Reis naar de stilte

Stilte,
je bent zo kostbaar,
zo waardevol;
ik heb je zo lief!

Als het na drukte en rumoer stil wordt,
voel ik je als een druk op mijn oren.
Dankbaarheid vindt haar weg naar boven,
terwijl in mijn hart vreugde ontspringt.
Je bent voelbaar, je bent tastbaar;
ik kan je aanwezigheid horen.
Je bent een balsem voor mijn ziel,
die alle onrust en onvrede verdringt.

Stilte,
je bent mij zo kostbaar,
zo waardevol;
ik heb je zo lief …


Inmiddels is het alweer een week geleden dat ik thuiskwam van de Vrouwenconferentie.
En hoewel het hier aansluitend vakantie was en onze zoon en dochter daardoor thuis waren, heb ik genoten van een heerlijk rustige week die ik mezelf heb toegeëigend.
Ik deed niet meer dan het hoognodige en nam de tijd om mezelf als het ware weer terug te dwingen in de rust; de rust om te lezen, te schrijven, of gewoon te keutelen.
Mijn agenda was afgelopen week leeg en bleef leeg, op een afspraak met de tandarts na.
En nieuwe dingen die opgeworpen werden, heb ik niet aangenomen.
Welk een rust geeft dat alleen al niet!

Morgen gaan ze weer naar school en hoewel het deze week vrij rustig bleef, toch weet ik dat als morgenmiddag, en de andere momenten van de week,  iedereen weg is –school en werk– ik deze korte momenten van stilte zal omarmen.
Stilte; voelbare, tastbare stilte, die mij altijd dicht bij God brengt en waar ik zo van geniet en dankbaar voor ben.
Soms zeg ik weleens zachtjes tegen Hem: ‘Hoort U het, Heer, hoort U de stilte ook?!’, en dan gaat een stil dankgebed naar boven en is het soms net even of we samen glimlachen om dit intieme moment van samen genieten van de stilte.

Ik heb deze momenten van stilte te weinig gehad afgelopen jaar.
Ik heb ze hard nodig, dat weet ik van mijzelf, maar er waren teveel dingen op mijn pad gekomen waardoor deze momenten grotendeels verdwenen.
Ik wist het, maar het lukte maar niet om het te veranderen, tot nu, en wat voel ik mij daar goed bij, bij dit vooruitzicht van rust en stilte.

Ik kijk even achterom naar mijn boekenkast, waar mijn werkje van de workshop van de Vrouwenconferentie staat.
Dit werkje (de Bijbeltekst uit Jes. 30:15 - ‘In stilheid en vertrouwen ligt mijn kracht’ getuigt daarvan) maakt ook deel uit van mijn reis terug naar de stilte; naar ontmoetingen met God en met mezelf.
Een reis in de stilte zodat alles weer in evenwicht komt.


Stilte, 
je bent zo kostbaar,
zo waardevol; 
ik heb je zo lief.

Je bent een waardevolle zegen,
voor als ik onrustig ben en verward.
Er gaat kracht van je uit en ...
je brengt vrede terug in mijn hart.
Je brengt mij dicht bij mijn Vader,
waar ik mij veilig weet en bemind.
Je schept licht en ruimte,
waardoor ik mijzelf hervindt.

Stilte,
je bent me zo kostbaar,
zo waardevol;
Stilte, ik heb je zo lief!