zondag 28 oktober 2018

Over angst en vrees, vertrouwen, hoop en moed ...

Een serie waar ik met veel plezier naar gekeken heb (en soms nog een herhaling bekijk) was 'Call the midwife'.
Eén van de afleveringen werd afgesloten met de volgende woorden:

'Angst kan ons vasthouden.
Vrees kan ons lamleggen.
Maar vertrouwen verlicht pijn.
Hoop kan de hemel doen oplichten.

Liefde geeft ons moed.'

De woorden raakten mij, en ik zette het beeld even stil (met momenten als deze ben ik dankbaar voor wat tegenwoordig allemaal kan), pakte snel pen en papier, spoelde vervolgens even een stukje terug en schreef de woorden over; het briefje legde ik op mijn bureau, wachtend tot ik weer een laptop zou hebben.


Misschien zeggen deze woorden jou wel niets; misschien zijn angst en vrees onbekende dingen voor je, maar voor anderen die, net als ik, door dingen die in ons leven gebeurd zijn hiermee in meer of mindere mate te maken hebben, -of gehad hebben, zullen deze woorden heel anders binnenkomen.
Angst kan ons immers zo gevangen houden; als in een kooi, ja, zelfs als in een kooi met een geopend deurtje.
En vrees kan ons zo lamleggen, dat onze levens stil komen te staan, bang als we zelfs zijn voor dingen die niet eens hoeven te gebeuren.
Maar als dan Die Hand uit de hemel naar beneden komt, onze ogen en ons hart aanraakt en opent, zodat we de leugen en de waarheid gaan ontdekken; aan Die Hand gaan wandelen, en vertrouwen haar weg vindt in onze levens, wordt onze pijn verlicht.
Nieuwe hoop gloort aan de horizon; de hemel licht op en moed vult ons wezen ...

'Hier ben Ik, Mijn kind, hier ben Ik!
Wees maar niet bang meer, geef Mij je angst en vrees.
Ik ben je in alles voorgegaan, en kan je pijn en verdriet zo goed verstaan.
Laat Mij je vullen met Mijn liefde, ze zal je nieuwe moed geven; ja, je moedig maken.


Hier ben Ik, Mijn kind, hier ben Ik!
Houd je maar vast aan Mij; vertrouw Mij.
Ik ken je angst, je vrees; Ik ben daar immers Zelf geweest.
Blijf in Mij, Ik blijf in jou; Ik zal je nimmer verlaten, ja, elke dag bij je zijn.



Heer, Uw liefde geeft mij nieuwe moed;
ja, maakt mij moedig op de wegen
die ik heb te gaan.
Hoop licht de hemel op waardoor ik weet
dat U altijd, en in alles, iedere dag
naast mij zult staan.
Vertrouwen verlicht mijn pijn;
laat mij niet vergeten om in alles
mijn ogen naar U op te slaan.


16 opmerkingen:

  1. Wat mooi geschreven en Amen op je gebed.
    Inderdaad een heerlijke serie,wij hebben 'm op dvd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je reactie, Daniëlle.
      Fijn om sommige dingen op dvd te hebben, vind je niet, kun je nog eens vaker kijken :)

      Verwijderen
  2. Mooi dankjewel. Heb wel iets gemist.
    Die serie ? Fam 7 ?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb de serie gezien (helaas ook niet helemaal) op BBC first, maar ik geloof dat je de serie ook nog terug kan kijken via uitzending gemist.

      Verwijderen
  3. Dit stukje is zó voor mij, wat een herkenning en wat bemoedigend om te lezen, heb te maken met angst en moedeloosheid op dit moment na een moeilijke tijd, ik ga het op schrijven in mijn schrift wat ik heb en vind het ook fijn te lezen dat ik hier niet alleen in sta.., want zo voelt het soms..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heel veel sterkte, jij, wiens naam bij God bekend is.
      Dat je Zijn nabijheid mag ervaren en Zijn liefdevolle Vaderhand die je ondersteunt.
      Weet dat je nooit ergens alleen in staat, want de Heere Jezus is ons in alles voorgegaan.

      Verwijderen
  4. Nog even.., zie nu ook je bemoedigingen voor de nacht, ik slaap ook slecht deze weken en dan voel je je vaak zo alleen in de stille nacht, wat een zegen dat ik dit dan mag lezen.. Dankjewel!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat het je heel dicht bij Hem mag brengen, zodat je je niet meer alleen zal voelen in die stille nachten.

      Verwijderen
  5. Mooi bedankt voor het delen, fijn weer wat van je te horen

    BeantwoordenVerwijderen