‘Uw zonden zijn u vergeven.’
Lucas 7:48
Schoon.
Verlost.
Bevrijd.
Vrij van schuld.
Vrij van zonden.
Weg is de last die ze met zich meedroeg.
Weg zijn de gevoelens van schaamde en minderwaardigheid.
‘Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw;
al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als witte wol.’
Jesaja 1:18
‘… en aan hun zonden en hun wetteloze daden zal Ik beslist niet meer denken.’
Hebreeën 10:17
Vrij!
Een nieuw begin!
Ik sta bij het kruis
en kijk omhoog.
Met wat ik zie,
kan ik niet meer
blijven staan.
Ik zak op mijn knieën
en uit het diepst
van mijn binnenste
voel ik de schreeuw
van pijn
naar buiten gaan.
Totale ontreddering
en verslagenheid
doen mij schreeuwen.
Mijn handen zoeken houvast.
Mijn ziel zoekt een uitweg
om uitdrukking te kunnen geven
aan de zwaarte van deze last.
O Jezus, o Heer Jezus, waarom,
o God, wat heb ik gedaan?
O Jezus, o Heer Jezus,
vergeef mij, dat U
door mijn zonden
deze weg moest gaan.
Ik zie Uw bloed stromen
uit de wonden
door 'mij' geslagen.
De striemen, de spijkers,
de doornenkroon.
Dit alles, ja, dit alles,
wilde U voor mij dragen.
En ik huil van pijn en verdriet,
van schuld en van berouw.
Om alles wat U moest doorstaan,
voor mij...
Dan verandert het beeld
en zie ik niet meer
Uw gebroken lichaam,
noch de doornenkroon
op Uw hoofd.
Ik zie alleen nog
de liefde in Uw ogen
en hoor de liefde in Uw stem
als U tot mij spreekt:
'Mijn Geliefde, je bent vrij!'
Je kunt lezen over de vrouw die Jezus’ voeten waste met haar tranen in: Lucas 7:36-50
Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten