Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede!

In het schrijven ‘Maak je lijden niet groter dan nodig is!’ had ik aangegeven dat ik nog terug zou komen op wat ik gelezen had ik het boek van Carianne Ros over angst en waardoor mijn gedachten dat weekend niet op hol zijn geslagen.

Carianne schrijft in het hoofdstuk ‘Bevrijd van je angsten’ o.a. hoe God ons zó wilt vullen met Zijn liefde, dat er geen ruimte meer is voor angst; God wil met Zijn licht en liefde op ons stralen en vrede geven.
Hij heeft ons alles gegeven; ons overladen met Zijn liefde.
En dan komt haar vraag: ‘Hoe kunnen we zo vervuld zijn met Zijn liefde dat er geen ruimte meer is voor angst?’
Haar antwoord: ‘Dat kan door je vrije wil terug te geven aan God.’
En dan niet in de zin van dat we geen eigen vrije wil meer hebben, maar dat we ons leven geheel vrijwillig teruggeven, terugleggen in Zijn handen en leven in totale overgave aan Hem.

Het was haar antwoord dat mij bracht Jezus in de Hof van Gethsemané.
Bij Jezus, Wiens angst zo groot was dat Hij bloeddruppels zweette, en in gedachten hoor ik Zijn woorden: ‘… niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede.’

Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede.’
Je vrije wil teruggeven aan God …

Jezus gaf Zijn leven vrijwillig.
Hij wist wat Hem te wachten stond, en Hij vroeg Zijn Vader of er echt geen andere weg mogelijk was, maar Hij ging de weg vrijwillig; niet omdat het moest, maar uit liefde en gehoorzaamheid.
‘Niet Mijn wil, maar Uw wil.’
Hij gaf Zijn leven vrijwillig aan Zijn Vader, bereid om Diens weg te gaan, te doen wat Hij vroeg.

Het is niet de engel die kwam om Hem bij te staan wat mij in eens zo raakt, maar wel de verandering, de ommekeer, die ik vervolgens zie.
Ik kan me niet herinneren dat dit ooit eerder zo binnenkwam.
Jezus, die vanuit Zijn doodsangst tot Zijn Vader bad, waarbij zelfs Zijn zweet als bloeddruppels op de grond viel, en na voor de derde keer gebeden te hebben zonder angst opstaat en in alle rust degenen die Hem komen arresteren tegemoet loopt.

En daardoor ligt in die woorden ‘Uw wil geschiede’, in het vrijwillig overgeven van Zijn leven aan de Vader, het antwoord waarom Zijn angst verdween.
‘Wat er ook gebeurt, Vader, het is goed.
Wat ze ook zullen doen, Vader, het is goed.
Hoe groot het lijden ook is, Vader, het is goed.
Hoe lang het ook duurt, Vader, het is goed.
Alles in Uw handen, Vader.’
Totale overgave …
Totale overgave!

Mijn gedachten gaan naar Petrus en Johannes, naar Stefanus, naar Paulus …
Totale overgave …
Niet mijn wil, maar Uw wil!
Geloven, vertrouwen, vrede en kracht …

Geloven in Zijn liefde.
U houdt van mij, meer dan wie dan ook.
Vertrouwen op Zijn liefde.
U weet wat het beste is voor mij.
Vrede door Zijn liefde.
Het is goed wat Vader doet.
Kracht vanuit Zijn liefde.
Ik kan alles aan; Zijn kracht in mijn zwakheid.