Danken ...

‘Als je Mij bedankt voor het vele goede dat Ik geef, bevestig je dat Ik God ben, uit Wie alle zegeningen voortkomen.’

Toen ik hier vanmorgen even over aan het nadenken was, vroeg ik mijzelf af waar mensen die niet geloven met hun dankbaarheid heen gaan.
Ook zij zullen toch dankbaarheid kennen lijkt mij, maar in wezen hebben ze dan niemand die ze ervoor kunnen bedanken.
Of zou dankbaarheid bij hen verbonden zijn met zichzelf, met eigen prestaties en verdiensten; met wat ze te danken hebben aan hun eigen inspanningen, of waarvoor ze geleerd of hard gewerkt hebben?
Met een gewoon cadeautje is het simpel, en voor een nieuw of mooi contract ook, maar met een nieuw leven, een kind krijgen. gespaard blijven bij een ongeluk, genezen van een ernstige ziekte …
Zo maar even wat gedachten die in mij opkwamen toen ik door deze zin moest denken aan een citaat van Bonhoeffer over dankbaarheid: ‘Dankbaarheid zoekt achter de gave de Gever.’
Ik ken namelijk geen leven zonder God, dus met alles kan(kon) ik alleen maar Hem toe gaan en Hem danken.


Hoewel ik God heel wat gedankt heb (er viel door alles wat er in ons gezin allemaal gebeurd is ook heel wat te danken), toch ben ik pas de laatste jaren bewuster met dankbaarheid bezig.
Mijn eerste stap in bewust bezig zijn met dankbaarheid, kwam met het lezen van een boek over danken voor alles.
Het boek was niet van mij dus de titel en schrijver ben ik kwijt.
Ik weet wel dat er vele dingen in het boek waren waar ik totaal niet mee uit de voeten kon, en er waren ook een aantal dingen waar ik mijn vraagtekens bij zette.
Ik weet ook dat ik het boek niet helemaal heb uitgelezen, ik kon op een gegeven moment echt niet meer verder lezen.
Maar toch, toch waren er zeker dingen in dit boek die mij diep raakten en iets in mij wakker geschud hebben; mij dicht bij God brachten en waardoor dankbaarheid iets werd waar ik bewuster mee bezig wilde zijn.
En sinds 2015 zijn we met onze VrouwenBijbelstudiegroep bezig met het boek/werkboek en de dvd van ‘Duizendmaal dank’ van Ann Voskamp.
Het heeft ons allemaal bewuster gemaakt van de hoeveelheid zegeningen die we dagelijks ontvangen, en dat het er vaak veel meer zijn dan we ons bewust zijn.

Met het citaat van vandaag, is daar eerst de erkenning dat alle zegeningen van God komen; Hij is de Gever.
Hem daarvoor danken is twee, maar wat ik me niet zo gerealiseerd heb, is dat ik met Hem te danken, bevestig dat Hij God is.
Ja, natuurlijk, ik weet dat Hij God is, ik erken dat Hij God is, maar dat mijn danken dit erken, dit bevestigd …, daar heb ik niet eerder over nagedacht.
En als ik daar nu zo eens over nadenk, dan lijkt het mij dat dit tegelijk betekent dat er dan ook iets gebeurt in de onzichtbare wereld om ons heen.

Als met danken iedere keer wordt bevestigd dat God God is, dan moet de boze steeds meer wijken.
Als met danken iedere keer wordt bevestigd dat God God is, dan wordt de boze met iedere keer gewezen op zijn ondergang die een feit is.
Als met danken iedere keer wordt bevestigd dat God God is, dan ligt daarin ook onze aanbidding naar God besloten, en o, wat haat de boze dat, wat dat is immers het laatste dat hij wilt, hij wilt die zelf hebben.
Als met danken iedere keer wordt bevestigd dat God God is, raken onze moeilijkheden en problemen op de achtergrond, en komt de focus te liggen op Hem; Degene die alles in handen heeft, en voor wie niets onmogelijk is.
Als met danken iedere keer wordt bevestigd dat God God is, dan wordt met iedere keer Zijn grootheid en almacht erkent.
Als met danken iedere keer wordt bevestigd dat God God is, dan klinkt daarin ons geloof en vertrouwen in Hem door.
Als met danken iedere keer wordt bevestigd dat God God is, en het zo’n impact heeft op ons en de onzichtbare wereld om ons heen, wat verhindert ons dan nog?


1 Thessalonicenzen 5:18
‘Dank God in alles. Want dit is de wil van God in Christus Jezus voor u.’
(HSV)


Psalm 146:1,2
‘Halleluja! Mijn ziel looft de Heere. Ik zal de Heere loven in mijn leven, ik zal voor mijn God psalmen zingen, zolang ik er nog ben.’
(HSV)