Oog en venster

… kijk met het oog van het geloof door het venster van gebed.*


Het is alweer enkele dagen geleden dat deze woorden uit het stukje sprongen dat ik las voor ik ging slapen.
Ze raakten mij, en ze raken me nog steeds.
Het stukje uit het boekje zegt me niet zoveel, kan ik (nu) niet zoveel mee, maar deze woorden dringen diep mijn hart binnen en het brengt mij in beweging.
Ik wil deze woorden zo uitpluizen, dat ik de betekenis, die ik in mijn ziel ervaar, omzet in woorden, waardoor de reikwijdte ervan in alle volheid binnen kan stromen en mij dichter  bij Hem brengt en mijn geloof doet groeien.

‘… kijk met het oog van geloof door het venster van gebed …’


Het oog van geloof

Ons oog is het orgaan waarmee we kunnen zien.
Geloof is de overtuiging dat iets waar is; is vertrouwen in de waarheid van iets; kort samengevat: geloof is vertrouwen en zekerheid.

Hebreeën 11:1(HSV) geeft de volgende beschrijving van geloof:
‘Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet.’
De Naardense Bijbel (NB) zegt het zo: ‘Geloof viert de werkelijkheid van wat wordt gehoopt, 
is het bewijs van gebeurtenissen die niet waarneembaar zijn.’
Ik had dit vers nog niet eerder in deze vertaling gelezen, maar wat vind ik hem mooi en betekenisvol!

Geloof viert de werkelijkheid van wat wordt gehoopt, …
Iets vieren (feestelijk gedenken) doe je alleen als daar een echte reden voor is, een verjaardag, een slagen, een nieuwe baan, huis …
Als hier dan staat dat geloof de werkelijkheid viert van wat wordt gehoopt, dan viert men nu in dit leven iets, waarvan we weten dat het nu nog wel niet zo is, maar dat het wel gaat gebeuren.
Wat mij ineens doet beseffen dat, als ik zeg dat ik geloof, ik eigenlijk dus iedere dag van mijn leven iets te vieren heb vanwege het vooruitzicht dat ik heb en daarmee zou dus eigenlijk iedere dag een blijde en vreugdevolle dag horen te zijn …
Hmmm …
Als dat geen vaste grond is …

… is het bewijs van gebeurtenissen die niet waarneembaar zijn.
Geloof  is het bewijs dat wat voor het oog niet zichtbaar is, toch bestaat, toch gebeurt.
Denk aan Noach, aan Abraham en Sara, Mozes, …

Als er dan gesproken wordt over ‘het oog van geloof’, dan betekent dit dat we niet zien met onze natuurlijke ogen, maar met onze geestelijke ogen.
We zien niet wat er nu allemaal speelt en gebeurt, maar we zien voorbij deze dingen.
We zien niet op de omstandigheden, maar op Hem die alles in de hand heeft.
We zien niet de chaos in ons leven, of in deze wereld, maar we zien Degene die in control is.
Het oog van geloof is zien wat Hij zegt vanuit de zekerheid dat dit de waarheid is.


Het venster van gebed

Een prachtige definitie van een venster is wat ik vond op encyclo.nl: ‘Door een venster ziet men wat aan `de andere zijde` is.’
Met andere woorden, een venster is een opening waardoor je kunt zien wat aan de andere kant is.
Gebed is een gesprek met God; het is een manier waarop de gelovige contact zoekt/heeft met God.
Tijd in Zijn dichte nabijheid; stil zijn, luisteren, horen, delen, genieten, tot rust komen, opgebouwd worden, bemoedigd worden …
Met het venster van gebed is gebed de opening waardoor God ons kan laten zien wat er aan de andere kant is.


En zo kom ik weer uit bij waar ik begon: ‘
‘… en kijk met het oog van het geloof door het venster van gebed.'
Met het oog van geloof zien we Wie er in control is in alle omstandigheden en gebeurtenissen en het venster van gebed is het middel waardoor dit mogelijk is.

Hoe anders zouden onze dagen eruit zien als we deze zouden leven vanuit dit principe.
Welk een blijdschap en vreugde zal dan dagelijks ons deel zijn; zichtbaar Zijn kracht in ons, onwankelbaar ons vertrouwen en verdwenen onze angsten.
Hoe fier en rechtop zouden we niet gaan, als echte koningskinderen betaamd.
Er zal vreugde en vrede in ons hart zijn te midden van alle tranen van pijn en verdriet.
Onze stap zal vast zijn, omdat we weten waar onze weg heen leidt.
We zullen kunnen loslaten, omdat we weten dat Hij alles vast in handen heeft.
We zullen kunnen overgeven, omdat we weten dat Hij zal doen wat het juiste is, wat past in Zijn plan.
Te midden van elk verdriet, van alle tranen die we huilen, van alle moeilijkheden, strijd, vervolging, ...  wat dan ook, zullen we staande blijven, omdat Hij het is die we zien.
De Ene, de Alpha en Omega, het begin en het einde, die was, is en komen zal.
Jezus Christus, de Koning der koningen.


Leer mij, Vader, om te kijken met het oog van geloof, en help mij om de juiste prioriteiten te stellen om dat te kunnen bereiken; U, en tijd met U boven alles te stellen, boven alles wat er van mij wordt verwacht, boven wat ik ‘moet’ of wil doen.
In Jezus ‘Naam.

- Amen - 

Kijken met het oog van geloof door het venster van gebed zet mij stil;
kijken met het oog van geloof door het venster van gebed
brengt mij bij Hem alvorens ik wat doe of zeg.

Kijken met het oog van geloof door het venster van gebed doet mij andere dingen zien,
kijken met het oog van geloof door het venster van gebed  zorgt ervoor
dat ik steeds opnieuw alles in Zijn handen leg.

Kijken met het oog van geloof door het venster van gebed brengt vrede in mijn hart,
kijken met het oog van geloof door het venster van gebed
houdt mijn blik gericht op de eeuwige weg.

Kijken met het oog van geloof door het venster van gebed …
het is Hem zien boven en in alles en doen wat Hij zegt.


* (Uit: Nieuw elke morgen - Van: Charles Spurgeon) 

Onder de schaduw van Zijn vleugels ...

Er is weer een nieuwe 'Bemoediging voor de nacht'  >> 'Onder de schaduw van Zijn vleugels'
N.a.v. Psalm 63:7,8

Slaap lekker en weet je veilig onder bescherming van Zijn vleugels.

Liefdevolle groet,
Rita

Waar zoekt u naar?

Woord van de Maand

Door: Tjitske Meijer

'Want er komt een tijd, dat de mensen niet meer naar de waarheid willen luisteren, 
maar leraars zoeken die hun vertellen, wat zij graag willen horen.' 

2 Timotheüs 4:3


Deze boodschap die Paulus hier aan Timoteüs geeft, is vandaag de dag nog net zo relevant als toen
het werd geschreven.
Ook deze boodschap, die ik schrijf, is niet nieuw en er is al verscheidene keren over dit onderwerp geschreven, maar ik vind het belangrijk genoeg om het weer in het daglicht te brengen.
Niet om te oordelen, maar om je uit te dagen het woord dat wordt gebracht te toetsen.

Zoals er vele valse profeten en leraars waren in het Oude {en Nieuwe) Testament, zo ook vandaag de dag zien we vele valse profeten en leraars onder ons.
Al eeuwen lang waarschuwt God ons hiervoor om niet te luisteren naar wat de (valse) profeten u verkondigen.
Ze bedriegen u; hun visioenen zijn hun eigen verzinsels en geen boodschap van de Heer.
Tegen hen die het woord van de Heer minachten, zeggen zij: 'Het zal goed met u gaan.'
En tegen iedereen die volhardt in de slechtheid, zeggen zij: 'U zal geen kwaad overkomen.'
(Jeremia 23 - WB)

Het gaat me aan het hart om te zien hoeveel christenen het welvaartsevangelie - ook wel succesevangelie genoemd - aanhangen.
Dit welvaartsevangelie duidt een christelijke leer aan die een grote mate van materiële rijkdom en gezondheid in dit leven belooft aan wie gelooft!
Volgens populaire welvaartspredikers hoeft een christen niet ziek of arm te zijn maar wordt er steeds weer gezegd dat God wil dat je rijk bent en dat je ernaar moet streven.
Je bent een koningskind en een koningskind leeft niet in armoede en draagt geen vodden!
Dit is in tegenspraak met wat de Bijbel ons leert.

Deze 'on-Bijbelse peptalk' gaat over de hele wereld en heeft een sterke aantrekkingskracht op veel
christenen in onze rijke, materialistische samenleving.
Dit komt omdat zij datgene brengen wat de mensen willen horen.
Het zijn veelal verhalen aangevuld met uit de lucht gegrepen Bijbelteksten, maar er wordt
nauwelijks nog uit de Bijbel onderwezen. De verkoop van hun boeken waarin o.a. wordt beschreven hoe je een goed en rijk leven NU kunt hebben, gaan 'als warme broodjes over de toonbank'.
Op blind vertrouwen nemen zij aan wat zij zeggen.
De meesten van deze televisiepredikers hebben hun miljoenen vergaard door hun welvaartsprediking en verkoop van boeken wat leidt tot een extravagante levensstijl!

De Bijbel is nog steeds het meest verkochte boek.
Maar dat wil niet zeggen dat dit ook het meest gelezen boek is.
Het blijft vaak gesloten!
Maar zolang je Gods Woord niet opent en niet geloven wil wat Hij hierin zeggen wil, dan blijf je blind voor de Waarheid.
Wanneer je in leugens blijft geloven dan kan de Waarheid je recht in het gezicht aanstaren, maar je zult het niet zien.

Geliefde vriend / vriendin; 'Bewaar de u toevertrouwde schat met de hulp van de Heilige Geest die in u woont.' (2 Tim. 1:14)
Laat het Woord van God uw Leidraad zijn.
Zijn woorden zijn iedere dag weer nieuw en toch blijft Hij dezelfde!
Hij geeft u geen valse hoop, geen valse beloften.
God is een beloner voor wie Hem ernstig zoeken, maar de vraag is: 'Waar zoekt u naar?'


Hartelijke groet,
Tjitske

Liefdevolle zorg ...

BemoedigingsMomentje

Een derde kleinkind op komst

Opnieuw wordt er door Gods hand een prachtig mensenkind geweven en gevormd in de moederschoot.
We moeten nog even geduld hebben, maar dan, zo de Heere wil, zullen we opnieuw opa en oma worden.
Een derde kleinkind is op komst; nu van onze oudste zoon en schoondochter.
Wat zijn we dankbaar en blij met dit mooie en blijde nieuws.
Ook speciaal voor jou, mijn lieve kleinzoon/-dochter een gedichtje van je oma.

Lief, klein wonder van Gods hand,
je wordt nu door Hem
gevormd en geweven.
Je groeit in het verborgene
waar Zijn hand jou 
volledig houdt omgeven.
En nog voor jij één dag
hebt geleefd, heeft Hij
reeds al jouw levensdagen
in Zijn boek opgeschreven.

Ik bid, mijn lieve kleinkind,
dat Hij in jouw hartje
grote liefde weeft voor Hem,
zodat je al jong Hem
zal kennen en liefhebben,
en zal luisteren naar Zijn stem.

Liefs,
je oma

Oprechte liefde ...

Hebben sommige mensen last van de donkere wintermaanden en de kou, voor mij is een warme zomer heel moeilijk om door te komen.
Zodra de zon maar mijn huis binnen dreigt te komen, gaan de gordijnen dicht en buiten kom ik alleen voor boodschappen doen, hondje uitlaten, een bezoekje naar iemand, en natuurlijk 's avonds als de zon is onder gegaan en de temperatuur wat aangenamer is.
In de auto staat de airco (bijna) altijd aan, wat mij vervolgens weer een aardige verkoudheid oplevert; maar goed, die neem ik dan wel voor lief.
Op mijn kamertje is het vaak zo warm, dat ik daar maar heel weinig te vinden ben.
Ik geniet dan ook nu even van dit moment dat het er zo weliswaar even wat koeler is.
Even, want de zon komt al bijna de hoek om en dan is het gedaan met de aangename temperatuur.
Toch heb ik de afgelopen tijd enkele gedichtjes geschreven n.a.v. het 'Promise Journal'.
Vandaag gedichtje nummer 2: 'Oprechte liefde'


N.a.v. het stukje ‘Sincere Love’ uit ‘Love is …’ – Promise Journal

Oprechte liefde schept
de waardevolste
herinneringen.
Groeit en bloeit;
doet ons hart
van vreugde zingen.

Oprechte liefde
is liefde die geeft
en niet alleen maar vraagt;
is liefde die standhoudt
en in Jezus’ kracht
alles verdraagt.

Oprechte liefde
maakt het werk
van onze handen licht;
we dienen met vreugde
voor Gods heilig
aangezicht.

Oprechte liefde doet ons
de ander accepteren
zoals hij is;
en in woord en daad
weerspiegelen wij
Zijn beeld en gelijkenis.

Heb lief zonder te doen alsof.

Haat het kwade en houd vast aan het goede.

Houd veel van elkaar als broeders en zusters.

Toon respect voor elkaar en wees de ander daar in voor.

Romeinen 12:9,10

Liefde is ...

Al een tijdje staat er een prachtig boek-/schriftje in mijn boekenkast op een speciaal plaatsje.
Prachtig qua uiterlijk, prachtig qua inhoud en het kan alleen maar mooier worden als ik er mijn gedachten en/of gevoelens erin opschrijf.
Ik ben niet zo'n dagboekenschrijfster, maar wat ik lees inspireert mij vaak wel tot het schrijven van voortvloeiende gedachten en/of gedichten en ik wil je hier graag meenemen op mijn tocht door dit 'Liefdesboekje'.
Het heet: Love is ...  promise journal

Nav. de introductie/voorwoord uit de Promise Journal: You are a beautiful woman of God ...

Liefde is ...

Liefde is …
Zijn liefde aannemen
om Hem en mijn naaste
te kunnen liefhebben.

Liefde is …
Hem mijn gehele
leven geven.

Liefde is …
Hem gehoorzaam zijn,
Zijn wil doen.

Liefde is …
Mij laten kneden  en vormen
door Zijn Liefdevolle hand.

Liefde is …
Aannemen
en doorgeven.


Ik ben een mooie vrouw van God,
in alle opzichten kostbaar voor Hem.
Ik verlang Hem te zoeken,
Zijn stem te horen,
te ontdekken Zijn plan voor mijn leven.

O, Hij kent mij zoals niemand anders;
Hij weet de verlangens van mijn hart.
Was Hij het immers Zelf niet
die mij in het verborgene maakte;
mij in de moederschoot heeft geweven?

Ik verlang sterk te worden, te zijn, in Hem;
dat Zijn vrede mijn hart zal leiden.
In Zijn liefde verlang ik te gaan,
en uit te delen van wat Hij
heeft gegeven, en nog zal geven.

De mogelijkheden van Geloof

Woord van de Maand

Door: Tjitske Meijer

De apostelen zeiden tegen de Heer: 
'Versterk ons vertrouwen.'
De Heer zei: 
'Al heb je maar een vertrouwen als een mosterdzaadje ...'

Lucas 17: 5,6
WB 


Ieder mens gelooft wel ergens in alleen niet iedereen gelooft in de God van de Bijbel!
Voor velen is 'geloven' hetzelfde als 'Ik weet het niet zeker, het zal wel'.
De Bijbel spreekt heel duidelijk over wat geloof is: 'Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet, maar zonder geloof is het onmogelijk Hem welgevallig te zijn. Want wie tot God komt, moet geloven, dat Hij bestaat en een beloner is voor wie Hem oprecht zoeken.' (Hebr. 10:37-11:3)
Geloven is vertrouwen in God en het betekent dat je overtuigd bent van hetgeen Hij zegt in Zijn Woord.
Geloof is een kwaliteit die God in ons heeft gelegd.
God heeft ons een mate van geloof gegeven die wij nodig hebben.
Je kent vast die kreet wel: 'Eerst zien en dan geloven'.
Een uitspraak die we vast allemaal wel eens hebben gebruikt.
Maar wanneer je dingen eerst wilt zien alvorens ze te geloven dan is het geen geloof meer.

Onze relatie met God is gebouwd op basis van vertrouwen en geloven in Hem.
God heeft Zichzelf bewezen dat Hij trouw is en dat Hij een beloner is voor hen die Hem ernstig zoeken.
Maar toch blijkt dat er velen zijn die moeite hebben om God te vertrouwen.

Een uitspraak die je regelmatig hoort is dan ook: 'O, had ik maar meer geloof, dan kon ik zo en zo doen!'
Alsof alles wat je alleen hoeft te doen is een pond geloof kopen en deze aan je winkel toe voegen en dat je dan grote dingen voor God kunt doen.
Nee, geloof is niet te koop.
De hoeveelheid van geloof is van zeer weinig betekenis.
Jezus zegt: 'Heb geloof als een mosterdzaadje.'
Het kleine mosterdzaadje zet misschien velen op het verkeerde been en omdat het zo klein is verwacht je er ook niet veel van.
Maar Jezus vraagt niet een groot geloof.
Het enige wat Hij van je vraagt is: Geloof!
Het is niet in wat jij in je handen hebt, in wat jij ziet, maar in Wie je gelooft die jou het geloof gegeven heeft.
Het geloof ontvang je door het horen.
Door het luisteren naar het Woord van God. (Rom. 10:17)

Geloven is een werkwoord en vraagt om actie.
Wanneer je niets met het mosterdzaadje doet maar het gewoon laat liggen gebeurt er niets, maar wanneer je er iets mee doet dan heeft het grote gevolgen.
Velen onder ons willen zekerheid maar het is juist het geloof die ons zekerheid geeft en daar mogen wij op hopen, op vertrouwen.
Als je niet voor 100% zeker bent dan kun je de waarheid niet omhelzen als de volle waarheid.
Geloof bevrijdt ons niet altijd van moeilijkheden en omstandigheden, dat weten we als we zien
wat er wereldwijd met Christenen gebeurt.
Maar de zekerheid die wij wel hebben is dat wanneer we door het dal van de schaduw des dood gaan Hij met ons mee zal gaan.
Ik geloof dat we een grote fout maken wanneer we denken dat, als we genoeg geloof hebben, we dan geen problemen hebben.
Ook een grote fout die gemaakt wordt onder 'The pro$perity Preachers' die beweren dat geloof een manier is om persoonlijke rijkdom en macht te verwerven.
Daarover de volgende keer meer!

Ik raad je aan: 'Volg de weg van Christus Jezus, nu u Hem als uw Heer aanvaard hebt. Blijf in Hem
geworteld en gegrondvest, houd vast aan het geloof dat u geleerd is en wees vervuld van dankbaarheid.
Kol. 2:6,7
(uit de JongerenBijbel)


In Hem verbonden,
Tjitske

Dat ik U toch zo mag noemen!

Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is ...    (104)

‘Zou U, o God, werkelijk op aarde kunnen wonen?
Het heelal kan U niet eens omvatten, 
laat staan de tempel die ik voor U heb gebouwd.’

2 Kronieken 6:18
(1 Koningen 8:27,28)
GNB

‘… en door die Geest roepen wij tot God: Abba, Vader!’
GNB
‘… door Wie wij roepen: Abba, Vader!’
HSV

Romeinen 8:15


Vanmorgen las ik een paar hoofdstukken uit 2 Kronieken.
De bovenaanstaande Bijbeltekst is een vers uit het gebed van koning Salomo dat hij uitsprak nadat God in al Zijn majesteit bezit had genomen van de tempel. (2 Kron. 5:14)
Andere vertalingen spreken van de ‘heerlijkheid des Heeren’ of de ‘glorie van de Ene’.
Dit moment, het moment dat God de tempel innam als ‘Zijn woning’, was zo ontzagwekkend groots, dat de dienstdoende priesters er niet bij konden blijven staan om hun dienst te verrichten.
Het is na dit moment dat Salomo zijn gebed (Hoofdstuk 6) begint uit te spreken.
En in vers 18 komen  dan de woorden:
‘Zou U, o God, werkelijk op aarde kunnen wonen?
Het heelal kan U niet eens omvatten, 
laat staan de tempel die ik voor U heb gebouwd.’

Dit vers zet mij even stil, en doet mij opnieuw beseffen hoe groot onze eigenlijk God is.
‘Het heelal kan U niet eens bevatten, laat staan …!’
Met dat ik hier bij stilsta en over nadenk, komt de volgende gedachte bij mij binnen: ‘En deze God mag ik Abba, Vader, noemen!’

Is dat niet indrukwekkend?
Geen teken van Zijn grootheid?

Ik word (en werd) hier stil van …


Abba, Vader, …
Dat ik U toch zo mag noemen!
U, die zo groot bent,
zo hoogverheven,
zo vol heerlijkheid en luister.

Abba, Vader, …
Dat ik U toch zo mag noemen!
Het heelal kan U niet eens bevatten,
en toch wilde U wonen in een tempel;
ja, zelfs in ons mensen, in ons hart.

Abba, Vader, …
Dat ik U toch zo mag noemen!
Heer Jezus, vol diep ontzag
buig ik mij voor U neer, want U
maakte dit mogelijk voor mij.

Ik stel je niet teleur!

Heer,
Uw woord klinkt:
‘Als je op Mij je vertrouwen stelt
zul je niet worden teleurgesteld.’

Ik ben Degene die je beschermt;
Ik ben Degene die over je waakt.
Ik ben Degene die voor je zorgt;
Ik ben Degene die naar je omziet.
Ik ben Degene die hoort als je roept;
Ik ben Degene die je helpt in elke nood.
Ik ben Degene bij wie je tot rust komt;
Ik ben Degene die je nieuwe kracht geeft.

Op Mij kun je rekenen,
ja, op mij kan je aan;
want Ik laat je nooit in de steek.

Ik ben niet blind voor alles wat er in de wereld gebeurt,
noch is mijn arm te kort om te helpen.
Ik reik jou de hand;
alleen Ik ben er altijd om jou te helpen.
Bij Mij, en Mij alleen ben je echt veilig.

Want Ik bescherm je met Mijn vleugels;
Ik neem je onder Mijn hoede.
Mijn trouw is als een schild,
ja, als een pantser ter bescherming om je heen.
Ik ben je schuilplaats,
in Mijn nabijheid mag jij verblijven.
Ik stuur je mijn engelen,
en zij zullen over je waken waar je ook heen gaat.
Ik ben een rots in de branding,
de rots waarop je kunt bouwen.

Ik hoor je als je huilt,
Ik luister als je smeekt,
Ik wijs je niet af.

Ik ken jou,
zoals niemand anders je kent,
en Ik houd van jou!

Ik ben die Ik ben.
Ik doe wat Ik zeg.
Ja, je kunt Mij en Mijn woord vertrouwen!
Niemand, die zijn vertrouwen op Mij stelt,
zal worden teleurgesteld!


Naar: Psalm 25:3 (en andere verzen uit de Psalmen)

Blijf je zitten waar je nu zit?

Woord van de Maand

Door: Tjitske Meijer

'Alle plaats, waarop uw voetzool treden zal, 
geef Ik ulieden, zoals Ik tot Mozes gesproken heb.'

Numeri 13 - Jozua 1:3


Wanneer van de twaalf mannen, die het land hadden verspied, er tien negatief blijken te zijn
verspreidden al heel snel hun negatieve berichten, als gif, onder het volk van God.
Waren ze de beloften van God dan vergeten?
Hij had toch gezegd dat Hij hun het land zou geven?
Maar zij hadden hun stelling al ingenomen.
Het zal ons niet gelukken dus: 'Blijf zitten waar je zit en verroer je niet.'
Je weet wat je nu hebt maar niet wat je krijgt!

Tien van de twaalf mannen die het land moesten onderzoeken waren geen twijfelaars maar ongelovigen!
De weigering om het beloofde land binnen te gaan was gebaseerd op angst!
Zuiver op het uiterlijk van wat zij zagen en mede door hun negatief reageren op Gods belofte ontstond er een scheiding tussen geloof en aanschouwen.
Maar 'geloof is de zekerheid van de dingen, die men hoopt en de overtuiging van de dingen die men niet ziet.' (Hebr. 11:1)
Geloof redeneert niet maar zegt gewoon: 'Ik weet, in Wie ik geloofd heb en het geloof stelt niet uit!'

Het is eigenlijk heel triest.
Jozua en Kaleb waren de enige twee van al die mensen die als eersten aan die reis waren begonnen en die uiteindelijk hun bestemming bereikten.
De rest liep vast in een doelloos bestaan, waar ze ‘de tijd doodden’ totdat Gods oordeel tenslotte voltrokken was zoals God had gezegd: 'Naar het getal der dagen in welke zij het land verspied hadden, elke dag voor elk jaar zult gij uw ongerechtigheden dragen.'
Ongeloof, Gods stem niet willen gehoorzamen, had enorme gevolgen voor de Israëlieten en dit kostte hun veertig jaar van omzwervingen in de woestijn.
God had gezegd dat land aan hen te zullen geven maar door de zonde van ongeloof en
ongehoorzaamheid aan Zijn Woord zijn ze nooit het beloofde land binnen gegaan.
En uiteindelijk stierf een hele generatie, uitgezonderd Jozua en Kaleb, in de woestijn.
Bijzonder is ook, dat niet altijd de meerderheid gelijk heeft.

Al deze dingen die opgeschreven staan in Gods Woord staan er niet voor niets.
Paulus zegt: 'Dit is hun overkomen tot een voorbeeld en het is opgetekend ter waarschuwing voor ons, die in het einde van de tijd leven.' (1 Kor.10:11)
Israëls ervaringen in de wildernis zijn dus een waarschuwing, een les, voor ons als gelovigen.
Door hun ongeloof waren ze gevallen en dat kan ons ook overkomen.

De woestijn is een beeld van totale afhankelijkheid van God, waar wij worden beproefd in ons geloofsleven.
Het is een plek waar je gevormd wordt en leert om op God te vertrouwen en Hem te gaan geloven op Zijn Woord.
Het is een ontwikkelingsfase van groei naar volwassenheid die wordt gekenmerkt door overwinningen.
De Israëlieten wilden niet verder trekken maar verlangden weer naar de vleespotten van Egypte. Egypte staat voor de wereld die van God niet wil weten, een wereld die vernietigt, verdrukt, verleidt.
Maar het laat ook zien wat er werkelijk in ons hart is.
Daarmee komt Egypte ineens heel dichtbij.
En de vraag is: Hoe overleef ik Egypte?
Met andere woorden: hoe blijf ik nu staande in deze zondige goddeloze wereld?
Mijn advies is: Lees Jozua 1 en Psalm 1 en Johannes 15 eens door en pas het toe in je leven.
'Blijf niet langer zitten waar je nu zit, maak een keuze en sta op en verlaat deze wildernis en ga staan op Zijn beloften en trek het beloofde land in!'


Hartelijke groet,
Tjitske

No Longer Slaves

Afgelopen week liet mijn oudste zoon mij dit nummer horen/zien en wat raakt het mijn hart!
Wat een proclamatie, wat een statement: I am no longer a slave of fear; I am a child of God!
Welk een liefde, welk een bewogenheid, welk een betrokkenheid van God, onze Vader, met ons leven!

Yes, I am a child of God!

I am no longer a slave of fear!

- Amen -

Hij beurt op en maakt sterk!

BemoedigingsMomentje

Het vuur van vervolging

Het is alweer even geleden dat er op Facebook een berichtje stond met een foto(filmpje) van een kooi die in brand stond.
De christen (ik weet niet meer of het een man of een vrouw was) die erin zat werd levend verbrand om zijn/haar geloof.
Ik hoef de filmpjes over deze dingen niet te zien, een enkel beeld is voor mij al voldoende, alleen een enkel beeld heeft al een zeer grote impact op/in mij.
Ik weet nog dat ook dit berichtje me aanvloog, en dat angst een weg zocht in mijn binnenste en zich probeerde vast te zetten.

‘Wat zou ik zeggen, wat zou ik doen?
Heer, …?
Zou ik sterk genoeg zijn, standvastig genoeg?
Zou ik genoeg geloof hebben?
Heer, …?’

Ik weet, God geeft wat we nodig hebben op het moment dat we het nodig hebben, niet van te voren, en ook niet erna.
Maar toch …
Het berichtje, de foto van de brandende kooi, het kwam regelmatig in mijn gedachten die dag, en mijn gevoelens en gedachten knaagden …

‘Hoe kunt U dit toch aanzien, Vader?
Dit, en al die andere dingen die gebeuren?’

Begrijpen doe ik er niets van, maar als het mij al zo enorm raakt en mijn hart tot tranen brengt, hoeveel te meer zal het Hem niet doen?
Want ik weet dat Hij meer van een ieder van ons houdt, dan ik ooit zal kunnen.

’s Avonds stap ik in mijn bed en pak gewoontetrouw mijn kleine dagboekje ‘Nieuw elke morgen’ van Charles Spurgeon.
Ik lees, en ineens zijn daar de volgende woorden:

‘Het vuur van vervolging kan de koorden die u aan Hem binden, niet verbranden.
U bent veilig.
…
Spoedig zult u bij de verheerlijkten zijn.’

Het vuur van de vervolging …
Veilig …
Spoedig zult u …
Het beeld van de brandende kooi waarin een kind van God levend verbrandt, doemt in mij op.
De afschuwelijke pijn die deze persoon moet hebben doorstaan vliegt me aan en o, wat hoop ik dat hij/zij niet lang bij kennis zal zijn geweest, of net als Stefanus dwars door het vuur heen, Jezus heeft mogen zien zitten aan de rechterhand van Zijn Vader.
‘Spoedig zult u bij de verheerlijkten zijn.’
…
En toch ervaar ik hoe God op dat moment mij met deze woorden moed in wil spreken, te midden van de verschrikkingen van dit vuur van vervolging.

‘Mijn kind, de koorden die jou aan Mij binden kunnen door niets, dus ook niet door dit letterlijke vuur van vervolging, worden verbrand.
Wat er ooit gebeuren zal, Ik zal voor je zorgen en je de kracht en de moed geven die je nodig hebt.’

De laatste twee weken bleven mijn gedachten regelmatig naar dit zinnetje gaan en ik ervaar dat ik geen rust zal hebben voor ik de woorden heb opgeschreven, en dat als ik het niet doe het een gemiste kans zal zijn.
God wil dat we weten, en dat we vasthouden aan deze wetenschap, dat niets ons zal kunnen scheiden van Zijn liefde.
Hij wil dat we niet zien op dit vuur van vervolging, maar op Hem en wat ons wacht bij Hem.

‘Het vuur van vervolging kan de koorden die ons aan Hem binden, niet verbranden!
We zijn veilig.
Spoedig zullen we bij de verheerlijkten zijn.’

‘Ontferm U, Heer Jezus,
ontferm U, Vader,
over een ieder die wordt vervolgd
en die zich bevindt
in het vuur van vervolging.
Overlaadt hen met Uw liefde
en Uw kracht.
Dat zij U mogen zien, Heer Jezus,
en zullen weten dat zij veilig zijn.

Laat ons aller oog op U,
en U alleen, zijn gericht
 in elke omstandigheid.

- Amen -

Waar ons hart vol van is …

Met de veranderde vormgeving van mijn Blog, heeft ook het Woord v.d. Maand van 'His word stands 4 ever' een andere plaats gekregen.
Voortaan zal het gewoon tussen de berichten staan en verder te vinden zijn onder het Label 'Woord v.d. Maand'.


'En wordt niet dronken van wijn waarin losbandigheid is, 
maar wordt vervuld met de Heilige Geest.' 

Efeze 5:18

Iedereen kent wel een aantal spreekwoorden, maar wat velen misschien niet weten is dat er heel
veel spreekwoorden rechtstreeks uit de Bijbel komen.
Om er enkele te noemen:
'Hij wast zijn handen in onschuld.'
Deze uitdrukking komt uit het Bijbelboek Mattheüs.
In deze passage wast Pontius Pilatus, de Romeinse heerser van Judea die de opdracht gaf tot de kruisiging van Jezus Christus, zijn handen in onschuld ten overstaan van een opstandige menigte.
Hij deed dit omdat hij de menigte ervan wilde overtuigen dat hem bij Christus’ kruisiging geen enkele blaam trof.
'Een teken aan de wand' is terug te vinden in Daniël 5.
'Op twee gedachten hinken' zie: 1 Koningen 18 en 'Op handen dragen komt uit Psalm 91. '
Al deze spreekwoorden en spreuken vanuit de Bijbel bevatten geweldige levenslessen die we zeker ter harte mogen nemen.
Ons hart zou er vol van moeten zijn.

