dinsdag 19 maart 2013

11e Oma-dag

De elfde oma-dag.
Aan de ene kant voelt het een beetje raar worden om eigenlijk zo alle dagen te tellen, maar aan de andere kant voelt het ook weer goed.
Ze zijn zo kostbaar en op deze wijze lijkt het alsof de kostbaarheid daarvan  wordt weergegeven.
Geen dag is vanzelfsprekend, en zo wil ik ze ook niet gaan zien.

Het is echt een beetje kwakkelen met ons grietje momenteel.
Opnieuw was ze niet erg lekker.
Haar rechteroogje is (nog steeds of weer?) een beetje ontstoken en ze voelde ook wat koortsig aan.
Haar tandjes proberen ook steeds meer te voorschijn te komen, dat zal er ongetwijfeld mee samenhangen, maar och, ze is ook nog steeds zo verkouden.
Er wordt heel wat af gepoetst op een dag, en nee, dat vindt ze zoals elk kind helemaal niet zo leuk.
Opnieuw dus een dag met veel slapen.
Maar als ze wakker is, blijft ze lief en vrolijk, totdat ze weer moe wordt.

Ze heeft ook een nieuw spelletje.
Een paar keer ronddraaien en je dan laten vallen.
Ach ja, in de box val je zachtjes.
Ik weet toevallig dat haar vader dit met haar had gedaan en dat ze toen op de grond viel.
Schijnbaar vond ze het nogal leuk, want vandaag deed ze het een paar keer in de box.
En lachen daarna.

Het eten ging vandaag ook niet zoals anders.
De twee boterhammetjes die ze anders altijd achter elkaar naar binnen werkt, blijft nu beperkt tot anderhalf en het warm eten is ook matig en zelfs het danoontje, wat er anders invliegt, hoeft ze niet.
Fruit is altijd een drama, daar houdt mevrouw niet van, maar als oma mag je immers iets anders doen, dus deze oma koopt af en toe een babypotje voor kinderen vanaf 4 maanden, smaak banaan, en die vindt ze toch lekker!
Dat zat er vanmorgen zo in en volgens mij had ze daar nog ze meer van willen hebben.

Als papa haar dan weer komt halen, dit keer maar vlug in de auto en mee naar huis.
Een andere keer maar weer een kopje koffie met papa.

Toch was het weer gezellig zo saampjes.

 
Nee, ik was geen vliegtuigje aan het spelen,
ik verloor bijna mijn evenwicht.
Ik heb ook nog een tekening voor mama en papa gemaakt,
maar die zijn we vergeten.
En met boekjes lezen kun je niet vroeg genoeg beginnen,
vindt oma.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten