Dag 34 - Overgave

De vrouw die (naast dat zij altijd bezig was) Hem geloofde.
Maar zelfs nu weet ik dat God U alles zal geven wat U vraagt.
Johannes 11:22


Maar zelfs nu weet ik dat …
In al haar verdriet, waaruit het lichte verwijt in haar voorgaande woorden waarschijnlijk voortkwam, houdt ze vast aan het feit dat Jezus hoe dan ook nog een wonder kan doen.
Nee, ze verwacht niet dat Hij Lazarus uit de dood terug zou halen(vers 24), maar toch, een wonder van troost, van bemoediging,van boven de situatie uitgetild worden,  …?
Geloof, hoop en verwachting klinken door in deze woorden: ‘Maar zelfs nu weet ik dat God U alles zal geven wat U vraagt.’
De woorden overstemmen het lichte verwijt van eerder; alsof ze haar hoofd buigt en ze zich volledig overgeeft aan Zijn wil.

De menselijke, met emotie gevulde woorden, worden in mijn gedachten overgenomen door goddelijke, met emotie gevulde woorden.
Het lijkt niets met elkaar te maken te hebben, maar toch, in beiden proef ik overgave; het uit handen geven van de eigen wil.

‘Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil,  maar de Uwe geschieden.’
Lucas 22:42

… God zal geven wat U vraagt; ik geloof dat U het het beste weet ...
… maar Uw wil geschiede; Ik voeg Mij naar Uw wil ...

Niet mijn wil.
Buigen.

Uit handen geven.
Vertrouwend opzien.

Overgave.
Het is goed, wat Vader doet.

Over de vrouw die Hem geloofde kun  je lezen in:
Johannes 11:1-46

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

Dag 27 - Verschil ...

De vrouw die Jezus’ voeten wasten met haar tranen.
Je hebt met niet begroet met een kus; maar zij heeft, sinds Ik hier binnenkwam, onophoudelijk Mijn voeten gekust.
Lucas 7:45


De één vergeet zijn manieren en begroet zijn gast niet eens met een kus, terwijl de ander onophoudelijk Zijn voeten kust.
De één geeft geeneens water zodat Hij Zijn voeten kan wassen, de ander wast Zijn voeten met haar tranen.
De één haalde het niet in zijn hoofd om Zijn hoofd met olie te zalven, terwijl de ander Zijn voeten zalfde met zalf uit een albasten fles.
De één was nota bene de gastheer, de ander ‘slechts’ een ongenode gast.

Het verschil …
Tot hier toe en niet verder of totaal?
Alleen met verstand of met hart en ziel?
Afstandelijke nieuwsgierigheid of diep intens verlangen?
Een klein of bepaald gedeelte of alles?
Weinig of veel?
Niet nodig hebben of weten dat je zonder ten dode bent opgeschreven?

De Farizeeër vraagt zich alleen maar af of Jezus wel weet wie Hem daar aanraakt.
De vrouw verliest zichzelf in Hem.
En wij?
Blijven wij op afstand, of willen we, net als haar, onszelf verliezen in Jezus?

Je kunt lezen over de vrouw die Jezus’ voeten waste met haar tranen in: Lucas 7:36-50

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

Dag 21 - Alles

De vrouw die alles gaf.
‘…, maar zij heeft van haar armoede alles gegeven wat ze had, haar hele levensonderhoud.’
Marcus 12:44


Alles heeft ze gegeven.
Alles, haar hele levensonderhoud!
…

Het maakt me stil.
Het stemt mij tot nadenken.
Alles ...?!

‘U moet de gezindheid hebben die ook Christus Jezus had.
Hij had de gestalte van God, maar heeft Zich niet willen vastklampen aan Zijn gelijkheid met God.
Hij heeft Zijn grootheid opgegeven door de gestalte van een slaaf te aanvaarden en aan mensen gelijk te worden.
Hij leefde als een mens, en Hij vernederde Zich door gehoorzaam te worden tot in de dood, de dood aan een kruis.’
Filippenzen 2:5-8

Alles heeft Hij gegeven …
De heerlijkheid die had bij Zijn Vader …
Zichzelf , tot in de dood …

… U moet de gezindheid hebben die ook Christus Jezus had …

Leer mij, Heer, om
in Uw voetspoor te gaan;
vanuit de liefde die U mij geeft
te gaan en te staan.
Te geven en te delen
van wat U mij geeft.
Opdat zichtbaar zal zijn
dat U het in mij
voor het zeggen heeft.

Het verhaal kun je vinden in:
Marcus 12:38 tot 13:2
Lucas 20:45 tot 21:6

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'