woensdag 23 december 2020

De hoop vasthouden!

'Want alles wat eertijds geschreven is, is tot onze onderwijzing eerder geschreven, 
opdat wij in de weg van volharding en vertroosting door de schriften de hoop behouden.

'Want al wat tevoren werd geschreven, werd geschreven om ons te onderrichten,
opdat wij door de volharding en door de troosttoeroeping van de Schriften 
de hoop vasthouden.'

Romeinen 15:4 
(NB)


We leven deze dagen meer dan anders in een turbulente tijd.
De Kerstdagen staan voor de deur, net als de jaarwisseling, maar niet eerder zijn de dagen voor ons zo anders geweest als nu.
Waar anders gezellige drukte was, verwachting en blijde gezichten is nu alles stil en verlaten.
Corona is Het Nieuws van iedere dag.
Cijfers, regels, ge- en verboden, beperkingen en waarschuwingen vieren deze dagen de boventoon, naast alle tegengeluiden van protest om alles wat niet mag en kan en wordt ontnomen, en waar velen maar moeilijk mee om kunnen lijken te gaan.
Ook in ons christelijke kringetje.
Maar te midden van al deze dingen komen mij deze week -als ook vorige week, de woorden van Romeinen 15:4 tegemoet; en nog meer toen ik ze las in de NB-vertaling (Naardense Bijbel).

In deze tekst zijn een vier dingen die naar voren komen, en dat zijn: onderrichten -onderwijs, volharding, troost, en hoop, maar wat er voor mij gewoon bijna letterlijk uitspringt, is het woord 'Troosttoeroeping' vanuit de NB-vertaling.
Wat een prachtig woord: Troosttoeroeping!
Het vertelt mij dat de Schriften -Gods Woord, de Bijbel -elk Bijbelboek, mij troost toeroept.
Is dat niet geweldig!
De vraag is echter: Hoor ik het nog?
Of: Wil ik het wel horen?  Kan ik het nog wel horen?

Hoe mooi is dit woord vooral niet in deze tijd naar Kerst toe, waarin we de geboorte van de Here Jezus herdenken.
Over troosttoeroeping gesproken!!

Het hele Oude Testament verwijst naar Hem, naar Zijn komst, naar Zijn geboorte, naar waarom Hij zou komen.
Welk een boodschap van troost!
En het Nieuwe Testament waar we de vervulling zien van al deze woorden, waarin we Hem mogen ontmoeten en leren kennen, onderwezen worden, aangemoedigd worden, en waar opnieuw beloften vol hoop ons worden toegeroepen.

Hoop, geen wereldse hoop, geen onzekere verwachting, maar Bijbelse Hoop, namelijk 'het zeker weten'. 
Zonder God, zonder Zijn Woord, heeft het woordje hoop geen glans, maar met Hem, vanuit Zijn Woord glanst het ons tegemoet.
De onzekere verwachting verdwijnt en nieuwe moed en kracht nemen bezit van ons.
Moed en kracht om vol te houden, om door te gaan omdat we weten wat ons wacht.
Bijbels Hoop geeft vreugde.
Bijbelse Hoop geeft uitzicht.
Bijbelse Hoop doet ons moedig voortgaan en leert ons volharden.
En deze Hoop kan alleen maar in ons zijn als Hij, Jezus Christus, in ons is.
We kunnen deze Hoop alleen maar vasthouden als dicht bij Hem te blijven en met Hem te leven; door ons te laten onderwijzen vanuit Zijn Woord en door volhardend in moeilijke dagen voort te gaan, moed en kracht puttend uit alle troost die Hij ons toeroept vanuit dat Woord.














Te midden van alles
wat we niet kunnen of mogen,
klinken ons woorden
van troost tegemoet.
Laten we ervoor waken
dat ze niet worden overschreeuwd
door alles wat er nu speelt
en in de wereld woedt.

Word stil, en open Zijn Woord,
laat dat altijd de boventoon voeren,
en vind troost en rust
in alle tegenspoed.
Ontmoet de Vredevorst en 
ontvang vrede en hoop voor de toekomst.
Ga volhardend met vreugde voort,
want eens wordt alles nieuw en goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten