Een nieuwe naam ...

Momenteel lees ik iedere morgen uit het Bijbelboek Jeremia en afgelopen dinsdag was ik aangekomen bij hoofdstuk 20 (vers 1 t/m 6), waar Pashur Jeremia hoort profeteren en hem vervolgens om zijn woorden gevangen zet.
De volgende dag laat Pashur Jeremia vrij, maar dan zegt Jeremia tegen Pashur dat de Heere hem niet de naam ‘Pashur’ geeft, maar de naam ‘Magor-Missabib’.
‘Want’, vers 4, ‘zo zegt de Heere: Zie, Ik ga u tot een bron van angst voor uzelf maken en voor allen die u liefhebben.’
Magor –Massabib betekent dan ook ‘angst van rondom’.

Het liet mij opnieuw zien welk een belangrijke plaats namen in de Bijbel hebben.
We zien dan ook op verschillende andere plaatsen in de Bijbel dat God de namen van mensen veranderd, omdat er dingen (gaan) veranderen,
Bijvoorbeeld: Abram wordt Abraham en Sarai wordt Sara. (Gen. 17)


Zelf was ik nooit zo heel erg blij met de betekenis van mijn naam.
Toen ik het eens opzocht in het namenboekje dat we hadden gekocht met het oog op de naam van ons eerste kind, bleek de naam Rita afkomstig van Maria, wat in verband gebracht werd met mirre, wat bitter betekent.
En hoewel ik niet echt gebukt ging eronder, toch hing deze betekenis op de één of andere manier af en toe zwaar boven mijn hoofd.
Totdat ik op een beurs stond met uitgaven van Caroline van de Vate en mijzelf en een vrouw naar mij toe kwam om over ons boekje en de kaarten te praten.
Op een gegeven moment vroeg ze nogmaals naar mijn naam, en ik antwoordde dat ik Rita was.
‘O’, zei ze, ‘wat een prachtige naam!’

Hoe het precies helemaal ging, weet ik niet meer, maar ik geloof dat ik haar nogal bedenkelijk aankeek, want ze ging verder en vertelde mij dat ze van Spaanse afkomst was en dat mijn naam in het Spaans ‘Waardevol en Parel’ betekende.

Als ik dan vanmorgen nadenk en bid over wat ik gelezen heb, komt de naamsverandering van Pashur terug in mijn gedachten en dat God duidelijk boodschappen afgeeft in de Bijbel met namen en als Hij ze verandert.
En ineens komt de volgende gedachte bij mij binnen:
‘Eigenlijk op dat moment, op het moment dat deze vrouw mij de andere betekenis geeft van mijn naam, kreeg ik als het ware een nieuwe naam van God.
Niet meer ‘bitter’, maar ‘Waardevol en Parel’.
Opnieuw word ik warm van binnen als ik terugdenk aan dat moment als zij mij vol enthousiasme deze betekenissen verteld.

En als ik daar nog wat over doormijmer aan de hand van de naamsverandering van Pashur, voel ik mij een gezegend mens, en zie ik ook hoe God dingen in mijn leven heeft veranderd, en nog steeds verandert.
Het was al begonnen voor ik deze vrouw op de beurs tegenkwam, en het is niet meer opgehouden.
Ik ben waardevol voor God; een Parel in Zijn hand.