Verwachtend wachten ...

'Ik verwacht de HEERE, mijn ziel verwacht Hem en ik hoop op Zijn woord.
Mijn ziel wacht op de Heere, meer dan wachters op de morgen, wachters op de morgen.'
Psalm 130:5,6
(*MT voor deze week)

Als ik vanmorgen deze verzen wil memoriseren, gaat het vanzelf over in overdenken …

Ik verwacht de Heere.
Mijn ziel verwacht de Heere.
Eerst is daar dus het verwachten, zowel van mijn ik als van mijn ziel.
Het van mijn ik ervaar ik als van mijn verstand, van daarvoor gekozen te hebben.
Het van mijn ziel ervaar ik als dat mijn hart daarin meegaat; het verlangen naar Hem.

Verwachten …
Ik verwacht …
Mijn ziel verwacht …
Hunkerend uitzien naar … de Heere …: ik zal Hem zeker ontmoeten!

En …?
En ik hoop op Zijn woord.
Nee, geen onzeker verwachten, maar vertrouwend wachten op. 
Hij zal het doen; Hij zal spreken, Hij zal antwoord geven.

Mijn ziel wacht op de Heere.
Meer dan wachters op de morgen.
Wachters op de morgen.
Verwachten betekent vaak ook wachten, bereidt zijn om te wachten, maar in volkomen zekerheid dat het gaat gebeuren, dat je wie je ook denkt te ontmoeten, zal treffen; in dit geval de Heere.
Wachten …
Meer dan wachters op de morgen, ongedurig, verlangend uitziend, hunkerend.
Dan wachters op de morgen …
Dubbel genoemd, dubbele hunkering, dubbel verlangen, ongeduldig, ongedurig, kan niet wachten tot het zover is ...

Als wij de Heer hebben aangeroepen, Hem om raad hebben gevraagd, antwoorden nodig hebben, zijn wij dan ook verwachtend wachtend hopende?

Verwachtend wachten,
vol ongeduld
hopend
op Hem
tot Hij komt
en spreken gaat.

Verwachtend wachten,
ongedurig,
hunkerend
uitzien
tot Hij komt
met Zijn raad.

Verwachtend wachten,
ongedurig en ongeduldig,
hunkerend hopend,
omdat
je weet dát
Hij komen gaat.


* 👉 MT