Even of ...

‘Als je even tijd hebt, denk dan na over wie Ik ben in al Mijn kracht en luister; 
overdenk de diepte en hoogte van Mijn liefde voor jou.’

Eén van de eerste dingen die door mijn hoofd heengaan als ik deze woorden lees, is dat we dit niet moeten doen als we even tijd hebben, maar dat we er tijd ervoor moeten maken.
En ik kom dan automatisch bij het gedichtje dat ik voor in mijn agenda van dit jaar heb geplakt en waar ik eerder over heb geschreven: Neem de tijd, o mijn ziel …
Ik vraag me namelijk af hoeveel er in het algemeen van terecht zou komen als we dit moeten doen als we even tijd hebben; en is even niet veel te kort, of is hier alles is beter dan niets van toepassing?
En, verdient God niet veel meer van onze tijd dan even?
Het zijn zomaar wat gedachten die boven komen met het lezen van dit zinnetje.

Ook gaan mijn gedachten naar Nehemia 4:8 waar staat:
‘Bedenk hoe groot en indrukwekkend de Heer is …’
Neem de tijd …
Bedenk …
Niet even, maar ga er eens voor zitten.
Als er één ding is wat ik ervaren heb, dan is het wel dat door daar tijd voor te nemen/maken ik in hele moeilijke dagen aan dat ‘even’ genoeg kan hebben om verder te kunnen.
Doordat ik in Zijn woord ontdekt heb wie Hij is, hoe groot en indrukwekkend Hij is, hoe groot Zijn liefde voor mij is, kan ik op momenten dat het heel moeilijk is daaraan terugdenken en mezelf voor houden dat onze God groter, machtiger, sterker en liefdevoller is dan wie of wat dan ook.
Onze gevoelens op moeilijke momenten, of in moeilijke tijden, staan vaak haaks op wat God zegt in Zijn woord, daarom is het goed om tijd te nemen om God te leren kennen door Zijn woord, zodat Hij in de praktijk kan laten zien wie Hij is.
En op deze manier groeit onze vertrouwen in Hem, wordt onze relatie met Hem sterker.
Niet door wat we voelen, maar juist door dat we zien dat Hij een getrouw God is.
Hiermee wil ik niet zeggen dat alles altijd goed afloopt, absoluut niet.
Maar Hij zal er wel altijd voor ons zijn, ook al begrijpen wij niets van Zijn wegen.
En later zien we vaak dat juist die momenten, die perioden, we gegroeid zijn in geloof en vertrouwen.

Een ander woord waar mijn gedachten nog naar toe gingen is uit Psalm 107, en wel vers 43.
‘Wie wijs is, let op deze dingen, hij slaat er acht op hoe de Heer telkens Zijn liefde toont.’
(GNB)
‘Wie wijs is, zal deze dingen bewaren, zal begrijpen de bewijzen van vriendschap van de Ene!’
(NB)

Wie wijs is, let op deze dingen; wie wijs is, zal deze dingen bewaren: hoe de Heer Zijn liefde toont; de bewijzen van Zijn vriendschap.
En nog andere vertalingen spreken van Zijn goedertierenheid, dat genade betekent, goedheid, ontferming, compassie, vriendelijkheid, mededogen.
De Bijbel noemt ons dus wijs, als we letten op hoe Hij Zijn liefde aan ons toont, op wat Hij doet, op wie Hij is, en al deze dingen bewaren.

Om sterk te kunnen zijn en staande te blijven in moeilijke dagen, zullen we voor die tijd Zijn woord tot ons moeten hebben genomen, zodat in die moeilijke dagen, Hij ons Zijn woord te binnen kan brengen; ons kan herinneren aan wat Hij heeft gezegd en beloofd.
Soms is Zijn belofte (zijn Zijn beloften) het enige dat we overhouden.


‘Als het gevoel wegvalt, blijft de belofte.’
(Elisabethbode)