dinsdag 11 december 2012

Kerstavond voor Vrouwen 2012



Vanavond is het zo ver: de Kerstavond voor Vrouwen 2012.
Gisteren zijn we met een hele groep vrouwen druk bezig geweest om onze kerkzaal zo mooi mogelijk weer aan te kleden en ik moet zeggen, het is weer gelukt.
Maar vanavond, als het donker is, dan pas zal alles echt goed tot zijn recht komen.

Het gevoel van spanning bekruipt me alweer sinds gisteren.
De zenuwen beginnen te komen.
Het is toch ieder jaar weer heel spannend.
Het draaiboek ligt allang klaar en in principe weet iedereen wat hij/zij (hij - vele mannen uit onze gemeente zijn ons vrouwen vanavond dienstbaar) moet doen, maar toch.
Sinds vorig jaar hebben we een ander concept en dat maakt het allemaal iets spannender.
Was het voorheen een avond waarin vele verschillende mensen hun gaven en talenten als het ware als cadeau aan Hem gaven en we daardoor allerlei verschillende dingen op het programma hadden op de avond, zo hebben we sinds vorig jaar echt een thema waar omheen het hele programma is gebouwd.
Nu komt het er dus ook op aan dat alles netjes in elkaar overloopt.

Ik weet, ik mag het loslaten.
Wij hebben als team alles gedaan wat we konden en vanavond zal Hij het verder uitwerken.
Als wij doen wat wij moeten doen tot eer van Hem, is het goed, al zou er eventueel iets niet helemaal goed lopen, dan nog is het goed.
Dit is ieder jaar mijn principe waarmee ik een ieder wil bemoedigen die meewerken aan deze avonden, lastiger is het om het mezelf eigen te maken.
Weten is één ding, ervaren een tweede en dat is wat we toch ook altijd wel graag willen, niet waar?

Ik heb het eens even nagekeken, maar het is vanavond alweer de 5e keer dat ik deze avond mag presenteren.
Ik vind het echter nog steeds iedere keer heel spannend.
Niet dat ik eigenlijk zo heel veel hoef te doen, het programma loopt grotendeels netjes in elkaar over,
maar toch.
Deze dag houd ik dan ook altijd helemaal vrij om me in alle rust voor te bereiden.
Ik ben zo afhankelijk van Hem om dit ook maar te kunnen doen.
Hij zal mij de juiste woorden moeten geven.

We hebben weer een prachtig thema: 'Sta op en Schitter'; een prachtig thema waarin een hele diepe boodschap zit.
Een bemoedigende boodschap, een aansporende boodschap, een leerzame boodschap.
Een boodschap van God de Vader aan Zijn kinderen.
Wat mij nog rest voor vanavond is gebed.
Dat is het enige wat nog overblijft om te blijven doen voor vanavond.
Voor hen wiens meeste werk vanvond is, in hapjes en drankjes, in geluid, muziek, licht, beamer, zingen, bediening, etc.
Voor de vrouwen die gaan komen of nog besluiteloos zijn, voor hen die eigenlijk oppas zouden willen hebben.
Voor mezelf, dat Hij de woorden zal geven aan het begin en het einde.

Voor Hem, tot eer van Hem en tegelijkertijd zo afhankelijk van Hem.


In Uw handen, Heer,
leg ik alles neer.
Dat alles wat wij doen,
zal Zijn tot Uw glorie en eer.
 

In Uw handen, Heer,
leg ik alles neer.
Op U is onze hoop
en verwachting, o Heer.
 
Raak harten aan, Heer,
breng in levens een keer.
Schijn met Uw Licht,
en herstel wat gebroken is weer.

In Uw handen, Heer,
leg ik alles neer.
Doe ons opstaan om te leven
tot Uw glorie en eer.
 
- Amen -
 

2 opmerkingen:

  1. Mooi zoiets. ( en dat gedicht zou ik van je willen lenen ).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, dit is en blijft mooi.
    Een dezer dagen hoop ik de avond hier weer te geven.

    En dat gedichtje mag je gerust gebruiken, hoor!
    Veel zegen.

    Liefdevolle groet,
    Rita.

    BeantwoordenVerwijderen