'En wordt niet dronken van wijn waarin losbandigheid is, maar wordt vervuld met de Heilige Geest.' 

Blijkbaar was het nodig dat Paulus dit tegen de Christenen in Efeze moest zeggen, want mede
dankzij de Christenen deden de kroegen in deze havenstad goede zaken.
Laat je niet vol lopen met alcohol, leid hierdoor geen losbandig leven, geef jezelf niet over aan onreinheid, aan liederlijke taal, ontucht, ongebondenheid, zedeloosheid met allerlei andere dingen, maar wordt vervuld met de Heilige Geest.
In de grondtekst staat: 'Wees voortdurend vervuld met de Heilige Geest.'

Als je vervuld bent met wijn, ( of - figuurlijk - met duistere praktijken) dan neemt de wijn de controle over je persoon en je gedrag over.
Je bent dan 'onder invloed' van de wijn.
Als de Geest van God je vervult, dan neemt de Geest van God de controle over en ben je 'onder invloed' van de Geest.
Het verschil is dat de wijn de eigen persoonlijkheid uitschakelt en de Heilige Geest doet dat niet.

Paulus zegt: 'Wordt vervuld met de Heilige Geest' ; dit staat in de gebiedende wijs.
Het is een opdracht.
Je bent er zelf verantwoordelijk voor.
Toen we tot geloof kwamen nam Gods Heilige Geest intrek in ons leven maar het 'wordt vervuld zijn van Zijn Geest', is iets waar we dagelijks aan moeten werken.
Wij zijn er zelf verantwoordelijk voor om ons hart te beschermen tegen de invloeden van deze wereld die via allerlei kanalen ons hart binnenstromen.
'Wordt vervuld' is simpelweg: 'Laat het Woord van Christus overvloedig in uw hart wonen en leef het uit.'
Wordt vervuld van Hem en uw mond zal overlopen met psalmen en lofliederen.
Zijn woorden zullen uw leven verrijken en u wijsheid geven.

Zwingli gebruikte het aardige beeld van paard en wagen.
De Geest is als een paard, die de wagen van het Woord ons hart binnentrekt.
Dit paard loopt aan de teugel van het Woord.
Met andere woorden: de Geest is altijd verbonden met het Woord en de gehoorzaamheid daaraan.

Gods zegen,
Tjitske

Wacht op de Heer!

'Goed is de Heere voor wie Hem verwacht,

voor de ziel die Hem zoekt.

Goed is het te hopen en stil te wachten

op het heil van de Heere.'

Klaagliederen 3:25,26

Ben ik bereid om op Hem te wachten?

Ook als het lang(er) duurt?

Ben ik bereid Hem gehoorzaam te zijn als het antwoord anders is dan ik graag wil?

David wachtte lang op de Heer (Psalm 40:2-4) en door zijn wachten ontdekte hij dat de Heer zijn hulpgeroep had gehoord en Zich over hem ontfermde.

Hij gaf hem zelfs een nieuw lied, een lied om Hem te danken.

'Zeker, mijn ziel, zwijg voor God,

want van Hem is mijn verwachting.'

Psalm 62:6

 Thank You - Jesus Army Songs

Resting Place ...

Tot rust komen

 Come, be with Me - Keith Duke


Ik sluit mijn ogen
en laat me meevoeren
op de klanken van de muziek
en de gezongen woorden.

De woorden en de klanken
brengen mij dicht bij Hem
waar ik gewoon mag zijn
en niets meer moet.

En in het niets meer moeten;
ver weg van een ieder die iets
van mij vraagt of verlangt,
kom ik langzaam tot rust ...


'Come, be with Me and I will give you rest.'

Psalm 139

Eén van de opdrachten bij Hoofdstuk 8 van het Bijbelstudieboekje van onze VrouwenBijbelstudiegroep, was om Psalm 139 eens in eigen woorden op te schrijven en om ook je eigen naam daarbij in te vullen.
Was bijzonder om te doen.


Heer, U kent mij, Rita Klapwijk - v.d. Wal, zoals niemand anders mij kent; zelfs ik mijzelf niet eens.
Want U, Heer, weet wat er in mij leeft, maar ook wat mij beweegt.
Ja, alles wat ik doe en waarom ik het doe, is bij U bekend.
Zelfs nog voor ik een woord heb gesproken, weet U al wat ik wil gaan zeggen.
U omringt mij, ja U omsluit mij; Uw hand ligt op mijn leven.
Begrijpen kan ik het niet, noch bevatten, zo onvoorstelbaar is dit alles.

Ik kan mij voor U ook niet verstoppen.
Wat ik ook zou proberen, waarheen ik ook zou vluchten, nergens, helemaal nergens is er een plek op deze wereld, noch erboven of eronder, waar U niet zou zijn of kunnen komen.
Zelfs in de diepste duisternis kan ik mij voor U niet verbergen, want het is voor U alsof de zon alles verlicht met haar glanzende stralen.

U bent het, Heer, die mij gemaakt heeft in de schoot van mijn moeder, die elk deel van mijn lichaam vorm gaf.
Ik prijs Uw Naam, want wat hebt U mij prachtig, ja, onvoorstelbaar mooi en wonderbaarlijk gemaakt!
Ik besef dat heel, heel erg goed!
Het ontstaan van mijn leven was voor iedereen verborgen, behalve voor U.
U zag mij al vanaf het aller-, allereerste begin, van toen ik zelfs totaal nog geen enkele vorm had.
En in Uw boek was alles reeds opgeschreven over mijn leven, nog voor ik zelfs maar één dag had geleefd.
O, Heer, mijn God, hoe buitengewoon zijn Uw gedachten, hoe oneindig en niet te tellen.
Ze zijn als alle korrels zand bij elkaar; ontelbaar …
Al zou ik onder het tellen in slaap vallen, dan nog, als ik wakker wordt bent U bij mij, want U laat mij nimmer in de steek.

Niet iedereen, Heer, is blij met U, met Uw kennis en Uw aanwezigheid; er zijn vele mensen die meedogenloos bloed vergieten en die zich bewust tegen U en U genadeplan opstellen.
Als zij zich niet bekeren, zullen zij zeker sterven.
Met hen wil ik mij niet op één lijn stellen.
Want, zou ik niet haten wie U haten; me afkeren van hen die opstandig zijn tegen U?
Ik haat hun zondige levensstijl met een diepe en oprechte haat; het voelt alsof ze mijn eigen vijanden zijn.

Heer, mijn God, ik, Rita Klapwijk, geef U mijn hart, doorzoekt het maar tot in het uiterste en diepste hoekje.
Onderzoekt U het maar, Heer, en weet wat er ten diepste in mij omgaat.
En als blijkt, Heer, dat ik mij op wegen bevind die niet goed zijn, brengt U me dan alstublieft terug op de goede weg, op de weg die naar U toe leidt.

Ontzagwekkend wonderbaarlijk

In de hemel heeft God een foto van ons in Zijn hand en toont dat aan iedereen: ‘Kijk!’, zegt Hij, ‘dit is Mijn dochter. Is ze niet prachtig?

‘Hij raakt de foto zachtjes aan als Hij verder gaat: ‘Ik kan bijna niet wachten tot Ik haar van aangezicht tot aangezicht zal zien!’

‘Ik dank U, dat ik ontzagwekkend wonderbaarlijk ben geschapen, Uw daden zijn wonderen!- mijn ziel erkent dat ten zeerste!’

Psalm 139:14

Erkent mijn ziel echt ten zeerste dat ik ontzagwekkend wonderbaarlijk ben geschapen?

Al zo vaak heb ik het gelezen, zo vaak ook erkent, en toch, als ik de woorden opnieuw lees in het licht van het bovenstaande verhaaltje dat ik lees in hoofdstuk 8 van het Bijbelstudieboekje van ‘Jouw identiteit – Gods zelfportret’ van onze VrouwenBijbelstudiegroep, dan lijkt het alsof ik niet eerder zo de diepte van deze woorden heb gezien.

Ontzagwekkend wonderbaarlijk gemaakt …

Ik ben ontzagwekkend wonderbaarlijk gemaakt door God.

Geen afgerafeld stukje werk, even snel tussen neus en lippen door gemaakt, maar weloverwogen en met zeer grote zorg,

Ontzagwekkend wonderbaarlijk!

Ja, ik ben te dik, mijn lichaam kan niet alles wat een gezond iemand kan, ik ben een beetje beperkt in wat ik kan, en toch …

Ja, ik doe dingen verkeerd, keer op keer op keer op keer …, en toch …

Ik maak fouten, schiet tekort op vele fronten –zowel naar God toe als naar mensen, en toch …

Ik …

En toch …

Ik ben ontzagwekkend wonderbaarlijk gemaakt door God!

Door mijn eigen ogen zie ik al deze dingen, maar als ik mijzelf ga zien door wat Hij zegt in Zijn woord, ga ik ontdekken dat het heel anders is dan ik vaak denk, of zie.

In gedachten zie ik U, Vader, gebogen 

over één van Uw in de maak zijnde meesterwerken.

Uw handen gaan zorgvuldig, liefdevol en teder te werk;

niets, helemaal niets zal er zijn op aan te merken.

Als het af is, zie ik de vreugde op Uw gezicht,

en hoor ik U zeggen: ‘Whauw, wat is zij mooi en goed!’

U geeft haar een plaats ergens op de wereld, en zie uit naar de dag

dat U haar weer van aangezicht tot aangezicht ontmoet.

Tot die tijd echter, mag zij op die plaats de gaven en talenten,

die zo zorgvuldig door U in haar leven zijn ingeweven,

ontdekken en ontplooien, om zo tot eer en glorie 

van U, haar Schepper, te leven.

Allerlei dingen zullen op haar afkomen,

U weet daarvan, niets is voor U verborgen.

Maar U houdt haar vast, en zult alle dagen, 

onafgebroken, voor haar zorgen.

Haar naam is in Uw hand gegrift,

haar beeld heeft U elk moment van de dag voor ogen.

Ze is U zo kostbaar, zo dierbaar, zo speciaal, 

niemand anders dan U is zo over haar bewogen.

Ontzagwekkend, wonderlijk gemaakt …

Ik proef Zijn liefde; voel de gewenstheid van mijn bestaan.

Ja, Uw daden zijn wonderen; mijn ziel weet dat zeer wel!

Hemelvaart - Feest van Uitzien en Verwachten

Terug naar de Vader,

terug naar de plaats

vanwaar Hij kwam.

Nog even staren ze naar boven,

nog een laatste blik op Hem,

die hen zo lief en dierbaar was.

Nog een laatste woord van de engelen,

nog een laatste woord ter bemoediging,

nog een laatste woord en zij gingen heen.

Biddend en verwachtend,

uitziende naar Hem die komen zou.

Biddend en wachtend

op de Trooster, die Hij had beloofd.

'Mannen van Galilea, 

wat staan jullie naar de hemel te kijken?

Jezus is van jullie weggenomen en naar de hemel gegaan,

maar zoals jullie Hem hebben zien opstijgen,

zo zal Hij ook terugkomen.

Toen daalden ze de berg af 

en gingen naar Jeruzalem.

...

Zij allen bleven voortdurend met elkaar bidden,

samen met enkele vrouwen, onder wie Maria,

de moeder van Jezus en Zijn broers.'

Handelingen 1:11,12a,14

Hemelvaart,

feest 

van 

Uitzien en Verwachten

Brief van Jezus

Velen kennen deze 'brief' vast al wel, maar als ik hem vanavond weer tegenkom, raakt het me opnieuw.
Soms is het gewoon goed om bepaalde dingen nog eens te lezen ...


Beste vriend.

Toen je vanmorgen opstond, keek Ik naar je en Ik hoopte dat je iets tegen Me zou zeggen, al waren het maar een paar woorden.
Even vragen naar Mijn mening, een bedankje voor iets goeds dat je gister overkwam,
maar Ik zag dat je het te druk had met het uitzoeken van de kleren die je vandaag aan moest hebben, dus Ik wachtte.

Toen je door het huis holde, bezig om alles klaar te krijgen, wist Ik dat er een paar minuutjes vrij zouden zijn om even te stoppen en Me te groeten, maar je was te druk.
Op een gegeven moment moest je vijftien minuten wachten en had je niets anders te doen dan een beetje op een stoel te zitten.
Toen zag Ik je opspringen en dacht dat je wat tegen Me zou gaan zeggen, maar nee,
je rende naar de telefoon en belde een vriend voor de laatste roddeltjes.

Ik zag je vertrekken naar je dagelijkse werkzaamheden en wachtte de hele dag geduldig af.
Met al je bezigheden had je het, denk Ik, te druk om ook maar iets tegen Me te zeggen.

Ik zag dat je voor de lunch om je heen keek.
Misschien voelde je je voor gek zitten als je met Me praatte, daarom boog je je hoofd natuurlijk niet.
Je keek drie of vier tafels verder en zag een paar van je vrienden kort met Mij praten
voor ze gingen eten, maar jij deed het niet.
Dat geeft niet, er is nog steeds tijd over en Ik heb nog steeds hoop dat je nog met Me zult praten.

Je ging naar huis en het leek erop dat je nog veel dingen te doen had.
Na een paar daarvan stopte je en zette de televisie aan.
Ik weet niet of je de tv leuk vind of niet, maar er komt van alles op en je zit er heel wat uurtjes voor.
Meestal denk je nergens aan en laat je de beelden op je af komen.
Ik wachtte geduldig af terwijl je tv keek en je eten op at, maar je praatte alweer niet met Me.

Toen je met de rest van je huishoudelijke klusjes bezig was, wachtte Ik opnieuw, terwijl jij deed wat je moest doen.

Tegen bedtijd was je denk Ik te moe.
Nadat je je huisgenoten welterusten had gewenst, dook je in bed en viel bijna meteen in slaap.
Dat geeft niet, want je beseft misschien niet dat Ik er de hele tijd voor je ben.

Ik heb meer geduld dan jij ooit zult beseffen.
Ik wil je zelfs leren hoe je geduldig met anderen kunt zijn.
Omdat Ik zoveel van je houd, verliet Ik lang geleden een prachtige plaats, genaamd - hemel en kwam naar de aarde.
Ik gaf dat mooie op om bespot en uitgelachen te worden.
Ik stierf zelfs, zodat jij nooit Mijn lijden hoeft te lijden.

Ik houd zoveel van je, dat Ik iedere dag wacht op een gebaar, een gebed, een gedachte of een dankbaar stukje van je hart.

Het is moeilijk om een eenzijdig gesprek te hebben.

En nu sta je weer op en opnieuw zal Ik wachten met niets dan liefde voor jou, hopend dat je vandaag wat tijd voor Me zult hebben.

Nog een goede dag toegewenst!!!


Je vriend,
Jezus.


©Onbekend.

Om over na te denken ...

'Als je morgen wakker zou worden 

met alleen de dingen 

waarvoor je God vandaag dankt, 

wat zou je dan hebben?'

Uit een filmpje op >> Facebook van Open Doors.

Ook te zien op de site van >> Open Doors.

'... maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zal bezwijken.'

Jezus

Lucas 22:32b

Mijn mond is verstomd,

ik heb geen woorden meer.

Ik kan slecht stamelend bidden:

'Ontferm U, Heer!'

Elk ander woord is teveel;

wat zou ik nog kunnen zeggen?

Ik buig mijn hoofd om allen 

in Uw handen te leggen.

Om over na te denken ...

Onlangs las ik op herschepping.nl iets dat ik heel mooi en bijzonder vond.
Het was een uitspraak van Joni Eareckson Tada die werd aangehaald in een stukje over Gods zegeningen.
Echt iets om eens goed over na te denken.

'Als je verlamd bent, 

kun je nog steeds wandelen met de Heer.

Als je blind bent, 

kun je op Jezus blijven zien.

Als je doof bent, 

kun je de stem van de Goede Herder horen.'

Bij Hem vind ik mijn kracht!

BemoedigingsMomentje

Dag 49 – Rabboeni!

De vrouw die niet van Zijn zijde week.
Toen de Sabbat voorbij was, kochten Maria uit Magdala en Maria, de moeder van Jacobus, en Salome geurige olie om Hem te balsemen.
Marcus 16:1

En  op de eerste dag van de week ging Maria Magdalena vroeg, toen het nog donker was, naar het graf, en zij zag dat de steen van het graf afgenomen was.
Johannes 20:1


Stilletjes loopt Maria Magdalena samen met twee andere vrouwen naar het graf.
Allerlei heerlijke kruiden hebben ze bij zich, als ook balsem en olie om het lichaam van hun Heer te balsemen.
Een ieder van de vrouwen gaat op in hun eigen verdriet, in hun eigen herinneringen …
Plots staat opnieuw de tijd stil; de steen …, de steen is weg …?!

‘Vrouw, waarom huilt u?
Wie zoekt u?’

‘Mijnheer, als u Hem weggedragen hebt, zeg mij dan waar u Hem neergelegd hebt en ik zal Hem weghalen.’

‘Maria!’

Met een ruk draait ze zich om: ‘Rabboeni! Meester!’

Pas als Hij haar bij haar naam noemt, herkent zij Hem.
En alles wat ze voelt en ooit gevoeld heeft, alles wat Hij voor haar betekent, ligt besloten in dit ene woord: ‘Rabboeni!’

Hij leeft!
Haar geliefde Meester leeft!
Ze wil zich opnieuw aan Zijn voeten werpen en Hem vasthouden en nooit meer laten gaan.
Hij leeft! Hij leeft!!
Was haar hart slechts enkele seconden geleden nog in diepe rouw gedompeld, nu zingt het van vreugde!
Mijn Heer leeft!
Hij leeft!!
Hij leeft!!!


Ze herkende Hem niet,
misschien was haar verdriet te groot.
Misschien ontnamen de tranen haar het zicht
in het ontluikend morgenrood.

‘Maria’, ze hoorde haar naam,
meer nog, ze herkende die stem.
‘Rabboeni’, en vol verlangen
stak zij haar handen uit naar Hem.

Herken jij Hem
of wordt je zicht belemmerd
door de vele noden en zorgen?
Ontnemen de tranen ook jouw zicht
of heb je ze veilig en ver weg
opgeborgen?

Herken je Hem
of wordt je zicht belemmerd
door allerlei zonden en ongerechtigheid?
Ontneemt het kwaad jouw zicht
of is er nog een opening
in deze strijd?

Herken je Hem
of wordt je zicht belemmerd
door, … ach, vul zelf maar in.
Laat jij je ‘t zicht ontnemen
of is er nog een mogelijkheid
naar een nieuw begin?

Hij roept je bij je naam.
Proef, hoor, voel
Zijn liefde,
Zijn hunkering,
Zijn bewogenheid;
Hij roept jouw naam.
Geef je over
aan Hem,
aan Zijn genade,
aan Zijn goedertierenheid.

Hij roept je bij je naam;
Hij wil je bevrijden
van alle zonden,
angsten en pijn.
Hij wil je Redder,
je Verlosser,
je Leidsman zijn.
Je gezicht zal stralen van vreugde
als jouw ‘Rabboeni’ weerklinkt.
Vrede daalt neer in je hart,
terwijl de hemel zingt.

Hij noemde haar naam,
 zij herkende Zijn stem,
 Glorie aan God,
 alle eer aan Hem.

Over de vrouw die niet van Zijn zijde week, kun je lezen in:
Marcus 16:1-11
Johannes 20:1-18



Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

Dag 47, 48 - In rouw gedompeld

De vrouw die niet van Zijn zijde week.
Vele vrouwen, die Jezus vanuit Galilea gevolgd waren om voor Hem te zorgen, stonden van een afstand toe te kijken..
Onder hen bevonden zich Maria uit Magdala …

Maria uit Magdala en de andere Maria bleven achter, ze waren bij het graf gaan zitten.

Mattheüs 27:55,56,61


Het is voorbij.
Vanuit de verte had ze toegekeken samen met nog een paar vrouwen.
Zij, Maria Magdalena, had Hem gediend vanaf het moment dat Hij haar had bevrijd van zeven demonen.
Hij had haar gered en haar het leven terug gegeven.
En nu …
Nu heeft ze moeten toezien hoe haar Redder en Heer stierf; hangend aan een kruis, strijdend en worstelend tot de dood.
Onbeschrijfelijke pijn was door haar ziel gesneden toen ze Hem daar had zien hangen en worstelen.
Nog nooit had ze zulke diepe, rauwe pijn gevoeld.
Hij, Die alleen maar goed had gedaan.
Hij, Die haar had gered en bevrijd.
Hij, Die het eigenlijk juist verdiende om op handen gedragen te worden, hadden ze vals beschuldigd, mishandeld en onschuldig veroordeeld en berecht.
Ze had het nauwelijks aan kunnen zien.
Hij was haar Heer!
Hij had haar van de duisternis in het licht gebracht; vanuit de dood in het leven.

En nu zat ze samen met de andere Maria bij het graf in diepe rouw gedompeld.
Haar geliefde Heer, was er niet meer.
Het voelt alsof de grond onder haar voeten is weggeslagen.
Nog nooit heeft ze zich zo eenzaam en alleen gevoeld.

De Sabbat komt eraan.
Er is nu geen tijd meer om Hem de laatste eer te bewijzen met kruiden en balsems, maar ze zal zo meteen nog snel, samen met Maria, alles klaar gaan leggen, zodat dit het eerste is dat ze kunnen doen als de Sabbat voorbij is.

Nog even zit ze stilletjes bij het graf waar haar Heer is neergelegd, terwijl de tranen over haar wangen stromen.
De stilte om haar heen voelt drukkend en haar hart is zwaarder dan ooit.
Voorbij.
Weg.
Nooit weer …

Van toen aan begon Jezus Zijn discipelen te laten zien dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden van de kant van de oudsten en de overpriesters en de schriftgeleerden, en dat Hij gedood zou worden …

Zoals dus door één overtreding de veroordeling gekomen is over alle mensen tot verdoemenis, zo komt ook door één rechtvaardigheid de genade over alle mensen tot rechtvaardiging van het leven.
Want zoals door de ongehoorzaamheid van de ene mens velen als zondaars aangemerkt worden, zo zullen ook door de gehoorzaamheid van de Ene velen als rechtvaardigen aangemerkt worden.

… en op de derde dag zou worden opgewekt.

Mattheüs 16:21
Romeinen 5:18,19


Ze loopt naar huis, haar hoofd gebogen onder de zware last van het diepe en intense verdriet.
Is haar verdriet te groot, of is de woorden die Jezus eerder gesproken had, vergeten?
Of kon ze alles nog niet omvatten en begrijpen?
Nog even geduld, Maria, nog even geduld, dan zal je hart weer van vreugde zingen.

Deze Sabbat is een Sabbat die ze nooit meer zal vergeten …

Over de vrouw die niet van Zijn zijde week, kun je lezen in:
Mattheüs 27:33-61

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

Dag 46 - 'Het is volbracht!'

De vrouw die Zijn moeder mocht zijn.
Nadat Jezus ervan gedronken had, zei Hij: ‘Het is volbracht.’
Johannes 19:30


‘…, ook door uw eigen ziel zal een zwaard gaan, …’
Lucas 2:35


Als ze daar bij het kruis staat, zouden deze woorden van Simeon dan nog teruggekomen zijn in haar gedachten?
Geen enkele moeder (of vader) zou getuige moeten zijn van de dood van haar kind, laat staan als je kind op deze zo’n oneerlijke en vreselijke manier sterft.

Onschuldig, maar veroordeeld als een misdadiger.
Onschuldig, maar opgehangen aan een vloekhout.
Onschuldig, maar op de meest gruwelijke wijze ter dood gebracht.
Onschuldig …!

Wat ging er door je heen, Maria, toen je stond aan de voet van het kruis en je Zoon op zo’n gruwelijke manier zag sterven?
…
Zijn kapotgeslagen rug, die steeds weer langs het ruw houten kruis schuurt, als Hij Zich omhoog probeert te duwen om een beetje adem te kunnen halen.
Langzaam stikkend, omdat Hij bijna niet meer bij machte is om Zich omhoog te duwen voor een beetje lucht.
Zijn met bloed bedekte lichaam, met hier en daar opgedroogde sporen van de slagen, de doornenkroon, de spijkers in Zijn handen en voeten.
Zijn kapot gesprongen, uitgedroogde lippen van het enorme vochttekort.
Zijn raspende stem als Hij de zorg voor jou overdraagt aan Zijn discipel, Johannes …

‘Ook door uw eigen ziel zal een zwaard gaan.’

‘Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE.
Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten.’
Jesaja 55:8,9

‘Het is volbracht!’

‘Zie ik maak alles nieuw’
'New Again' van Brad Paisley en Sara Evans

De hand gaat omhoog,
de hamer komt neer.
De spijker dringt dwars door de hand
van Jezus mijn Heer.

--- Mijn leugens en halve waarheden dringen diep door in Hem;
     veroorzaken diepe wonden.
     Toch weerklinkt zacht een stem:
     Voor jou, Mijn kind, voor al jouw zonden.”

De hand gaat om hoog,
de hamer komt neer.
De spijker dringt dwars door de hand
van Jezus mijn Heer.

--- Mijn roddels en ruzies dringen diep door in Hem;
     veroorzaken immense pijnen.
     Toch weerklinkt zacht een stem:
     Ik blijf zorgen voor de Mijnen.”

De hand gaat om hoog,
de hamer komt neer.
De spijker dringt dwars door de voet
van Jezus mijn Heer.

--- Mijn ongeloof, mijn twijfels dringen diep door in Hem;
     veroorzaken een groot en intens verdriet.
     Toch weerklinkt zacht een stem:
     Al vergeet jij Mij, Ik vergeet jou niet.”

De hand gaat om hoog,
de hamer komt neer.
De spijker dringt dwars door de voet
van Jezus mijn Heer.

--- Mijn trots en hoogmoed dringen diep door in Hem;
     veroorzaken een grote verwijdering.
     Toch weerklinkt zacht een stem:
     Uit liefde voor jou doorsta Ik deze vernedering.”

De hamer wordt weggelegd;
het kruis rechtop gezet.
Het einde komt in zicht.
Nog een noodkreet, een gebed.

De duisternis treed in
en al mijn zonden dalen neer.
Zelfs door Zijn Vader verlaten,
hangt daar, Jezus de Heer.

Dan schreeuwt Hij het uit
met Zijn allerlaatste kracht:
Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn Geest;
Vader, het is volbracht!

En boven in de hemel heeft Zijn Vader op Hem gewacht.


Over de vrouw die Zijn moeder mocht zijn kun je lezen in:
Johannes 19:25-30

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

Dag 45 - Gethsemané

De vrouw die Zijn moeder mocht zijn.
Slaap nu maar verder en rust; zie het uur is nabijgekomen …
Mattheüs 26:46


In alle eenzaamheid strijdt Jezus.
Daar, in het duister van de nacht in de Hof van Gethsemané, komt alles wat Hem te wachten staat in alle hevigheid op Hem af.
De lucht is zwaar van alle zonden, en ongerechtigheden, van alle pijn en verdriet, van alle ziekten en nood in de wereld.

‘Abba, is er echt geen andere manier?
Kan het echt niet anders, Vader?
Niet Mijn wil, maar Uw wil zal geschieden.’

Geen mens die met Hem strijdt.
Geen bemoedigende of meelevende arm om Hem heen.
Geen mens die samen met Hem huilt.
Geen mens die met Hem waakt en bidt.
Alleen …
In alle eenzaamheid …
Zijn vrienden slapen.

‘Abba!!!
Vader, Ik heb zo’n dodelijk angst voor wat er te gebeuren staat.
Abba!!!
Maar niet Mijn wil, maar Uw wil …’

Toen jij die avond naar bed ging, Maria, kon je toen vermoeden dat je Zoon diezelfde avond zo eenzaam en alleen die diepe en intense strijd streed?
Voelde je iets van binnen, dat er iets zou zijn of gebeuren met je Zoon?
Of hoorde je het de volgende morgen pas, en heb je gewoon geslapen die nacht?
Of kwamen ze je wakker maken toen Hij gevangen genomen was en ben je toen naar de plaats toegesneld waar ze Hem naar toe gebracht hadden?
Voelde je je schuldig, omdat je er niet voor Hem was, voor Hem kon zijn?
Of wist je diep van binnen, dat dit alles zo moest gebeuren, zo moest zijn?
Wat ging er door je heen, Maria, wat moet er niet door jouw heengegaan zijn ...

‘Abba …!!!
Vader …!!!
Uw wil geschiede!’

‘En Simeon zegende hen en zei tegen Maria, Zijn moeder: Zie, dit Kind is bestemd tot val en opstanding van velen in Israël en tot een teken  dat tegengesproken zal worden,
– ook door uw eigen ziel zal een zwaard gaan – opdat de overwegingen uit veel harten openbaar worden.
Lucas 2:34,35

Lieve Maria, hoe spoedig ging dat woord niet in vervulling ....


Geen mens kent de diepte van de strijd die Hij in Gethsemané streed,
geen mens kent de diepte van de pijn van de angst die Hij daar leed. 
Zijn zweet viel als bloeddruppels neer op de zwarte grond,
en toch klonken de woorden ‘Uw wil geschiede’ uit Zijn mond …’

Voor Zijn vrienden.
Voor Maria.
Voor jou.
Voor mij.

Over de vrouw die Zijn moeder mocht zijn kun je lezen in:
Mattheüs 26:36-46

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'

Dag 43 - Maria, wist je dat ...?

De vrouw die Zijn moeder mocht zijn.
‘Over twee dagen is het zoals jullie weten, Pesach.
Dan wordt de Mensenzoon uitgeleverd om gekruisigd te worden.'

Mattheüs 26:2


Vanaf het begin van haar zwangerschap wist ze dat Hij Gods Zoon was.
Ze erkende Hem in haar lofzang als zaligmaker.
En toch, toch kon zij de volheid van de omvang van deze betekenis niet omvatten.

Ze verwonderde zich over wat er over Hem werd gezegd.
Ze hoorde de woorden van Simeon en van Anna.
Ze was lichtelijk boos op Hem toen zij zolang naar Hem had lopen zoeken en Hem vond in de tempel bij de schriftgeleerden.
Allerlei gedachten en emoties; zoveel woorden die zij bewaarde in haar hart, maar begrijpen, omvatten …?

Nog slechts een paar dagen en dan …

Maria,
heb je ooit maar
een moment vermoed,
hoe Zijn leven zou worden,
zou zijn?

Dat Hij als 12 jarige jongen
in de tempel zou zijn
vol wijze vragen en inzichten;
bezig met de dingen van Zijn Vader,
terwijl jij ronddoolde,
op zoek was naar Hem,
vervuld van wanhoop en pijn?

Maria,
kon je ook maar vermoeden
dat jouw Zoon door de duivel
op elk mogelijke manier
verzocht zou worden,
daar in de woestijn?

Wist je dat, Maria?
Had je het ooit
kunnen bedenken
hoe Zijn leven zou worden,
zou zijn?

Had je ooit kunnen bedenken
dat Hij aan een Samaritaanse vrouw
om drinken zou vragen?
Dat Hij Zichzelf als Levend Water
aan zou bieden,
tot vergeving en genezing
van al haar zonden en nood?

Had je ooit kunnen bedenken
dat Hij 5000 man zou voeden
van vijf broden en twee vissen?
Dat Hij niet alleen harten zou voeden,
maar ook monden
met slechts een paar vissen
en wat brood?

Wist je dat, Maria?
had je ooit kunnen bedenken dat,
toen Hij naar Jeruzalem ging,
dezelfde mensen
die Hem toen toejuichten,
hosanna zongen,
hun mantels neergooiden
voor Hem op de grond,
even later zouden roepen,
zouden schreeuwen
om Zijn dood?

Wist je dat, Maria?
Had je het ooit kunnen bedenken
hoe het leven van jouw kind
zou worden, zou zijn?
Wist je wat het betekende
toen je God jezelf aan bood?


Over de vrouw die Zijn moeder mocht zijn kun je lezen in:
Mattheüs 27:38, 55-56

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'