De luister van jongelingen is hun kracht,-
de pracht van ouderen is grijs haar.
Spreuken 20:29
NB
(Daar ik niet echt gewend ben aan de NBV, kies ik voor een andere vertaling voor de Bijbelteksten waar naar verwezen wordt)
Grappig is om te ontdekken dat verschillende dingen waar Tineke het over heeft in het eerste hoofdstuk, al menigmaal in mijn gedachten is geweest.
Maar laat ik bij het begin beginnen, namelijk de Bijbeltekst die aan de andere kant is afgedrukt op een foto.
‘De pracht van ouderen is grijs haar.’
Ik zou eigenlijk best eens willen weten wat er in jou omgaat als je deze Bijbeltekst leest.
Zelf vind ik het een prachtige tekst, al moet ik eerlijk bekennen dat ik dan bij het woord ouderen, wel mensen in gedachten heb die toch wel zestig jaar en ouder zijn.
Terwijl ik ook wel besef, dat ook ik aan het ouder worden ben, nog wel geen zestig maar toch …
Grijs haar vind ik echter vaak wel heel erg mooi.
Al hoor ik in gedachten dan wel mijn moeder, die het jaar en dag moest doen met een 'peper-en-zout' grijs, en dat helemaal niet zo leuk vond.
Grijs haar had ze helemaal geen problemen mee, maar dat 'peper-en-zoutkleurtje' …
En ja, daar kan ik wel inkomen.
Mijn beide schoonouders daarentegen zijn zilvergrijs tot wit, en mijn man heeft net als zij prachtig zilvergrijs haar.
En eigenlijk is dat het grijze haar dat ik dan in gedachten heb als we het hebben over grijs haar.
Net als bij ons op de VrouwenBijbelstudiegroep, daar is een vrouw van net 50+ en zij heeft er voor gekozen om haar haar niet meer te verven, maar om het grijs te laten zijn, en weet je, ze heeft echt prachtig haar!
Een heel vlot en modern kapsel, en die kleur, donker en licht grijs … zo mooi!
En dan op de Women to Womendag, daar sprak iemand die ik nog kende van jaren geleden, ook zij verft haar haar niet meer en het is schitterend zilvergrijs, bijna wit en zo mooi!
Mijn eigen haar is nog lang niet grijs, al zijn er al wel bepaalde plekken die al aardig grijs/wit beginnen uit te slaan, en er loopt menig zilverdraad door mijn middenblonde haar.
Tot nu toe vind ik het helemaal niet erg, eigenlijk nog best wel leuk, en ik hoop dat deze instelling zo blijft.
Zeker als ik de woorden in de Bijbel lees over grijs haar.
Want weet je wat er nog meer staat?
Spreuken 16:31
‘Een luisterrijke kroon is grijsheid, …’
NB
Een luisterrijke kroon!
En toch, ondanks dat de Bijbel zulke bijzondere betekenis geeft aan het hebben van grijs haar, verft menig vrouw (en misschien ook wel man, wie zal het zeggen) haar grijze haar en bedekt zo deze ‘luisterrijke’ kroon.
Zelf ben ik er nog niet helemaal over uit al neig ik naar niet verven :)
Mijn dochter heeft de kappersopleiding gedaan, en in die tijd moest moeders natuurlijk regelmatig op komen draven om model te zijn en zo is mijn haar ook een enkele keer in de verf gezet.
Nauwelijks zichtbaar, één tintje donkerder met wat high- en lowlights, maar toch, mijn grijze haren die te voorschijn beginnen te komen waren voor een tijdje verdwenen.
Inmiddels is mijn eigen haarkleur weer helemaal terug en daarmee ook mijn grijze haren.
Zeg maar, een natuurlijke ‘coupe de soleil’, met een enkele uitschieter aan de voorkant.
Ik moet zeggen dat ik dit nog steeds wel erg leuk vind, die lichte plukken, en in het hoekje bij de scheiding, waar het bijna grijs/wit is, vind ik ook niet verkeerd.
Maar wat als het doorzet en ik steeds grijzer word, of wat ik eigenlijk veel erger vind en meer voor de hand ligt met mijn haarkleur, peper-en-zout grijs …
En toch …
De pracht van ouderen is grijs haar …
Een luisterrijke kroon is grijsheid …
Dit zijn wel Gods woorden tegen ons, tegen mij!
Hmm, op mijn leeftijd (dit jaar word ik 55) nog niet zo erg, maar wat als je net dertig bent …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten