vrijdag 20 maart 2015

Dag 31 - Verwachtingen ...

De vrouw die altijd bezig was.
Ze ging naar Jezus toe en zei: ‘Heer, kan het U niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.’
Lucas 10:40


Het wordt haar teveel.
Ze is moe en ze baalt dat ze alles alleen moet doen.
Ziet niemand dan hoe druk ze is?
Is er dan niemand die haar wilt helpen?
Zelfs haar zus zit daar maar te zitten.
Inwendig windt ze zich steeds meer op.

Martha ging niet naar Maria toe om haar om hulp te vragen
Misschien heeft ze wel geseind op de één of andere manier, of hoorbaar lopen zuchten als ze in haar buurt was in de hoop dat Maria haar zou vragen wat er was, maar Maria leek niets op te merken.

Martha ging er vanuit dat Maria haar zou helpen, ze verwachtte gewoon van Maria dat zij haar zou helpen, maar Maria deed niets van wat Martha verwachtte.
Teleurstelling, zelfmedelijden en klagen is het gevolg.

HEER, … !!!

Herkenbaar?
Hoe vaak zetten we niet ons beste beentje voor, zetten we ons in voor iets en gaan we door en door en door en ondertussen verwachten we, of hebben we verwachtingen van anderen, dat ze mee helpen, inspringen, dingen wel zullen zien …
Maar vaak gebeurt dit juist niet en we raken teleurgesteld.
En als we niet oppassen gaat onze teleurstelling over in zelfmedelijden en ons zelfmedelijden in klagen bij anderen en misschien ook wel bij onze Heer, net als Martha deed.

Vandaag houden deze woorden ons een spiegel voor en worden we stil gezet om eens naar onszelf te kijken in plaats van naar de ander.
Het is heel makkelijk om ons beklag te doen bij anderen, of bij de Heer, over wat dan ook.
Maar zijn de verwachtingen die we hadden/hebben wel reëel?
Zijn we in gesprek gegaan?
Hebben we om hulp gevraagd?
Is waar we mee bezig zijn ook wel hetgeen de Heer van ons vraagt, wat Hij wil?
Moeten anderen maar automatisch in actie komen als wij hen nodig hebben, of is dit een moment van bezinning?
Martha loopt bijna stuk op de hoeveelheid werk die er is … volgens haar
Als wij stuklopen, of bijna stuklopen door waar we mee bezig zijn, is klagen dan terecht, of is dit een moment om ons eigen leven eens onder de loep te nemen en dingen anders aan te pakken?

Wat is het heerlijk om te weten dat we ook met al deze dingen bij Hem mogen komen.
Jezus kwam juist voor imperfecte mensen en niet voor mensen die alles zo goed weten en voor elkaar hebben.
Voor mensen die zich realiseren dat ze het niet alleen kunnen en Hem zo hard nodig hebben.
En Hij zegt:

Kom toch bij Mij!
Geef Mij je ‘moeten’ en
laat je door Mij leiden.
Kom toch bij Mij;
laat niets je van Mij
afhouden en scheiden.

Kom maar bij Mij!
Bij Mij is vergeving,
bij Mij vind je rust,
Kom maar bij Mij;
laat los en word stil;
wees je van MIJ bewust!













Over de vrouw die altijd bezig was, kun  je lezen in:
Lucas 10:38-42

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten