Want ik denk ook ...

Soms zijn er van die Bijbelgedeeltes die je diep raken.
Waar je herkenning in vindt, en/of lessen om te leren.
Dit had ik ook met het gedeelte uit Klaagliederen 3:20-26.
Wat sluit het ook mooi aan bij het thema dat ik dit jaar voor mijzelf heb genomen:
'Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is.'
Het laat zo duidelijk zien hoe belangrijk het is om dat steeds opnieuw te beseffen, of er tijd voor te nemen/maken om daar bij stil te staan.
Welk een geschenken liggen er niet voor ons klaar in Zijn woord ...

Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is ...    (87)

Steeds weer moet ik er aan denken, dan ben ik zo moedeloos.
Toch blijf ik hopen, want ik denk ook: Het is een geschenk van de Heer dat wij nog leven, Zijn liefde houdt nooit op, is iedere morgen nieuw.
Zijn trouw is groot.
Ik behoor aan de Heer, in het diepst van mijn hart; daarom blijf ik op Hem hopen.
Goed is de Heer voor wie naar Hem uitkijkt, voor wie Hem zoekt.
Goed is het in stilte te wachten, te wachten op Hem, op bevrijding.

Klaagliederen 3:20-26

Heb jij ook weleens van die dagen, dat je gedachten maar bij hetzelfde blijven rondcirkelen, terwijl je weet dat je er niets aan veranderen kunt?
Dat je gedachten steeds weer naar hetzelfde gaan, ook al wil je het eigenlijk niet?
Ken je de gevoelens van moedeloosheid die daaruit voortkomen?
En als je niet oppas zelfmedelijden, wat weer uit kan lopen op bitterheid of depressie?

Wat is het dan geweldig dat we Gods woord, de Bijbel hebben, waarin we mensen tegenkomen die dit soort gevoelens ook kennen.
Jeremia schrijft hier zelf: ‘Steeds weer moet ik er aan denken, dan ben ik zo moedeloos.’

Jeremia weeklaagt over de vernietiging van Jeruzalem.
Maar, hij blijft daar niet steken.
Hij gaat verder.
Hij geeft ons hoop met de volgende woorden.
Hij wijst ons op dingen die we zelf misschien door onze moedeloosheid niet meer kunnen zien.
Hij zegt: ‘Toch blijf ik hopen, want ik denk ook …’…’

Toch blijf ik hopen, want ik denk ook … …

Jeremia denkt verder dan de vernietiging van Jeruzalem.
Jeremia kijk naar wie zijn Heer is.
Jeremia kijkt van beneden, van de vernietiging van Jeruzalem, op naar boven, naar wie God is, naar wat Hij allemaal heeft gedaan en wie Hij is, wil zijn, zal zijn.
En hij somt het allemaal op; houdt het zichzelf voor:

1. Het is Gods geschenk aan mij dat ik nog leef.
2. God houdt van mij.
3. Zijn liefde voor mij is iedere morgen nieuw.
4. Gods trouw is groot.
5. Ik behoor Hem toe.
6. Daarom is er altijd hoop.
7. De Heer is goed voor wie Hem verwacht.
8. De Heer is goed voor wie Hem zoekt.

Wat een les voor ons allemaal.
Wat er ook speelt in ons leven, wat ons ook bezighoudt, in beslag neemt, ons moedeloos maakt of dreigt te maken, kijk net als Jeremia naar boven, naar wie God is.

Pak Zijn woord, de Bijbel, en lees over wie Hij is en wat hij allemaal heeft gedaan.
Houdt het jezelf voor, net zoals Jeremia deed.
Spreek het uit; het worden levenbrengende woorden.
Moedeloosheid zal verdwijnen, moed en hoop komen er voor in de plaats.

Hoop geeft leven.
Moed doet ons leven.
God wil ons beiden geven, waardoor wij in Zijn kracht verder kunnen.
Hoop, moed en kracht.

Op deze manier kunnen we met gevouwen handen en Zijn woord opengeslagen, in stilte op Hem wachten,.
En met Hem op de bevrijding die komen zal.