Druk, ziek, focus en zegen ...

Het is nu wel heel erg lang geleden, merk ik, dat ik op dit Blog iets geschreven heb.
Hoewel ik daar zeker wel de tijd voor zou hebben gehad, kwam het er gewoon niet van; ik had gewoon geen inspiratie, maar ook geen energie meer.
Het waren dan ook een aantal zeer drukke weken, waarin van alles tegelijk gebeurde.

Druk en ziek
Het huis op z'n kop door het uitzoeken van spullen en vervolgens schoonmaken, een paar bezichtigingen, dus ook weer zorgen dat alles dezelfde of de volgende dag weer in orde is.
Mijn lichaam overbelast -ik heb er weer van geleerd; ik zeg geen 'ja' meer voor bezichtigingen op dezelfde dag als ik mijn huis op z'n kop heb staan; een tennisarm die ik eraan heb overgehouden en waardoor nu alles weer stil staat en ik even pas op de plaats moet maken en het beter is dat ik even alles laat voor wat het is.
Het schrijven van mijn stukje voor de maand mei op 'Quality Time' waar ik in eerste instantie maar niet uitkwam en wat vervolgens heel veel tijd kostte (daarom maar gecombineerd met de maand juni 😊).
Het maken van de overdenking voor mijn allereerste spreekbeurt op een VrouwenOchtend (die overigens iets aangepast in juli op mijn Blog 'Quality Time' komt)
De voorbereidingen van de twee laatste VrouwenBijbelstudieochtenden van dit seizoen.
En tussendoor zwak, ziek en misselijk'.
Al met al dus een paar overwegend minder fijne weken.

Toch waren er ook zeker hele fijne en mooie momenten/dagen.
Want, ook al zijn die paar bezichtigingen niets geworden, ik geniet met volle teugen van dit huis en de plaats waar het staat, en geloof en vertrouw dat alles in Zijn hand is, dus ook of wij wel of niet moeten verhuizen, en het wanneer en waarheen.
Alles is in Zijn hand!
En hoewel mijn lichaam het af lijkt te laten weten, ik het heb overbelast, een aantal jaar geleden had ik hier niet eens aan kunnen beginnen en had ik voor alles andere mensen moeten vragen om te helpen.
Nu is het een opnieuw leren kennen van de grenzen van wat ik weer kan.
En hoewel het schrijven van de stukjes en de overdenking ontzettend veel tijd en energie hebben gekost, waren het zeer kostbare momenten waarin ik heel dicht bij Hem was, en veel van Hem heb geleerd.
En waarin ik ook opnieuw kon uitstappen in iets dat ik nog niet eerder had gedaan, en daarin ervaren hoe Hij erbij is, voor mij uit gaat, erbij is en zegent.

Daarnaast kregen we het mooie nieuws dat we D.V. in november opnieuw opa en oma zullen worden van een kleindochter.
Onze dochter had ons al wel verteld dat ze zwanger was, maar afgelopen maand kwam ook het nieuws dat het een meisje wordt.
Hoe bijzonder!
Nog even en we mogen (zo de Heer wil) de trotse opa en oma zijn van vier prachtige kleindochters.
Eigenlijk vind ik dit wel heel erg leuk, al die kleindochters.
Zelf kom ik uit een jongensgezin; ik had drie broers en geen zussen, en ook ons eigen gezin bestaat uit drie jongen en één meisje.
En nu komen er allemaal meisjes, zo leuk, zo geweldig!

De laatste week was  de beroerdste week die begon met flink overgeven, gevolgd door iedere dag misselijk en nauwelijks kunnen eten, maar eindigt met een hernieuwde motivatie om het lijnen (mijn eeuwige strijd) te herpakken en precies op tijd genoeg opgeknapt om naar de Vrouwendag van Selah (Marianne Grandia) te kunnen.
En wat was het een geweldige dag!
Het thema was 'Dansen in de regen'.
Vreugde vinden in de stormen van het leven.
Soms schoot ik helemaal vol van dankbaarheid en vreugde om de waarheid van de gesproken woorden.
Waarheid, omdat  ik ze in mijn eigen leven waarheid heb zien worden.
Wat voelde ik mij rijk en gezegend!
Het was zo bijzonder; met regelmaat had ik wel omhoog willen springen om te beamen, en verschillende keren moest ik bij dingen die Marianne vertelde, denken aan gedichten die ik geschreven heb precies bij wat de Bijbelteksten die zij noemde, of bij de muziek die klonk.
Ja, er is vreugde in de storm; ja, we kunnen Hem prijzen in de storm, al is het met gebroken stem, al is het een gebroken halleluja.
En ja, de storm gaat voorbij en we (kunnen) komen er rijker en gezegender uit.
Hoewel ons leven zich op dit moment in kalm en rustig water bevindt, heb ik toch haar boek gekocht, want er valt altijd nog veel te leren, en het leven heeft nu eenmaal bij tijd en wijlen zo haar stormen.

Focus
Als het gaat om mijn One-Word 'Focus', merk ik dat het mij echt enorm helpt om mijn aandacht beter op de dingen die voor dat moment belangrijk zijn te richten.
Het helpt mij om door te zetten, om beter te verdelen, en om te doen wat ik kan en los te (leren) laten wat niet kan of gaat op dat moment.
Toen ik met het  One-Word begon, lag daar ook in, dat ik zou nadenken over dit woord, het zou bekijken in Bijbels perspectief enz., maar het is meer een woord geworden, dat mij praktisch helpt.
Het brengt stabiliteit en rust, en dat vind ik erg bijzonder.
Ik kan zeggen dat ik echt heel blij ben met dit woord 'Focus'.

Van lezen en meelezen op de Blogs die ik eigenlijk volg, is door alles ook niet veel terecht gekomen, maar ik hoop snel weer ook deze draad op te pakken.
Gisteren op de Selah-dag nog voor een paar euro twee romans meegenomen, dus inmiddels ook genoeg leesvoer achter de hand en misschien komt dan vanzelf ook wel weer de inspiratie en zin om te schrijven terug.
Eigenlijk merk ik het al een beetje door nu zo even al deze dingen op te schrijven, hoe heerlijk het is om te doen.

Ik wil bij deze ook nog even de Focus leggen op de Vrouwenconferentie waar ik ieder jaar naar toe ga.
Er zijn nog enkele plaatsen vrij, dus ik wil het hier toch nog even ook onder de aandacht brengen.
De conferentie is dit jaar van D.V. 3 t/m 5 november en vindt plaats in het Congrescentrum 'De Dennenheul' in Ermelo.
Het thema is: 'Even bijtanken'.
Gun jezelf als het maar even kan eens een paar heerlijke dagen rondom Zijn woord en in een prachtige omgeving.
Het is kleinschalig (rond de 35 personen), dus ook als je alleen komt, hoef je je niet 'verloren' voelen.
Zelf kijk ik er alweer naar uit.
Voor meer informatie: >> 'Het beste deel'

Zegen
Na alle drukte en ondanks alles wat er nog speelt, voel ik me een gezegend mens, vol dankbaarheid en vreugde en kan dan ook niet anders dan deze Blogpost afsluiten met een gedichtje van dank.

Dank U wel, Heer, voor al Uw zegeningen;
dank U wel, voor Uw goedheid en liefde
waar U mij mee blijft omringen.
Mijn hart is vol vreugde
en verlangt tot Uw eer te zingen.
Ik prijs U, Heer, ik loof Uw heilige Naam;
glorie aan U, de Gever van alle zegeningen.

- Amen -