Niet meer iedere morgen appen, niet meer even een belletje, zaterdags niet meer weg, maar thuis zijn ...
Overal in huis liggen nog spullen van haar die ik nog een plek moet geven, moet nakijken en opruimen.
Ik neem er de tijd voor, en haast me niet.
Het is een ander Dagboek dan gewoonlijk, want bij dit Dagboek zitten kaartjes met een nummer en een tekst, en het is de bedoeling dat je elke dag blindelings een kaartje pakt waarop een nummer staat en een tekst.
In het boek zoek je dan het nummer op en kun je de tekst lezen die op het kaartje vermeld staat, samen met een korte overdenking.
(Je kunt <<hier>> meer over dit Dagboek lezen)
Ze had het ooit van mij gekregen, maar ik heb het weer mee teruggenomen.Het lag nog op mijn eettafel naast wat andere spullen van haar, en met dat ik een kopje koffie aan het drinken was, bedacht ik mij dat het wel mooi zou zijn om voortaan iedere dag onder het genot van mijn kopje koffie (of wat anders 😉) een kaartje te pakken en te lezen wat erop en bij staat.
Nu is het zo dat ik het kaartje er iedere dag in laat zitten voor als ik het nog eens wil lezen die dag, en ik haal het er dus pas uit vlak voor ik een nieuw kaartje pak.
Zo ook vandaag; ik stop het kaartje van gister terug in de doos, schudt een beetje en pak een nieuw kaartje.
Maar met dat ik dit doe wipt er aan de andere kant van de doos een kaartje uit.
Ik pak het kaartje en stop het terug in de doos, maar zie nog net dat het de tekst van gister was.
Gezien de titel van het boek, en het feit dat ik zelf ook geloof dat toeval niet bestaat, besluit ik om toch nog eerst een keertje de tekst van gister aandachtig te lezen, en vervolgens ga ik naar de tekst van vandaag.
Was het de bedoeling van Joke dat een ieder met dit Dagboek een ‘cadeautje’ zou krijgen, dan is de opzet zeker geslaagd, want hoe bijzonder blijkt wat er gebeurde!
Daarom ook dit logje, want ik wil het gewoon heel graag vastleggen en met je delen.
Het eerste kaartje is en tekst uit 1 Korinthiërs, en wel hoofdstuk 2 vers 9b waar staat:
‘Wat het oog niet gezien heeft, en het oor niet gehoord heeft, wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bestemd voor wie Hem liefhebben.’
Joke schrijft hierbij dat we er ons geen voorstelling van kunnen maken van de bestemming die God voor ons heeft.
Het zal altijd mooier zijn; zo nieuw, zo zuiver, en er zal zoveel ruimte zijn dat ons hart aan alle kanten zal opengaan, en een compleet nieuwe wereld onze beleving zal binnenrollen.
En daar zullen we in opgenomen worden, deel van worden; ja, als we van God houden gaan we dat meemaken.
Met alleen al het lezen van deze woorden heb ik al het gevoel dat mijn hart van binnen verder open gaat staan om alles van wat Hij heeft en wil geven, binnen te laten.
Mijn hart zwelt op van stille vreugde.
Ja, wat kijk ik daar naar uit; en ik geloof met heel mijn hart dat het altijd mooier en beter zal zijn, puurder, zuiverder, nieuw.
‘Zie, Ik maak alle dingen nieuw!’
Ik pak het andere kaartje: Jozua 21:45.
‘Hij brak niet één van de beloften die Hij Israël had gedaan. Hij deed ze alle gestand.’
Voor even stokt mijn adem; ik pak het eerste kaartje er weer bij en lees …
‘Wat het oog niet gezien heeft, en het oor niet gehoord heeft, wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bestemd voor wie Hem liefhebben.’
Ik ga weer terug naar het andere:
‘Hij brak niet één van de beloften die Hij Israël had gedaan. Hij deed ze alle gestand.’
Wow …!
Joke schrijft hierover, en ik citeer: ‘Beloften zijn voorschotjes op de toekomst. Bij een belofte krijg je een stukje ‘ooit’ cadeau. En als die belofte aan jou wordt gedaan, krijg je een stukje ‘ooit’ alvast in handen.’
Verder schrijft ze onder andere dat mensen met regelmaat -en hiervoor kunnen allerlei redenen zijn, hun beloften breken, maar God nooit!
God doet wat Hij belooft, daar kunnen we op rekenen!
Wat een prachtig cadeau nu het gemis iedere dag voelbaarder wordt en een plek moet krijgen.
Wat een prachtig cadeau als er allerlei dingen verwerkt moeten worden, en verdriet soms de overhand dreigt te krijgen.
Wat een prachtig cadeau om met opgeheven hoofd moedig voorwaarts te gaan, ongeacht alle onzekerheden van deze tijd en de toekomst hier op aarde.
Wat een bemoediging om mee te nemen, om kracht uit te putten en om naar uit te zien.
Dat ook jij bemoedigd mag worden met deze belofte van God, met dit ‘cadeau’.
Dat de toekomst die ons wacht bij Hem, vele malen mooier zal zijn dan wij ooit kunnen bedenken.
En …
Dat het ook werkelijk zal zijn en gebeuren zoals Hij het heeft gezegd en beloofd!
Mijn kind,
je zult je ogen niet geloven
als je in Mijn heerlijkheid komt
en ziet wat Ik voor jou heb bereid.
Je zult je oren niet geloven
als je de aanbidding hoort,
nu alleen aan Mij gewijd.
Mijn kind,
nooit zul je beseffen,
noch weet hebben van wat Ik
voor jou bij Mij hebt bereid.
Doch geloof en onthoud:
Ik vergeet geen enkele belofte,
maar kom ze na, altijd.
Dank je wel. Je blog is een troostblogje voor mij.
BeantwoordenVerwijderen🙏🏻 🙌🏻
VerwijderenInderdaad toeval bestaat niet, wat een mooie bemoedeging.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Daniëlle!
VerwijderenHeel mooi dankjewel. En sterkte bij het verwerken van het missen van je moeder.
BeantwoordenVerwijderenJij ook bedankt, Emma!
Verwijderen