Nu al een OneWord voor 2020 ...?

Hoewel het inmiddels al wel bijna oktober is, duurt het meestal toch nog wel even voor ik me buig over een nieuw OneWord voor het volgende jaar.
Echter een week geleden(of twee, dat weet ik niet meer precies) was ik iets aan het lezen waar het woord 'Volharding' in een zin stond.
En met dat ik het las is daar in mijn gedachten: dit is je OneWord voor volgend jaar.
Ik weet nog dat ik daardoor even stopte met lezen, en als het ware mijn hoofd even schudde van 'waar komt dit vandaan', en vervolgens 'ja, hoor, dit jaar 'Moed' en volgend jaar 'Volharding'; zo op elkaar volgend en bij elkaar aansluitend dat het is alsof ik het bij elkaar heb gezocht.
Het is ook hierom dat ik het verder niet heb opgeschreven maar eigenlijk maar gewoon liet voor wat het was.
Het woord laat me echter niet los; met regelmaat moet ik er aan denken; en waarom zou het niet toch mijn OneWord voor volgend jaar kunnen zijn?

Is het te vroeg om al een nieuw woord te hebben?
Is het omdat het lijkt alsof ik het bij elkaar heb gezocht?
Is het omdat ... ach, allerlei gedachten komen en gaan erover, maar een sterk gevoel van zekerheid is telkens daar als ik terugdenk aan dat moment, aan dat woord, aan de gedachte die binnenkwam.
En ... aan het feit dat God mij kent en weet wat ik nodig heb, wat goed voor mij is.

Volharding ...
Een indringend woord, dat hard werken in zich mee draagt, keuzes maken, beslissingen nemen.
Een woord dat ... Moed ... vereist.
Een woord waarin moeite, pijn en verdriet schuilt.
Een woord waarvan ik bij voorbaat ervaar dat het me 'iets' zal gaan kosten.

Volharding ...
Een indringend woord, maar dat ook beloning inhoudt, vreugde, kracht, toekomst, hoop ...
Een woord dat me dan ook automatisch bij Gods woord brengt.

Romeinen 5:3-5
'En dit niet alleen, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, omdat wij weten dat de verdrukking volharding teweegbrengt, en de volharding ondervinding en de ondervinding hoop.
En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is.'

Romeinen 8:24,25
'Want in de hoop zijn wij zalig geworden. Hoop nu die gezien wordt, is geen hoop. Immers, wat iemand ziet, waarom zou hij dat nog hopen?
Maar als wij hopen wat wij niet zien, dan verwachten wij het met volharding.'

Romeinen 12:12
'Verblijd u in de hoop. 
Wees geduldig in de verdrukking. 
Volhard in het gebed.'

Hebreeën 10:36
'Want u hebt volharding nodig, opdat u, na het volbrengen van de wil van God, de vervulling van de belofte zult verkrijgen.'

Jacobus 1:3-5
'..., want u weet dat de beproeving van uw geloof volharding teweegbrengt.
Maar laat die volharding ook volledig mogen doorwerken, opdat u volmaakt bent en geheel oprecht, en in niets tekortschiet.
En als iemand van u in wijsheid tekortschiet, laat hij die dan vragen aan God, Die aan ieder overvloedig geeft en geen verwijten maakt, en ze zal hem gegeven worden.' 

2 Petrus 1:5-7
'En daarom moet u zich er met alle inzet op toeleggen om aan uw geloof deugd toe te voegen, aan de deugd kennis, aan de kennis zelfbeheersing, aan de zelfbeheersing volharding, aan de volharding godsvrucht, aan de godsvrucht broederliefde en aan de broederliefde liefde voor iedereen.'

Er staan nog veel meer teksten in de Bijbel met oog op 'Volharding', maar dit zijn even zo degenen die mij gelijk aanspreken.
Voorlopig laat ik het verder los, en 'houd mij vast' aan het woordje 'Moed', en aan de twee Bijbelteksten die er voor dit jaar bij hoorden:

'Heb Ik het u niet geboden?
Wees sterk en moedig, schrik niet en wees niet ontsteld, want de Heere, Uw God, is met u, overal waar u heen gaat.'
Jozua 1:9 (HSV)

‘… vrees niet, want Ik ben met u; zie niet angstig rond, want Ik ben uw God.
Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met Mijn heilrijke rechterhand.'
Jesaja 41:10 (NBG)

Heb Ik het u niet geboden!
Wees sterk en moedig; vrees niet!
Vertrouw!
Daar houd ik mij aan vast; dat is waar ik me door wil laten leiden (soms met vallen en opstaan).
Dat is waar ik voor kies, en dat is waar ik op ga staan, iedere keer opnieuw als ik het even niet zie zitten, of moe ben, of wat dan ook.
Hij heeft beloofd dat Hij met mij meegaat, overal waar ik ga.
Hij heeft beloofd dat Hij mij helpt, en ondersteunt.
En God breekt nimmer Zijn woord, nimmer Zijn beloften, en liegen kan Hij niet.


Het brengt mijn gedachten gelijk terug naar het één na laatste stukje dat ik schreef nav. het boekje van Susannah Spurgeon over 'De uitnemende kracht van Gods grootheid'; over het wandelen overeenkomstig mijn hoge roeping.
Wandelen, leven vanuit de kracht die Hij ons gegeven heeft.
Vasthouden aan Zijn beloften en die mezelf keer op keer voorhouden.
Kracht putten uit wat Hij zegt.
Mijn gedachten en gevoelens aan Zijn woord ondergeschikt maken en ... daarin volharden.

Ik weet dat er meerdere mensen zijn die twijfelen of ik dit allemaal wel ga volhouden, deze intensieve zorg voor mijn kleindochter, maar ik weet dat het kan vanuit Zijn kracht in mij.
En daar houd ik mij aan vast; daar richt ik mij op.
En als twijfel me aanvalt, wijs ik hem de deur door Gods woord voor te houden.
Hij heeft gezegd; Hij heeft beloofd!
Hem komt toe alle lof en eer, tot in alle eeuwigheid!
Amen!