Altijd dicht bij mij!

Soms komt er zomaar weer een wat ouder gedicht in mijn blikveld; de ene keer doordat ik zelf hier en daar wat aan het lezen ben, en soms doordat iemand anders mij daar bij bepaald.
Dit keer bracht iemand anders mij dit gedicht opnieuw onder ogen.

Ik heb het ooit geschreven n.a.v. een 'inspirerende gedachte' van een kalender van Max Lucado.
En bij deze gedachte werden we opgeroepen om eens stil te staan bij Gods daden.
Even stilstaan bij God, Degene die alles in handen heeft; het heden, het verleden en de toekomst.
Even stil staan bij het feit, dat Hij iedere dag dicht bij mij is.
Even stil staan bij wat God voor mij heeft gedaan in het verleden.
Even stilstaan bij de hoop die ik heb voor de toekomst.
Even stil staan bij Zijn onmetelijke kracht en onnoemelijke macht.
Even stilstaan.
Even stil worden.

Nadenken, terugblikken, maar ook hoopvol vooruitkijken.
Wetende dat Hij altijd bij mij is.
Bij mij, bij jou, bij ons.
Dat dit gedicht jou mag bemoedigen; deze maand en in het nieuwe jaar.

Iedere dag bent U heel dicht bij mij.
Het doet er niet toe
of ik U ervaar of niet,
U bent er, en gaat mee aan mijn zij.

En als ik terugblik in de tijd,
dan zie ik ook daar Uw hand, 
Uw trouw, Uw liefde,
Uw nimmer afwezige Aanwezigheid.

Het geeft mij moed en kracht,
hoop voor de toekomst.
Want ik weet, alles is in Uw hand;
van U, en U alleen, is alle macht.