De liefelijkheid van Gods wil

Gedichten (en enkele gedachten,samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.

Hoofdstuk 8.

‘Uw wil geschiede gelijk in de hemel, alzo ook op de aarde.’
Mattheüs 6:10

Susannah Spurgeon
‘Wanneer mijn ziel heen en weer geslingerd wordt op de ruwe golven van de bewogen zee van dit leven, en als ik dan het anker van de hoop maar kan uitwerpen in de diepten van Gods heilige wil, dan heeft het meteen houvast, en de winden en de golven worden bestraft.’

Dit zijn de woorden waarmee Susannah dit hoofdstukje begint, en ze vervolgt met een dankwoord naar de Vader waarin ze Hem dankt dat Hij Zijn wil zo kostbaar voor haar heeft gemaakt.
Nee, niet zomaar van zelf, maar in het midden van een heel donkere en verdrietige periode heeft de Heer het mogelijk gemaakt dat zij dit kan zeggen: ‘Hij heeft alles wel gemaakt.’
En ook later als alles rustiger is, kan zij dit nog steeds zeggen.

En wij?
Kunnen wij dit ook zeggen ondanks, of te midden van moeilijke of verdrietige omstandigheden?
Kunnen wij met haar zeggen: ‘Uw wil geschiede’, als geliefden ons ontvallen?
Kunnen wij troost vinden in de wetenschap dat zij op de beste plaats zijn?
Kunnen we zo rusten in de wil van God, in de volle overtuiging dat wat onze hemelse Vader ook doet, dit het beste voor ons is en getuigt van Zijn liefde?

'Uw wil geschiede’, woorden die de Heere Jezus ons leerde in de Hof van Gethsémané.

‘Het doen van Gods wil – en dat van harte – moet op z’n minst de weerspiegeling , de afdruk zijn van de volmaakte gehoorzaamheid van de heiligen in de heerlijkheid. O, om zo te beginnen aan het dienen in de hemel, terwijl we nog op aarde zijn! Om hier te oefenen, en dáár vervolmaakt te worden!'

Bereiden wij – onze ziel, ons zo voor op ons burgerschap in de hemel?
Een indringende vraag die door dit hoofdstukje, in een moeilijke, onzekere tijd, naar ons toekomt.


Uw wil geschiede ...

Als ik mijn hoofd buig
en zeg: ’Uw wil geschiede’,
dan betekent dit niet
dat ik maar lijdzaam toekijk
en alles gelaten onderga,
maar dat ik ‘mijn anker uitwerp
in de diepten van Gods heilige wil’
en daar mijn houvast en rust vind;
ja, mijn kracht zodat ik mij
met Zijn hulp door alles heen sla.

Als ik mijn hoofd buig
en zeg: ‘Uw wil geschiede’,
dan richt ik mij op
en aanvaard wat Hij geeft
om mij te vormen naar Zijn wil.
Hem wil ik immers dienen;
heilig worden, ja, zijn als Hij.
En wetende dat Hij altijd het beste
voor mij voor ogen heeft,
aanvaard ik gehoorzaam en stil.