Gedichten (en enkele gedachten, samenvattende woorden en/of citaten) bij het boekje >> 'Liefde tot het einde' van Susannah Spurgeon.
Hoofdstuk 2.‘Sta dan vast, broeders, en houd u aan de overleveringen waarin u onderwezen bent door ons woord of door onze brief.
En onze Heere Jezus Christus Zelf en onze God en Vader, Die ons heeft liefgehad en ons een eeuwige troost en goede hoop gegeven heeft uit genade,
moge uw harten vertroosten en u in elk goed woord en werk versterken.’
2 Thessalonicenzen 2:15-17
Onze Heere Jezus Christus Zelf …
Jezus Zelf: volmaakt in liefde, trekt ons met koorden van liefde; God Die mens werd, en daardoor in alles met ons kan mee lijden en voelen.
God, onze Vader …
Door Jezus ben ik Zijn kind, ik mag aanspraak maken op alles wat Hij heeft beloofd en gegeven; Hij zal mij de wensen van mijn hart geven als ik leef en handel als Zijn kind, een kind dat bij Hem woont, Hem liefheeft en Hem gehoorzaamt.
Onze hemelse Vader, Wiens liefde zo oneindig veel groter, inniger, dieper is dan van een aardse vader, omdat Hij oneindig is en mij liefheeft met een eeuwige liefde.
Tot Hem komen als een kind, met de geest van een kind.
Geen angst en twijfel, alles durven vragen, geen zorg voor vandaag, geen ongerustheid voor morgen, noch vrees voor gister: mijn vader weet alles, mijn vader kan allesmijn vader zorgt voor alles en hij houdt van mij.
Die ons heeft liefgehad …
Dag in, dag uit leven als een kind in de liefde van de Vader, Die mij door en door kent, mij begrijpt met al mijn eigenaardigheden, zwakheden, verwarringen, zondigheid en dagelijkse tekortkomingen.
En … mij liefheeft ondanks alles!
Wat een genade!
Om over na te denken
Wie kent mij door en door,
wie begrijpt al mijn eigenaardigheden
en houdt nog steeds van mij
precies zoals ik ben?
Wie ziet mijn verwarringen,
mijn zwakheden
en al mijn tekortkomingen
en houdt nog steeds van mij
terwijl Hij mij zo goed kent?
Wiens hart was zo vol liefde,
dat Hij Zijn enige Zoon gaf
om te sterven voor mij?
Wie had zoveel liefde dat Hij gaf
het liefste dat Hij had?
Wiens hart ging zo naar mij uit
dat Hij bereid was de hemel te verlaten
om mens te worden zoals ik?
Wie hield zoveel van mij dat Hij
opgaf alles wat Hij bij Zijn Vader had?
Wie hield zoveel van mij,
dat Hij mij bekleedde met
het kleed van rechtvaardigheid?
Wie heeft mij in liefde aangenomen
mij tot Zijn eigendom en kind gemaakt?
Wie geeft mij het recht
om Hem Abba-Papa
te mogen noemen?
Wie heeft mijn verwonde ziel
vervuld en heel gemaakt?
Wie maakt dat ik vrijmoedig
mag gaan tot de troon van genade
voor hulp op het juiste moment?
Door wie mag ik weten:
Hij vergeet mij niet?
Wie maakt dat ik kan leven
als een kind, gerust
en vol vertrouwen?
Door wie mag ik weten:
er Iemand is die haar altijd ziet?
O Heer, leer mij de diepte van Uw liefde voor mij;
doe mij beseffen hoe groot zij is en krachtig.
Opdat ik groei in geloof en vertrouwen,
en mijn stappen worden als die van een kind:
licht en veerkrachtig.
Mooi verwoord Rita. Wat een liefdevolle Vader hebben wij. Wens je Zijn rijke zegen op deze zonnige zondag.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Anne.
VerwijderenWe hebben zeker een liefdevolle Vader, meer dan we ooit hier op aarde zullen beseffen.
Zegen ook voor jou!
Mooi gedicht
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Anne.
VerwijderenMooi Rita, dankjewel. Niet te bevatten die liefde, enkel in verwondering te aanvaarden. En proberen er iets van door te geven ☺
BeantwoordenVerwijderenDaar kan ik alleen maar -Amen- opzeggen, Anja.
VerwijderenBedankt voor je reactie.
Het is een prachtige boekje! Om elk jaar een keertje door heen te lezen. Amen op je gebed aan het einde van je blogpost
BeantwoordenVerwijderenVoor mij nu dus twee keer in één jaar, maar helemaal niet erg, en ik zal hem vast nog wel vaker ter hand nemen, want inderdaad, Aritha, het is een boekje om elk jaar een keer door te lezen.
VerwijderenIk had al wel verwacht dat jij het kende 😉