zondag 23 november 2014

Er is liefde in het oog van de storm

In de afgelopen 18 dagen dat ik bezig ben met het 30-dagen 'Be still  Be Amazed'-dagboek zijn er vele dagen bij geweest dat ik echt moest zoeken naar zaken die mij verwonderen.
De eerste keer dacht ik nog bij mijzelf dat dit toch eigenlijk niet klopte, er moesten toch genoeg dingen zijn gedurende de dag die mij zouden moeten verwonderen, maar ik kwam er al snel achter, dat om verwonderd te geraken de stilte ingaan vaak toch wel heel noodzakelijk is.
De drukte en beslommeringen van alle dag ontnemen me toch vaak het zicht daarop.
Toch is het heel bijzonder om hier tijd voor apart te zetten, stil te worden en  op zoek te gaan naar.
Deze momenten zijn heel speciaal geworden, want soms brachten ze mij terug in de tijd en mocht ik mij opnieuw verwonderen over dingen die God heeft gedaan in mijn(ons) leven.
En soms, als ik daarvan iets had kunnen omzetten in woorden, soms in de vorm van een gedicht, dan verwonderd het mij wat het opnieuw (of is het nog steeds?) met mij doet.
Zo geldt dit ook voor het onderstaande gedicht dat ik vanavond tegenkwam.

De titel 'Er is liefde in het oog van de storm' is een citaat uit het boekje 'Schuilen bij God' van Holley Gerth'.*
En het is nu pas, nu ik dit gedicht vanavond weer tegenkom, doorlas en het hier wilde plaatsen, dat ik moet denken aan het beeld dat iemand had bij mijn doop (29-10-2000).
Het was een beeld over een tornado en de rust in het centrum daarvan.
Ik heb het destijds ook uitgeschreven op papier; woord voor woord van het cassettebandje.

'Rita, de Heer geeft mij het beeld van een tornado. 
Zo'n geweldige wind die rondtolt en die een slurf heeft die over de aarde heen raast.
En het merkwaardige is, dat het centrum van die tornado, daar is rust, daar is geen wind.
Maar ik heb het gevoel dat de Heer wil zeggen dat als je in het centrum van Mijn wil bent, dan zul je met Mijn wind over deze aarde gaan en zal je in geweldige rust zijn zijn, maar toch veel presteren voor Hem.'

Ik stond met mijn doop aan het begin van een totaal nieuw leven en avontuur met de Heer, en had nog totaal geen weet (gelukkig) van alle stormen die in mijn/ons leven zouden gaan waaien, laat staan dat juist door deze stormen ik gekomen ben waar ik nu ben.
'Dan zul je met Mijn wind over deze aarde gaan en zal je in geweldige rust zijn zijn, maar toch veel presteren voor Hem.'
Whauw, 14 jaar geleden zag mijn leven er echt heel anders uit.
Het bestond uit mijn gezin en mijn huis, en heel, heel af en toe kwam er  nog een gedichtje (zoals mijn doopgedicht) uit, maar daar hield het ook op.
En nu?
Nu zijn er vele dingen die ik mag doen door en voor Hem.
'Dan zul je met Mijn wind over deze aarde gaan ...; onze Kunstdichtbundel 'Wandelend in Zijn Licht'
is ook de grens over gegaan en ook mijn Blogs vinden hun weg over de grens!

In het centrum van Zijn wil blijven ...
In het centrum -het oog-  van de storm ...


De storm woedt,
regen en wind razen
om mij heen.
Ze bestoken mij,
dreigen mij omver te gooien,
ik strijd,
ik vecht,
ben ik dan alleen?

God, waar bent U,
waar is Uw ondersteunende hand?
Bijna ga ik ten onder,
zonder U houd ik geen stand?!

De regen overspoelt mij,
de wind drijft mij dan weer voor
en dan weer achteruit.
Het gaat maar voort,
er lijkt geen einde aan te komen,
ik strijd,
ik vecht,
mijn schreeuw klinkt luid.

God, mijn Vader, 
waar, waar bent U dan? 
Ik kan niet meer, 
hoort dit alles bij Uw plan?

Dan ineens bevind ik mij in de stilte,
de storm raast onverminderd voort
buiten mij om.
Zoekend kijk ik rond,
verwachtend, hopend,
ik zwijg,
ik luister,
zachtjes klinkt een stem: ‘Kom.'

'Vader, Vader God,
bent U daar?'
Ik kijk omhoog en zie Uw hand;
mijn last lijkt minder zwaar.
Ik ga even rustig zitten
en koester mij in de liefde
van Zijn aanwezigheid.
Zijn Geest herstelt mijn kracht,
geef mij mijn weerbaarheid terug,
ik adem,
ik drink,
ik ben weer klaar voor de strijd.

Abba, mijn Vader,
de storm deed mijn ogen verblinden,
maar in het oog van de storm
deed U mij opnieuw Uw liefde vinden.

Dan is de stilte voorbij,
de wind en regen slaan opnieuw
ruw tegen mij aan.
Vooruit, achteruit,
opnieuw ben ik doorweekt,
ik strijd,
ik vecht,
maar vanuit mijn ooghoek
zie ik Hem naast mij gaan.


Be still  Be Amazed
'U bent met al mijn wegen vertrouwd.
U sluit mij in van achter en van voren, U legt Uw hand op mij!
Dit kennen - het is mij te wonderlijk,
te hoog, ik kan er niet bij.'

Psalm 139:3b, 5,6


Be still   Be Amazed
Dag 19

1 opmerking:

  1. Stormen kennen we allemaal in ons leven. Maar wat mooi die zin: Maar in het oog van de storm deed U mij opnieuw Uw liefde vinden. Dank je Rita.

    BeantwoordenVerwijderen