Dienen en geven

Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is ...    (98)

… zoals ook de Zoon des mensen niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een losprijs voor velen.

Mattheüs 20:28


Nog slechts een paar dagen en bijna wereldwijd wordt het kerstfeest gevierd.
De etalages, de huizen, zowel binnen als buiten, zijn rijkelijk, soms zeer rijkelijk, versierd.
In vele huizen staat de kerstboom al een paar weken en de tuincentra’s doen goede zaken met weer nieuwe en nog mooiere kerstversieringen.
Je kunt het zo gek nog niet bedenken of het is er.
De folders die je in deze dagen door de deur krijgt, staan overvol met delicatessen, het één nog luxer dan het ander.
En menig recept komt ook voorbij deze dagen; je hoeft je haast niet af te vragen wat je wilt gaan eten, want ideeën zijn er genoeg.
Mensen nodigen elkaar uit, want laten we eerlijk zijn, kerst is immers ook een ‘familiefeest’.

Tja, …
Ook dit jaar vraag ik me af wat de Here Jezus hier Zelf nu van zal denken als Hij dit allemaal zo aanziet.
Hoe schril is het contrast met de stal en de kribbe!
Er was voor Hem geen plaats in de herberg, iemand had alleen nog een lege stal over, die mochten zijn ‘vader’ en moeder wel gebruiken.
Geen mooie, luxe wieg, maar een voerbak voor de dieren werd Zijn eerste bed.
En slechts een paar doeken werden Zijn eerste kleren.

Hoe vreemd is het eigenlijk ook dat dit zo uitbundig wordt gevierd, en dat het Paasfeest niet meer is dan een paar vrije dagen?
Velen weten immers niet eens meer wat het Paasfeest eigenlijk inhoudt.
Al vraag ik me af, als ik zo om me heen kijk, of mensen ook nog wel weten waar het met Kerst om draait.

Want het is meer dan het kindje in de kribbe.
Het is meer dan de herders in het veld, het engelenkoor in de lucht, en het snel naar Bethlehem gaan om te knielen bij de kribbe.
Het is meer dan de ster, die de wijzen uit het Oosten vertelde van de Koning die was geboren.
Het is meer, omdat wij weten mogen, dat dit Kindje in de kribbe, kwam om te dienen en Zijn leven te geven om ons te redden.
Hij verruilde de heerlijkheid die Hij had bij Zijn Vader, voor een wereld die verloren is in schuld.

Hij kwam niet om als een vorst op aarde te leven, Hij kwam om aan ons mensen gelijk te worden.
Ja, nog meer, Hij nam de gestalte van een dienstknecht aan.
Hij waste de voeten van Zijn discipelen, een karweitje van de laagste bediende.
Hij stierf aan het vloekhout zodat wij gered kunnen worden en voor eeuwig met Hem kunnen leven in een wereld waar geen pijn en verdriet meer zal zijn, geen rouw, geen tranen, geen dood.

Achter de kribbe staat levensgroot het kruis.
Hij kwam om Zijn leven, Zijn ziel te geven voor jou en mij.
Wat blijft er over van onze Kerst, als we alles van deze tijd weghalen?
Wat houden we nog over als we de lampjes, de kaarsen, het lekkere eten, de versieringen, alle entourage, weghalen.

Wat doet het ons, als alleen nog de kribbe overblijft?
Zien we dan pas weer het kruis, of konden het kruis toch nog zien ondanks alle bergen versiering en eten?

En zien we hierin nog hoe indrukwekkend groot onze God is, dat Hij dit allemaal, tot in de puntjes, ja, tot in perfectie heeft geregeld.
Elk onderdeel, elk detail.
Van Adam en Eva tot Abraham en Sarah, van koning David tot Ruth en Boaz, van Zacharias, Elisabeth en Johannes tot Jozef en Maria.

Hoe groot is God voor ons deze kerst?