Geloof en vertrouw!

 ‘Afhankelijkheid is juist dat je met een open hart en open gedachten naar Mij toe komt en Mij uitnodigt om Mijn verlangens in jou te leggen.’


Psalm 34:18,19
‘Zij (de rechtvaardigen) roepen en de Heere hoort, Hij redt hen uit al hun benauwdheden.
De Heere is nabij de gebrokenen van hart, Hij verlost de verbrijzelden van geest.’

2 Korinthiërs 5:7
‘… want wij wandelen door geloof en niet door aanschouwing.’


Mijn gedachten gaan een aantal jaren terug in de tijd, om precies te zijn terug naar het jaar 2006.
Ik zat er behoorlijk doorheen na jaren van thuiszitten met twee depressieve jongens vanwege pesten.
Mijn wereld was erg klein geworden hierdoor, want ik durfde soms nauwelijks deur uit, je wist immers maar nooit.
Ik sprak niet veel mensen meer, en als ik ze sprak, ach, waar moest ik het over hebben.
Eigenlijk was ik een beetje mensenschuw geworden.

Op een dag kwam de Visie binnen.
Ik bladerde hem door en mijn oog viel op een bepaalde advertentie van de Driehoek uit Amersfoort, waar een egoversterkende cursus speciaal voor vrouwen werd aangeboden.
Er zou een intakegesprek aan vooraf gaan en allerlei onderwerpen als zelfbeeld, socialisatie, communicatie etc. zouden aan de orde komen.
Ik las het; keek het nog eens na op hun site en ik werd er helemaal warm van, ja, dat was wat voor mij; dit was precies wat ik nu nodig had, maar …
Maar …, ik durfde niet.
Dan moest ik daar naar toe bellen, intakegesprek, alleen naar Amersfoort en ook nog ’s avonds.
Alles zou in groepsverband gebeuren, of onder toeziend oog van de groep: rollenspellen, gesprekken, opdrachten, …
Doodeng!
Op school was ik immers al degene die wegkroop achter de persoon die voor mij zat; en mijn vinger opsteken voor een antwoord, echt niet, stel je voor dat ik het fout had.
Vanbinnen wist ik dat dit precies hetgeen was wat ik nodig had, maar ik kon het niet, mijn angst was sterker dan mijn vertrouwen in Hem die dit aanreikte.

De tijd verstreek, en ik vergat het, tot er opnieuw een visie binnenkwam met eenzelfde advertentie.
Opnieuw die kriebels; zou ik dan samen met een vriendin gaan?
Ik wist wel iemand die vast wel met me mee zou gaan.
Maar, nee, toch maar niet, met z’n tweeën heeft toch geen zin; wat leer ik er nu van als ik me nog steeds grotendeels kan verschuilen achter iemand.

En toen kwam de derde keer, en ik wist dat ik er niet meer onderuit kon.
Als God mij meerdere keren iets laat zien en ik daarbij het gevoel ook heb dat dit precies is wat ik nodig heb, terwijl alles wat er gedaan zou gaan worden precies dat zou zijn wat ik nog nooit heb gedurfd, dan moet ik mijn hoofd wel buigen en gehoorzamen; en ik pakte de telefoon en belde maar gelijk.
En zo begon ik op 8 november 2007 aan deze cursus; met angst en beven, maar wel God belovend dat ik ook alles zou doen wat er van me gevraagd werd.
Hoe moeilijk ik het ook zou vinden, ik zou het doen.
En wat was het moeilijk!
Maar, de rollenspellen, de groepsgesprekken, mijn vinger opsteken, aangeven dat ik wel als eerste wil …, ik heb het allemaal gedaan, want ik had het Hem beloofd.

Ik denk dat we nog zo’n twee sessies voor de boeg hadden, dat ik me realiseerde, dat als het hier zou stoppen, ik in no-time weer bij af zou zijn.
Als ik niets om handen kreeg om te doen, om in praktijk te kunnen blijven brengen wat ik net allemaal een beetje had geleerd, dan was alles voor niets geweest.
En ik bad dat God iets op mijn pad zou brengen om te doen, want ik wist gewoon helemaal niet wat ik zou kunnen doen, en ik beloofde Hem daarbij, dat wat het ook was, ik zou het doen.
Het was amper twee weken later dat een vrouw uit onze gemeente naar mij toekwam en mij uitnodigde voor een VrouwenBijbelstudiegroepje.
Wat was ik blij en God dankbaar!
Echter, de grote uitdaging die daar achter verborgen zat, kwam al snel.

We hadden nauwelijks een paar ochtenden gehad, of ze vroeg me om de ochtenden in banen te leiden.
Ik hoefde geen studie te doen, want dat deden we met een cd, maar wel de ochtend verder leiden.
Help! Heer! Help!
Ja, Heer, ik heb U wat beloofd; ik zal het doen.
‘Wil je meehelpen om de Kerstavond voor Vrouwen te organiseren?’
Heer?
Het ligt in het verlengde van de VrouwenBijbelstudieochtenden, en daar heb ik niet veel werk aan.
Oké, Heer, ik zal het doen.
‘Dan kun jij de Kerstavond voor Vrouwen ook wel presenteren; dat kun je hartstikke goed!’
Ja, dat kan jij wel vinden, maar nu ik nog.
Heer, help! Ik heb zoiets nog nooit gedaan! Paniekgevoelens komen boven.
Ja, Heer, ik heb beloofd te doen wat U op mijn pad brengt; en opnieuw doe ik wat Hij van mij vraagt terwijl ik het dood-, en doodeng vind.


De Heer hoorde mijn roep; Hij zag mijn benauwdheden en mijn verbrijzelde geest, en Hij antwoordde.
Tot drie keer toe (hoe geduldig is Hij niet; ik schiet er nog van vol als ik dit alles type), tot drie keer toe reikt Hij mij de hand met dezelfde cursus.

Wandelen door geloof en niet door aanschouwing!
Afhankelijkheid, afhankelijk van God.
Een open hart, open gedachten; Heer, wilt U op mijn pad brengen …
Bereidwillig om te doen wat Hij te doen geeft.
En verlangens, Zijn verlangens, ze werden de mijne naarmate de tijd vorderde en bleek dat ik het inderdaad kon, en … het ook nog geweldig leuk vond om te doen.


Lieve zus (broer) in de Heer, dat mijn verhaal jou mag bemoedigen en aansporen om je vertrouwen op Hem te stellen, want je zult nooit beschaamd uitkomen!
God hoort jouw roep, Hij ziet je benauwdheden, je verbrijzelde geest, en Hij zal je antwoorden.
Let goed op, God antwoord op velerlei manieren, en niet altijd zoals wij het liefst zouden willen, of wat voor ons het makkelijkst zou zijn.
Stel je daarbij afhankelijk van Hem op; open je hart en gedachten voor Hem, dat Hij erin mag komen.
Nodig Hem uit om Zijn weg voor jou open te leggen en wees dan ook gehoorzaam om te doen wat Hij te doen geeft.
Soms zullen Zijn verlangens in jou komen en zullen het jouw verlangens worden; soms geeft Hij je wat te doen omdat Hij weet dat je het kan en leuk zal vinden, ook al weet jij dat nog niet.
Want daar kunnen allerlei redenen voor zijn.
Maar geloof en vertrouw Hem, Hij is je Schepper, je Maker.
Geloof en vertrouw, want er is niemand die jou beter kent dan Hij.
Geloof en vertrouw, Hij zal het niet beschamen.

Mag God je rijkelijk zegenen!