder kan doen.
Nee, ze verwacht niet dat Hij Lazarus uit de dood terug zou halen(vers 24), maar toch, een wonder van troost, van bemoediging,van boven de situatie uitgetild worden, …?
Geloof, hoop en verwachting klinken door in deze woorden: ‘Maar zelfs nu weet ik dat God U alles zal geven wat U vraagt.’
De woorden overstemmen het lichte verwijt van eerder; alsof ze haar hoofd buigt en ze zich volledig overgeeft aan Zijn wil.
De menselijke, met emotie gevulde woorden, worden in mijn gedachten overgenomen door goddelijke, met emotie gevulde woorden.
Het lijkt niets met elkaar te maken te hebben, maar toch, in beiden proef ik overgave; het uit handen geven van de eigen wil.
‘Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden.’
Lucas 22:42
… God zal geven wat U vraagt; ik geloof dat U het het beste weet ...
… maar Uw wil geschiede; Ik voeg Mij naar Uw wil ...
Niet mijn wil.
Buigen.
Uit handen geven.
Vertrouwend opzien.
Overgave.
Het is goed, wat Vader doet.
Over de vrouw die Hem geloofde kun je lezen in:
Johannes 11:1-46
Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten