maandag 15 mei 2023

Als de hemel stil is ...
Nieuw inzicht ...


Als God zwijgt …

Mijn God, mijn God,
waar bent U?
Ik schreeuw de woorden uit.
Ik heb U zo nodig,
maar waar, waar bent U nu?

Ik bid, ik smeek,
ik schreeuw, ik huil.
Ik stoot de woorden uit:
'U bent toch Degene
bij wie ik altijd schuil?'

Mijn bed is nat
van de vele tranen.
Nogmaals schreeuw ik het uit,
terwijl nog een stroom van tranen
hun weg naar beneden banen.

Bovenstaande dichtregels zijn een gedeelte uit een gedichtje dat ik jaren geleden schreef.
En wie kent niet het gevoel van verlaten zijn, van alleen zijn, alsof God je niet ziet, niet hoort.
Van gebeden, die voor je gevoel niet verder komen dan het plafond.
Wat kun je je dan wanhopig voelen, eenzaam of in de steek gelaten; juist nu, Heer, juist nu ik U zo nodig heb…
Met deze gevoelens en gedachten kunnen we meerdere kanten op.
We kunnen boos worden en Hem de rug toe keren, we kunnen ons omwentelen in zelfmedelijden, maar we kunnen ook onze ziel aanspreken met beloften die God in Zijn Woord gegeven heeft.

Dan buig ik mijn hoofd
en besluit op Uw beloften
te gaan staan,
ook al ervaar Ik
Uw aanwezigheid nu niet.
U hebt gezegd:
'Ik zal je niet begeven
noch verlaten’
,
en deze woorden staan vast
ook als ik U niet ervaar of zie.

Gods aanwezigheid is niet afhankelijk
van wat ik voel of ervaar.
Hij is er en Hij zal er altijd zijn,
ook in de stilte die ik nu ervaar.

Stilte.
Oorverdovende stilte.
Juist als we Hem zo nodig hebben, als er allerlei moeilijkheden en problemen zijn.
Als we worden belaagd, onderuit geschopt, vervolgd.
We ons in een crisissituatie bevinden, financieel, persoonlijk, zakelijk …
Juist als we Hem zo nodig hebben.
Een hemel als koper.
Waar bent U?
Stilte.
Oorverdovende stilte.

Gisteravond zaten mijn man en ik de film ‘God is not dead!’ (2) te kijken.
En de jonge vrouw, een onderwijzeres, die in deze film die de menselijke hoofdrol heeft, belandt op dát punt, bij dát gevoel, alsof God miljoenen mijlen ver weg is.
Haar opa, bij wie ze inwoont, en tegen wie zij dit zegt, spreekt vervolgens een paar woorden, die mij een totaal nieuw inzicht geven voor als God stil is.
Hij zegt: ‘Jij zou het moeten weten waarom! De leraar is altijd stil onder het proefwerk!’

'De leraar is altijd stil onder het proefwerk!’
Voor elk proefwerk spreken de meeste leerkrachten hun leerlingen nog even moed in, of geven de laatste instructies, en na het proefwerk zijn ze er ook.
Nee, ze kunnen niet direct de uitslag geven van een proefwerk, dat kost tijd.
En als de uitslag komt, bekend wordt of je het goed of minder goed hebt gedaan, dan zal de leerkracht er opnieuw voor je zijn, of met de beloning van een mooi cijfer, of met aansporingen, of opbeurende woorden.
Maar onder het proefwerk is hij stil, dan moet jij het doen, moet jij laten zien wat je geleerd hebt.
Maar hij is er wel bij, hij houdt wel toezicht!

Welk een prachtig beeld naar onze hemelse Vader!
Stilzwijgend onder de test, onder de beproeving, maar wel aanwezig!
Vooraf ons van alles geleerd, achteraf de beloning van vrede en vreugde, of de uitgestoken hand om op te richten als we gefaald hebben, met aansporingen om dicht bij Hem te blijven en verder te gaan samen met Hem, net zolang totdat …

Ik wil deze woorden bewaren in mijn hart, net als Maria belangrijke woorden in haar hart bewaarde.
Zodat, als er opnieuw een moment, een tijd is van stilte van boven, ik glimlachend omhoog kan zien en de test doorstaan, wetende dat Hij erbij is en geen moment van mijn zijde zal wijken.

De leraar is altijd stil onder het proefwerk!
Laat maar zien, Mijn kind, wat je al geleerd hebt!


4 opmerkingen:

  1. Ik ben niet zo'n trouwe lezeres, maar nu ik weer eens lees raak je me. Dank je wel voor je blog en heel veel sterkte toegewens, ook al voelt het stil, Hij is erbij.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bewaar deze gedachten in je hart, zoals Maria belangrijke woorden in haar hart bewaarde. Wat een mooie blog is dit. Op die manier, wanneer we weer zo'n stiltemoment van boven ervaren, is het misschien anders.

    BeantwoordenVerwijderen