Gedichten (en enkele gedachten, samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.
Hoofdstuk 4.‘… niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad, en Zijn Zoon gezonden heeft tot een Verzoening voor onze zonden.’
1 Johannes 4:10
Een hoofdstukje vol hoop en leven voor de ziel die mat, dor en droog is; met woorden van God om onze ziel op te frissen, te verkwikken, te laven; op te wekken om Hem opnieuw met hart en ziel lief te hebben.
Want Hij heeft ons eerst liefgehad, en Zijn Zoon gezonden tot verzoening voor onze zonden.
‘Soms is ons hart ongevoelig en hard; is er geen of weinig geloof, en gevoel.
Soms worstelen we wat af, en lijkt ons leven leeg, kaal en krachteloos.
Soms is onze geest benauwd en zijn zuchten en tranen onze enige gebeden.
Hoor dan deze woorden vol liefde, laat ze -opnieuw, tot je doordringen en je gevangen ziel bevrijden en verlichten.
Laat Zijn liefde -groot, vol en vrij, en even eeuwig als Hijzelf, je troosten, en laat de genade van dit woord het ongeloof, waarin we onszelf hebben opgesloten, ons bevrijden van de banden die ons vasthouden, de deuren van onze gevangenis openen en doen uitgaan in het licht van de ware vrede die te vinden is in het geloof.’
Niet dat wij God liefgehad hebben …
Van nature zijn wij haters en vijanden van God; we kunnen Hem niet liefhebben door onze zondige natuur. (>> Rom. 1:30; >> Rom. 5:10)
Persoonlijk
(Uit mijn Stille Tijd Dagboek)
Maar Hij heeft ons liefgehad; Hij heeft MIJ liefgehad!
God heeft mij altijd al liefgehad, altijd.
Van kleins af aan heeft Hij mij onder Zijn hoede genomen, maar door mijn angst heb ik heel, heel veel van Zijn liefde voor mij gemist.
Niet dat het er niet was, maar ik zat gevangen in mijn angst en was te bang en niet in staat om mezelf daaruit te bevrijden.
Ik zag toen niet eens dat ik daarin gevangen zat.
Maar het is Zijn liefde die mijn ogen heeft geopend en mij stap voor stap daaruit aan het bevrijden is.
Ik heb al een lange weg afgelegd, maar ben er nog niet.
Toch zie ik vandaag scherper dan ooit te voren, de waarheid van Zijn woord, dat Hij mij heeft liefgehad en mij vergeven heeft door Zijn Zoon, mijn Heere Jezus Christus.
Ik dacht Hem lief te hebben, maar mijn liefde was gebonden, beperkt, gevangen in angst voor Hem, voor de mensen.
Maar Hij had mij lief -ondanks, en opende mijn ogen en bevrijdde mij.
Dank U, Heer, dank U, Jezus!
Ja, U had, U heeft mij lief.
Zo lief, dat U mij niet loslaat, maar doorgaat met Uw werk in mij, totdat ik U van aangezicht tot aangezicht zal zien.
‘Niet dat wij God liefgehad hebben …
Dat betekent duisternis, bitterheid en eeuwige ondergang.
Maar dat Hij ons lief heeft gehad!
En dat betekent licht en vergeving, vrede en eeuwig leven.’
Woord van Hoop
O dierbaar woord van hoop!
Verdwenen is de duisternis,
de bitterheid en eeuwige ondergang.
Uw liefde verdreef mijn angst
en vulde mijn hart en ziel
met een nieuw lofgezang.
O dierbaar woord van hoop,
dat mijn hart doet zingen
van vreugde en gelukzaligheid.
U hebt mij liefgehad – dat is
licht, vergeving, vrede en eeuwig leven.
Ontvang mijn lied van dankbaarheid.
Prachtig Rita! Wat ben ik dankbaar dat Hij ons lief heeft en daarmee de duisternis voor eeuwig heeft overwonnen. Wat je citeert van Susannah is ook heel mooi. Er zijn echt tijden geweest dat mijn gebeden niet meer waren dan een smekend "help".
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat we die tijden allemaal wel kennen, Anne, ik in ieder geval wel.
VerwijderenMaar hoe heerlijk dat we dan ook beiden kunnen getuigen dat de Heere dat kleine, wanhopige gebed hoort, en verhoord.
Wat mooi beschreven en zo herkenbaar, maar Hij laat ons niet los.
BeantwoordenVerwijderenHij laat ons zeker niet los, Daniëlle, hoe heerlijk is dat te weten!
Verwijderen