Dag 17 - Geduld

De Samaritaanse vrouw
Toen zei Jezus tegen haar: ‘Ga uw man eens roepen en kom dan weer terug.’
Johannes 4:16


Ze is heel eerlijk: ‘ik heb geen man.’
Hoewel ze samenleeft met een man, weet ze dat het niet haar man is.
(hoe anders is dit tegenwoordig …)
Maar ze heeft geen zin om hier verder over te praten, hoewel ze wel onder de indruk is van Jezus, die alles van haar schijnt te weten, stapt ze snel over op een ander onderwerp.
Jezus laat echter niet van de wijs brengen en al is het via een omweg, Hij brengt haar waar ze wezen moet.
Bij Hem, de Messias.

‘De Heere vertraagt de belofte niet (zoals sommigen dat als traagheid beschouwen), maar Hij heeft geduld met ons en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen.’
2 Petrus 3:9

Jezus heeft geduld, met de vrouw … en met ons.
Hij verlangt naar openheid, naar eerlijkheid en oprechtheid, en geeft ons (heel vaak) de  kans om alles open voor Hem neer te leggen, in Zijn licht te brengen, net als bij de Samaritaanse vrouw, zodat Hij kan laten zien wie Hij is en waarvoor Hij kwam.

‘Maar  Hij is om onze overtredingen verwond, …’
Jesaja 53:5a

Je kunt lezen over de Samaritaanse vrouw in:
Johannes 4:1-30

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'