Kleinkinderen ...

Gedachten bij Hoofdstuk 5 van het boekje 'Pluspunt' van Tineke Tuinder -Krause.
Een schrijfboek over aantrekkelijk ouder worden.

Zoals de Blogtitel al laat zien, gaat Hoofdstuk 5 van het boekje over ouder worden over kleinkinderen.
Inmiddels mag ik de oma zijn van vijf prachtige kleindochters.
Ja, allemaal meiden, en ik vind het GEWELDIG!
Er wordt mij namelijk nogal eens gevraagd of ik dat erg vind; nee dus.
Zelf kom ik uit een jongensgezin (ik had drie broers), en ook ons eigen gezin bestaat uit drie jongens en één meisje, dus al die kleindochters vind ik maar wat prachtig.
Op onze oudste kleindochter, Naomi, heb ik enige tijd één dag in de week gepast, en inmiddels ook alweer een paar jaar op haar zusje, Feline.
Vanwege omstandigheden pas ik nu met enige regelmaat op dezelfde dag ook op haar nichtje, Zoë, die een jaartje jonger is dan Feline.
Soms wordt ze gebracht, maar ik haal haar ook af en toe zelf op, en dan rijd ik terug naar huis met twee heerlijke meidjes -die het heel goed met elkaar kunnen vinden, op de achterbank en geniet ik van hun geklets.

Ik kan deze dames geen groter plezier doen dan door ze mee te nemen naar de Intratuin.
Vooral in deze maand december, want ja, dan staat daar een draaimolen - meest favoriet bij mijn meisjes, maar ook alle lampjes, de winterlandschappen met draaimolentjes, ijsbaantjes, treintjes etc. en nog veel meer, doen hun oogjes glinsteren van plezier.
Deze oma is dan ook bijna iedere week bij Intratuin te vinden.
Het verschil tussen de moeders en mezelf als oma wordt al snel zichtbaar.
Waar de moeders vaak al snel na twee rondjes draaimolen verder gaan, staat deze oma er rustig vijf rondjes te wachten en mogen de dames vaak na een rondje door het tuincentrum nog één of twee keer ter afsluiting erin.
Oma heeft immers geen haast, want deze dag is speciaal voor hen, en als zij dit leuk vinden ...

De komende tijd zal ik (omstandigheden) ook nog een halve dag in de week bij mijn dochter te vinden zijn om op te passen op onze Luna, een heerlijk vrolijk wijffie van net één jaar.
Hoewel ik dit eigenlijk nooit zo intensief van plan was, lopen de dingen soms nu eenmaal anders dan gedacht en ben ik vooral erg dankbaar dat ik in staat ben om dit te doen.
Waar ik als oma vooral van geniet, is de ontspannenheid waarin de dagen gehuld zijn.
Je trekt tijd uit voor ze en hoeft er niets bij of omheen te doen; alle aandacht en tijd is voor hen.
Oftewel, zoals Tineke zegt in dit hoofdstukje, ik mag ze 'onvoorwaardelijke liefde en aandacht geven, en intenser genieten dan destijds'.
Ja, ondanks al 'de niet van te voren bedachte hoeveelheid oppassen', voel ik me een bevoorrecht en gezegend mens, en ben ik blij en dankbaar met de titel 'oma'.


Als de vragen me terugbrengen in de tijd, naar mijn eigen opa's en oma's, dan zijn er gemengde gevoelens, zo groot waren de verschillen tussen de hen beiden.
Maar daar het altijd beter is om naar de positieve dingen te kijken, is dat wat ik dan ook doe en in gedachten beleef ik opnieuw de heerlijke zaterdagmiddagen en een gedeelte van de avond.
Iedere zaterdagmiddag gingen we naar de Rozenstraat waar ons een warm onthaal wachtte met allerlei lekkers waar we thuis geen geld voor hadden.
En niet te vergeten, deze opa en oma hadden een tv!
Gompie, Rikkie en Slingertje, stuif es in, ...
Met mijn broers raden hoeveel reclames er zouden zijn; ja, dat was toen nog te doen en ook leuk.
Wat een heerlijke en geweldige tijd!
We bleven er ook altijd een boterham eten, wit King Cornbrood, en oma drukte altijd nog even het o zo verse wittebrood aan.
En als extraatje was daar ook altijd de eigengemaakte bietensalade, en het 'vechten' om de zilveruitjes van het bord van mijn moeder.

Toen mijn opa overleed, hij was nog helemaal niet zo oud -67 jaar, bleef mijn oma achter met mijn grootoma, de moeder van mijn opa.
Zij liep inmiddels tegen de honderd en kon niet meer alleen zijn.
Dus al snel pasten mijn broer en ik om de beurt op zondagmorgen op, zodat oma naar de kerk kon.
En ook dan verwende oma ons weer.
Iedere zondagmorgen stond op het aanrecht een dienblaadje klaar met wat lekkers en de 'echte' Tweedrank, en als oma weer terugkwam ontvingen we een gulden voor het oppassen en soms zelfs een rijksdaalder.
We voelden ons de koning te rijk!
En zo heb ik nog vele fijne en goede herinneringen.

Toch spelen deze herinneringen niet echt een rol nu ik zelf oma ben, want alles is zo anders dan vroeger.
Wij gingen iedere week op bezoek bij onze oma's en opa's, terwijl ik iedere week op enkele van onze kleinkinderen oppas tot ze naar school gaan.
Onze schoondochters werken, terwijl mijn moeder en ik fulltime moeder en huisvrouw waren, daarnaast wonen geen van onze kinderen (met kinderen) in ons dorp.
Maar ik hoop wel dat onze kleinkinderen net zulke fijne herinneringen zullen overhouden aan het zijn bij opa en oma, als dat ik zelf heb.
En dat ze als ze aan mij denken, ze nooit zullen vergeten hoeveel ik van hen houdt.

Ik hoop en bid, dat ons huis altijd een rustplek voor ze zal zijn; een veilige plaats, waarvan ze weten dat ze er altijd terecht kunnen.

Welk een kostbaar geschenk, Heer,
heeft U ons gegeven;
vijf prachtige kleindochters
bracht U in ons leven.
Dank U, voor de vreugde
en de blijdschap die zij geven,
dank U voor de verrijking
die ze brengen in ons leven.

Ik breng elk van hen, dagelijks,
(samen met hun ouders) voor Uw troon.
Leid hen, behoed en bescherm hen
met het bloed van Uw Zoon.
Doe elk van hen uitgroeien tot
een vrouw naar Uw hart;
dat ze U zullen liefhebben
in vreugde en smart.

Laat hun harten van jongsaf aan
voor Uw liefde en genade openstaan.
Zegen hen op de wegen
die ze hebben te gaan.
En laat hen nooit vergeten dat U
ze in alles altijd bij zult staan.

Zo leg ik hen in Uw handen, Heer,
elke dag opnieuw, hoofd voor hoofd.
Vertrouwend op Uw trouw en goedertierenheid
omdat U altijd doet wat U belooft.

Heer, ontferm U over hen die nooit oma of opa zullen worden, of kunnen zijn.
U kent, Heer, de pijn en het verdriet om het gemis, welke reden of oorzaak er ook achter zit.
Ontferm U, Heer; dat Uw troost ervaren mag worden door elk van hen.
En waar herstel en genezing nodig is, bid U dat U het zult bewerken.
In Jezus 'Naam.

- Amen -